Morgunblaðið - 16.09.1975, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. SEPTEMBER 1975
23
BILLY McNeiIl heldur sigurlaunum I skozku bikarkeppninni hátt á
loft. Þetta var árið 1974, en alls fagnaði hann sigri f þessari keppni
sjö sinnum og alltaf sem fyrirliði.
Goðíaugum
þúsunda stuðnings
manna Celtic
Miðvörðurinn Billy McNeill, sem
Jóhannes Eðvaldsson á að leysa af hólmi
HANN lék 831 leik með Celtic,
hann var leikmaður með Celtic
f 18 ár, hann varð nfu sinnum
skozkur meistari, sjö sinnum
skozkur bikarmeistari og níu
sinnum sigurvegari með liði
sfnu f skozka deildarbikarnum.
Auk þess getur svo BILLY
McNeill, en sá er maðurinn,
státað af þvf að hafa verið fyrir-
liði Celtic er liðið varð sigur-
vegari f Evrópukeppni bikar-
meistara árið 1967, fyrst
brezkra liða.
Billy McNeiIl er dýrlingur í
augum þúsundanna sem styðja
við bakið á Celtic, en nú er
hann hættur og hver verður til
að leysa hann af hólmi? Við
sögðum frá því f síðusth viku að
Jóhannes Eðvaldsson væri á
góðri leið með að tryggja sér
fast sæti I liði Celtic, en bar-
áttan er erfið og margir bítast
um brauðið.
Margt er þó líkt með
Jóhannesi og Billy McNeill.
Báðir eru þeir hávaxnir, staða
þeirra beggja á vellinum er
miðvörður og báðir bregða þeir
sér gjarnan fram í sóknina
og skora dýrmæt mörk.
Roddy MacDonald hét
sá ungi maður, sem átti
að taka við af McNeiIl, en
svo kom Jóhannes til sögunnar
og framtíðin verður að skera úr
um það hver verður arftaki
McNpills ef nokkur nær þá
viðlíka vinsældum og annarri
eins hæfni og þessi goðsögn
skozkrar knattspyrnu.
Það ríkti þögn á hinum glæsi-
lega Hampden-leikvangi í
Glasgow. Úrslitaleiknum i
skozku bikarkeppninni það
herrans ár 1965 var að ljúka.
Allt benti til þess að aukaleikur
þyrfti að fara fram því bæði lið
höfðu skorað tvö mörk.
Celtichafði barizt í 10 ár fyrir
sigri í bikarkeppninni, en
aldrei haft árangur sem erfiði.
Nú var liðið f úrslitum og hafði
sótt mun meira allan leiktfm-
ann. Hornspyrna var fram-
kvæmd og McNeill hafði
brugðið sér f sóknina. Knöttur-
inn sveif í boga yfir markteig
Dunfermline og hetja leiksins,
fram að þessu augnabliki,
markvörður Dunfermline,
stökk eins og köttur út úr mark-
inu og hugðist handsama knött-
inn. Aður en af því varð hafði
Billy McNeill stokkið hærra en
allir aðrir og hamrað knöttinn f
netið af fftonskrafti.
McNeill var orðið stórt nafn í
sögu Celtic, markið hans hafði
fært liðinu hans dýrmætan
sigur, sem aðeins var byrjunin
á stórkostlegu 10 ára ævintýri.
Hann hafði komið inn i liðið
meðan það átti í erfiðleikum.
Liðið var byggt upp af ungum
efnum og gömlum, reyndum
leikmönnum, en í liðið vantaði
festu og stöðugleika.
Árið 1965 var ár breyting-
anna. Jock Stein sem hafði
leikið sem miðvörður hjá Celtic
tók við starfi framkvæmda-
stjóra af Jimmy McGrory og allt
f einu byrjaði hagur Celtic að
vænka. Gretturnar breyttust í
bros er leikskipulag Steins fór
að bera árangur og stjórn
McNeills á liðinu inni á
vellinum. Liðið varð skemmti-
legt á að horfa, það var eitthvað
spennandi við það, en þó fyrst
og fremst fór Celtic að ganga
vel.
McNeilI fékk að kynnast
sigurgleðinni og lffinu sem
fylgir þvf að vera stjarna. En
lífið var ekki alltaf dans á
rósum. Hann lék 29 landsleiki
fyrir Skotland og fyrsti lands-
leikurinn verður honum án efa
lengi eftirminnilegur. Mótherj-
inn var enska Iandsliðið og
leiknum lauk með yfirburða-
sigri enska Iiðsins, 9:3. Þetta
var árið 1961 og þá var McNeill
aðeins 21 árs. Þessi slæma
byrjun hefði brotið margan
ungan knattspyrnumanninn
niður, en ekki McNeill. Hann
barðist áfram, ákveðinn f að
sýna hæfileika sfna og honum
tókst það.
Stærsta stund McNeills sem
knattspyrnumanns hefur án
efa verið er lið hans sigraði f
Evrópukeppninni í Portúgal
árið 1967. Leikið var gegn Inter
Milan og skoruðu Italirnir
fyrsta mark leiksins, en lögðust
sfðan í vörn. Celtic sótti og sótti
og uppskar liðið eitt mark
þegar tæpar tíu mfnútur voru
eftir. Áfram var sótt og barizt
og á lokamínútunum skoraði
Chalmers mark, sem færði
Celtic — fyrst allra brezkra liða
— sigurinn í Evrópukeppninni.
Celtic var vel fagnað af portú-
gölskum, ftölskum og umfram
allt skozkum áhorfendum, en
mest var þó gleðin þegar
McNeill og félagar komu heim
til Skotlands með gripinn eftir-
sótta.
Kveðjuleikur Bobby Mc-
Neills var úrslitaleikurinn f
bikarkeppninni skozku f fyrra.
Celtic sigraði Airdrie 3:1 og
hann varð bikarmeistari með
Celtic í sjöunda skipti. McNeill
skoraði í úrslitaleiknum, eins
og hann hafði gert einum tug
ára áður er hann varð fyrst
bikarmeistari með Celtic.
Enginn hinna fjölmörgu
áhorfenda vissi að þessi úrslita-
leikur var síðasti leikur fyrir-
liðans þeirra. Hann var beðinn
um að halda áfram, mátti ráða
samningsupphæðinni og samn-
ingstímanum en sagði nei takk.
Framhald á bls. 19
Valur fékk Róbert Jack,
en Celtic fékk Jóhannes
— EG Á að vera tengiliður á
milli skozku stjórnarmannanna
hjá Celtic og forystumanna
Vals og þess vegna er ég kom-
inn hingað suður. Ég vildi þó
gjarnan hafa yngri fætur og þá
myndi ég vera annars konar
tengiliður.
Það var séra Róbert Jack,
sem mælti þessi orð. Skozki
presturinn á Tjörn á Vatnsnesi,
sem fyrir löngu er orðinn ís-
lendingur. Hann er heiðurs-
félagi í Celtic, sá eini f hópi
heiðursfélaganna, sem ekki er
kaþólskrar trúar. En séra
Róbert hefur einnig hlýjar
taugar til Valsmanna, hjá þeim
var hann þjálfari og gerði Val
m.a. að íslandsmeisturum
árin 1936 og 37.
— Þá var andinn annar inn-
an knattspyrnunnar og hugs-
unarhátturinn allt öðru vfsi,
sagði Róbert. Ég man alltaf eft-
ir þvf að eftir að Valur varð
íslandsmeistari seinna árið
mitt með þeim, þá kom Her-
mann Hermannsson til mfn og
gaf mér verðlaunapeninginn
sinn. Það þótti mér vænt um og
éftir það vorum við Hermann
nánir vinir.
Róbert Jack var gerður að
heiðursfélaga hjá Celtic árið
1961, fékk þá virðulegt skjal,
sem hann geymir heima á
Tjörn. Séra Róbert Jack er
manna fróðastur um Celtic og
sögu félagsins og gefum honum
þvi orðið aftur.
