Morgunblaðið - 22.12.1978, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 22. DESEMBER 1978
27
Svæðamótið í skák:
Raettvið Akur-
eyringa og
Keflvíkinga
„Svisslendingar hafa að vísu
frest til áramóta aó ákveða, hvort
Þeir halda mótið eöa ekki, en við
erum að kanna okkar möguleika,
ef til Þess kemur að Mjölnir verði
framkvæmdaaðilinn," sagði Har-
aldur Blöndal formaður skákfé-
lagsins Mjölnis í samtali við Mbl. í
gær.
Svæðamótið veröur tvískipt:
þriggja riöla undankeppni og loka-
keppni. Hefur verið rætt við Akur-
eyringa og Keflvíkinga um aö þeir
sjái hvorir um sinn riðilinn, en
lokakeppnin fari fram í Reykjavík.
Ekki hefur verið leitaö til aðila með
framkvæmd þriðja riöilsins, en
hugmyndir hafa komið fram um
Færeyjar, þar sem einn keppandinn
verður Færeyingur, og ísafjörö.
Keppendur í undankeppninni
verða 23 og komast 4 úr hverjum
riðli í lokakeppnina þannig að 12
keppa um sætin þrjú á millisvæöa-
mótinu.
Nýtt fiskiðnaðar-
hús í Örfirisey
SAMÞYKKT hefur verið í Bygg-
inganefnd Reykjavíkurborgar leyfi
til Gunnars Hafsteinssonar fyrir
byggingu fiskiðnaðarhúss við
Eyjagötu 5 í Örfirisey. í samtali
við Mbl. í gærkvöldi sagði Gunnar,
að bygging þessa húss hefði lengi
verið á döfinni, en ekki væri þó
ákveðið hvenær hafist yrði handa
við framkvæmdir.
Revíulota með
Alfreð, Brynjólfi,
Nínu og Lárusi
HLJÓMPLATAN Revíuvísur sem
SG-hljómplötur hafa nýlega gefið
út, geymir atriði úr íslenzku
leikhúslífi og þjóðlífi, atriði, sem
fljóta ofan á vegna þess að þau eru
flutt af snjöllum listamönnum og
þau búa yfir sígildri jákvæðri
gamansemi. Islenzkar gamanvísur
þekkjast allt frá síðustu öld, en
fram að því voru fáir söngtextar
kunnir nema í stíl sálma. Þó eru til
eldgömul skemmtikvæði eða gam-
ankvæði, en þar er skilgreint á allt
annan hátt en á blómaskeiði
gamanvísunnar á árunum
1930—1950 þegar revíurnar voru
hvað vinsælastar hér á landi. Þá
fór saman einvala lið í þeim
bransa og menn sóttu efnivið í
íslenzkt mannlíf, trúðu og vissu að
það myndi duga þeirra skeið. Það
má nefna höfunda eins og þá sem
eru á Revíuplötunni: Tómas Guð-
mundsson, Harald Á. Sigurðsson,
Bjarna Guðmundsson og Emil
Thoroddsen og þá skapaðist nokk-
ur hefð í gerð gamanvísna. Þessi
hefð var full af góðlátlegu gríni og
jafnvel skúrkarnir sem urðu fyrir
barðinu á höfundum hlutu fyrir-
gefningu fjöldans út á skemmti-
lega gamanvísnasögu. Því miður
hefur dofnað yfir þessari hefð í
allri alvöru þessa þjóðfélags og
eltingaleik, en þeim mun kær-
komnari er plata eins og Revíu-
platan með sýnishorni af flutningi
listamanna eins og Brynjólfs
Jóhannessonar, Ninu Sveins-
dóttur, Alfreðs Alfreðssonar og
Lárusar Ingólfssonar! Þótt sumar
þessara upptakna séu gamlar og
jafnvel svolítið snjáðar þá skila
þær fyllilega þeirri stemmningu
og því ágæti sem þær búa yfir og
þeir tæknilegu agnúar sem nú-
tímamaður kann að heyra skipta í
2
rauninni ekki máii. Það þarf ekki
að hafa mörg orð um flutning
þessar listamanna, hann er upp úr
því vaxinn fyrir löngu að það þurfi
að skola af honum. Þeir búa hver
um sig yfir sérstæðum og sterkum
stíl í flutningi sínum, svo unun er
á að hlusta. Slík plata vekur
forvitni á að heyra meira af slíku
og vonandi er tii efniviður í
framhaldsrevíuplötur, en þá mætti
gjarnan hafa á plötuumslagi meiri
upplýsingar um viðkomandi lög,
stutt sögulegt ágrip af þeim
revíum sem þau eru ættuð úr.
Flestar upptökurnar sem eru á
plötunni voru til í safni ríkisút-
varpsins, en eina nýja upptakan
með Nínu í laginu Jónsvísur sýnir
að góðum listamanni munar ekki
um að syngja gamanvísur þótt
aldurinn sé um sjötugt.
Hljómplötuútgáfa á íslandi hef-
ur um skeið einkennzt af tízkufyr-
irbrigðum sem oft fljúga fagurlega
stundarkorn, en síðan ekki meir.
Víst eiga slíkar plötur fullan rétt á
sér en það er einhliða grautur til
lengdar og ekki sæmandi íslenzku
þjóðlífi. Svavar Gests hefur
manna mest reynt að brúa bilið og
Haraldur í Fálkanum með því að
gefa út fjölbreytt efni og vonandi á
sú stefna eftir að ríkja að ekki
verði allt miðað við stundarvin-
sældir.
Á Revíuplötunni syngur Brynj-
ólfur Hvers er hvurt, Hvað er um
að tala og Ástandið. Nína syngur
Kerlingarvísur, Þegar Kanarnir
listksprang
Eftír
Ártta Johttsett
komu í Keflavík og Jónsvísur.
Lárus syngur Syrpu Óla í Fitja-
koti, Eftirhermuvísur og Daninn á
íslandi og Alfreð syngur Ó, vertu
ei svona sorró, M-listinn og
Útvarpsvísur.
í tilefni af þessari plötu er rétt
að segja: Áfram með revíurnar og
upp með húmorinn.