Morgunblaðið - 15.06.1978, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. JÚNÍ 1978
+
Konan mín,
NANNA KÁRADÓTTIR,
Laugavegi 70B,
andaðist aöfararnótt 14. þ.m.
Gústaf A. Ágúataaon

Systir okkar
MAGNHEIÐUR ÁGÚSTA GUÐJÓNSDÓTTIR
frí Gilsfjarðarmúla,
andaðist 9. júní. Útförin fer fram frá Aöventkirkjunni Ingólfsstræti 19,
mánudaginn 19. júní kl. 13.30.
Jarösett veröur í Fossvogskirkjugaröi.
Hallfríöur Guöjónsdóttir
og systkini
+
Faöir minn,
ODDUR ÓLAFSSON
lést aö Elliheimilinu Grund 13. þ.m.
Fyrir hönd aöstandenda.
Þorsteinn Oddsson
+
Sonur minn og bróöir okkar,
HARRÝ R. SIGURJÓNSSON
Túnbrekku 4, Kópavogi
lést þann 13. júní s.l.
Sigrún Sturlaugsdóttir
og systkíni hins litna.
+
Eiginmaöur minn,
PÁLL PÁLSSON
Litlu-Heiði,
Mýrdal,
andaöist í Landspítalanum þriójudaginn 13. júní.
Margrét Tómasdóttir
+ Móöir okkar, tengdamóöir og amma MARGRÉT JÓHANNSDÓTTIR Suðurgötu 51, Siglufirði verður jarösungin frá Siglufjaröarkirkju föstud. 16. júní kl. 2 e.h.
Guðlaug Rögnvaldsdðttir Bjarni Ásgeirsson
Hafdís Rögnvaldsdðttir Bocchino Frank Bocchino
Kristinn Rögnvaldsson Víoia Pálsdöttir
Jðhanna Rögnvaldsdðttir Páll Magnússon
og barnabörn
+
Útför fööut míns,
KARLS Á. TORFASONAR,
fyrrv. aðalbókara,
Einimel 19,
fer fram frá Dómkirkjunnl föstudaginn 16. júní kl. 13.30. Btóm og kransar
vinsamlega afbeönir, en þeir sem vildu minnast hans er bent á líknarstofnanir.
BjarnÞór Karlsson.
+
Þökkum innilega samúö og vinarhug við andlát og útför móöur minnar,
SOFFÍU KATRÍNAR ÞORSTEINSDÓTTUR,
fri Odda,
Vestmannaeyjum.
Fyrir hönd vandamanna.
Ólatur Árnason.
+
Jaröarför móöur minnar
GUÐLAUGAR BJÖRNSDÓTTUR
Álfabrekku v/Suóurlandsbraut
hefur farið fram í kyrrþey aó ósk hinnar látnu.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna
Magnús L. Jónsson
ÓlafurPállHjalta-
son — minning
Fæddur 3. október 1959
Dáinn 8. júní 1978
„Þeir sem guðirnir elska deyja
ungir.“ Þessi orð voru mín fyrsta
hugsun er mér var færð andláts-
fregn Ola Páls bjartan og fagran
júnímorgun. Eg vissi hann í góðum
höndum, honum liði vel og þrautir
hans búnar. Það var mér huggun
á erfiðri stund.
Ósjálfrátt reikaði hugurinn til
áranna er ég kynntist honum
fyrst. Ég man hann glaðværan og
skemmtilegan ungling sem alltaf
gat séð góðu hliðarnar á máli
hverju og alltaf komið öllum í gott
skap, þeim er umgengust hann.
Hlýtt viðmót hans og falleg
framkoma hreif mig eins og aðra
þá, er urðu á vegi hans. Þessum
góðu eiginleikum hélt hann fram
á hinstu stund. Það virtist heldur
ekki skipta hann máli er veikindin
fóru að bæra á sér. Hann kvartaði
aldrei og spyrði einhver um líðan
hans svaraði hann- einlægt með
fallega brosinu sínu: „Það er allt
í lagi með mig.“
En Drottinn gefur og tekur.
