Morgunblaðið - 16.09.1975, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 16.09.1975, Blaðsíða 20
20 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. SEPTEMBER 1975 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. SEPTEMBER 1975 21 Barátta og aftur barátta — Við spilum alls ekki fallega knattspyrnu, mér dettur ekki í hug að halda því fram, sagði fyrirliði þeirra Keflvík- inga og markaskorari, Einar Gunnarsson, að leiknum loknum. — Við höfum þetta á baráttu og aftur baráttu, án hennar nær ekkert lið árangri. Hver einasti Ieikmaður gaf sig allan í þennan Ieik og ég held að við séum allir algjörlega búnir. Það er líka þægilegt að hafa Þorstein fyrir aftan sig, sallarólegan og öruggan, og auk þess I banastuði. — Að sjálfsögðu tóku þjálfararnir áhættu er þeir sendu mig framan á völlinn I fyrri hálfleiknum, en ég var ánægður með aö fá tækifæri framar á vellinum og það var stórkostlegt að sjá á eftir knettinum inn f markið. Þá var það ekki síður ánægjuleg stund þegar forsætisráðherra afhenti okkur bikarinn I lok leiksins og ég vil endilega koma á framfæri þakklæti til framkvæmdaaðilja keppn- innar, en það er orðin mikil reisn yfir úrslitunum. Verð- laununum er ekki lengur hent I sigurvegarana f hasti og það jafnvel innan um krakkaskrfl sem gjarnan ryðst inn á völlinn, sagði Einar að lokum. Þorsteinn Ólafsson var ásamt Einari Gunnarssyni hetja Keflavfkurliðsins f þessum leik. Hann hafði nóg að gera I þessum leik og ieysti hlutverk sitt frábærlega vel af hendi. Um það hvernig honum tókst að verja skotið frá Jóni Gunnlaugssyni á sfðustu mínútu leiksins, sagði Þor- steinn, að það hefði bara verið heppni og ekkert annað. — Annars hefði ég átt að vera búinn að hirða knöttinn fyrir löngu síðan, áður en Jón náði til hans, sagði Þorsteinn. Steinar Jóhannsson hafði erfitt hlutverk I þessum leik og þá einkum I seinni hálfleiknum. Hann mátti ásamt Jóni Ólafi berjast gegn f jórum varnarmönnum lA-Iiðsins og þá svo að við ofurefli hafi verið að etja, þá tókst þeim félögum nokkrum sinnum að skapa sér tækifæri I hálf- ieiknum og einu sinni þurftu Skagamenn að bjarga á lfnu iii ao koma f veg fyrir mark. — Maður spilaði sem hálfgerður varnarmaður allan seinni hálfleikinn, sagði Steinar, en eðlilega var liðið dregið aftar á vellinum á móti vindinum, með eitt mark yfir. Það skiptir ekki máli hvernig leikir vinnast, aðaiatriðið er að þeir vinist, sagði Steinar Jóhannsson. Guðni Kjartansson þjálfari Keflvfkinga og fyrrum fyrir- liði liðsíns var að vonum ánægður með árangur sinna manna, sem færði Keflvfkingum hinn glæsilega bikar til geymslu f eitt ár. Guðni ætlaði sér að vera meðai leik- manna IBK-Iiðsins f suraar, en vegna meiðsla varð hann að gangast undir stóran uppskurð á hné og hefur því lftið getað hreyft sig í sumar. Við spurðum Guðna hvort hann yrði meðal leikmanna IBK-Iiðsins næsta sumar eða hvort hann yrði áfram þjálfari. — Um þetta get ég ekkert sagt, sagði Guðni. — Ég hef fullan hug á að byrja æfingar og koma mér að nýju f liðið, en það gæti þó orðið erfitt, þvf fóturinn er óstyrkur og ég á langt f land með að geta farið að beita mér að fullu. Ekkert eftir gefið. Hilmar Hjálmarsson og Teitur Þórðarson f baráttu um knöttinn þótt báðir liggi á vellinum. Víkingshjátrúin bregzt ekki ÞRÁTT fyrir það að Skagamenn töpuðu úrslitaleiknum f bíkarkeppninni á sunnudaginn þá tóku