Morgunblaðið - 13.02.1979, Síða 26
26
MORGUNBLAÐIÐ, þRIÐJUDAGUR 13. FEBRÚAR 1979
L oks sigur
hjá Ármanni
AÐEINS einn leikur af fjórum
fyrirhuguðum fór fram í 1.
deildinni í körfu um helgina.
Vegna samgönguerfiðleika
komust ísfirðingar ekki suður
og þess vegna frestuðu Vest-
mannaeyingar ferð sinni til
lands. Tindastóismenn gerðu
sér hins vegar ferð í bæinn og
léku gegn Armenningum, sem
höfðu litið sýnt Johnsons-Iaus-
ir. Tindastólsmenn með Kára
Marísson í fararbroddi héldu
vel í við Ármenninga framan
af, en úthald þeirra var ekki
sem best og þegar leið á seinni
hálfleikinn gerðu Ármenning-
ar út um leikinn os sigruðu
80—65, eftir að staðan var
29—24 í hálfleik Ármanni í vil.
Munurinn í lokinn gefur samt
ekki rétta mynd af megingangi
leiksins þar sem Tindastóls-
menn gáfu Ármenningum lítið
eftir og það var ekki fyrr en 9
mínútur voru til leiksloka að
Ármenningar tóku öll völd í
sínar hendur og náðu 20 stiga
forskoti. *
Hann er ekki hár íloftinu þessi
ungi sveinn. sem við rákumst á
í einu af íþróttahúsunum um
helgina. Samt vantar ekki ein-
beitnina í svipinn, þar sem
hann býr sig undir að kasta
körfuholtanum. Það er víst
óhætt að segja snemma beygist
krókurinn.
Á lokamínútum leiksins lenti
þeim Atla Arasyni og Rúnari
Björnssyni saman og sýndi Guð-
brandur Sigurðsson Rúnari um-
svifalaust rauða spjaldið, en
Atli Arason, sem að mati undir-
ritaðs var ekki saklaus af því
sem gerðist, slapp með skrekk-
inn.
Bestur Ármenninga var Jón
Steingrímsson, sem skoraði 20
stig en varð að yfirgefa leikinn í
seinni hálfleik vegna meiðsla.
Þá var Hallgrímur Gunnarsson
einnig góður, en hann skoraði 12
stig. Atli Arason var heldur
dapur í fyrri hálfleik og skoraði
þá 2 stig en lifnaði örlítið við er
á leikinn leið og skoraði 15 stig
Kári Marísson var bestur
þeirra Skagfirðinga og ef miða
skal við mat landsliðsnefndar þá
er Kári í sannkölluðu landsliðs-
formi! Kári skoraði 19 stig í
leiknum, en lét sér nægja að
spila samherja sína upp heldur
en gera of mikið sjálfur. Næstur
Kára kom síðan Ingimar Jóns-
son með 15 stig og Rúnar
Björnsson með 12 stig.
Dómarar voru þeir Guðbrand-
ur Sigurðsson og Kristbjörn
Albertsson að undanskildu
rauða spjalds atvikinu verður
dómgæsla þeirra ekki gagnrýnd.
— gíg
Kðrluknaltlelkur
IR-ingar slógu
Þór út úr Bikar-
keppni KSÍ
bÓR og ÍR mættust á laugardag í Bikarkeppni KKÍ norður á
Akureyri. Skemmst er frá því að segja að ÍR-ingar sigruðu
auðveidlega með 101 stigi gegn 86. í leikhléi leiddu ÍR-ingar með 53
stigum gegn 35.
IR-ingar náðu forystu þegar í upphafi og héldu henni til loka
leiksins og aldrei tókst heimamönnum að ógna sigri þeirra. Jón
Jörundsson og Kolbeinn Kristinsson voru bestu menn IR-inga, en
einnig átti Kristinn Jörundsson góðan lqik. Mark Christensen var
yfirburðamaður í liði bórs og auk hans átti Jón Indriðason góðan leik.
Stigahæstu menn voru: Jón Jörundsson, 26, Kristinn Jör. 19 og
Kolbeinn Kristinsson 17. bór: Mark 29 og Jón Indriðason 27.
