Morgunblaðið - 16.09.1975, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. SEPTEMBER 1975
Kastararnir
stóðu sig
bezt að
venju
Reykjavík sigraði eftir
skemmtilega keppni
SVO SEM vænta mátti unnu
Reykvíkingar nokkuð öruggan
sigur ( frjálslþróttakeppninni við
„Landið,, sem fram fór á Laugar-
dalsvellinum á laugardag og
sunnudag. Munurinn var þó
minni en þúizt var við fyrirfram,
þar sem Reykvíkingar hlutu 291,5
stig I keppninni, en „Landið“
270,5 stig. Þessi munur kemur þó
sennilega til að minnka enn
meira, ef einn liðsmaður Reyk-
vfkinga verður dæmdur ólöglegur
I keppninni, en Ifkur benda tíl
þess að svo verði. Umræddur
keppandi er Englendingur, sem
ekki mun hafa keppnisleyfi hér-
lendis, en sem kunnugt er þarf
samþykki viðkomandi sérsam-
bands og fSl til þess að erlendir
ríkisborgarar séu gjaldgengir I
keppni með fslenzkum liðum.
Þegar á heildina er litið verður
ekki annað sagt en að mót þetta
hafi tekizt með ágætum og fram-
kvæmd þess var öllu betri en
venja er á frjálsfþróttamótum
hérlendis, að þvf undanskildu að
á laugardaginn var hátalarakerfi
vallarins ekki í lagi er mótið hófst
og vissu áhorfendur um tíma lítið
um það sem var að gerast á vellin-
um. En þarna var ekki við fram-
kvæmdaaðila mótsins að sakast.
Það eina sem skyggði verulega
á í móti þessu var hversu mikil
forföll voru i báðum liðunum.
Sem dæmi um slfkt má nefna að
aðeins tveir þeirra sem skráðir
voru til keppni í 100 metra hlaupi
karla mættu þar til leiks — hinir
fjórir voru varamenn, eða menn
sem hlupu í skarðið á síðustu
stundu. Sjálfsagt er erfitt að
tryggja að þeir sem valdir eru til
slfkrar keppni mæti þar til leiks,
Lára Sveinsdóttir er greinilega að ná sér á strik að nýju og halaði inn
mörg dýrmæt stig fyrir Reykjavfkurliðið f keppninni um helgina.
en það vakti nokkra furðu að
meiri forföll voru f liði Reykjavík-
ur en landsbyggðarinnar, en eðli-
legt hefði það gagnstæða mátt
teljast. Sýndu einstakir keppend-
ur Reykjavíkur móti þessu lítinn
áhuga, eins og t.d. þeir Valbjörn
Þorláksson og Stefán Hallgrfms-
son sem hvorugur mætti til
keppni á sunnudaginn, og tapaði
Reykjavík þar með nokkrum stig-
um, sem hefðu ef til vill getað
verið dýrmæt.
Síðast er keppni milli Reykja-
víkur og „Landsins" fór fram, ár-
ið 1971, sigraði „Landið", þannig
að Reykvíkingum tókst nú að
hefna fyrir þann ósigur, og
hreppa hinn fagra verðlaunagrip
sem Valur Fannar gullsmiður
hafði gefið til keppninnar.
HLAUP
Svo vikið sé lauslega að einstök-
um keppnisgreinum og hlaup
karla tekin fyrir fyrst, þá var
árangurinn í spretthlaupunum
slakari á mótinu en oftast hefur
verið að undanförnu. Sigurður
Sigurðsson náði reyndar ágætum
árangri f 200 metra hlaupinu, 21,9
sek., og virðist svo sem hann sé
orðinn mjög öruggur að hlaupa á
22,0 sek. eða betri tíma. Sigurður
hafði litla keppni f þessu hlaupi,
þar sem næsti maður, Stefán
Hallgrímsson, var 6 sekúndubrot-
um á eftir honum. 1 100 metra
hlaupinu beið Sigurður hins veg-
ar ósigur fyrir Vilmundi Vil-
hjálmssyni, sem hljóp með ágæt-
um. Vilmundur var einnig yfir-
burðasigurvegari f 400 metra
hlaupinu og náði þar allgóðum
tfma, miðað við aðstæður. í sprett-
hlaupunum voru menn nokkuð
forvitnir um hvernig Vest-
firðingnum Magnúsi Jónassyni
tækist til. Hann hljóp 200 metra
hlaupið vel og tókst að koma í veg
fyrir þrefaldan sigur Reykvík-
inga, en tognaði hins vegar í
4x100 metra boðhlaupinu og gat
því ekki tekið þátt f 100 metra
hlaupinu á sunnudaginn.
Millivega- og langhlaupin báru
greinilega merki stigabaráttunn-
ar. Ágúst Ásgeirsson sigraði í
þremur greinum, 800 metra, 1500
metra og 3000 metra hlaupi, en
lagði greinilega ekki mikið upp úr
því að ná góðum tfma. Hann fór
svo beint úr 1500 metra hlaupinu
ÍSÍIW:-?:::
Jón Diðriksson og Ágúst Ásgeirsson f 5000 metra hlaupinu. Jón vann
þar öruggan sigur, enda Ágúst nýkominn úr 1500 metra hlaupinu
Erna Guðmundsdóttir, sigurvegari 1100 metra hlaupi og 100 metra grindahlaupi.
