Morgunblaðið - 15.05.1979, Blaðsíða 48

26 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. MAÍ 1979
Æðisgengnar lokamínútur-
er Arsenal sigraði IVIan. Utd.
í úrslitaleik bikarsins 3—2
Úrslitaleikurinn í ensku bikarkeppninni 1979,
viðurcign Arsenal og Manchester Utd, verður lengi í
minnum höíð þeirra sem á horfðu. Staðan var 2—0
þegar aðeins rúmar þrjár mínútur voru til leiksloka.
Arsenal hafði forystu sem miðað við gang leiksins var
í stærra lagi. Þá gerðist það, að Manchester Utd
skoraði tvívegis á 90 sekúndum og allt ætlaði að
verða brjálað á áhorfendapöllunum. Þetta var hreint
ótrúlegt, eða eins og útvarpsþulur BBC orðuðu það
„what can you say“ eða hvað er hægt að segja.
Æsingnum var þó síður en svo lokið, þó að leikmenn
Man. Utd hafði talið að þeir hafi kreist framlengingu.
Það tók Arsenal nefnilega ekki nema 40 sekúndur að
svara fyrir sig, Liam Brady hristi þá af sér
varnarmenn MU, sendi á Graham Rix á vinstri
vængnum, sem aftur sendi snúningssendingu fyrir
markið. Knötturinn plataði hinn unga Garry Bailey í
marki Man. Utd og Alan Sunderland kom æðandi eins
og eimreið og negldi í netið af stuttu færi. Leikmenn
MU féllust á hné og sumir grétu.
Wembley leikvangurinn var troðfullur fleiri
klukkustundum áður en leikurinn hófst, þrátt fyrir
að margir hefðu orðið að kaupa miða sína á svörtum
fyrir allt að þrjátíufalda venjulega upphæð. Loks
mætti kóngafólkið í heiðursstúkuna og rétt fyrir
klukkan 14.00 trítluðu leikmenn liðanna inn á og
reyndu að láta eins og ekkert sérstakt væri á seyði.
Það er þó staðreynd að taugaslappleiki hefur eyðilagt
marga úrslitaleiki.
Fyrstu mínútur leiksins voru
eins og venjulega í slíkum leikj-
um heldur tíðindalitlar, en á 12.
mínútu lá knötturinn í neti Man.
Utd og vænkaðist þá hagur
Arsenal að vonum. Það var
snillingurinn Liam Brady sem
hóf sóknarlotuna sem splundraði
vörn United. Hann lék á þrjá
varnarmenn, sendi á Stapelton,
• Sammy Mcllroy jafnaði.
sem aftur renndi knettinum til
David Price. Price lék upp að
endamörkum og sendi knöttinn
þaðan fyrir markið. Alan Sund-
erland spyrnti á markið og Brian
Talbot rak tána í knöttinn á
leiðinni og skrifast því markið á
hann, 1—0 fyrir Arsenal. Talbot
varð þarna fyrsti leikmaðurinn
til að vinna FA-bikarinn tvö ár í
röð með sitt hvoru félaginu. Nú
meira að segja með liðinu sem
hann hjálpaði gamla félagi sínu
Ipswich til að sigra í úrslitunum
í fyrra.
Eftir markið voru leikmenn
United nokkuð áberandi meira í
sókn, en skópu sér fá færi sem
talandi er um. Það var mun
meira um að einstaka leikmenn
væru að kljást og berjast inn-
birðis. Þannig háðu rimmur
Willy Young — Joe Jordan,
Brian Talbot — Sammy Mcllroy,
svo að einhverjir séu nefndir. A
37. mínútu mátti Pat Jennings í
marki Arsenal hirða knöttinn úr
netinu hjá sér, en honum tii
mikillar gleði hafði dómari
leiksins þegar blásið í flautuna.
Gordon McQueen hafði hand-
leikið knöttinn. Þremur mínút-
um fyrir leikhléið kom annað
markið hjá Arsenal, á besta
tíma. Aftur var það Brady sem
átti mesta heiðurinn, en nú lék
hann niður hægri vænginn og
sendi fyrir markið. Þar var fyrir
Frank Stapelton, gersamlega
óvaldaður og hann skoraði ör-
ugglega með góðum skalla.
Leikmenn United mættu
ákveðnir til leiks í síðari hálf-
leik, og drifnir áfram, einkum af
Mick Thomas, velska landsliðs-
manninum smávaxna, sótti liðið
stíft. En sem fyrr var vörn
Arsenal frekar sterk fyrir. Lou
Macari hafði það hlutverk í fyrri
hálfleik að gæta Brady, en í
síðari hálfleik fékk hann meira
frjálsræði og var hættulegasti
sóknarmaður United. Öðrum
gekk verr, Jordan komst lítið
• Alan Sunderland skoraði sig-
urmarkið.
áfram gegn Willy Young og
Jimmy Greenhoff sást ekki lang-
tímum saman. Snemma í hálf-
leiknum skallaði Macari aftur
fyrir sig að markinu eftir horn-
spyrnu, en Jennings varði af
mikilli snilld. Skömmu síðar
skaut Macari naumlega yfir
markið. Áfram sótti United og
um 12 mínútum fyrir leikslok
varði Jennings enn mjög vel, nú
þrumuskoti Steve Coppell.
Leikurinn tók nú að fjara út
smám saman og þegar 4—5
mínútur voru eftir, virtist aðeins
vera formsatriði að ljúka leikn-
um. En þá gripu leikmenn Man.
