Morgunblaðið - 24.06.1978, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. JÚNÍ 1978
Zóphónías Zóphóníasson framvkæmdastjóri Pólarprjóns h.f. cr staddur hér í öðrum prjónasalnum.
Prjónuóum úr 180 tom-
um af ull á síðasta ári
Litið inn hjá Póiarprjóni á Biönduósi
Eitt iðnfyrirtækja á Blönduósi
cr Pólarprjón h.f. og er fram-
kvæmdastjóri þess og cinn eig-
enda Zóphónías Zóphóníasson.
Ræddi Mhl. lítillega við hann á
döKunum og greindi hann m.a.
frá því að fyrirtækið hefur
starfað siðan árið 1971 og auk
þess scm það annast prjón rekur
fyrirtækið saumastofu sem saum-
ar flikur ýmsar sem seldar eru til
útlanda.
— Við prjónum fyrir sauma-
stofurnar hér á Norðurlandi, segir
Zópóhías, en þær eru m.a. á
Sauðárkróki, Skagaströnd, Húsa-
vík og víðar og hafa með sér
samband er nefnist SPSN og eru
átta stofur í sambandinu. Sam-
bandið stendur saman að okkar
hagsmunamálum, t.d. hönnun og
öðru.
Hvað starfa margir hjá fyrir-
tækinu?
— Hjá okkur starfa í allt 45 til
50 manns og eru þar nokkrir
hálfsdagsmenn. Svolítill sam-
dráttur varð hjá okkur í byrjun
ársins, en við erum að rétta úr
kútnum um þessar mundir. Ég tel
að það muni nokkuð mikið um
fyrirtæki sem þetta í ekki stærri
bæ en Blönduós, með um 900 íbúa.
Hverjir eru helztu erfiðleikar
sem steðja að?
— Það er hin eilífa vérðbólga
sem gerir okkur erfitt fyrir rétt
eins og flestum öðrum. Hún hlýtur
alltaf að koma niður á verðinu sem
við verðum að bjóða og fyrr eða
síðar kemur að því að verðið
verður of hátt. Mörg lönd vilja
kaupa af okkur en menn hugsa sig
tvisvar um ef verðið fer upp úr öllu
valdi. Þá fara menn að líta til
eftirlíkinga og þær eru raunar
okkur annað stærsta vandamál og
eru óneitanlega að byrja að hafa
slæm áhrif. Ég held að þessi
útflutningur á bandi hafi haft
töluvert að segja í því'sambandi,
hann flýtir vissulega fyrir því að
eftirlikingar komist á markaðinn
og tel ég að hann hafi flýtt fyrir
eftirlíkingunum um 2 ár. Reyndar
er furðulegt til þess að hugsa að
föt sem framleidd eru í einu landi
og síðan flutt um hálfan heiminn
skuli vera ódýrari en föt sem
framleidd eru hér á landi úr ull,
sem framleidd er hér.
Eftir að hafa spjallað við
Zóphónías um stund var gengið
með honum um fyrirtækið og eru
alls 20 prjónavélar, flestar í gangi
allan sólarhringinn. Sagði hann að
alls hefði verið prjónað úr um 180
tonnum af ull á liðnu ári. í öðru
húsi er að finna saumastofuna og
litum við þangað inn einnig. Þar
var m.a. stödd Anna Einarsson
sem hefur annast um hönnun og
fer hún síðan á prjónastofurnar til
að kenna starfsmönnum að sauma
flíkyrnar.
— Ég hef oft rekið mig á það,
sagði Anna, að fatahönnuðir eru
ekki nógu mikið heima í sauma-
skapnum sjálfum til að geta
hannað flíkur, það er ekki hægt að
segja fyrir um verk ef maður kann
ekki verkið sjálfur. Því legg ég
mikla áherzlu á að fara sjálf um
og kenna viðkomandi að sauma
þegar um nýjar flíkur er að ræða.
Anna Einarsson (t.v.) hannar flikur og Margrét Jóhannesdóttir (t.h.)
cr vcrkstjóri á saumastofunni.
Þcgar prjónað hcfur vcrið úr cfninu cr það tilhúið til sníðingar.
Ljósm. Rax. ✓
Brauðfæðum
allt Húna-
flóasvæðið
segir Þorsteinn Húnfjörð sem
rekur braudgerðina Krútt á Blönduósi
Á Blönduósi er brauðgerð
sem heitir svo mikið sem
Brauðgerðin Krútt.
Stoínandi hennar er Þor-
steinn Húnfjörð, en hann
hefur nú snúið sér að stofn-
un annars fyrirtækis er
nefnist Ósplast og hafa
synir hans, Kári Jónas og
Oskar tekið við rekstri
brauðgerðarinnar.
Þorstein Húnfjörð hitti
Mbl. að máli á Blönduósi þar
sem hann var að dútla í
garðinum í góða veðrinu og
var rætt við hann bæði um
brauðgerð og plastfyrirtækið
sem er að verða að veruleika:
— Ég hef bakað síðan árið
1950 og var fyrst hér á
Blönduósi, en fluttist síðan
til Akureyrar og ætlaði að
gera það gott þar. Ekki
ílengdist ég þar heldur
fluttist aftur hingað og brátt
varð til Brauðgerðin Krútt,
en fyrst var reistur lítill skúr
undir fyrirtækið. Árið 1971
var síðan reist steinhús á
lóðinni og eigum við enn eftir
land til að stækka, en ég geri
þó ekki ráð fyrir að það verði
á næstunni.
Hvert seljið þið brauðin?
— Salan nær eiginlega
yfir allt Húnaflóasvæðið, þ.e.
Skagaströnd, Hvammstanga
og svo jafnvel lengra austur
eftir en segja má að
kringlurnar seljist eiginlega
víða, enda teljum við okkur
vera sérfræðinga í kringlum.
Salan fer mest fram gegnum
Þorsteinn Húnf jörð í garðinum að húsabaki. I baksýn sjást
húsin, skúrarnir eins og Þorsteinn sagði, sem brauðgerðin
var fyrst staðsett í og þar fyrir aftan sést aðeins í steinhúsið
sem byggt var 1971.
Bræðurnir Karl Jónas (t.h.) sem sér um nótur og útkeyrslu
og óskar sem er bakarinn, standa hér við eina af nýjustu
vélum fyrirtækisins.