Morgunblaðið - 11.04.1978, Blaðsíða 37

Morgunblaðið - 11.04.1978, Blaðsíða 37
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 11. APRÍL 1978 37 Unnur Gísladóttir Smith — Minning Fædd 2. október 1910. Dáin. 2. apríl 1978. Hún Unnur Gísla er dáin. Þegar ég hugsa til baka er minningin um hana svo nátengd bernsku- og unglingsárum mínum, að ég get ekki látið hjá líða að minnast hennar með örfáum orð- Hún var bezta vinkona móður minnar i meira en 35 ár. Þær kynntust fyrst, þegar við bjuggum um tíma í Borgarnesi og var samband þeirra alia tíð mjög náið. Unnur var þá í foreldarhúsum með drengina sína tvo, Gunnar og Ólaf, en hún missti mann sinn, Sigurð, eftir aðeins 4 ára sambúð. I Borgarnesi var hún organisti um árabil og kenndi auk þess söng og handavinnu. Til þess að tryggja framtíð sína og drengjanna sem bezt tók hún sig upp og fór í Handavinnudeild Kennaraskólans í Reykjavík, og var það ekki svo lítið átak í þá daga, þó hún nyti alla tíð mikils tuðnings foreldra sinna, Katrínar Runólfsdóttur og Gílsa Magnús- sonar, skósmiðs. Að námi loknu gerðist hún handavinnukennari og um tíma einnig söngkennari við Miðbæjar- barnaskólann í Reykjavík og kenndi þar alla tíð, þangað til skólinn var lagður niður sem slíkur. Síðustu árin kenndi hún við Hlíðaskóla í Reykjavík. Hún ávann sér alls staðar virðingu og þökk nemenda sinna og samkennara með hinni rólegu og hlýju framkomu sinni og fallega brosinu. Fljótlega eftir að námi lauk réðst hún í það stórvirki að kaupa sér íbúð að Miklubraut 52. Það voru áfáar ferðirnar, sem við mamma „skrupum" inn á Miklubraut, og alltaf var eitthvað um að vera hjá Unni. Gestakomur voru tíðar og ófáir voru þeir unglingar og fullorðnir, einkum úr Borgarnesi og Borgarfirði, sem dvöldu hjá henni um langan eða skamman tíma. Árin liðu, drengirnir uxu úr grasi og urðu fulltíða menn, stóðu sig með eindæmum vel í skóla, fyrst í menntaskóla hér heima og síðan í háskólum erlendis. Þeir voru móður sinni ætíð til gleði og ánægju. Þeir kvæntust og hún eignaðist framúrskarandi góðar tengdadætur og mannvænleg barnabörn. Árið 1956 giftist hún Thorolf Smith blaðamanni sem þá var orðinn ekkjumaður og tók til sín elsta barn hans, Einar Pál, og reyndist hún honum ætíð sem besta móðir og hafa þau búið saman nú síðustu árin. Manni sínum reyndist hún ætíð sú stoð og stytta, sem henni einni var lagið, en hann lézt langt fyrir aldur fram árið 1969. Gísli faðir hennar var einnig á heimili hennar eftir að hann fluttist úr Borgarnesi, þá orðinn ekkjumaður. Var fagurt að sjá hve vel hún annaðist hann til hinsta dags, en hann lést í hárri elli. Unni dreymdi oft stóra drauma og alltaf var hún með einhverjar hugmyndir á prjónunum. Sumt komst í framkvæmd, annað ekki, eins og gengur. Draumur hennar var að ferðast og hún ferðaðist þó nokkuð innanlands. Til Danmerk- úr fór hún einu sinni, settist á skólabekk og lærði það sem kallað var „kunst-stopp", en það er falið í því að gera við slysagöt á fötum og efnum alls konar. — Stöndum á eigin fótum Framhald af bis. 13 kröfur til annarra. Allir iönrekendur verða jafnan aö gera ítrustu kröfur til sjálfs síns, beita nýjustu stjórnunar- aöferðum, fylgjast