Morgunblaðið - 02.06.1981, Page 21

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. JÚNÍ1981
29
VEBJIÐ HðSIÐ RAKA
00 STEYPUSKEMMDUM
Ein hagkvæmasta og varanlegasta lausnin ef hús er farið að leka, er að klæða
það áli. A/klæðning er seltuvarin og hrindir frá sér óhreinindum.
Fáanleg í mörgum litum, sem eru innbrenndir.
Auk þess að koma í veg fyrir leka og áframhaldandi skemmdir, gefur A/klæðning
nýtískulegt útlit og veitir húseiganda oryggi. Kynnist kostum A/klæðningar.
Látið okkur gera verðtilboð eftir teikningum, þér að kostnaðarlausu.
INNKAUP HE
ÆGISGÖTU 7, REYKJAVÍK - SÍMI 22000
Ingvar Gíslason, menntamálaráðherra:
Þótt Adda og Elli hafi verið
gæfumanneskjur í lífi sínu og
sambúð, hafa þau samt ekki frek-
ar en flestir aðrir sloppið við
heimsókn hryggðar og erfiðleika.
En öllu andstreymi hafa þau mætt
af æðruleysi og manndómi, og í
trú og handleiðslu æðri máttar í
blíðu og stríðu.
Þótt ekki verði ofsögum sagt af
mikilli heimilismennsku Ragn-
hildar og Samúels, væri þó synd
að segja, að þau hefðu látið lífið
utan sinna persónulegu véa af-
skiptalaust. Bæði tóku þau mikinn
þátt í félagslífi á ísafirði. Óvenju-
legs félagslyndis þeirra beggja
gætti víða í þátttöku og oftast
forystu. Bæði störfuðu þau saman
í mörgum félagssamtökum, eins
og t.d. Skógræktarfélaginu og
Leikfélagi ísafjarðar, þar sem
Samúel var stjórnarformaður um
margra ára skeið, að ógleymdu
Norræna félaginu, sem á þeirra
árum vestra var mjög virkt og tók
m.a. þátt í gagnkvæmum vina-
bæjamótum með öllu því um-
stangi sem þeim fylgir.
í félagslegu tilliti rís þó Ragn-
hildur trúlega hæst sem forystu-
manneskja í samtökum kvenna.
Hún var árum saman í stjórn
kvenfélagsins Hlífar á Isafirði, og
þar af formaður í 12 ár. Alla tíð
hefur það félag verið vakandi og
virkt kringum margháttuð mann-
úðar- og menningarmál, og m.a.
staðið traustan vörð um hagsmuni
Húsmæðraskólans ÓSKAR. Á
vegum félags síns var Ragnhildur
líka þráfaldlega fulltrúi á þingum
Kvenréttindafélags íslands og
Kvenfélagasambands Vestfjarða.
Sjálfstæðisflokkinn hefur
frænka mín alla tíð stutt af alefli
og ekki dregið af sér, og þá hvað
sízt, er mest lá við. Var það
einkum á þessum punkti, sem mér
á sínum títna var minnst um
dugnað hennar gefið, líklega af
því, að á þeim punkti kenndi ég
helzt nokkurrar afbrýðisemi með-
an ég, ungur maður, var svolítið
og hét krati í minni sveit. Að
sjálfsögðu varð þetta þó aldrei
okkur að teljandi misklíðarefni.
Marga landsfundi sjálfstæð-
ismanna sat hún, var árum saman
ein fyrirferðarmesta valkyrja
flokksins vestra, og ekki stóð á að
ganga í Hvöt strax og hún kom
suður!
Engin furða er, þótt Ragnhildur
eigi slíkan félagsmálaferil að baki.
Hún er ágætlega máli farin, and-
stæðingum gat fundist jaðra við
ofstæki. En allur hennar ferill til
orðs og æðis einkennist af lifandi
vilja til þess að láta gott af sér
leiðá og taka þátt í mannlifinu.
Þar velur hver sitt einstigi að
umdreymdu takmarki og ekkert
við því að segja. Hitt er svo annað
mál, að þráfaldlega — einkum í
seinni tíð — renna upp þær
stundir efans, að „vér vitum ei,
hvers biðja ber“, og um það erum
við frænka mín núorðið sammála.
