Morgunblaðið - 10.08.1980, Síða 23
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. ÁGÚST 1980
23
Við Atladya. Nokkru fleiri en 17 •teiner bwttuat í dyainn í þetta skiptið, en þeir yngstu, Vernharöur og Ási,
nýttu sér dysinn til að sjá betur yfir. í bak sér (Hseiavík.
áfangastaðina. Síðan var fetað
þeirra var nú betur vandað en í
Höfn, enda fólk nú aðeins þrek-
meira, — þó sumir, og þar á meðal
undirrituð, kysu að ganga hið
fyrsta til náða, enda upplýst af
fararstjóra, að daginn eftir mynd-
um við fyrst kynnast almenni-
legum göngutúr. Sú ferð tæki
okkur um tíu klukkustundir og
miðaði hann þá við ferðahraðann
hingað til. Ferðin frá Höfn að
Búðum hafði staðið yfir í sex
klukkustundir.
Draugagangur?
Ekki varð öllum svefnsamt
þessa nótt og urðu margir varir
við sitthvað dularfullt. Um miðja
nótt rauk einn úr hópnum upp — í
svefni — benti á tjalddyrnar og
hrópaði: „Farðu þarna, hvað ertu
að gera?“ Þá bar einnig fólki
saman um, að furðuleg hljóð hefðu
heyrst og voru lýsingarnar á þá
leið, að það hefði verið eins og
einhver lemdi með drumb í
strengdan vír, eða trumbur hefðu
verið barðar, einn heyrði hátt
hviss og svo mætti áfram telja.
Það var upplýst, að þetta væri
ekki í fyrsta sinn sem fólk yrði
vart við eitthvað á þessum stað og
einnig að ýmsar skýringar hafi
verið fundnar, s.s. að nokkrum
Spánverjum hefði endur fyrir
löngu verið fyrirkomið í hlíðinni
fyrir ofan Búðir, einnig að menn
hefðu orðið þar úti, Skáiakambur
hafi orðið manni á leið til Búða að
fjörtjóni o.s.frv. Hópurinn var alla
vega sannfærður um það að
morgni, að eitthvað óskiljanlegt
hefði átt sér stað og einnig, að
e.t.v. væri alveg eins gott að vita
ekki hvað þarna gerðist í raun.
Þess má geta, að síðari hluta
nætur rigndi eins og hellt væri úr
fötu í fjórar klukkustundir og varð
fólk í einu tjaldinu að velja milli
þess undir morgun að fljóta út úr
tjaldinu eða flýja inn í skýli og var
síðari kosturinn valinn. Um níu-
leytið að morgni stytti upp og að
loknum naumt skömmtuðum árbít
var tekið saman, því ákveðið hafði
verið að ná fyrir nóttu í Fljótavík.
Einnig ýtti matargleði við mönn-
um, því vistir voru svo til þrotnar,
en í Fljóti biðu vistir, sem komið
hafði verið fyrir þar í upphafi
ferðarinnar.
Gangan eftir •inatigi neðan
Tröllakambs rayndist nokkuð
•rfið. Framst Hulda Stefénadóttir,
þá Guörún Jóhannsdóttir, fyrir
aftan hana Siguröur Valur og
•íðastur Guömundur Samúals-
son.
II. hluti
Sóð úr Rokavík bak Höfn yfir
Hornvík. Lítill hvítur dapill hin-
um mogin vfkurinnar «r Horn.
Fjallið fyrir ofan til vinstri er
Miðfell, til hægri eru Kálfa-
tindar og skagar Jörundur upp
úr til vinstri.
Hvönnin sr harögar og satur sig niður á Ifklegum og ólfklegum
stöðum. Þsssi var hélfoinmanalog þarna f miðri hlfð, on fallagri staö
gat hún vart valið sár.
LJH __ _ WwwBiSlW®
Óráðþssginn ungi rjúpunnar var hinn rólagasti og leyfði myndatökur
og strokur að vilja aökomumanna.