meö öllum tækni- nýjungum, auka hagkvæmni í rekstri, bæta vörugæöi og sölutækni og auka vöruþróun og framleiðni. Atriðin, sem til greina koma eru óteljandi. Enginn vafi er á því aö viö iðnrekendur eigum margt ólært og getum enn bætt okkur mikið í öllum þessum málum. Samkeppnin harönar stööugt. ís- lenskir iónrekendur eiga ekki nema eitt svar: Betri vörur og betri þjónustu við neytendur. íslensk iðnkynning sýndi og sannaói aö íslenskir neytendur vilja kaupa í vaxandi mæli innlendar vörur, ef þær standast samanburó við erlendar hvaö verö og gæði snertir. Við þurfum einnig aö efla samtök okkar svo þau séu þess megnug að takast á viö vaxandi viöfangsefni, innan iönaðarins sjálfs og á opinber- um vettvangi. Sömu starfsskilyröi Iðnaðurinn hefur staöiö undir bættum lífskjörum íslendinga undan- farin 10 ár og svo mun veröa næstu ár — en því aöeins aö honum verði sköpuó eölileg rekstrarskilyröi. Tillögur þær, sem ég hefi nefnt um breytta skipan efnahagsméla, miöa allar aö því aö skapa atvinnuvegun- um heilbrigö rekstrarskilyröi. lönaöurinn fer ekki fram á nein forréttindi. Við krefjumst: — Sömu starfsskilyröi og aðrir höfuðatvinnuvegir njóta. — Sömu starfsskilyröa og erlendir keppinautar njóta. hver í sínu landi, og síöast en ekki síst. — Sömu starfsskilyrða og útlending- ar njóta á íslandi. Verði séö um nauösynlega laga- setningu til þess að svo verði er engin ástæöa til aö óttast atvinnu- leysi á íslandi, veröbólgan mun hjaöna, fólksflutningar úr landi munu stöövast og lífskjör fara batnandi. Ég lýsi því hér enn einu sinni yfir, aö íslenskir iðnrekendur eru reiðu- búnir aö greiöa starfsfólki sínu verulega hærri laun, ef iðnaðurinn fær aö njóta eólilegra starfsskilyröa. — íþróttir Framhald af bls. 21 landanna. Sagði Ellert í gær að forystumenn sænska sambands- ins hefðu lýst því yfir á þinginu, að þeir gætu ekki blandað sér í deilumál félaga frá Svíþjóð og öðrum löndum. Félögin yrðu að leysa þessi mál sín á milli. Sagði Ellert, að hann myndi á næstunni skrifa forráðamönn- um Halmia ítarlegt bréf og einnig bera þessi mál undir FIFA. Tækist ekki að leysa þessi mál ætti Matthías samkvæmt reglum að fara í leikbann í eitt ár. — Mér finnst þó líklegast að KSÍ úrskurði Matthías löglegan og hann fái því að leika með Akranesi í sumar, en þetta verður þó ekki gert nema með samþykki annarra félaga í 1. deildinni, sagði Ellert að lokum. - áij. Ennþá man ég Unni sitjandi í fatahrúgunni með þar til gerð gleraugu, einbeitandi sér að vinn- unni, og þegar upp var staðið varð maður að leita vel til að finna vegsummerki. Eina draumaferð fór hún líka ásamt föður sínum til Ameríku til að heimsækja Gunnar son sinn. Ég held að eftir að ég giftist og fluttist frá Reykjavík hafi hún aldrei gleymt að hringja í mig á afmælinu mínu og loksins kom hún í heimsókn til mín til Vestmannaeyja á s.l. vori, rétt áður en hún gekkst undir stóra aðgerð. Þá var hún nokkuð farin að heilsu, en naut þó fegurðar og hrikaleika Eyjanna á fögrum vordögum. Við mamma og fjölskylda mín sendum allri fjölskyldu Unnar innilegustu kveðjur á þessum erfiðu tímum. Unnur veri Guði falin og ég þakka henni allt sem hún var okkur. Hólmfríður