þeir tapinu með rósemi og sýndu undirrituðum enn einu sinni að þeir eru sannir fþróttamenn. Eðlilega voru menn sárir undir niðri yfir því að hafa ekki unnið, en nöldur og nagg, sem svo oft má heyra f búningsherbergjum að tapleikjum loknum heyrðist ekki meðal Skagamannanna að lokinni viðureign- inni á sunnudaginn. Jón Alfreðsson fyrirliði lA-Iiðsins sagði að það væri greinilegt að Vfkingshjátrúin brygðist ekki og átti Jón þar við að mörg undanfarin ár hefur það lið, sem slegið hefur Víkingana út úr bikarkeppninni alltaf orðið sigurvegari. Aðspurður um það hvort landsliðsmenn IA væru þreyttir eftir keppnisferðina til Frakklands, Belgfu og Skotlands og það hefði kannskí kostað liðið sigurinn, sagði Jón að ef til vill sæti þreytan enn í mönnum. Það sem hefði þó verið enn verra, væri að svo margir leikmenn hefðu verið frá æfingum liðsins í svo langan tfma. Að lokum spurðum við Jón svo að þvf hvenær bikarinn Unfjfu mönnunum GEORGE KIRBY, þjálfari þeirra Akurnesinga, hefur ekki verið mikið gefinn fyrir það að ræða við blaðamenn. Þau eru sennilega teljandi á fingrum annarrar handar viðtölin, sem blaðamenn hafa átt við Kirby og birzt hafa í fslenzku blöðunum. Á sunnudaginn að loknum úrslitaleik Bikar- keþpni KSl gerði hann þó undantekningu á þeirri reglu sinni að ræða ekki við blaðamenn og spjaílaði blaðamaður Morgunblaðsins góða stund við Kirby í búningsherbergj- um þeirra Skagamanna. Spurðum við Kirby fyrst hvort hann teldi að hin langa og stranga landsliðsferð, en með í þeirri ferð voru 7 Skaga- menn, hefði komið niður á leik tA-liðsins í úrslitunum. — Það getur vel verið að svo sé, sagði Kirby. — Það væri þó ekki heiðarlegt af mér gagnvart Keflvfkingunum að segja svo. Við áttum okkar marktækifæri í leiknum f dag, en tókst ekki að skora úr þeim vegna óheppni eða klaufaskap- ar, en þó fyrst og fremst vegna frábærrar markvörzlu iBK-markvarðarins. færi eiginlega upp á Skaga, en þetta var 7. bikarúrslita- leikurinn, sem Skagamenn tapa. — Svei mér þá manni er aiveg hætt að lítast á þetta, ætli hann komi nokkurn tfmann uppeftir, sagði Jón Alfreðsson. — Okkur lá svo mikið á að skora að menn máttu ekki vera að þvf að skora, sagði Matthfas Hailgrímsson eftir leikinn. — Við vorum undir pressu f þessum leik, þoldum ekki álagið og þvf rann þetta allt einhvern veginn út f sandinn hjá okkur. Þá hefur Þorsteinn heldur aldrei verið betri, sagði Matthfas. Jón Gunnlaugsson átti mjög gott marktækifæri á sfðustu mfnútu leiksins og hafði auk þess átt laglega skalla að tBK-markinu, sem fóru þó ekki rétta boðleið alla leið f netið. — Það var langt frá þvf að heppnin hafi verið með okkur f þessum leik, sagði Jón að leiknum loknum, og mér er það illskiljanlegt hvernig Þorsteinn fór að þvf að verja frá nér f restina. — Ég held bara að við verðum að senda b-Iiðið f næsta úrslitaleik bikarkeppninnar. verður að treysta — Það er ekki rétt, sem sagt var f blöðunum fyrir helgina, að Laugardalsvöllurinn væri f mjög góðu ásig- komulagi. Hann var háll f þessum leik og mjög gljúpur og passaði okkur illa. Ef framfarir eiga að geta átt sér stað í fslenzkri knattspyrnu, verða knattspyrnuvellirnir að batna mikið. Það er ekki hægt að sýna góða knattspyrnu á eins lélegum völlum og LaugardalsvöIIurinn er. Að lokum var Kirby spurður að þvf hver væri ástæðan fyrir því að landsliðsmennirnir Teitur Þórðarson og Björn