Morgunblaðið - 14.09.1979, Blaðsíða 36

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 14. SEPTEMBER 1979
36
Minning:
Guðlaug Jónsdóttir
hjúkrunarkona
Það kom mér ekki á óvart er ég
frétti andlát frænku minnar og
góðrar vinkonu, Guðlaugar Jóns-
dóttur hjúkrunarkonu, en við vor-
um systradætur. Hún kvaddi að
kvöldi dags þriðjudaginn 4. sept-
ember. Guðlaug hafði átt við að
stríða þungbær veikindi undan-
farin ár. Arið 1970 hélt hún til
Lundúna og gekk undir hjartaupp-
skurð á Hammersmith sjúkrahús-
inu þar.
Mér var um það kunnugt að
frænka mín þráði orðið hina eilífu
hvíld. Enginn vissi betur en hún
að hverju stefndi, og hún mun
hafa borið fram þá ósk að ekkert
yrði gert til að lengja lífdaga
hennar með ýmsum hjálpartækj-
um þegar hinzta stundin nálgað-
ist. Því ber að fagna nú, að
þrautum hennar er lokið. En í
brjóstum þeirra sem áttu hana að
vini býr söknuður, því að fáum
hefi ég kynnst á lífsleið minni,
sem verið hafa sannari vinur vina
sinna en þessi frændkona mín.
Guðlaug Jónsdóttir var fædd 19.
maí 1903 að Vinaminni, Stokks-
eyri. Foreldrar hennar voru hjón-
in Vilborg Hannesdóttir frá Skip-
um við Stokkseyri og Jón Stur-
laugsson skipstjóri og hafnsögu-
maður þar. Þau hjón eignuðust 10
börn, og af þeim lifa nú Snjáfríður
fyrrv. matráðskona í Reykjalundi,
Anna húsfreyja og Jón skipstjóri,
öll búsett í Reykjavík.
Guðlaug var hámenntuð hjúkr-
unarkona. Fyrsta þrep hennar á
menntabrautinni eftir námið í
unglingaskólanum á Stokkseyri
var nám í Lýðháskólanum í Askov
í Danmörku árið 1926—27. Síðan
hóf hún nám í Hjúkrunarskóla
íslands, og að því loknu hélt
Guðlaug til Bretlands og hóf
framhaldsnám við General Hosp-
ital Birmingham. Næsti áfangi
var Amsts- og bysygehuset Ny-
köbing, Sjálandi, en þar kynnti
hún sér hjúkrun geðveikra. Og að
síðustu var hún um tíma á fæð-
ingadeild Blads Klinik í Kaup-
mannahöfn.
Að loknu námi hóf Guðlaug
starf á Hvítabandinu, en var þar
aðeins í nokkra mánuði. Réð hún
sig þá á Röntgendeild Landspítal-
ans og starfaði þar um 25 ára
skeið. Árið 1955 gerðist hún deild-
arhjúkrunarkona þar, en skömmu
áður hafði hún sótt námskeið í
Kaupmannahöfn í röntgenfræð-
um. Var hún í því starfi til 1. júlí
1960. Á þessum árum fékk Guð-
laug leyfi frá störfum um tíma og
vann við hjúkrun í Geyland Hosp-
ital, Vallingford, Connecticut í
Bandaríkjunum. Starfið á Rönt-
gendeildinni var orðið henni mjög
erfitt, sagði hún því upp, og
gerðist þá deildarhjúkrunarkona á
Vífilstöðum.
Guðlaug var stálgreind, grand-
vör og háttvís. Hún flíkaði ekki
tilfinningum sínum, dró sig yfir-
leitt í hlé í margmenni, en var hin
glaðasta meðal vina. Hún virtist
hafa alla þá eiginleika til að bera,
sem prýða mega góða hjúkrunar-
konu. Til dæmis var þagnarskyld-
an henni heilög skylda í starfi
hennar. En oft sá ég frænku mína
gleðjast mjög, ef við hittum aförn-
um vegi einhvern þann sem hafði
verið í umsjá hennar á Röntgend-
eildinni og virtist nú við góða
heilsu, en var illa á sig kominn
þegar hann kom á deildina í
rannsókn og til meðferðar.
Að Guðlaugu stóðu sterkar ætt-
ir í Árnessýslu, Bolholts- og
Bergsættin. Tók hún í arf ýmsa
þætti frá ættfólki sínu, eins og t.d.
áhuga á tónlist og myndlist, en
tónlistin hefur verið áberandi
þáttur í Bergsættinni. Guðlaug
var í stjórn Ásgrímssafns frá
fyrstu tíð, en óskaði vegna heilsu-
brests að hverfa frá því starfi um
síðastl. áramót, en við því tók
Sigrún Guðmundsdóttir kennari,
frænka Ásgríms Jónssonar og
Guðlaugar.