Platini byrjar aftur
FRANSKI knattspyrnusnillingurinn Michel Platini lék um
helgina sinn fyrsta leik í 6 mánuði, en hann fótbrotnaði það illa,
að um tíma var talið óvíst hvort hann gæti nokkru sinni leikið
knattspyrnu á ný. Og hann byrjaði með miklum glæsibrag.
Lið hans, AS Nancy Lorraine, vann þá lið úr þriðju deild í
frönsku bikarkeppninni 8—2. Platini gerði sér iítið fyrir og
skoraði tvö mörk í leiknum og var maðurinn að baki öðrum
fjórum.
bær sögur ganga fjöllunum hærra í Frakklandi og víðar, að
hinn 23 ára gamli Platini hafi fengið glæsilegt tilboð frá ftölsku
stórliði og íhugi alvarlega að taka því.
S* Dunhar naut mikilla vinsælda, jafnt meðal samherja sinna í ÍS og leikmanna annarra liða. Hér tollera
félagar hans hann að loknum eins af sfðustu leikjum hans hér á landi. íþeim leik skoraði hann yfir 40 stig,
þrátt fyrir meiðslin. Geri tvífættir hetur!!
• Kári Marísson, aðaldriffjöður Tindastóls, sést hér að ofan skora í
leik við Ármenninga. Kári snéri baki við listisemdum lífsins hér
sunnanlands og gerðist bóndi og kennari í Skagafirði. Var það mál
manna í Hagaskóla á sunnudaginn að betur væri Kári í títtnefndum
landsliðshópi en margir aðrir.
(ljósm. GI).
Bréf frá
Dirk Dunbar
Grein sú, sem hér fer á eftir, hefur að geyma lauslega, og að nokkru
stytta þýðingu. á bréfi, sem handaríski körfuknattleiksmaðurinn Dirk
Dunbar skildi eftir sig, sem kveðju til vina sinna, þegar hann fór
héðan alfarinn í janúar s.l. bar eð Dunhar naut mikilla vinsælda hér á
landi, fannst körfuknattleiksfréttamönnum Mbl. við hæfi, að birta
bréf þetta, sem skýrir sig að öllu leyti sjálft:
„Tíminn líður. Nú eru liðnir fjórir mánuðir síðan við Rick Hockenos
gengum á Esjuna og töluðum um, hversu einstakt ísland væri. Glæpir
eru hér fátíðir, mengun lítil sem engin, í landinu er óþrjótandi orkulindir
og síðast en ekki síst þá er fólkið sjálft einlægt og vingjarnlegt. En því
miður eru aðeins örfáar klst. þar til ég fer. Og mig langar til þess að
útskýra hvers vegna.
Þegar ég varð fjögurra ára kom bróðir minn fyrir körfu í kjallaranum
heima og upp frá þeirri stundu hefur það verið mín heitasta ósk að leika
í NBA-deildinni (Ameriean Basketball Associtation). Á átjánda árinu
var ég stigahæstur yfir alla menntaskólana og buðust mér þá styrkir frá
um 200 háskólum. A fyrsta ári mínu í háskóla var ég þriðji stigahæsti í
Mið-Ameríkukeppninni og þar með var mér opin leið inn í NBA og ABA
(American Basketball Asocition). Ég fór ekki. Á öðru ári mínu i háskóla
kenndi ég í fyrsta skipti meiðsla í hnénu og gekkst undir skurðaðgerð. Á
þriðja árinu var ég aftur kominn undir hnífinn og aftur á lokaárinu.
Engu að síður lék ég ekki einn einasta körfuboltaleik á þessum þremur
árum. Þrátt fyrir þetta, var ég ennþá vongóður í byrjun þessa.
keppnistímabils, en þær vonir eru að engu orðnar. Eða eins og læknirinri
minn segir: „Nú er þetta orðin spurning um hvenær þú vilt hætta að geta
gengið.“
Því er nú svo komið, að ég get ekki annað en horfst í augu við
raunveruleikann.
En það sem alla tíð hefur komið næst á eftir körfubolta hjá mér, er
námið mitt: Heimspeki og sálarfræði. Ástæða þess er sú, að allt frá því
ég var í menntaskóla hef ég fundið hvernig allar agnir alheimsins mynda
nokkurs konar „púsluspil". En nóg um það.
Takk fyrir allt og bless. Ég sé ykkur næsta sumar og sumaríð þar á
eftir og sumarið þar á eftir og ... „
Dirk Dunbar.