Hann einn ræður og undir hans
vilja verða allir að beygja sig. Ég
er þakklát Óla fyrir þann tíma
sem ég fékk að fylgjast með
honum. En minningarnar eru
góðar og fallegar, þær lifa í vitund
minni og þeim miðla ég til litlu
frændanna hans er þeír eldast og
þroskast og bið þá að hafa þær að
leiðarljósi. Þó ég kveðji hann með
söknuði þá veit ég að það er ekki
hinsta kveðja. Hafi hann þökk
fyrir allt og allt.
Elsku Dóra og Olli. Guð elskar
ekki bara þá sem deyja ungir.
Hann elskar alla. Hann er með
ykkur núna og styrkir ykkur á
erfiðri stund. Hann leiðir líka
drenginn ykkar á brautum hins
ókunna lífs.
Anna Egilsdóttir.
Við brostum og hlógum að hvors
annars vindhöggum uppi á Hval-
eyrarvelli um daginn, en greini-
lega hefur gamli maðurinn með
ljáinn hlegið hæst, því honum
urðu ekki á nein mistök í sínu
höggi. Kannski var það hugboð um
nærveru hans, að síðasta upphafs-
höggið hans Óla á 12. braut var
svona frábært. En Óli Páll hafði
ekki einungis áhuga á golfi, því
karate og knattleiki stundaði hann
einnig af kappi. I hita leiksins var
drengskapurinn þó aldrei lagður
til hliðar, leikgleðin og ánægjan að
vera í góðum félagsskap ljómaði
ávallt af honum.
Hví var Óli sem var ekkert nema
góðmennskan og umburðarlyndið,
og ekki einu sinni orðinn 19 ára,
tekinn frá okkur, einmitt þegar
hörgull er á góðum drengjum í
okkar heimi. Guð hlýtur að hafa
ætlað honum eitthvert stórt og
veigamikið hlutverk, eitthvað
óvinnandi hér á meðal okkar
jarðneskra, og eflaust sér hann
framtíðardraumana rætast hjá
Honum. Hans harði en miskunn-
sami skóli tekur við af Fjölbrauta-
skólanum í Breiðholti, þar sem
veikindi knúðu hann til að hverfa
frá námi um skeið. Og hjá Honum
er tónlist og hörpusláttur, svo Öli
getur blásið með á trompetinn,
sem hann lærði á í Barnalúðra-
sveit Reykjavíkur.
Þetta er erfitt líf segjum við
flest einhvern tímann, en Öli
bróðir æðraðist ekki einu sinni,
þótt hann vissi, að kallið gat komið
fyrr en varði. í ár stóð baráttan og
brosandi fór hann til feðranna.
-Veraldlegur auður fyrnist fljótt
en andlegur lifir og af þeim skildi
hann nóg eftir okkur til eftir-
breytni og fyrirmyndar.
Vinir hans og vinkona og við öll
í fjölskyldunni verðum ætíð hjá
honum, einnig ættingjar og
tengdafólk mitt í Englandi, sem
kallaði hann glóhærða engilinn
sinn.
Guð geymi hann og varðveiti.
Jonni og Janine.
Nú kveðjum við hinstu kveðju
Ólaf Pál Hjaltason, sem ætíð var
okkur góður vinur og bekkjar-
félagi.
Ólafur var sonur Hjalta Ó.
Jónssonar og Halldóru Svein-
björnsdóttur. Fyrstu kynni okkar
af Ólafi voru í barnaskóla og síðan
höfum við fylgst að í gegnum árin.
Ólafur hafði mikinn áhuga á
íþróttum og var það sama hvaða
íþróttagrein var, alltaf bar hann
af pg stóð ætíð framarlega.
Einnig hafði Ólafur áhuga á
námi og námsmaður var hann
góður. Átti hann sér takmark á því
sviði sem hann stefndi að, en oft
fer öðruvísi en vonir standa til.
Það sem maður fyrst tók eftir í
fari þessa drengs var lífshamingja
hans og gleði, og hvar sem hann
kom vakti hann gleði og ánægju í
vinahópi. Ólafur átti unnustu og
var samband þeirra hamingjuríkt,
þótt stutt stæði, því að oft tekur
hamingjan enda þegar hún sendur
sem hæst og vottum við unnustu
hans samúð í hryggð hennar.
