Alþýðublaðið - 24.12.1940, Qupperneq 35

ÁLÞÝÐUBLÁÐSINS ' 35
^ .............- .....■■■*.' . .......... ..—
JOLAKROSSGATAN
LARÉTT:
1. Höfuðborg. 6. Gekk piunglamalega. 11. Þungaein-
ing. 12. Kirtillinn. 14- Söngmann (hátíðlegs efnis). 18. Bdk-
færslutákn. 19. Öprif. 20. Vökvi. 21. Síðri. 24. Bera við.
26. Bl.aöamaöur. 27. Kvein. 28. Óvirðinganorð um menn.
30. Jörð (erlent). 31. Sjáið. 32. Mann&nafn. 33. Elskar.
34. Fara saman í sfafrófinu. 36. Breyttar útlits. 37.
Aðgæta. 40. Rithöfundur. 42. Mannsnafn (Jvo)f. eða ef
flt.). 45- Ökennduir. 47. Margt smátt. 50. Hratt. 51. Kven-
mannsnafn, stytt. 52. Bókaforlag. 53. Guð. 55. Talar
ekki af sér. 57. ílát (fjiolf.). 60. Töiuorð. 61. Getið í
ævintýri (mannsnafn). 62. Gras. 63. Skyldmennis. 65.
Skóli. 66. Verður1 á himni. 69. Farartæki. 71. Hefir tvær
gagnstæðar metkingar. 72. Litur. 73. Dregið dár að.
LÓÐRÉTT:
1. Má ekki vanta um hátíðarnar. 2. Eldur. 3. Stundum
haft til bókbands. 4. Á pví glæpast margir. 5. Getið
i ævmtýrum (kvenmannsnafn). 6. Áherzluorð. 7. Tveir
eins. 8. Stofnu.nin. 9- Samtenging. 10. Atviksorð. 13.
Forsetmng. 15. Varla orð og kemur þó fyrir í maéltu
máli. 16. Þingmaður. 17. Slark. 18. Manns'nafn!. 22. Nið'
itrlagsorð. 23. Tveir eins. 25. -s- A: Verzlunarfyrirtæki.
29. Hreyfingarsögn. 32. óhljóð. 35. Hljóðfæri. 38. Kennd.
39. Helgur staður. 41. Til hátíðabrigðis. 43. Öruggt. 44.
Stórt dýr (þolf.). 46. Frægt ritverk. 47. Lítilfjörleg vinna.
48. Mætti. 49. Meina en sýnist. 54. NB. 56. Söngmenn.
58. Töiuiorð. 59. Mannsnafn (fornt). 61. Sp(pnaður. 64.
Trúarstofnun. 67. Tveir eins. 68- Veiðarfæri. 70. Á skipi.
, Finnst pér það ekki ótrúlegt, að hann afi skuli vera
orðinn níræður?"
„Nei, ekki þegar rnaður tekur tillit til þess hvað
hann var lengi að verða svona gaimaH“. .
*
„Þú ættir að hætta að reykja. — Reykingar eru skað-
legar fyrir heilsuna".
„Það er öðru nær. Frændi minn reykti dag og nótt
og varð nærri níræður, en hróðir minn reykti aldrei
og dó imjiög ungur“.
„Hvað varð hann gamallV"
„Níu vikna“.
Fangavörðuriinn: „Þér verðið að búa yður undir að
aftakan fari fram kl. 6 í fyrramálið“.
Glæpamaðuriun: „Ég óttast aðeins eitt“.
Fangavörðutinn: „Og hvað er þáð?“
Glæpamaðuriínn: „Að ég sofi yfir mig.“
*
— Nú er um að gera að standa sig, sagði kerlingin.
Hún barðist v.ið köttinn sinn.
*
— Segðu til ef þú þreytist, sagöi flngan. •— Hún sat
á kúnni.
Gleðileg jöl!
WKK-0G MflLNlNGflR-I I á W)W)k H
VERKSMIÐJaNTÍ^Kr^R: