Morgunblaðið - 24.02.1977, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. FEBRUAR 1977
15
Listaverk Gerðar
á leið til íslands
Þrátt fyrir leikdóm Jóhanns
Hjálmarssonar hér i blaðinu
langar mig til að fara hér nokkr-
um orðum um leikstjórn og leik-
ara.
Þórunni Sigurðardóttur hefur
tekizt stórvel að leikstýra hinum
ungu leikendum og skapa heil-
steypta sýningu, þar sem saman
fer góð leiktúlkun einstakra leik-
enda og heildarsamræming.
Tónlistarmenn M.H. gáfu leik-
myndinni hugnæman blæ með
tónlist sinni, sem var vel flutt og
einstaklega smekklega fram sett.
Af einstökum leikurum var
Jakob S. Jónsson frábær. Jakob
er óvenju efnilegur leikari. Það
var einstök ánægja að sjá þennan
unga og gjörfilega mann fara með
hlutverk hins tvíráða og huglausa
valdamanns. Lýsti hann vel breyt-
ingunni frá undirlaggjunni i
valdsmanninn.
Karl Agúst Ulfsson lék Drek-
ann af myndarskap. Þetta er
erfiðasta hlutverk leikritsins og
krefst mikils og þess vart að
vænta að óvanur leikari nái
hinum mikilúðlegu og magn-
þrungnu áhrifum, sem því fylgja.
Þó tókst Karli vel að framkalla
það margræða eðli, sem í ógn-
valdinum bjó.
Björn Guðbrandur Jónsson lék
Lancelot, imynd hins góða og sak-
lausa, sem á að sigrast á hinu illa.
í ævintýrum barnanna sem trúa á
sigur hins góða, er þetta óskahlut-
verk, en í heimi raunveruleikans,
ádeilunnar og efasemdanna, er
þetta erfitt hlutverk og misskilið.
Birni tókst vel að troða hinn
gullna meðalveg I túlkun sinni
þannig, að hlutverkið hélt stöðu
sinni, en varð ekki að ómerki-
legum farsa I höndum hans.
Ingvar Ólafsson í hlutverki
Hinriks sonar borgarstjóra var
ágætur, hæfilega lævís og einfald-
ur þegar það átti við.
Sigríður Þorgeirsdóttir i hlut-
verki Elsu, er hin gjörfilegasta
stúlka og lýsti vel hinni eftirsóttu
yngismey. Skilaði hún ágætlega
sinu hlutverki. Þá gerði Indriði
Einarsson hlutverk Karla-
magnúsar minnisstætt. Ragn-
heiður Tryggvadóttir sem köttur-
inn, var vel útfært hlutverk.
Ótal fleiri leikendur komu við
sögu, sem ástæða hefði verið til að
minnast, en svo verður eigi hér.
Heldur skal leikendum og
leikstjóra þökkuð góð og eftir-
minnileg sýning.
Guðmundur H. Garðarsson.
Mbl. hefur borist úr-
klippa með meðfylgjandi
mynd úr þýzku dagblaði,
sem gefið er út í bænum
Júlich. f yfirskrift segir að
þessi relief-mynd sé að
fara frá bænum Linnich til
Reykjavíkur.
Undir myndinni stend-
ur: Meðal hinna síðustu af
fjölmörgum verkum ís-
lenzku listakonunnar Gerð-
ar Helgadóttur, sem mikill
missir var að er hún lézt
1975, voru model af vegg-
myndum úr bronsi í þrem-
ur hlutum. Þau voru ætluð
hátíðasal Hamrahlíðar-
Aukasýning
á Drekanum
Leiklistarfélag Menntaskólans
i Hamrahlið hefur sýnt leikritið
Drekann eftir Evgeni Schwartz
fimm sinnum við ágæta aðsókn og
góðar viðtökur gesta á sýning-
unum. Þvi hefur verið ákveðið að
efna til aukasýningar á föstudags-
kvöldið kl. 8.30 I skólahúsinu við
Hamrahlið.
Sýningin er umfangsmikil, um
30 manns á sviðinu, þegar mest
er.
skóla í Reykjavík og hafa
þau verið unnin á verkstof-
um dr. H. Oidtmans í Linn-
ich. Þessi lágmynd, sem er
2.50 metrar á breidd og
1.50 m á hæð, er um það bil
að verða tilbúin og mun
innan skamms leggja upp í
ferðina til íslands.
Listasafnið
býður fyrirles-
ara út á land
LISTASAFN lslands hefur
undanfarna vetur gengist fyrir
fræðslu i safninu um ýmsa þætti
myndlistar og hefur hún mælst
vel fyrir.
Hefur Listasafnið þvl hug á að
færa út þessa starfsemi mað það
fyrir augum að hún megi koma ð
notum ibúum utan Stór-
Reykjavlkursvæðisins. Er eink-
um um að ræða fyrirlestra eða
stutt námskeið um erlenda og
innlenda myndlist, með skugga-
myndum.