Lárusson hefðu verið meðal varamanna í leiknum. — I síðasia leik ÍA f 1. deildinni voru þessir leikmenn ekki með og ungu mennirnir, sem tóku stöðu þeirra, stöðu sig mjög vel. Maður verður að vera heiðarlegur gagnvart leikmönnum sfnum, annars næst ekki árangur. Ungu mönnunum verður að treysta og ég sá því enga ástæðu til að hrcyta liðinu, sagði Kirby að lokum. Barátta við mark Keflvíkinga í úrslitaleiknum. Þorsteinn Ólafsson, markvörður IBK er sá sem upp úr stendur og með knöttinn í fanginu, eins og svo oft f úrslitaleiknum Árni Sveinsson og Jón Gunnlaugsson, Skagamenn bera sig illa. En Grétar Magnússon hefur greinilega fengið magalendingu. Ljósm. Mbl. Friðþjófur. Sjöundi skellur Skagamanna Voru betra liðið í úrslitaleiknum en máttu samt sjá af bikamum til Keflavíkur ÞAÐ VORU Keflvfkingar sem héldu heim með hinn nýja og glæsilega bikar sem nú var f fyrsta skipti keppt um í Bikar- keppni KSÍ. Mark, sem Einar Gunnarsson, fyrirliði Keflvfk- inga, skoraði á 34. mfnútu úrslita- leiks þeirra við Akurnesinga á Laugardalsvellinum á sunnudag- inn, reyndist verða eina mark leiksins og sjöundi ósigur Skaga- manna í bikarúrslitaleik var stað reynd. Oft hefur það komið fyrir f úrlitaleikjum Skagamanna að þeir hafa átt á að skipa betra liðinu á vellinum, og svo var einn- ig á sunnudaginn, en það var bara hreint ekki nóg. Það eru mörkin sem telja og gilda, og þau tókst Skagamönnum ekki að skora á sunnudaginn. Hlýtur það að vera kaldhæðni örlaganna að lið sem hefur á að skipa landsliðsfram- lfnumönnum og skoraði allra liða mest f 1. deildar keppni tslands- mótsins, skyldi ekki takast að skora eitt einasta mark f þessum þýðingarmikla leik. Markið sem réð úrslitum kom á 34. mínútu. Keflvíkingar áttu þá sóknarlotu sem virtist fremur meinleysisleg. Gekk knötturinn nokkrum sinnum milli manna fyr- ir framan vítateig Akurnesinga, en barst loks til Einars Gunnars- sonar, sem var með mann yfir se’r. Tókst Einari að fá örlítið svigrúm og skjóta vinstri fótarskoti að Akranesmarkinu. Skot hans var ekki fast, en markvörður Skaga- manna, Hörður Helgason, sá ekki knöttinn fyrr en um seinan og var nokkuð frá að ná til hans þar sem hann hafnaði í hægra horni marks hans, niðri. „Þetta verður leikurinn okkar,“ sagði Einar Gunnarsson í viðtali sem birtist í Morgunblaðinu á sunnudaginn, og eftir leikinn er óhætt að segja að þetta hafi verið leikurinn hans. Auk þess að skora markið sem færði Keflvíkingum sigur var Einar maðurinn á bak við þá bar- áttu Keflavíkurliðsins sem gerði því fært að halda marki sínu hreinu og hreppa bikarinn. Þessi sigur var Keflavíkurliðinu góð sárabót fyrir að missa alveg af lestinni i íslandsmótinu í sumar, og enn ein sönnun þess, að þegar mikið ríður á, geta Keflvíkingar gert hina ótrúlegustu hluti. Sem fyrr greinir voru það Skagamenn sem voru betra liðið i leiknum á sunnudaginn. Allt frá upphafi til enda freistuðu þeir þess að leika knattspyrnu — láta knöttinn ganga á milli sín og skapa sér þannig tækifæri. Þrátt fyrir fjölmenna og duglega vörn Keflavíkurliðsins tókst þeim það líka á stundum, en þá brást markakóngum, jafnt sem öðrum bogalistin. Þá sjaldan að færið var opið reyndist Þorsteinn Ólafs- son, markvörður Keflavíkur, óyfirstlganleg hindrun, en Þor- steinn átti þarna afbragðsleik — sennilega sinn bezta í sumar, og sýndi þá viðbragðsflýti og ákveðni sem gert hafa hann