Ólafsdóttir. Frænka mín, Unnur Gísladóttir Smith, lézt sunnudaginn 2. apríl sl. og verður útför hennar gerð frá Garðakirkju í dag. Á liðnu sumri kenndi hún þess sjúkdóms, sem ekki tókst að ráða bót á. Það er mikill skaði fámennri þjóð þegar hæfileikamiklir ein- staklingar hverfa úr röðum foryst- unnar en Unnur var góðum gáfum gædd og farsælum. Af mikilli kunnáttu og samvizkusemi miðlaði hún uppvaxandi æsku undirstöðu- góðu veganesti því hún kenndi bæði söng og hannyrðir um margra ára skeið. Minnast því margir farsællar leiðsögu hennar þegar þeir voru að vaxa úr grasi og á miklu valt að réttur grund- völlur væri lagður að framtíðar- starfi. Unnur fæddist í Borgarnesi 2. október 1910 og voru foreldrar hennar hjónin Gísli Magnússon, rakarameistari, ættaður frá Mið- húsum í Garði, en föðurætt annars úr Árnessýslu og Rangárþingi, og kona hans, Katrín Runólfsdóttir, Gunnlaugssonar bónda í Árna- gerði í Fljótshlíð, Runólfssonar bónda á Mið-Fossi í Mýrdal. Á heimilinu dvaldi móðir Katrínar, Guðrún Sæmundsdóttir, Guð- brandssonar á Lækjarbotnum í Landmannahreppi, en kona hans var Katrín Brynjólfsdóttir, en frá þeim er komin Lækjarbotnaætt, fjölmenn og dreifð víða um land og utan. í fögru umhverfi, Borgarnesi, sem þá var lítið þorp, ólst Unnur upp við mikið ástríki enda tápmik- il og falleg stúlka. Þar eignaðist hún leikfélaga sem urðu margir góðvinir þar til yfir lauk. Ekki var Unnur gömul þegar sorgin barði að dyrum. Gunnar bróðir hennar, sem hún unni svo heitt og var augasteinn heimilisins, lézt skömmu eftir fermingu úr lungna- bólgu, sem hann hafði fengið eftir hretviðri sem gerði þegar hann vann við vegagerð ofantil í Borgar- firði. Þá var legið við í tjöldum, sem ekki gáfu mikið skjól þegar norðangarri steyptist niður sveit- ina svo sem oft gerðist fyrirvara- lítið. Það áfall fékk mjög á alla fjölskylduna og gleymdist aldrei. Unnur var óvenju glæsileg kona sem eftir var tekið hvar sem hún fór. Hún gekk í hjónaband árið 1932 og var maður hennar Sigurð- ur Ólafsson frá Sámsstöðum í Hvítársíðu. Sigurður var fallegur maður og skapgóður öðlingsmaður er stundaði verzlunarstörf í þorp- inu fallega. Þau eignuðust tvo drengi, sem fyrir löngu hafa stofnað sín heimili, en þeir eru dr. Gunnar verkfræðingur og Ólafur arkitekt, báðir landsþekktir fyrir störf sín. Því miður nutu þau Sigurðar ekki lengi því hann lézt árið 1936. Var það áfall ungri móður þungbær raun, sem hún bar í hljóði með litlu sonunum. í þessu mótlæti var hún vel studd af foreldrum sínum og ömmu en þar dvaldi hún þar til synirnir hófu sinn námsferil hér í Reykjavík. Það var Unni mikið gleðiefni hve synirnir voru miklir námsmenn og náðu þeim markmiöoni í náminu, sem þeir höfðu sett sér. Þá gladdist.hún yfir því að geta haft föður sinn, þann prúða sjentil- mann, hjá sér á heimilinu þar til hann lézt 1971. Síðari maður Unnar var Thorolf Smith, sá landskunni frétta- og útvarpsmaður. Gengu þau í hjóna- band á gamlársdag 1956. Var sambúð þeirra hin bezta enda mátu þau hvort annað að verðleik- um, bæði fjölgáfuð og samhent í einu og öllu. Thorolf hafði misst konu sína, Jóhönnu, frá ungum börnum og gekk Unnur syninum Einari