Morgunblaðið - 31.03.1977, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. MARZ 1977
Frá Isafjarðarflugvelli. Hörður er að láta bensfn á flugvél slna, og vél frá Norðurflugi er einnig stödd
á vellinum.
Einu reglulegu samgöng-
urnar innan Vestfjarða
FLUGFÉLAGIÐ Ernir
var stofnað fyrir 7 árum
eða 1970 og á það nú tvær
flugvélar, aðra af Helio-
gerð 6 sæta en hina hefur
félagið nýlega keypt,
flugvél af Islander-gerð,
sem tekur níu farþega.
Hörður Guðmundsson er
flugmaður og eiginlega
allt í senn, framkvæmda-
stjóri, afgreiðslumaður,
símastúlka og sendill,
með öðrum orðum hann
sér um allan daglegan
rekstur félagsins auk
þess sem hann er eini
flugmaður þess.
— Við fengum Is-
lander-vélina frá Bret-
landi fyrir 10—12 dögum
og hefur hún reynst okk-
ur mjög vel, segja má að
hún sé eiginlega algjör
bylting í allri þjónustu
sem við veitum, sagði
Hörður. Hún tekur níu
farþega og er búin öllum
hlindflugstækjum og get-
um við flogið í mun erf-
iöari skilyrðum en áður
var þegar aðeins ein vél
var í eigu félagsins.
Við vorum staddir á ísafjarð-
arflugvelli og Hörður var að
leggja af stað til Reykjaness við
ísafjarðardjúp^ en þangað var
hann að fara með lækni, mann
til að kenna hjálp í viðlögum
við héraðsskólann og fleiri og
fékk blm. að fljóta með. Flugið
til Reykjaness tók 10 mínútur
og á meðan upplýsti Hörður að
farnar væru um 300 ferðir til
Reykjaness á ári, svona leigu-
ferðir, en þangað er ekki föst
áætlun.
— Farið er fimm sinnum í
viku með póst til Súgandafjarð-
ar, sagði Hörður, til Þingeyrar,
Patreksfjarðar, og Holts í Ön-
undarfirði er farið þrisvar í
viku og til Bíldudals eftir þörf-
um. Aðallega er sinnt sjúkra-
flugi og póstfluginu á vetrum,
ásamt ferðum með lækna um
héraðið og síðan er leiguflug
eftir þvi sem þarf en það er
fremur lítið yfir háveturinn. í
mesta skammdeginu er lítið
hægt að fljúga, kannski 3—4
tíma á dag og þá kemst ég ekki
yfir nema póstflugið, en vell-
irnir hér vestra eru yfirleitt
ekki upplýstir.
Hörður hefur stundað flugið í
8 ár, fyrst var hann með vél á
eigin vegum í tvö ár en 1970 var
stofnað hlutafélagið Ernir eins
og áður sagði, svona til að
standa betur að vígi, sagði
Hörður. Hann sagði að full þörf
væri fyrir annan flugmann til
að geta nýtt vélarnar báðar eins
og kostur væri, og væri nú búið
að ráða mann, sem kæmi til
starfa um leið og íbúð fyndist
fyrir hann.
— Þetta eru einu reglulegu
samgöngurnar innan Vest-
fjarða, sagði Hörður, og á síð-
asta ári voru viðkomur alls um
2000. Til Patreksfjarðar og
Þingeyrar var farið um 150
sinnum, 250 sinnum til Súg-
andafjarðar og um 200 sinnum
til Reykjaness, eins og ég sagði
áðan. Þörfin fyrir annan flug-
mann er því orðin augljós en
með því getum við nýtt vélarn-
ar báðar, t.d. hefði önnur vélin
getað farið hingað til Reykja-
ness meðan hin færi til Reykja-
víkur, en þangað þarf ég að
fara tvær eða þrjár ferðir í dag.
Auk þess eru margir snúningar
sem fylgja þessu, bókhald og
ýmsar reddingar.
Viðhald flugvélanna fer fram
í Reykjavík og var minni vélin
einmitt syðra í skoðun er blm.
Mbl var staddur vestra. Hörður
sagði að þeir hefðu verið að
nokkru á hrakhólum með aö-
stöðu í Reykjavík, en nú hefðu

Hörður Guðmundsson við hina
nýju flugvél flugfélagsins
Arna.
þeir fengið inni hjá Flugskóla
Helga Jónssonar.
Þegar búið var að skila far-
þegum í Reykjanes og við vor-
um aftur komnir á ísafjarðar-
flugvöll, var rætt örlítið um
öryggismálin:
— Við erum ákaflega frum-
stæðir hér hvað varðar allan
öryggisbúnað, það er ekki hægt
að segja annað en það sem fyrst
og fremst þarf að gera er að
bæta sjálfa flugvellina, yfir-
borð þeirra, að gera þá alveg
frosthelda, þannig að vélarnir
lendi ekki á kafi í aurbleytu.
