Morgunblaðið - 31.03.1977, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. MARZ 1977
ZetterM
og Östlund
létt í Innd
Monica Zetterlund er vWfneg song^"ase°^ efnn bezti
lund er íslendingum að góðu kun ^ ^ ^ -n til
trommuleikari sem við hof" leika alls á f»mm
tslands í stutta t6n,el^^‘^DS6þátt Með þeim í förinni
tónleikum og taka upp og Lars Begge.
eru tðnlistarmenmrn.r Sture þeim á
SuS—ifJg ?erbhéraá eftir frásögn af fundm-
um:
STAÐUR: Hótel Loftleiðir, and-
dyrið.
TÍMI: Klukkan 20.10 á
fimmtudagskvöldi.
VIÐSTADDIR: Nokkrir frétta-
menn, þeirra á meðal Slag-
brandur, forsvarsmenn Klúbbs 32
og nokkrir hljómlistarmenn frá
Svíþjóð, þeirra á meðal Pétur öst-
lund og Monica Zetterlund.
ATHAFNIR: Allir biða, en
fæstir vita eftir hverju eða
hverjum. Blaðamenn rabba
saman og sötra úr glösum, tón-
listarfólkið gengur um gólf — og
Spassky og Maria rölta inn á
hótelið í skrautlegum lopapeysum
og stefna að lyftunni. Ljósmynd-
ari snarast á fætur til að festa þau
á filmu, en er of seinn. Og svo
fara blaðamennirnir að rabba um
skák, tónlistarmennirnir ganga
enn um gólf — og allir bfða.
— 0 —
STAÐUR: Hótel Loftleiðir,
stjórnarherbergið svonefnda, inn
af anddyrinu.
TÍMI:
skvöldi.
20.30 á fimmtudag-
VIÐSTADDIR: Nokkrir frétta
menn, þeirra á meðal Slagbrand-
ur, forsvarsmenn Klúbbs 32 og
nokkrir sænskir tónlistarmenn
o.s.frv. Einnig kona Péturs Öst-
lunds, og barn þeirra. Og einn
svartur bangsi.
ATHAFNIF^ Blaðamanna-
fundur er settur af Magnúsi
Kjartanssyni, stjórnarmanni I
Klúbbi 32. Hann kynnir sænsku
gestina: Monica Zetterlund,
söngkona og leikkona.
Sture Akeerberg, bassaleikari og
eiginmaður Monicu.
Lars Begge, pianóleikari.
Pétur Östlund, trommuleikari
Blaðamenn mega byrja að
spyrja fólkið, en vandræðaleg
þögn rikir. Liklega vill enginn
þeirra byrja á að spyrja um ein-
falda hluti eins og feril listafólks-
ins — og opinbera þannig
þekkingr-skort sinn. En svo kemur
fyrsta spurningin:
— Hafið þið spilað mikið saman
áður?
Pétur östlund verður fyrir
svörum, enda hinn eini gestanna
sem kann islenzku: — Við höfum
spilað saman í revýum og með
Tommy Körberg, en þó ekki
nákvæmlega þessi liðsskipan.
Þögn meðal blaðamannanna.
Monica tekur til máls og býðst
til að tala ensku, sem blaða-
mennirnir þiggja fegins hendi.
Þeir eru ekki sterkir i sænsku.
— Ég vil taka fram, segir hún,
að Sture er með okkur hér vegna
þess að hann er góður bassa-
leikari, en ekki bara af því að
hann er eiginmaður minn.
Pétur glottir og segir: — Ef
hann væri hér eingöngu sem eig-
inmaður þinn, þá væri ég ekki
hér.
Mikill hlátur.
Isinn er brotinn og allir komnir
í gott skap.
Monica er nú beðin að rekja
feril sinn í stórum dráttum.
— Ég er sögð hafa byrjað að
syngja tveggja ára, segir hún, —
en ég er alveg búin að gleyma þvi.
En ég byrjaði 1957 að syngja inn á
plötur og mér er sagt að ég sé
búin að syngja 600 lög á plötur —
sem er mjög athyglisvert vegna
þess að ég er enn aðeins 25 ára!
(Allir brosa) Þetta segir Brigitte
Bardot alltaf! Nei annars, við
skulum sleppa aldrinum. En frá
1957 hef ég verið atvinnumaður i
tónlist og leiklist. Ég var um skeið
I Bandarfkjunum 1959 og kom þá
fram í sjónvarpsþáttum og söng
með frægum tónlistarmönnum.
Ég var mjög ung þá — kannski of
ung. Nú, sfðustu 10 árin hef ég
mest verið i revýum og á
skemmtistöðum sem söngkona og
einnig i kvikmyndum. Ég hef
alltaf sungið dálitið af jassi með,
en of lítið þó. Ég vildi hafa haft
meiri tíma fyrir jassinn, en það er
ekki auðvelt að vera jasssöng-
kona, sérstaklega á Norður-
löndunum. Þetta er svo lítill
markaður. Svo að ég má teljast
heppin að hafa fengið hlutverk
sem leikkona að auki.
Monica hefur leikið í mörgum
sænskum myndum, en kunnastar
þeirra hér á landi eru þó tvær:
Vesturfararnir og Eplastríðið. í
Vesturförunum lék Monica
hóruna Ulriku (vinkonu Liv
Ullman).