Páli í móður stað. Thorolf lézt 1969 langt um aldur fram, öllum harmdauði. Minnist ég hans ávallt sem bezta æskuvinar míns, en við bjuggum í nágrenni í æsku og vorum óvenju samrýmdir. Margar gleðistundir átti Unnur í faðmi fjölskyldunnar en fékk einnig að kynnast sorginni eins og fram hefur komið hér að framan; en nú er hún vissulega komin í samfélag við ástvini sína, sem á undan eru gengnir yfir landamær- in. Við sem hér erum eftir um stund þökkum Unni samfylgdina og óskum henni Guðs blessunar. Runólfur Sæmundssun Haustið eftir að kennslu var hætt í Miðbæjarskólanum árið 1969, hóf Unnur Gísladóttir störf í Hlíðaskóla og hér vann hún síðustu starfsár sín. Það er happ hverjum skóla að fá kennara, sem vinnur störf sín af samviskusemi og kostgæfni. Unnur fylgdist vel með öllum nýjungum í sérgrein sinni: hand- menntun. Sjálf var hún mjög vel verki farin og má segja að allt sem hún snerti á léki í höndum hennar. Slíkur kennar er góð fyrirmynd og hefur örvandi og bætandi áhrif á nemendur sína. Það er einnig happ fyrir starfslið skóla, þegar í hópinn bætist félagi, sem með viðmóti og framkomu og léttri lund eykur sarnheldni og samhug og gerir starfið léttara og ánægju- legra. Þannig var Unnur sem kennari og félagi. Þótt starfsár hennar í Hlíðaskóla yrðu ekki mörg, átti hún sinn þátt í því að móta þann anda, sem ríkt hefur hér við skólann. Undir lokin, er baráttan við sjúkdóm þann sem lagði hana að velli, var hafin, var ekki unnt að merkja það í fasi hennar og framkomu. Þá sýndi hún æðru- leysi og hugarró f*a» kom 1 Ijósi hinn sterki stofn. Og nú, er leiðir skiljast um sinn, og Unnur hefur lagt upp í nýja ferð fylgja hertni hugheilar þakkir fyrir samfylgd liðinna- ára, sem voru allt of fá. Fjölskyldu hennar og vinum vottum við samúð okkar. Starfsfélagar Hlíðaskóla. Starf fóstrunnar í GREININNI um Fósturskóla íslands í blaðinu á sunnudag féll niður kafli í annarri málsgrein. Þar átti að standa: „Fyrstu fóstrurnar brautskráðust árið 1948, aðeins 9 að tölu. Þrjátíu árum síðar s.l. vor brautskráðust 65 fóstrur. I skólanum eru í vetur 172 nemendur. I allt hafa verið brautskráðar 550 fóstrur." AUGLÝSINGASIMINN ER: 22480 |H«r0iui(itabib AF HVERJU ERU TVÆR HULSUR Á TORGRIP MÚRBOLTANUM FRÁ VIÐMÆLANDI: B.B. byggingavörur h.f. Suðurlandsbraut 4 Sími 33331 „Spyrja viðskiptavinir þínir ekki iðulega um al hverju séu tvær hulsur á TOR- GRIP múrboltanum frá œa50@iæES?“ „Jú, en það er yfirleitt öllum Ijóst að þessar tvær hulsur gefa helmingl melri festingu en aðrir boltar og þeir virðast hafa melri togkraft. Og samkvæmt áreiðanlegum upplýsingum sem ég sýnl ávallt viðskiptavinum, þá eru boltarnlr hannaðir með togþollð í huga og efnlð sem notað er í framleiðsluna er gott. Nú, verkfræðingar sem hingað koma til inn- kaupa sýna þessum boltum mikinn áhuga og sérstaklega þegar þelr lesa um niðurstöður um álagsprófanir ÍKEKHIKCISj boltanna." „Hvernig er það, koma þeir sem byrja á að kaupajjKIlHSuIsKE boltana yfirleitt aftur?" „Já, þeir koma reglulega aftur. Fæst í flestum byggingavöruverzlunum V- Umboðsaðilar HF. 51 Sundaborg Sfmi: 84000 - Reykjavík

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.