Enginn hefði trúað að svo ungur
og hraustur drengur sem Ólafur
var hyrfi svo skjótt af lífsbraut-
inni sem raun varð. Þótt ævi Ólafs
hafi verið stutt þá skilur hann
eftir skarð sem aldrei verður fyllt
og munum við alltaf minnast hans
sem hugljúfs og tryggs vinar.
Viljum við votta foreldrum,
systkinum, unnustu og ættingjum
hans samúð og biðjum Guð að
hjálpa þeim í sorg þeirra.
Snorri Páll Snorrason.
Hilmar Heiðar Eiríksson.
Nú drúpa blómin
í döprum garði
því genginn er einn
þá engan varði.
en minningin lifir
þótt maöurinn deyi
björt eins og sól
í sumarvegi.
(S.M.)
Við hyggjum að þessar ljóðlínur
lýsi nokkuð vel tilfinningum
margra okkar sem í dag fylgjum
til grafar Óli Páli Hjaltasyni, sem
lést aðfaranótt 8. júní aðeins 18
ára að aldri. Hann var sonur
hjónanna Hjalta Ólafs Jónssonar
framkvæmdastjóra og Halldóru
Sveinbjörnsdóttur til heimilis að
Heiðargerði 10 og var yngstur af
6 systkinum sínum.
Dag skal að kveldi lofa, stendur
einhvers staðar, og enginn veit
sína ævi fyrr en öll er. Þessi orð
sönnuðu merkingu sína, er okkur
barst andlátsfregn góðs vinar
okkar, Ólafs Páls Hjaltasonar,
sem í blóma lífs síns var kallaður
frá okkur, og okkur sem eftir lifum
verður svarafátt. Við vitum öll að
kallið kemur fyrirvaralaust en
einhvern veginn er það svo, að það
kemur alltaf svo óvænt að mann
setur hljóðan.
Við kynntumst Óla fyrst í
barnaskóla og var hann í eðli sínu
glaður og traustur vinur. Snemma
þar á því hve góðum gáfum hann
var gæddur og hversu ljúfur hann
var, sem hvert foreldri óskar að
'megi prýða barn sitt. Hugur hans
stóð til langskólanáms, enda var
Óli vel greindur og dæmigerður
fulltrúi æskunnar, fullur af lífi og
áformum, tilbúinn að mæta því
sem lífið hefur upp á að bjóða.
Hann var kallaður íslenski sólar-
geislinn á sjúkrahúsinu þar sem
hann dvaldist síðustu ævidaga
sína. Við minnumst Óla alltaf sem
okkar besta vinar.
Við sendum foreldrum hans,
systkinum og ættingjum innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Sigurjón G. Bragason
Björn Vigfússon.
+
Innilegar þakkir færum viö öllum, sem sýndu okkur vinarhug og samúö viö
andlat og jaröarfor, ÓLAps Q j5hannssonar
•kipstjóra,
Rauðagerði 42.
Sigríður Magnúsdóttir,
Bðra Ólafsdðttir,
Ingibjörg Ólafsdðttir, Páll Sigurgeirsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þakka innilega veitta samúö og vináttu vegna andláts og útfarar eiginmanns
míns,
JÓNS KR. GUDMUNDSSONAR,
skðsmiös,
Skðlabraut 30,
Akranesi.
Björg Jönasdóttir.
+
Innilegustu þakkir færum við öllum þeim fjær og nær sem sýndu okkur samúö
og vinarhug meö blómum og samúöarkveöjum viö fráfall
GUÐRÚNAR ÓLAFSDÓTTUR
Vestmannaeyjum.
Magnús Ágústsson
Magnús R. Magnússon,
Valgeröur Magnúsdðttir, Haraldur Júlíusson,
Magnús H. Haraldsson,
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför móöur
okkar,
MARÍU JÓNSDÓTTUR,
frá Gautastöðum, Dölum.
Guörfður Ingimundardðttir,
Ingi Ingimundarson,
Sigurvin Elíasson.