á sunnudaginn f 5000 metra
hlaupið, en þar hitti hann fyrir
ofjarl sinn að þessu sinni, Jón
Diðriksson, sem kom óþreyttur f
hlaupið. Lengi vel fylgdust þeir
þó að, en Jón herti mjög ferðina
seinni hluta hlaupsins og þá varð
Ágúst að gefa eftir. í hlaupagrein-
unum vöktu sérstaka athygli
bræðurnir Þorgeir og Hafsteinn
Óskarssynir úr ÍR. Sá fyrrnefndi
hljóp þarna sitt fyrsta 1500 metra
hlaup og náði góðum tima og Haf-
steinn fór beint úr 1500 metra
hlaupinu í 5000 metra hlaupið og
hljóp það ágæt.'ega.
STÖKK
Það fer tæpast á milli mála að
stökkin eru nú að verða veikasti
hlekkurinn hjá islenzkum frjáls-
fþróttamönnum. Undantekning í
þessari keppni var þó hástökkið,
þar sem 5 af 6 keppendum fóru
yfir 1,90 metra, en slfkt er senni-
lega einsdæmi hér. Meðal þeirra
sem stukku þessa hæð var Friðrik
Þór Óskarsson, sem lítið sem ekk-
ert hefur æft hástökk, og ætti að
geta stokkið 2 metra hvenær sem
er, ef meiri æfing kæmi til. Karl
West varð sigurvegari í hástökk-
inu og náði sínu bezta í sumar,
1,99 metrum, og átti hann tvær
prýðisgóðar tilraunir við 2,04
metra.
í Iangstökki- og þrístökki var
Friðrik Þór yfirburðasigurvegari,
og þurfti ekki að beita kröftum
sínum til þess að sigra. 1 síðar-
nefndu greininni lentu starfs-
menn í hálfgerðum vandræðum,
þar sem keppendurnir náðu illa
út í gryfjuna, sem er 11,50 metr-
um frá planka. Athygli vakti þó
bæði í þessari grein og eins í
langstökkinu ungur Eyfirðingur,
Aðalsteinn Bernharðsson. Með
meiri æfingu og reynslu ætti sá
piltur að geta gert til muna betur,
a.m.k. vantar hann ekki kraftinn.
KÖSTIN
Kastararnir voru þeir sem af
báru f þessu móti, og er ekkert
vafamál að hérlendis er kominn
upp hópur manna sem eru orðnir
eða eru að verða mjög sterkir í
þessum greinum. Það eru t.d.
örugglega ekki margar E^vrópu-
þjóðir sem geta státað sig' af því
að eiga fjóra menn yfir 16,35
metra í kúluvarpi. I kúluvarps-
keppninni náði Óskar Jakobsson
sínum bezta árangri með því að
kasta 16,80 metra — 6 sentimentr-
um lengra en hið fræga íslands-
met Gunnars Huseby var. Óskar
kom svo einnig við sögu bæði í
kringlukasti, spjótkasti og
sleggjukasti. Sigraði með yfir-
burðum í spjótkasti — kastaði
70,96 metra, kastaði kringlunni
51,05 metra og sleggjunni yfir 40
metra. I sleggjukastinu vakti
Hreinn Halldórsson athygli með
því að kasta 42,00 metra, en tækni
hans í þessari grein er mjög
ábótavant, og með því að bæta
hana gæti hann örugglega
sveiflað sleggjunni um eða yfir 60
metra.
Erlendur Valdimarsson var
hinn öruggi sigurvegari bæði í
sleggju- og kringlukasti, og
kastaði báðum þessum áhöldum
yfir 57 metra. Er Erlendur greini-
lega að ná sér á strik um þessar
mundir — heldur seint til þess að
keppnistímabilið hjá honum verði
árangursríkt og ánægjulegt, en
vonandi verður næsta ár „góða
árið“ hjá honum. Vfst er að
Erlendur á mikið inni í kringlu-
kastinu, og eftir það öryggi sem
hann hefur sýnt að undanförnu,
þarf engan að undra þótt stóra
kastið kæmi innan tfðar.
Ekki verður umræðum um
kastskeppnina sleppt án þess að
minnast á Selfyssinginn Þráinn
Hafsteinsson, sem náði þarna
sfnu bezta í spjótkasti og kastaði
tæplega 63 metra. Það er skoðun
undirritaðs að Þráinn sé eitt
mesta fþróttamannsefni sem sézt
hefur hér í keppni, og hann á
örugglega mikla framtíð fyrir sér
sem tugþrautarmaður, leggi hann
stund á þá íþróttagrein. Það sýnir
bezt styrkur hans í köstunum og
kraftur hans í hástökkinu. Þráinn
átti tvö gild köst yfir 62 metra í
spjótkastinu, og eitt ógilt sem var
sennilega 67—68 metrar. Má vera
að hann geti veitt Óskari Jakobs-
syni keppni þegar næsta sumar.
KVENNAKEPPNIN
I kvennakeppninni skiptust á
skin og skúrir. Agætur árangur
náðist í sumum greinum og svo
mjög slakur í öðrum. Það má t.d.
til tíðinda teljast að allar stúlk-
urnar sex stukku yfir 5 metra i
langstökki og það vel flestar
'þeirra. Ingunn Einarsdóttir er
greinilega að ná sér á strik aftur
eftir fjarveru sína vegna veikinda
Framhald á blsú 15)