að einum allra bezta markverði landsins. Það voru Keflvíkingar sem áttu fyrsta dauðafærið í þessum leik, þegar á 4. mínútu, er Skagavörnin opnaðist illa og Steinar fékk háa sendingu inn að markinu. Að þessu sinni var heppnin með Skagamönnum, þar sem Steinar skallaði framhjá. Ekki var síðan um að ræða opið færi fyrr en á 23. mínútu. Allt fram til þess tíma höfðu Skaga- menn sótt mun meira, þótt gegn vindi væri, en tókst ekki að kom- ast mikið áleiðis. Á 23. mínútu var dæmd aukaspyrna á Keflvíkinga við vítateiginn og upp úr henni fékk Matthias Hallgrímsson gott færi, sem hann misnotaði. Eftir að Einar Gunnarsson hafði skorað mark sitt, breyttu Keflvíkingar leikaðferð sinni nokkuð og lögðu aðaláherzlu á að halda sfnum hlut. Varð þetta til þess að Skagamenn gerðust nokk- uð ákafir í sóknarleik sínum og voru tæpast nógu vakandi i vörn. Náðu Keflvíkingar nokkrum sinn- um skyndiupphlaupum, sem voru hættuleg — aldrei þó eins og á 37. mínútu er Jón Ólafur Jónsson átti skot að marki þeirra af alllöngu færi. En þá var Hörður Helgaosn, sem yfirleitt virkaði heldur óör- uggur í þessum leik, vel á verði og tókst að slá knöttinn upp. Hrökk hann í þverslá og fram á völlinn, þar sem Herði tókst að góma hann. Rétt fyrir lok fyrri hálfleiksins átti Jón Gunnlaugsson svo skalla yfir, eftir aukaspyrnu, og mínútu síðar komst Matthias í dauðafæri eftir að hafa leikið sig inn í teig- inn, en varð svo aðeins of seinn. — Þorsteinn kom út á réttu augnabliki og skot Matthíasar hafnaði í honum og aftur fyrir endamörk. I seinni hálfleiknum mátti segja að sókn Akurnesinga væri nokkuð stanzlaus. Hættulegasta tækifærið i leiknum var þó ekki við mark Keflavikur, heldur við Skagamarkið, er Steinar brauzt upp hægra megin og sendi síðan knöttinn inn að markinu. Þar missti Hörður Heigason af honum fyrir fætur Jóns Ólafs sem skaut en Jóhannes Guðjónsson var þá rétti maðurinn á réttum stað og bjargaði á linu. Nokkrum sinnum komst svo Keflavikurmarkið í yfirvofandi hættu, og nægir að nefna þar að Jón Gunnlaugsson átti skalla rétt framhjá eftir hornspyrnu, og bæði hann, Teitur og Matthias komust I góð skotfæri á lokamin- útum leiksins. En allt fór á einn veg. Ævinlega var Keflvíkingur fyrir knettinum og bjargaði, eða þá að Þorsteinn Ólafsson greip vel inn í. Var auðséð að Keflvík- ingar tréystu honum vel I þessum leik, þar sem þau voru hreint ekki auðveld viðfangs sum skotin, eða sendingarnar, sem hann fékk frá samherjum sinum. Undir lokin var greinilegt að örvænting tók að grípa um sig hjá Akurnesingum. Þeir sóttu mikið upp vallarmiðjuna, og auðveldaði það Keflvíkingum vörnina. Þrátt fyrir hina miklu pressu héldu Keflvíkingar vel rö sinni, en hættulegast er þegar staðan er eins og hún var í þessum leik, að sama örvænting grípi varnarleik- menn þess liðs sem sótt er á, og sóknarleikmenn hins liðsins. Einar Gunnarsson, fyrirliði Keflavíkurliðsins tekur við bikarnum úr hendi Geirs Hallgrímssonar forsætisráðherra, að leikslokum. Umgjörð við hæfi ÞAÐ FÓR einsog Astráður Gunn- og í þriðja skiptið í röð sem þeir arsson, knattspyrnumaður úr töpuðu. Annars hafa úrslitaleikir Keflavfk, spáði I viðtali við Morg- í Bikarkeppni KSÍ farið þannig unblaðið sem birtist s.l. sunnu- fráupphafi: dag. Keflvfkingar fara sem bikar- 1960: KR-Fram 2-0 meistarar f næstu Evrópukeppni. 