— Ég var 6 ára gamall þegar
ég fór að fylgja Celtic að málum
og hef fylgt þeim allar götur
siðan. Forráðamenn félagsins
eru margir hverjir nánir vinir
mfnir og að sjálfsögðu vona ég
að Celtic takist að bera sigur úr
býtum í UEFA-keppninni að
þessu sinni, en fari þó ekki illa
með félaga mína úr Val. Celtic
var fyrsta liðið frá Bretlands-
eyjum, sem sigraði í Evrópu-
keppni félagsliða, og meira en
það. Celtic bar sigur úr býtum í
fyrstu heimsmeistarakeppni
félagsliða í knattspyrnu. Það
var árið 1904 að Celtic vann
Burnley í úrslitaleik. Keppnin
var að sjálfsögðu óformleg, þvf
knattspyrnan var ekki i föstum
skorðum þá og þátt f henni tóku
aðeins lið frá Evrópu. Úrslita-
leikurinn fór fram í Austurríki
og varð jafntefli. Síðari úrslita-
leikurinn fór svo fram í
Burnley og þá vann Celtic.
— Velgengni Celtic síðasta
áratug þakka ég tveimur
mönnum. Robert Kelly, sem var
formaður félagsins frá þvi um
1950, og Jock Stein, núverandi
framkvæmdastjóra félagsins.
Kelly var kallaður „Herra
Celtic“ og var jafnvel fús til að
deyja fyrir félagið sitt og strák-
ana sína. Það gekk illa hjá hon-
um lengi vel, en hann byggði
liðið upp hægt og rólega með
ungum strákum, sem síðan
gerðu Celtic að stórveldi. Jock
Stein er fyrrverandi náma-
maður, eitilharður náungi,
ómenntaður en mjög greindur.
Ég hef heyrt það upp á
síðkastið að hann sé eitthvað að
gefa sig og sé ekki lengur eins
harður og hann þarf að vera.
Þegar er farið að tala um eftir-
mann hans og Robert Old, sem
nú er framkvæmdastjóri
Patrick Thistle, talinn líkleg-
astur í starfið. Old er gamall
leikmaður með Celtic og undir
hans stjórn er Thistle nú eina
taplausa liðið í Skotlandi á
keppnistimabilinu.
Um úrslit leiksins í kvöld
vildi séra Róbert ekki spá, en
sagðist vona að Ieikurinn yrði
skemmtilegur á að horfa og
Valsstrákarnir sýndu hvers
þeir eru megnugir. Á sínum
tíma fengu Valsmenn og fs-
lenzk knattspyrna Róbert Jack
frá Skotlandi, í kvöld verður
sending Valsmanna til Celtic,
Jóhannes Eðvaldsson, meðal
þeirra græn-hvftu í leiknum við
hina rauðklæddu félaga sfna.
Lauda á Ferrari bíl sfnum númer 12 f fyrsta sæti eins og svo oft.
Hér fylgja James Hunt og Jean-Pierre Jarier fast á eftir.
Niki Lauda
heimsmeistari í kappakstri 1975
AUSTURRÍKISMAÐURINN
Niki Lauda hefur nú tryggt sér
heimsmeistaratitil ökumanna f
kappakstri f ár. Hann ekur
hinum stórglæsilega 12 strokka
Ferrari frá ítalfu. Ferrari er
eini bfllinn með tólf strokka
vél f ár í Formúlu 1. Niki
Lauda er aðeins 26 ára gamall
og ók f fyrsta sinn f Formúlu 1
árið 1971
Niki Lauda þykir heldur
strákslegur í útliti og kannski
ekki lfklegasti heimsmeistarinn
í kappakstri ef dæmt skyldi
eftir útliti. En það hefur raunar
lengi verið eitt af einkennum
kappakstursmanna að þeir
þekkjast ekki á útlitinu.
Það var í heimalandi Ferrari,
Italfu, að titillinn varð örugg-
lega hans þó hann næði ekki
nema þriðja sæti á eftir félaga
sfnum Clay Regazzoni og fyrr-
verandi tvöföldum heims-
meistara Emerson Fittipaldi.