Utd til varaforðans og lögðu allt
í sóknina. Leikmenn Ársenal
hafa líka vafalítið verið farnir
að trúa því að úrslitin væru
ráðin. Willy Young sagði eftir
leikinn, að hann hefði þá verið
farinn að sjá sjálfan sig og
félaga sína, klífa stigann fræga
upp til kóngafólksins að taka við
gersemunum. Manchester-liðið
fékk aukaspyrnu rétt utan víta-
teigs þegar 4 mínútur voru eftir.
Jimmy Nicholl hljóp yfir knött-
inn og Steve Coppell kom á eftir
og vippaði fyrir markið. Joe
Jordan hljóp á móti knettinum
og „nikkaði" honum aftur fyrir
sig rakleiðis til Gordon McQueen
sem sendi hann örugglega í
netið. Áhorfendur á bandi Uni-
ted ærðust og hlutlausir áhorf-
endur klöppuðu United lof í lófa
fyrir að neita að gefast upp.
Undir niðri grunaði þó fáa, að
tæpri mínútu síðar myndi Pat
Jennings sækja knöttinn aftur í
netamöskvana. Þá sendi Micky
Thomas á Sammy Mcllroy, sem
lék á tvo varnarmenn Arsenal
áður en hann renndi boltanum
fram hjá Pat Jennings, staðan
var orðin 2—2. Allt vitlaust.
Arsenal hóf leikinn á miðjunni,
Brady óð upp, sendi á Rix, sem
lagði knöttinn á tærnar á Alan
Sunderland með góðri fyrirgjöf,
Arsenal hafði sigrað 3—2 í ein-
hverjum æsilegasta úrslitaleik
sem leikinn hefur verið. Gordon
McQueen sagði um síðasta
markið, að leikmenn MU hefðu
enn verið að hugsa um markið
hjá Mcllroy, að hugsa um fram-
lengingu. Áður en þeir áttuðu sig
á að Arsenal hafði hafið leikinn
að nýju, lá knötturinn í netinu
hjá þeim.
Terry Neill, framkvæmda-
stjóri álasaði leikmönnum sínum
fyrir að slaka á og gera þannig
leikmönnum United kleift að
vega að þeim, „leikurinn átti að
vera í öruggri höfn þegar staðan
var 2—0 og aðeins 4 mínútur
eftir“. Bæði Neill og fyrirliði Pat
Rice sögðu að framlenging hefði
ekki gert verkefni þeirra léttara
og að Manchester-liðið hefði þá
• Liam Brady lék vel og var að
baki allra marka Arsenal.
• Gordon McQueen skoraði
fyrra mark United.
verið sigurstranglegra vegna
markanna sem það skoraði í lok
leiksins.
Dave Sexton, framkvæmda-
stjóri United sagði bitur (Terry
Neill reitti að sögn af sér brand-
arana), að það væri napurt að
tapa leik eftir að hafa sýnt slíka
seiglu sem menn hans gerðu,
„við vorum strax komnir með
hugann í framlengingu sem virt-
ist blasa við". Martin Buchan,
fyrirliði Manchester Utd, var
ekki í góðu skapi frekar en
Sexton, en hann sagði „við lögð-
um a.m.k. okkar af mörkunum
til að gera leik þennan ógleym-
anlegan". Orð að sönnu vafa-
laust. Ef að líkum lætur fá
íslenskir áhugamenn um knatt-
spyrnu að skoða leik þennan á
laugardaginn. Ekkert skyldi þó
bóka fyrirfram.
Steindautt
jafntefli
í Skotlandi
Rangers og Hibernian skildu jöfn í úrslitaleik skorsku
bikarkeppninnar á Hampden Park í Glasgow á laugardaginn.
Ekkert mark var skorað í leiknum og verða því liðin að reyna með
sér að nýju og fer sá leikur fram á morgun. Rangers hafa unnið
bikarinn 22 sinnum, en Edinborgarliðið hefur á hinn bóginn aðeins
hreppt bikarinn tvívegis, síðast 1902.
Hibernian var lengst af í vörn gegn Rangers og lék þann leik
mjög vel. John McArthur í markinu gerði engin mistök, varði
nokkrum sinnum vei og greip oft inn í á hættulegum augnabiikum.
Fyrir framan hann voru framúrskarandi góðir þeir bakverðirnir
Brazil og Duncan, svo og miðverðirnir Stewart og Bremner. Þeir
Jackson og Jardine stóðu vel fyrir sínu í vörn Rangers þegar á
þurfti að halda sem var ekki ýkja oft. Johnstone og McDonald
hefðu átt með lagni átt að geta potað inn einu marki hvor eða svo.
Skömmu fyrir leikslok vann síðan markvörður Rangers, Peter
McCloy, vel fyrir kaupi sínu þegar hann varði meistaralega frá
Billy Campell. framherja Hibernian, sem komst skyndilega í
dauðafæri. Það hefði varla verið sanngjarnt ef hann hefði þar
skorað sigurmark Hibs. Rangers unnu alla helstu titla í Skotlandi
siðastliðið keppnistímabil, meistaratignina, bikarinn og deildar-
bikarinn.. Nú hefur liðið þegar tryggt sér deildarbikarinn, er með
sterka stöðu í deildinni og er í úrslitum bikarsins. Skyldi Rangers
vinna þrennu annað árið í röð? Það væri einstakur árangur í
Skotlandi og þótt víðar væri Ieitað.