1961: KR-IA 4-3 Á sunnudaginn sigruðu þeir 1962: KR-Fram 3-0 Akurnesinga í úrslitaleik keppn- 1963: KR-lA 4-1 innar með einu marki gegn engu, 1964: KR-ÍA 4-3 og fluttu að leik loknum hin fagra 1965: Valur-lA 5-3 verðlaunagrip sem nú var keppt 1966: KR-Valur 1-0 um f fyrsta skipti með sér suður 1967: KR-VIkjngur 3-0 tíl Keflavfkur. Verður nafn 1968: IBV-KR 2-1 Keflavfkur það fyrsta sem á bikar 1969: iBA-tA 1-1 og 3-2 þennan verður skráð, en gamli 1970: Fram-ÍBV 2-1 bikarinn var tekinn úr umferð 1971: Víkingur-UBK 1-0 eftir keppnina f fyrra og er nú 1972: IBV-FH 2-0 varðveittur f Félagsheimili KR 1973:Fram-lBK 2-1 við Kaplaskjólsveg. Er sá bikar 1974: Valur-lA 4-1 vel geymdur þar, en ekkert lið 1975: ÍBK-lA 1-0 hafði unnið eins oft til hans og KR-ingar. Segja má að það hafi ekki verið Sjöunda tilraun Akurnesinga fyrr en árið 1973 að Bikarkeppni til að hreppa bikarmeistaratitil- KSÍ var fundinn sá staður í móta- inn misheppnaðist þvi, og má með kerfinu sem slíkri keppni sæmdi. sanni segja að Skagamenn eigi nú Framan af dróst keppni þessi oft að baki einstæðan feril í bikar- mjög á langinn og úrslitaleikur- keppni KSl. Var ekki að furða inn fór oft fram við hinar erfið- þótt einum leikmanna liðsins yrði ustu aðstæður. Dæmi um slikt er það að orði eftir leikinn, að lík- úrslitaleikur Vals og IA árið 1965, lega myndu Skagamenn aldrei fá er keppt var á Melavellinum, sem sigur I keppninni. Oft hafa þeir Þá var líkari skautasvelli en verið vel að honum komnir, en knattspyrnuvelli, og er seinni ævinlega hafa þeir borið lægri leikur IBA og lA fór fram 1969, hlut I úrslitaleik. Aðdáendur liðs- var sllkt hríðarkóf, að stundum ins sögðu að Iánleysi Skagamanna sást varla á milli marka. I þessari keppni fylgdi gamla bik- Það var svo I fyrra sem stjórn arnum, en á sunnudaginn mátti KSÍ ákvað að reyna að koma á sjá að það hafði færzt yfir á nýja virðulegum blæ við úrslitaleik- bikarinn. Sú hjátrú, ef hjátrú er, >nn, og búa honum svipaða um- að það lið, sem slær Víkinga út I gjörð og tiðkast víða erlendis. Gaf bikarkeppninni, hreppi sigur að Þetta leiknum I fyrra strax hátið- lokum getur því enn verið gild- legan biæ og svo var einnig nú. andi, en það voru einmitt Kefl- Fyrirliðar liðanna kynntu leik- vlkingar sem sigruðu Vlkinga I menn sina fyrir Geir Hallgrims- átta-liða úrslitum keppninnar. syni forsætisráðherra eftir að Fer það sennilega að vera keppi- þjóðsöngurinn var leikinn og að kefli allra liða að fá Víkinga sem leiksiokum afhenti ráðherra bik- mótherja I keppninni og sigra þá. arinn. Var ólfkt hátíðlegri blær Urslitaleikurinn á sunnudaginn yfir þessari verðlaunaveitingu, var 16. úrslitaleikur Bikarkeppni eða þegar tslandsbikarnum var KSl. Fyrst var stofnað til þessarar hent I Skagamenn að afloknum keppni árið 1960, og léku þá KR síðasta leik Islandsmótsins á og Fram til úrslita. Lauk þeim Melavellinum. Má búast við að úr leik með sigri KR-inga, 2—0, og Þessu sé komin hefð á fram- áttu þeir slðan eftir að koma kvæmd bikarúrslitaieiksins og mikið við sögu I bikarkeppninni eiga þeir KSl-menn, er frum- næstu árin. Nafn KR var skráð á kvæðið höfðu að þessu, heiður og bikarinn allt fram til ársins 1965, þökk fyrir. Mun á engan hallað að Valur og IA léku sögufrægan þótt sagt sé að þarna eigi hinn úrslitaleik á Melavellinum. Það ötuli formaður mótanefndar sam- var I þriðja skiptið I röð sem bandsins, Helgi Daníelsson, Akurnesingar