— 1 öðru lagi þarf að hafa
möguleika til að ryðja af þeim
snjó á vetrum, það er hægt
núna á stærri völlunum, á ísa-
firði og Patreksfirði t.d., og það
þarf að vera hægt að halda
þeim opnum.
Þá vantar betra flugleiðsögu-
kerfi, það er fleiri og öruggari
stöðvar á jörðu, radíóstöðvar,
sem leiðbeina varðandi blind-
flugið. Þetta er að vísu erfitt í
fjalllendi eins og hér er við að
eiga, en þetta er mikið öryggis-
atriði. En fyrst og fremst er að
hafa yfirborð valla varanlegt og
frosthelt.
Að síðustu var rætt um nýju
vélina og þær breytingar sem
hún hefur í för með sér varð-
andi alla þjónustu:
— Þessi nýja vél er náttúr-
lega algjör bylting varðandi
alla okkar þjónustu hér, dag-
arnir nýtast betur og við getum
flogið meira og í erfiðari veðr-
um. Við förum alltaf öðru
hvoru til Reykjavíkur, það eru
áhafnir sem þurfa að komast á
milli, menn af togurum að
sunnan þurfa að komast suður
og menn af togurum héðan eru
staddir fyrir sunnan og þurfa
að komast heim. Við fljúgum
líka stundum suður eftir vara-
hlutum fyrir útgerðina hér og
stundum yfirleitt það leiguflug
sem við getum, en það er mjög
erfitt á veturna, en lagast strax
og kemur fram í febrúar og
marz. Það veitir heldur ekki af
að fljúga sem mest, því vextir
og afborganir af lánum hjá okk-
ur nema nú um 30 þúsund
krónum á dag.
— Við vonum því að Vest-
firðingar vilji og sjái sér fært
að notfæra sér þessa þjónustu
og við heitum á þá að styðja við
bakið á sínu flugfélagi.
-segir Hörður Guðmunds-
son hjá Flugfélaginu Ömum
Valur Óskarsson:
Ábending til
nemenda og
f oreldra þeirra
1 dreifibréfi Skólarannsókna-
deildar Menntamálaráðuneytisins
nr. 19/1976 segir meðal annars:
„Ekki skal reikna meðaleinkunn
nemenda." Þess skal getið hér, að
orðið meðaleinkunn þýðir víst
það sama og aðaleinkunn þýddi
hér áður. Auðvitað sjá allir
hversu veigamikil þessi nafn-
breyting er. Orðið aðaleinkunn
var nefnilega orðið gamalt, og
stefnan í skólamálunum í dag er
sú, að gömlum hlutum eigi að
henda og fá nýja í staðinn. Eðli-
lega er lang áhyggjuminnst að
vera ekkert að íhuga það, hvort
þetta nýja tekur fram hinu gamla.
Slik athugun gæti kannski orðið
því nýja skeinuhætt, og þvi er
ekki rétt að vera að fást við svo-
leiðis óþrafa. Ef fréttamenn sjón-
varps eða álíka pamfílar fara að
spyrja eitthvað út í þetta má allt-
af bregða upp nokkrum teikn-
ingum á skjáinn, svo að almenn-
ingur sjái, hversu gífurleg vinna
liggur að baki þessara bráðnauð-
synlegu breytinga.
En hvaða áhyggjur eru þetta
hjá manninum, kynhi einhver að
spyrja, á ekki hvort eða er að
leggja aðaleinkunnina (meðal-
einkunnina) niður. Jú, það er
greinilegt, enda hafa hinir visu
menn, sem unnu að þessari
merku ákvörðun á vegum ráðu-
neytisins, væntanlega komist að
þeirri niðurstöðu, að aðaleinkunn
væri hinn mesti dragbítur í öllu
skólastarfi. Væntanlega verða nú
öll agavandamál skólanna úr sög-
unni, þegar þessari snjöllu hug-
mynd hefur loks verið hrint í
framkvæmd. Ég spyr svona í sak-
leysi mínu: Til hvaða tegundar
menntamála á að verja fé ef ekki
einmitt til þeirra manna, sem eru
færir um að upphugsa slíkar
„patentlausnir" eins og þá að
hætta að reikna út aðaleinkunn?
ERSAMKEPPNI
ÓÆSKILEG?
Af þessari merku nýjung leiðir
að sjálfsögðu, að nú má enginn
vita hverjir voru hæstir yfir skól-
ann, svo dæmi sé tekið. Það sjá
náttúrlega allir hugsandi menn,
að slíkt kunni ekki góðri lukku að
stýra, þegar einhver var hæstur
og annar lægstur. Þetta flokkaðist
að sjálfsögðu undir óheilbrigða
samkeppni, og ber að forðast sam-
keppnina. Menn þekkja það t.d.