Mörgum er í minni sú reisn, sem
jafnan var yfir Ragnhildi. Mér er ,
til efs, að margar kynsystur henn-
ar hafi á hennar beztu dögum
gengið um götur ísafjarðar frjáls-
mannlegri, djarfari og með meira
höfðingjafasi en þessi uppruna-
lega kotstelpa úr Djúpinu. Meðan
hún var glæsilegust fannst mér
hún hafa drottningarlegt yfir-
bragð, enda klæðaburðurinn jafn-
an í samræmi við það. Og hver
man ekki Öddu, þegar hún á
hundrað ára afmæli ísafjarðar-
kaupstaðar steig á pall frammi
fyrir hundruðum áheyrenda og
mælti fram af skörungsskap há-
tíðarljóðið, klædd sínum fagra og
tilkomumikla skautbúningi?
Á þessum heiðursdegi Ragn-
hildar Helgadóttur flyt ég henni
og hennar beztu árnaðaróskir með
þakklæti fyrir liðna tíð. í sam-
bandi við hana oftar en aðrar
konur hafa mér dottið í hug þessi
sannleiksorð séra Matthíasar:
MörK í vorum djupu dolum
drottninK heíur honda íæöst.*4
Baldvin Þ. Kristjánsson
Austurvölliir kalinn
Austurvöllur hefur ekki farið varhluta af ísalögum
vetrarins. Kalblettir eru víða á vellinum eins og sjá
má á þessari mynd sem Ólafur K. Magnússon tók í
gær.
Deildarstjóri ráðuneytis
jafníramt íþróttafulltrúi
- samráð við ISI og Ungmennafélag Islands
Hér fer á eftir svar Ingvars
Gíslasonar menntamálaráð-
herra við fyrirspurn þing-
mannanna Eggerts Haukdal
og Friðriks Sophussonar um
stöðu íþróttafulltrúa ríkisins,
skömmu fyrir þinglausnir.
Fyrirspurnin er þannig:
„Fram hefur komið í fjöl-
miðlum. að Þorsteinn Ein-
arsson íþróttafuiltrúi ríkis-
ins hafi sagt stöðu sinni
iausri og hættir hann störfum
1. júní nk. Staðan hefur ekki
verið auglýst til umsóknar,
en aðeins ráðið í hana til
bráðabirgða.
Ilvaða ástæður liggja því
til grundvallar. að staðan er
ekki auglýst?
Er von á skipulagsbreyt-
ingum í ráðuneytinu?
Oskað er skriflegs svars.“
Þorsteinn Einarsson, sem
gegnt hefur starfi íþrótta-
fulítrúa síðan 1941, er sú staða
var stofnuð, fór þess á leit með
bréfi, dags. 27. febrúar sl. að
verða leystur frá starfinu frá
1. júní 1981, en hann verður
sjötugur 23. nóvember nk. í
bréfi, dags. 9. mars sl., tók
hann fram, að uppsögnin næði
einnig til starfs deildarstjóra í
íþrótta- og æskulýðsmáladeild
ráðuneytisins, en í það emb-
ætti var Þorsteinn skipaður
frá 1. maí 1978 að telja, þegar
honum jafnframt falið að
gegna starfi íþróttafulltrúa
um sinn.
Þess má geta, að engin
ákvæði eru um það hvenær
staða þessi skuli auglýst og
verður henni um sinn gegnt
eins og áður af deildarstjóra
íþrótta- og æskulýðsmála-
deildar ráðuneytisins. Verður
það að teljast æskilegt fyrir-
komulag, að deildarstjóri
íþróttadeildar ráðuneytisins
sé jafnframt íþróttafulltrúi í
skilningi íþróttalaga, enda
hefur sú skipan gefist vel eftir
að hún var upp tekin og ekki
vitað, að neinn hafi fundið að
þeirri skipan. Æskilegt væri,
að slíkt fyrirkomulag yrði
lögfest. Verður það atriði
kannað nánar og í því sam-
bandi leitað samráðs við að-
ilja, sem telja má að eigi hér
mestan hlut að máli, s.s.
íþróttasamband íslands, Ung-
mennafélag Islands og
íþróttanefnd.
nefnd deild var mynduð í
ráðuneytinu og gegndi íþrótta-
fulltrúastarfinu jafnframt.
Var Þorsteini að eigin ósk
veitt lausn frá störfum þess-
um 29. apríl 1981 frá 1. júní
nk. að telja.
Þegar Þorsteinn Einarsson
fékk lausn frá störfum sínum,
var Reynir G. Karlsson æsku-
lýðsfulltrúi settur deildar-
stjóri í íþrótta- og æskulýðs-
máladeild ráðuneytisins og