Listasafnið hefur nú boðið ýms-
um bæjarfélögum og landshlutum
þjónustu sína og er reiknað með
að fyrirlesarar fari um landið í
vor, þvi mörg svör hafa borizt frá
landsbyggðinni. Listasafnið legg-
ur til fræðsluefni og fyrirlesara,
en ferðakostnaður og dvalar-
kostnaður greiðist á hverjum
stað.
” Ytri einf ald-
leiki og d júp,
innri alvara”
— lofsamleg ummæli í Huvudstads-
bladet um ljódasafn Jóns úr Vör
NÝLEGA birtist í Huvud-
stadsbladet í Helsinki mjög
lofsamlegur ritdómur eftir
Roger Holmströn um Ijóða-
safn Jóns úr Vör, Bláa natten
över havet. Bókin kom
nýlega út á sænsku í þýðingu
Maj-Lis Holmberg, og hefur
að geyma Ijóð frá ýmsum
tímum.
Greinarhöfundur telur
Ijóðasafnið gefa góða yfirsýn
yfir skáldskap Jóns úr Vör,
og vekur meðal annars
athygli á því hve vel skáldinu
takist að lýsa lífi sjómanna og
fólks í sjávarþorpum:
„Fátækt og harðneskju
tilverunnar er lýst á sannfær-
andi hátt á einföldu máli,
sem laust er við hvers konar
stílbrigðaflækjur, en um leið
verður hið myndræna óað-
skiljanlegt því, sem er upp-
runalegt og í beinum tengsl-
um við náttúruna."
„Þau Ijóð Jóns úr Vör, sem
eru frá árunum eftir 1950,
eru jafnlaus við hvers konar
prjál, og helzta einkenni
þeirra er einlægnin. Meðal
Ijóðaþýðinga Maj-Lis Holm-
berg vekur Ijóðið Sovande
barn sérstaka athygli, en þar
koma fram i senn ytri einfald-
leiki og djúp innri alvara
Svipuð verða áhrifin af öðru
Ijóði — Som havet — en
þar er hið dulmagnaða ríkari
þáttur:
Ibland ár dina ögon som havet,
som inte vet sin vilja
men ár djupt og skiftande.
Natten har vávt sin duk
mellan mig och dig
av dubbeltydiga ord,
tills tiden inte lángre máts
och várldens klockor har
tappat sina visare
i tystnadens váldiga vinterdjup.
Jón úr Vör
och med den duken som segel
som natten har vávt
seglar du bort att leta dig olycka.
Síðan segir í grein Roger
Holmströms:
„í síðari Ijóðum sinum fer
Jón úr Vör enn sparlegar
með orðin, að því er virðist til
að forðast að þau skyggi á þá
reynslu sem hann vill koma á
framfæri. Þetta kemur fram í
bókinni Vinarhús frá 1972,
þar sem er að finna nokkur
beztu Ijóð skáldsins:
Blá tystnad omsluter min tanke.
Inga sanningar ságs mig.
Jag ber bara om din nárhet.
Jag vet att de kárleksord
ár skönast
som inte har vissnat pá lápparna.
Álskandes gládje ár som doften af
trád
efter regn,
deras hjártan, som álskar
liksom blommor
som öppnar sina kronor om
morgonen
Den som álskar kan inte
tala om det för nágon.
Hér mætast skáldið og
þýðandinn á þeim snerti-
punkti, sem gerir það að
verkum, að lestur Ijóðasafns-
ins Bláa natten över havet
verður dýrmæt reynsla,"
segir Roger Holmström i lok
greinarinnar.
<Jr Kjarnaskógi — útivistarsvæói Akureyringa. — Ljósmyndir
Eðvarð Sigurgeirsson.
sem þar er á „hættusvæðum"
verði sýnd einhver tillitssemi,
þegar til framkvæmdanna kem-
ur.
Mætti þá einnig hafa í huga,
að það tekur ekki nema stutta
stund að höggva og ryðja burt
trjám, sem hafa verið tugi ára
að ná núverandi vexti. Og til að
svo mætti verða hefur þurft til
ómælda umhyggju og natni
þeirra mörgu sem að unnu.
Ég vona þvi, að þeir reikni-
og teiknimeistarar sem nú
starfa við að festa á blað
væntanlega staðsetningu áður
nefndra mannvirkja, gefi sér
nú enn eina umhugsunarstund
við teikniborðið og athugi sér-
staklega hvort ef til vill megi
nú bjarga, að einhverju eða
öllu leyti, einum eða tveimur af
þeim ólánssömu skógreitum,
sem hafa orðið svo óheppnir að
lenda i vegi fyrir reglustikunni.
Akureyri, febrúar 1977.
Ingólfur Ármannsson,
Heiðarlundi 5 B,
Akureyri.
Póstsendum