léku úrslitaleikinn stærstan hlut að máli. Landsliðsmenn varamenn ÞAÐ VAKTI athygli þegar úrslitaleik- urinn I bikarkeppninni hófst á sunnu- daginn, að tveir landsliðsmanna Akraness. Bjöm Lárusson og Teitur Þórðarson, sátu á varamannabekkj- unum. i þeirra stað tefldi Kirby þjálf- ari fram þeim Guðjóni Þórðarsyni sem bakverði og Herði Jóhannessyni sem miðframherja. Þessi uppstilling Skagaliðsins undirstrikar það hversu mikið úrval af mannskap Akurnes- ingar hafa, og vlst er að ekkert annað lið hérlendis myndi hafa efni á því að láta tvo jafn snjalla leikmenn og þeir Bjórn og Teitur eru sitja á varamannabekknum. Báðum þess- um leikmönnum var slðan skipt inná i seinni hálfleik, og fóru þeir I sókn- ina, enda hún allsráðandi hjá Skaga- mönnum. j þessum leik virkaði Skagaliðið nokkuð jafnt. Það lék vel úti á vellin- um en gekk illa uppi við markið. ma. vegna þess hve þröngt var sótt upp vallarmiðjuna. og ef til vill einnig af þvi að einstakir leikmenn ætluðu sér um of. Fremstur í þeirra flokki var Matthias Hallgrimsson, sem virtist hafa mikla ánægju af þvi að leika á Keflvikinga. Tókst honum venjulega að snúa á 2—3, en þá tók sá fjórði knöttinn af honum. Vegna þess hve spil Akranesliðsins var þröngt gáfust liðinu ekki mörg tækifæri til lang- skota. Helzt var það Árni Sveinsson sem slik skot reyndi, en hann hafði ekki heppnina með sér. Þegar á heildma er litið voru það helzt þeir Jón Alfreðsson, Benedikt Valtýsson og Jóhannes Guðjónsson sem upp úr stóðu i Akranesliðinu. Jón Alfreðsson er leikmaður sem hefur gífurlega mikla yfirferð á vellinum og reynir jafnan að byggja upp. Benedikt barðist mjög vel i leiknum, og var sá er helzt reyndi að dreifa spilinu út á kantana. Jóhannes Guðjónsson var stundum eini maðurinn i vörn Akranesliðsins, og oftast hafði hann betur i kapp- hlaupi við Keflvikinga þegar þeir reyndu skyndisóknir. j Keflavíkurliðinu báru tveir menn nokkuð af. Það voru þeir Þorsteinn Ólafsson, markvörður. og Einar Gunnarsson. Gisli Torfason átti einnig afbragðsleik i fyrri hálfteik, en varð þá að yfirgefa völlin vegna meiðsla. Eðlilega mótaðist leikur Keflavikurliðsins mjög mikið af þvi að halda markinu eftir að það var skorað, og þegar þannig staða kem- ur upp er það aðalatriðið að leik- mennirnir haldi höfði og berjist. Og það kunna Keflvikingar manna bezt. Grétar Magnússon og Karl Her- mannsson eru leikmenn sem láta ekki sinn hlut fyrr en i fulla hnefana. Framlinumenn Keflavikurliðsins fengu ekki mörg tækifæri i leiknum til j>ess að sýna sig. Helzt var það Jón Ólafur Jónsson sem ógnaði, en hann átti þarna sinn bezta leik i sumar. Var mikið á hreyfingu — aðstoðaði vömina þegar þess þurfti með og var svo kominn sem fremsti maður, og stundum eini maðurinn.t sóknina á næsta andartaki. Leikinn dæmdi Magnús V. Péturs- son og skilaði hann hlutverki sinu yfirleitt með ágætum. Urðu þó á mistök stundum, eins og t.d. er einn Keflvikinganna braut illa á Benedikt Valtýssyni og Magnús dæmdi siðan á Benedikt. Mótmælti Jón Gunn- laugsson þeim dómi og fékk gula spjaldið fyrir vikið. Áhorfendur að leiknum voru 4336 og er það metaðsókn að leik is- lenzkra liða á keppnistimabilinu. Var skemmtileg stemning á áhorfenda- pöllunum, og sérstaklega gerðu áhangendur Skagaliðsins það sem i þeirra valdi stóð til þess að hjálpa sinum mönnum.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.