Amma Guðlaugar, Sigurbjörg
Gísladóttir, og móðir Ásgríms,
Guðlaug Gísladóttir, voru systur.
Óskaði Ásgrímur þess eindregið
að Jón bróðir hans, og við frænk-
urnar, yrðum í stjórn safnsins.
Guðlaug studdi Ásgrím á margan
hátt eftir að hann missti heilsuna.
Meðal annars tók hún sér frí frá
störfum og fór með honum til
Skotlands, en þar lagðist hann inn
á sjúkrahús vegna astma-sjúk-
dóms.
Og að leiðarlokum rifjast upp
margar gleðistundir á æskuárum
okkar Guðlaugar frændkonu
minnar. Yfir heimili hennar í
Vinaminni var mikil reisn, og þar
sat vinnusemin og hagsýnin í
öndvegi, því að flest var þar unnið
heima, bæði til fæðis og klæðis.
En jafnframt voru stundir er
gleðin ríkti þar, söngur og orgel-
leikur.
Vilborg móðursystir mín var
mikil skörungskona. Dugnaður
hennar, þrek og hjálpsemi var
viðbrugðið. Hún var ein af stofn-
endum Kvenfélagsins á Stokkseyri
og hvatti konur til dáða, var
formaður þess um' árabil. Og
húsbóndinn, Jón Sturlaugsson, var
landskunnur sægarpur og mikill
hamingjumaður, því að honum
auðnaðist að bjarga úr lífsháska í
brimrótinu á Stokkseyri 73
sjómönnum, 12 þeirra voru á
brezkum togara sem sökk í brim-
rótinu árið 1906. í þakkarskyni
Hún Guðbjörg í Miðdal er dáin,
hún dó miðvikudagskvöldið 5.
september, þá liðlega 101 árs. Hún
átti því láni að fagna að geta
dvalist á heimili sínu þar til í
fyrrasumar, er heilsu hennar
hnignaði það ört, að hún var flutt
að Reykjalundi og dvaldi þar því
rúmt ár og naut góðrar umhyggju
starfsfólksins þar. Hafi það þökk
fyrir.
Guðbjörg var mikil skapfestu-
kona, andlit hennar ljómaði af
þeim kærleika og hjartahlýju sem
hennar innri maður hafði að
geyma. Hún hafði ekki farið var-
hluta af því lífsstriti sem forfeður
okkar hafa barist við, hafði komið
upp átta börnum og flutzt fjórum
sinnum búferlum, en aldrei heyrð-
ist hún kvarta. Hún fórnaði sínum
lífskröftum í kærleika til annarra.
Ég kallaði hana ekki ömmu en í
huga mér var hún eina sanna
amman, enda sú eina sem ég
kynntist og dætur mínar kölluðu
hana alltaf ömmu.
Mín bernskuminning er þessi
hógværa kona. Hún átti þá heima
í baðstofunni í gamla húsinu og þó
tröppur lægju þar upp vorum við
systkinin ekki farin að staulast
um þegar við höfðum lag á að
skríða upp til hennar, einkum ef
eitthvað amaði að, enda í öruggt
skjól að leita. Hún tók okkur í
kjöltu sér og söng eða las fyrir
okkur. Og lærðum við hjá henni
margar vísur. Baðstofan hennar
var stærsta herbergið í húsinu og
þangað komu margir og munu
eiga þaðan fagrar minningar.
Ég minnist þess hve oft við
systkinin brugðum á leik inni hjá
henni. Það kom ekki sjaldan fyrir
var Jóni sendur frá Bretlandi
fagur gripur, forláta kíkir.
Vinaminnis-heimilið var sumar-
dvala-staður minn á æskuárum
mínum, þegar ég átti sumarleyfi
frá starfi mínu í Reykjavík. Var
þá farið í ferðalög og frændfólkið í
Árnessýslu sótt heim, og móður-
bróðir okkar Guðlaugar, bóndinn
á Skipum, Ingvar Hannesson,
hljóp undir bagga og lánaði okkur
beztu hestana sína. Endastöðin
var venjulega Gígjarhóll í Bisk-
upstungum.
Mér þótti mjög vænt um þessa
frænku mína. En þakka ber að
hún hefur nú fengið hvíld frá hinu
langa dauðastríði. Og hvergi hefði
hún getað fengið betri aðhlynn-
ingu í því stríði en hjá ástfólginni
systurdóttur sinni, Vilborgu Bene-
diktsdóttur, og eiginmanni hennar
Halldóri V. Jóhannssyni, en í húsi
þeirra bjó hún, og þar var fylgst af
alúð með líðan hennar hverja
stund.
Bjarnveig Bjarnadóttir
að við tækjum dansspor og dró
það ekki úr ánægju okkar þegar
hún brá sér út á gólfið með okkur.
Hún var svo létt á fæti og lífsglöð
og skildi svo vel leik okkar barn-
anna.