úr íþróttum, að þar eru menn að
rembast við að vinna hverjir aðra,
og almenningur hefur jafnvel
gerst svo djarfur að njóta þess að
fylgjast með slíkri keppni. Haldið
þið t.d., að það hefði ekki verið
ólikt skemmtilegra, ef hægt hefði
verið að segja, að Hreinn Hall-
dórsson hefði verið einn af 5
beztu mönnum í Evrópu í kúlu-
varpi. Ótætis málbandið með sína
nákvæmni særði hins vegar við-
kvæmar sálir annaraa keppenda,
þegar i ljós kom, að Hreinn var
orðinn Evrópumeistari.
HÆTT AÐGEFA
EINKUNNIR.
Auðvitað verður stefnt að því
að hætta algjörlega að gefa eink-
unnir, enda segir í áður nefndu
dreifibréfi: „1 stað einkunnar má
nota umsögn 11. — 7. bekk. Er
mælt með notkun umsagna í
neðri bekkjum grunnskóla".
Þarna hafa menn stefnuna. Það
er mælt með þvi, að einkunnir
verði lagðar niður. Það skyldi þó
aldrei vera, að grunur læddist að
einhverjum að það, að umsögn
gæti óafvitandi farið æði mikið
eftir því, hvernig kennurum lík-
adi við nemandann, en ekki hinu,
hvernig námsmaður hann væri.
Já, og mikið gífurlega hljóta nú
allir nemendur að drifa sig vel i
námi, þótt þeir fái enga sérstaka
einkunn fyrir það.
En niðurfelling aðaleinkunnar
hafði mikinn vanda í för með sér,
því sá hræðilegi grunur tók að
læðast að höfundunum, að e.t.v.
gætu bara nemendur og jafnvel
foreldrar þeirra reiknað aðaleink-
unnina út hjálparlaust. Þetta varð
auðvitað að koma í veg fyrir svo
að þjóðarheill væri ekki stefnt í
voða. Til þess að koma þessu nú
rólega af stað, þá var ákveðið að
byrja í 9. bekk. Þar var ákveðið,
að nemendur fengju bókstafi i
samræmdum prófum, en tölustafi
i hinum. Nú geta þessir ágætu
menn hlakkað yfir unnum sigri,
þvi það mega þeir eiga, að þarna
tókst að ganga af hinni alræmdu
aðaleinkunn (meðaleinkunn)
dauðri. Fyrir þetta stórkostlega
afrek ætti því að hækka þá um
minnst 2 launaflokka.
BARA BILIÐ
SÉ NÓGU STÓRT.
Nú sjá allir heilbrigðir menn
hvílík hneisa það var að gefa nem-
endum 7,1 — 7,2 — 7,3 o.s.frv. í
Landhelgis-
gæzlu óvið-
komandi
Vegna frétta, sem bir. t hafa í
Morgunblaðinu, þar sem Land-
helgisgæzlunni hefur verið
blandað inn f flutning á úr-
gangsmálmi frá Keflavfkur-
velli, hefur lögmaður Land-
helgisgæzlunnar, Jón Magnús-
son, óskað eftir að taka fram
eftirfarandi:
Fimmtudaginn 17. þ.m.
hringir Viðar Pétursson, lög-
regluvarðstjóri í Keflavik, til
Landahelgisgæzlunnar um
hádegisleytið og talar við Jón
Magnússon, lögmann Land-
helgisgæzlunnar. Viðar Péturs-
son segir, að þennan dag ætli
varnarliðið að skipa út ein-
hverju úrgangsefni um borð í
bát i Keflavík, sem síðan eigi að
sökkva I sæ, og spyr Viðar hvort
Landhelgisgæzlan hafi eitthvað
með mál þetta að gera. Jón
Magnússon tjáði lögregluvarð-
stjóranum, að Landhelgisgæzl-
an hefði ekkert með slik mál að
gera og var lögð áherzla á það.
Jón tjáði lögregluvarðstjóran-
um, að hann sneri sér ekki til
rétts aðila með fyrirspurn sína,
og var honum ráðlagt af undir-
rituðum að snúa sér með fyrir-
spurn sína til lögreglustjórans
á Keflavíkurflugvelli eða
Varnarmáladeildar utanríkis-
ráðuneytisins, og lauk þar sam-
tali Jóns Magnússonar og lög-
regluvarðstjórans.
Páll Ásgeir Tryggvason getur
staðfest að Landheglisgæzlan
hefur ranglega verið dregin inn
í þetta mál.
Jón Magnússon, hrl.