Þá er Pétur beðinn að segja frá
sfnum verkum að undanförnu:
— Ég hef ekki spilað svo mikið
síðustu mánuðina, segir hann. -
Ég hef verið að vinna að endur-
skipulagningu tónlistarkennslu I
Svfþjóð. Við höfum nokkrir
saman skipulagt slagverks-
kennsluna í nýja skólakerfinu. Ég
kenni einnig i tónlistarháskóla og
spila með hljómsveitum og stöku
sinnum í plötuupptökum.
Og Pétur er einnig spurður
hvort hann hitti mikið af
íslenskum tónlistarmönnum i
Svíþjóð?
— Ég hitti Dóra Páls oft — og
Jón Páll hringir stundum í mig —
og Eddi Svavars sem er með
hljómsveit þarna úti (Lava)
hringir i mig lfka. En við höfum
ekkert spilað saman. Þó hefur
komið til tals, að Gunnar Ormslev
spili á jasshátíð í Umeá næsta
haust og að við myndum þá spila
með honum, ég, Jón Páll og bassa-
leikarinn Red Mitchell.
Og nú spyrja blaðamenn um
tónlistina sem þau fjögui
hyggjast flytja íslendingum á tón-
leikunum hér. Monica svarar:
— Við vitum það ekki ennþá.
Við þekkjum ekki áheyrendurna
og það er eriftt að vita hve mikinn
jass við eigum að leika. Þetta
verður þó liklega mest allt jass,
hluti á ensku og hluti á sænsku.
Við leggjum aðaláherzluna á góða
tónlist að sjálfsögðu.
Monica segir, að þar sem þau
hafi verið mikið í revýum og
öðrum verkefnum, þá hafi þeim
ekki gefizt mikill tími til að æfa
sérstaklega fyrir þessa ferð, en
þau eigi frá undanförnum árum
mikinn fjölda laga sem þau hafi
oft spilað saman og því þurfi ekki
svo mikið að æfa fyrir hljóm-
leikana hér, öllu heldur fínpússa
og slípa saman.
Magnús Kjartansson skýtur þvi
að blaðamönnum, að Pétur hafi
nýlega fengið listamannastyrk í
Svfþjóð og Pétur er beðinn að
segja frá þessu:
— Já ég fékk 10 þús kr.
sænskar, án nokkurra skilyrða
um verkefnavinnu — og svo eru
peningarnir skattfrjálsir, sem er
það besta. Ég keypti mér 13
plötur fyrsta daginn. Annars hef
ég verið að semja nokkrar bækur
um slagverk og ætla að taka mér
nokkra mánuði í það verk enn og
læt þá féð renna í það starf. Þetta
eru m.a. byrjendabækur og
einnig æfingar fyrir þjálfaða
trommuleikara.
Magnús Kjartansson veit
greinilega heilmikið um þessar
bækur og fræðir blaðamenn á þvi
að Pétur hafi átt samvinnu við
jassleikara sem er kjarneðlis-
fræðingur að mennt og sá hafi
liðsinnt honum við stærðfræði-
legu hliðina á verkefnunum. Þeir
hafi sett upp kerfi sem bjóði upp
á 14.112 mismunandi æfingar við
hvaða taktstef sem er, til dæmis
þrjá — fjóra takta. Með gata-
spjöldum og fleiru sem bókinni
fylgir geti trommuleikar skapað
sér svona mikinn fjölda æfinga til
þjálfunar.
Nú er spurningum beint til
Sture og Lasse og þeir beðnir að
segja í stuttu máli frá störfum
sinum:
Lasse kveðst vera tónlistar-
kennari (skólastjóri, skýtur Pétur
inn í) og að öðru leyti fáist hann
talsvert við útsetningar og stjórn-
un, einkum hjá söngflokkum og
kórum. Hann útsetti meðal
annars alla tónlistina á siðustu
plötu Monicu.
Sture er lausavinnumaður
(free-lance) i tónlistinni, spilar
mikið í upptökum, revýum, sjón-
varpi og útvarpi — og að sjálf-
sögðu með Monicu.
Nú beinist talið að miklum
hæfileikaskemmtikröftum
sænskum, Hasse og Tage, sem þau
fjögur bera mikla virðingu fyrir
og telja sig hafa haft mikið gagn
af að vinna með. Þeir Hasse og
Tage eru miklir yfirburðamenn í
sænsku skemmtanalifi og finnst
Pétri og félögum það skritið
hversu lítið menn þekkja til
þeirra hér. Kannski á þetta eftir
að breytast.
— 0 —
STAÐUR: Stjórnarherbergið á
Hótel Loftleiðum.
TlMI: 21. 10 á fimmtudags-
kvöldi.
VIÐSTADDIR: Þeir sömu og
áður.
ATHAFNIR: Slagbrandur þarf
að fara að kveðja, hann er tima-
bundinn, en gefur sér þó I lokin
tima til að heyra Pétur svara
spurningunni um það, hvernig
þessi íslandsheimsókn hafi komið
til:
— Ég hringdi heim til mömmu
eitt kvöldið og hún spurði mig
hvort ég ætlaði elcki að fara að
koma I heimsókn til íslands bráð-
lega. Og ég sagði auðvitað já. Svo
stakk ég upp á þvi við þau hin að
við skelltum okkur í tónleikaferð
til tslands og þau voru ólm í það.
Og hingað erum við komin til
viku heimsóknar. Ég hefði gjarn-
an viljað vera hér lengur, en við
hjónin verðum að fara utan vegna
óviðráðanlegra orsaka: Við
fengum ekki gæzlu fyrir hundinn
okkar til lengri tfma. Við höfum
ekki hundapíuna nema I viku!
—sh.