Ást hennar og umhyggja í okkar
garð mun aldrei gleymast. Það
kom ekki sjaldan fyrir, þegar við
komum inn úr kuldanum, að hún
dró af okkur sokkana og færði
okkur í nýja, sem hún sótti undir
koddann sinn. Einnig lagði hún
fast að okkur að hvíla okkur, ef
hún hélt að við værum þreytt.
Okkur þótti þetta stundum óþarfa
afskiptasemi, en ég skil það núna
að þetta var hennar góða um-
hyggja í okkar garð. Hún hafði
sjálf kynnst því, hvað það var að
vinna. Ég er ákaflega þakklát
fyrir að hafa fengið að alast upp
með þessari góðu konu og fengið
hjá henni gott veganesti og fagra
fyrirmynd.
Þetta eru aðeins örfá kveðjuorð.
Guðbjörgu var ekki kært að mikið
væri talað um sig. Hún hefur lagt
farsælan æviferil að baki og minn-
ingin um hjartahlýju konuna mun
aldrei mást úr hugum okkar syst-
kinanna. Hafi hún þökk fyrir allt
sem hún veitti okkur.
Að lokum vil ég þakka móður
minni þá sérstöku umhyggju, sem
hún veitti tengdamóður sinni. Á
heimili hennar og Davíðs sonar
síns hlaut hún alla þá umönnun,
sem hægt var að veita.
Hulda Þorsteinsdóttir.
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast biaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig
verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast I
síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í senJibréfs-
formi eða bundnu máli. Þær
þurfa að vera vélritaðar og
með góðu línubili.
+
ÁSTA GUÐRÚN GUOBRANDSDÓTTIR
lézt aö heimili sfnu þann 28. ágúst.
Jaröarförin hefur fariö fram.
Björn Finnbogason og synir,
tengdadætur og barnabörn.
lézt 12. þ.m. t ÞORBJÖRG HALLDÓRSDÓTTIR Sléttahrauni 26, Hafnarfiröi,
Sigmar Guömundsson og synir hinnar látnu.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og
jaröarför
INGIBJARGAR GUÐJÓNSDÓTTUR
Ljósheimum 4.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks Borgarspítalans.
Þóröur Guðmundsson
Inga Rósa Þóróardóttir Guömundur Steingrímsson.
Berglind Rós Guömundsdóttir
Sunna Björk Guömundsdóttir
t
Þökkum samúö og vináttu viö fráfall og iaröarför
SVEINBJARGAR MARÍU JONSDÓTTUR
Drópuhlíö 9.
Ólafur Pálsson,
Páll Ólafsson Sveinbjörg M. Pálsdóttir,
Ástrún Jónsdóttir Egill Þorfinnsson,
Júlíus Jónsson Ingibjörg Einarsdóttir,
Skúli Jónsson Jóna Sigurgeirsdóttir
og aöstandendur.
t
Þökkum innilega samúöarkveöjur, hluttekningu og vinarhug við
andlát og jarðaför fööur okkar, tengdafööur og afa
SNORRA HÓLM VILHJÁLMSSONAR
múrarameistara
Þórisstíg 15, Ytri Njarövík
Guómundur Snorrason
Hólmfríður Snorradóttir
Vílhjálmur H. Snorrason
Anna H. Snorradóttir
Sólveig Snorradóttir
Eyjólfur Vilmundarson
og barnabörn.
Anna Þorbergsdóttir
Hreiöar Guómundsson
Jón Guömundsson
Sigríóur Burney
t
Þökkum auösýnda samúö og hlýhug vlö andlát og útför móður
okkar, tengdamóöur og ömmu
VALGERDAR RÓSINKARSDÓTTUR
Sérstakar þakklr færum vlö starfsfólkl Fjóröungssjúkrahússins á
Akureyri fyrir ágæta umönnun um árabil.
Anna Árnadóttir
Guömundur Árnason
Þorgeröur Árnadóttir
Hulda Árnadóttir
og barnabörn.
Jón Tómasson
Stefanía Þóröardóttir
Hjörtur Eiríksson
t
Hjartans þakkir til allra, er sýndu okkur samúö og vinsemd við
andlát
RAGNHEIÐAR GÍSLADÓTTUR
Bragagötu 16,
Reykjavík.
Starfsfólki öllu á deild 2 A St. Jósepsspítala þökkum viö umhyggju
og góöa hjúkrun síöustu daga hennar.
Unnur Hermannsdóttir
Ursula Hermannsson
Betty Hermannsson
Guórún Hermannsdóttir
Vigdfs Hermannsdóttir
Valborg Stenager
barnabörn og barnabarnabörn.
Hans Guönason
Svavar Hermannsson
Gfsli Hermannsson
Alfred Kristjánsson
Ragnar Hermannsson
Ragnheióur Hermannsdóttir
Guðbjörg Jónsdóttir
Miðdal — Minning