Carlos Reutemann frá
Argentínu var hins vegar eini
maðurinn, sem möguleika hefði
átt á að ná Lauda að stigum f
þeim tveim Grand Prix keppn-
um, sem eftir voru fyrir Italíu,
svo mikil var forysta hans
orðin.
I fyrra leit út á miðju
keppnistímabilinu sem Lauda
tækist að tryggja sér heims-
meistaratitilinn en þá komu
sífelldar bilanir eða mistök i
hverri keppni.
Niki er gífurlega áhugasam-
ur um kappakstur og fylgist
með flestu sem gert er við bíl
hans og hjálpar jafnvel til )]
sjálfur en það er meira en hægt
er að segja um flesta félaga
hans.
Lauda keyrði í fyrsta sinn
fyrir Ferrari í fyrra en áður
hafði hann keyrt fyrir BRM og
March. Hann var ekki alltaf
ánægður með bíla sína hjá
BRM og March enda voru þeir
ekki með beztu bilunum á þeim
tíma og því síður nú. Hjá
Ferrari er Lauda hins vegar
ánægður og tryggði gamla
manninum Enzo Ferrari fyrsta
heimsmeistaratitilinn síðan
1964 er John Sutrees frá Bret-
landi varð heimsmeistari.
Eldrauður bíllinn og rauður
hjálmurinn og hið sérstæða
ærandi hljóð, sem Ferrari
aðdáendur um allan heim
þekkja, þó ekki séu þeir
kannski margir á Islandi, hafa
semsagt náð æðsta takmarkinu,
sem til er f kappakstri, heims-
meistaratitilinum.
br.h.
Nær 100 manns í síð-
asta stórmóti ársins
FYRIR nokkru fór fram hin árlega
Ronrico-keppni, sem haldin er á veg-
um Golfklúbbsins Keilis á Hvaleyri.
Á undanförnum árum hefur þetta
mót verið siðast þeirra opnu móta,
sem orðin eru fastur liðurá kapp
leikaskrám og ævinlega er mikil
þátt?aka i. Nafn keppninnar helgast
af því, að umboðsmaður Ronrico á
íslandi, Einai Mathiesen i Hafnar-
firði, hefur gefið verðlaunin. Á und-
anfömum árum hafa um 90 manns
tekið þátt i þessu móti og mættu
liðlega 90 til leiks i þetta sinn, þar af
32 úr meistaraflokki. Fyrri daginn
var sólskin og bliðuveður en af ein
hverjum ástæðum náðu meistara-
flokksmennirnir ekki þeim árangri,
sem vænta mátti við svo góðar
aðstæður. Á sunnudaginn brá hins-
vegar til hins verra með roki og
slagveðursrigningu. Þrátt fyrir það
gugnuðu furðu fáir, en árangurinn
varð eins og vænta mátti og komst
enginn undir 80 þann daginn.
Keppt var bæði með og án for-
gjafar og fór svo að Sigurður
Thorarensen úr Keili varð skarp-
astur. Verðlaunasætin voru annars
þannig skipuð:
Án forgjafar:
1. Sigurður Thorarensen
Keili 75—80.
samtals á 1 55
2. Þórhallur Hólmgeirsson
GS 76—84,
samtals á 160
3.—4. Ragnar Ólafsson
GR 81—81,
samtals á 162
3.—4. Geir Svansson GR 80—82,
samtals á 162
Ragnar vann Geir i aukakeppni.
Með forgjöf:
1.—2. Sveinn Sigurbergsson
GK 175, nettóá 147
1.—2. Sigurður Thorarensen
GK 155, nettóá 147
3. Atli Arason GR 166,
nettó á 152
( 18 holu aukakeppni um 1. og 2.
sætið urðu þeir enn jafnir, Sveinn og
Sigurður. Urðu þeir að taka aðra 1 8
holu aukakeppni og vann þá Sveinn.