Morgunblaðið - 14.07.1974, Blaðsíða 24
24
MORGUNBLAÐIÐ. SUNNUDAGUR 14. JULI1974
mun meiri
MIKILL hagleiksmaður, Ragn-
ar Imsland að nafni, býr á Höfn
í Hornafirði. Allt frá unga
aldri hefur hann varið flestum
tðmstundum sfnum til þess að
gera skipslíkön og ýmsa aðra
hluti, sem eru hin mesta
völundarsmíð. Skipslfkön
Ragnars eru svo vel úr garði
gerð að vart verður betur um
bætt og ekki er nðg með að
hann smíði skrokk og tæki í
bátana, heldur eru þau gang-
fær lfka og tvo báta sinna hefur
hann sent út á sjð, f jarstýrða.
Rabbað við
Ragnar Imsland,
sem hefur
gert fádæma
vönduð
skipsmódel,
gangfær
Það er hreint ótrúlegt að sjá
hvað Ragnar hefur lagt mikla
vinnu í þessi tómstundastörf sfn,
en hann hefur líka haft erindi
sem erfiði, því líkön hans eru
hreinustu dýrgripir. Það er leitt
til þess að vita, að stjórnvöld skuli
ekki hafa rænu á að fá slíka menn
sem Ragnar til liðs við sig, og
vinna að því að koma upp líkön-
um af helztu skipum íslenzkrar
sjóferðasögu. Það dregur að því,
að komið verði upp sjóminjasafni
á íslandi, en ef ekki verður brugð-
ið skjótt við varðandi gerð Ifkana
af gömlum skipum, verður það
erfiðara um vik með hverju
árinu, sem líður. Þeir gömlu
menn, sem muna bezt gömlu skip-
in, verða ekki til eilifðarnóns með
þá vitneskju til reiðu fyrir módel-
smíði.
Ragnar fluttist frá Djúpavogi,
þar sem hann er fæddur, til
Hornafjarðar, þegar hann var 9
ára gamall. „Það þykir ekki virðu-
legt hér á Hornafirði að vera frá
Djúpavogi,“ segir hann og brosir.
„Þeir kalla það Kongo, Hornfirð-
ingarnir, svo maður á í vök að
verjast. Við getum þó hælt okkur
af því, að Rfkarður Jónsson er frá
Djúpavogi eða rétt innan við.“
Ríkarður og Ragnar bera
Djupavíkingum gott vitni um
handlagni og hugmyndaflug.
Ragnar vinnur hjá varnarliðinu á
Stokksnesi, en þar sér hann um
viðhald bygginga.
„Ég hef snuddað svona við
ýmislegt frá því að ég fór að geta
haldið á hamri," sagði hann, „og
ég hef eytt mínum frístundum
meira og minna í svona verk“.
Og verkin töluðu sínu máli allt í
kring á heimili hans. I stofu lúrði
forkunnarfögur sláttuklukka á
vegg, viti trónaði f einu horninu,
snilldarvel _ gerður saumakistill
konu hans v’ar á sínum stað og er
þá aðeins fátt eitt nefnt, sem
Ragnar hefur smíðað auk skipa
sinna.
„Manni finnst bara,“ hélt hann
áfram, „að maður hafi ekki haft
nægan tfma til að gera svona hluti
ég vildi hafa mun meiri tíma í
þetta. Það væri betra að ráða sér
meira sjálfur."
Tveir flóknustu gripirnir, sem
Ragnar hefur smiðað, eru bátarn-
ir Júlía og Júlía II. Það er 7 ár
síðan hann byrjaði á Júlíu, en
hann varði tómstundum sínum í
heil tvö ár við smíði á þeim bát. 5
ár eru síðan hann byrjaði á Júlíu
II, en hún var 4 ár í smfðum.
Ragnar taldi líklegt að ekki væri
hægt að finna dýrari báta af
þessari stærð, því ef reikna ætti
vinnuna væri hún varla undir
milljón kr.
Júlía hefur vél og skrúfu auk
stýris og getur Ragnar fjarstýrt
henni úti á sjó. Mun meira er lagt
í Júlíu II., en þann bát teiknaði
Ragnar samkvæmt eigin teikn-
ingu. en Júlía II., er líkan af
u.þ.b. 160 tonna fiskibát. „Það,
sem er drifið í Júlíu II.,“ sagði
Ragnar, „eru öll spilin, þrjú tals-
ins, kraftblökkin, bóman, hliðar-
Hvalbakurinn á Júlfu II. Bæði spilin eru gangfær og
bóman að sjálfsögðu einnig.
Kraftblökkin og bátadavfðan á Júlfu II. eru einnig
gangfærar og báðir radararnir eru knúnir áfram.
Skipið er hægt að senda fjarstýrt á haf út.
Ragnar við Júlfu II, sem hann var 5 ár að smfða. — Ljósmyndir Mbl. á. j.
Júlfa I„ sem Ragnar hefur einnig sent f jarstýrða á haf út.
Brúin á Júlfu II. Allt ber vott um einstaka lagtækni og útsjónarsemi.
„Ég vildi hafa
tíma í þetta"