Vísir - 22.12.1946, Blaðsíða 11

JÓLABLAÐ VÍSIS
11
íi,
Ilann liefir hví verið i8 ára* ér
hann kom til Gimli.
að ganga í Manitoba-háskólann
í Winnipeg.

Gladys Thorkelson er bókari í
eina bankanum, sem starfræktur
er í Gimli. Eins og flestir íslend-
ingar er hún björt yfirlitum.
/i m ?i of ii* o f o n irí i K Cl lll» Q 1111 m
Bína Johnsen er enn í mennta-
skóla í Gimli, en hún vinnur samt
fyrir vasapeningum. Hún fær 12
dali á viku fyrir að afgreiða í
o-nsrlrvkkin^tnfii Hiin ætlar sér
Nú eru aðeins tveir lifandi af
hinum upprunalegu landncmum
Nýja Islands. Annar þeirra sést
hér á myndinni. Hann er Vigfús
Arnason. sem nú er 7S ára eamall.
LÝSISSAMLAG
ÍSLENZKRA
BOTNVÖRPUNGA
Símar .'3616, 342S
Símnefni: Lýsissamlag
R e y k j a v í k
!>]. ‘
Síærsta og
íullkomnasta
kaldhreinsunarstöð
á íslandi.
Lýsissamlagið selur lyfsölum,
kaupmönnum og kaupféíög-
um fyrsta ílokks kalclhreinsaö
meðalalýsi, sem er framleitt
við hm allra beztu skilyrði.
Garparnir, sem tekizt hafa fangbrögðum á myn linni, eru báðir íslendingar. Annar cr Vestur-
íslendingur, Steini Eyjólfsson (sá sem neðar er) <>g er hann glímukappi Nýja-íslands. Hinn heitir
Bragi Magnússon og m m vera frá Akureyri.
Manitoba liefir einnig is-
lenzkukennslu.
Nú er svo komið, að nærri
liver íslendingur lalar ensku,
að hinum allra elztu undan-
skildum, en íslenzka er þó enn
tungan, sem töluð er á helm-
ingi sveitaheimilanna og
tveimur af liverjum fimm
heimilum i þorpunum. Það er
yngri kynslóðin, sem fjarlæg-
ist mál feðranna og þótt flest
af unga fólkinu skilji foreldra
sína, er þeir mæla á islenzka
tungu, talar það ])ó ekki mál-
ið reiprennandi.
Margar fornar íslenzkar
venjur hafa breytzl eða lagzt
niður. íslenzkur búningur
sé/.t nú aðeins á íslendinga-
daginn, sem haldinn er árlega
^að Gimli, er Fjallkonan, tákn
I hins íslenzka anda, situr í há-
jsæli í islenzkum skaulbún-
ingi. Glíma er litið iðkuð í
Nýja-íslandi og skyr, lilóð-
mör og hangikjöt eru sjald-
gæf nema á einsíaka sveita-
heimili.
Hinir islenzku Kandamenn
lialda fast við aðferð sina tíl
að búa til kaffi. Þeir eru
sölgnir i kaffi o >; brugga
drykkinn með þvi að heila
sjcðandi vatni á kaffið, scm
sett er í poka. Er þetta lík
aðferð og enskir Kandamenn
nota við að búa lil le.
En þeir drekká ekki ein-
ungis kaffi. lúida þótt algerir
bindindismeiin sé til meðal
þeirra, drekka þeir yfirleitt
mikið, einkuin fiskimcnnirn-
ir, er þeir koma heim með
! tveggja mánaða gamlan
Iþorsta. í Nýja-íslandi er eng-
jin áfengisverzluú, svo að sá
áfengi drykkur, sem er í
Mike Magnússon, 55 ára, ér tal-
i. ■ >•■ i U j; . . ,i a ifi i, :
Bjarhi' DaVíðsso'h, 'béhV AVÚ" Vr
inn bézti bátasmiðurinn í Nýja orðinn 8'2 ára að aldri, hefir
Islandi. Bátasmíðastöð hans lýk-
ur við smíði 20 feta báts á viku.
dreg'ið margan fiskinn um dag'-
ana i Winnipeg-vatni.
mestu uppáhaldi, er bjór. A
honum er enginn hörgull.
Ivandamcnn af islenku
bergi brotnir eru ekki marg-
ir. Manntalið 1941 sýndi, að
þeir eru aðeins um 21.050 og
eru 1-1.000 þeirra í Manitoba,
en flestir hinna i hinum
þremur vesturfylkjunum
íslendingar skiptast í tvær
fylkingar í stjórnmálum og
trúmálum. Þó voru þeir nær
eingöngu frjálslyndir áður
fyrr og langflestir jáfnframt
lútherskir.
íslendingar cru slórlálir,
myndarlegir og gestrisnir
menn, góðir Kanadamenn,
er búa yfir glaðlvndi, sem
gerir þeim fært að taka öll-
um örðugleikum, sem að
höndum sleðja, og þeir hafa
ótakmarkaða trú á framtið
sinni og Ivanada.
(Út- Montreal Standard).
Bismarck kastar ellibelgnum.
Ung stúlka liitti liann eitt
sipA á skemmtigöngu, i
Kissingen, og heiddi hann
cinnar bónar, nefnilega, að
meiga kvssa á hægri hönd
hans, sem liann hefði stýrt
Évrópu með. Bismarck var
ekki seinu til svars og sagði:
„Svo ljómandi fríð stúlka,
eins og þér eruð eigið skilið
meira," og um leið rak hann
íienni rembings koss. -—
' Hjat'táh Johflsorf* er; amnav 4"teggja-
Iækna í Gimli. Hann hefir verið
læknir bar í sjö ár oe hefir|En sagan getur elvki hvort
þar í sjö ár og
mikið að gera.
1 henni hrá við.
Hjónavígsla
á hestbaki.
í smábænum Henrýville í
Indíana i Ameríku l)ar það
við fyrir aldamót, að meðan
])restur einn var i stólnum,
kom ókyrrð nokkur á söfn'-
uðinn, og kirkjuþjónn einn
lét prestjnn vita, að maður
ogii.kona; hiðu fyrir utan
kirkjudyr á hestl)aki og vildu
ná .fujiíji prestsins þegar í slað
Presturinn hælti við ræðuna
og fann komumenn; þau
voru á unga aldri, og hestar
þeirra voru illa útleiknir og
hlésu mjög. Þau stigu þó ekki
af baki, en maðurinn sagði
presti að liann hcfði rænt
hinni ungu konu úr föður-
húsum; vildi liún verða lcona
hans, en forcldrar hennar
vildu ekki levfa það, og væru
nú að lcila að þeim. Því næst,
sýndi maðurinn presti hjóna-
vigsluleyfi sem hann hafði
fengið sér hjá yfirvölduiium
í sinni sveit, áður en hann'
rændi slúlkunni. Söfnuðurinn
þyrptist nú út úr kirkjunni
og kriug um brúðhjónaefnin.
Frestur tók vigslulcyf-
ið gott og gilt og gaf þejgar
brúðhjónin saman, og . þau :
tóku saman liöndum á liest-
baki og hleyptu siðan af stað,
sem hraðasl máttu þau, en
brúðguminn sagði um leið,
að hann ekki hefðí tima tiÚ
langrar dvaíar sökum tengda-
föður síns.