Morgunblaðið - 07.11.1981, Síða 20

Morgunblaðið - 07.11.1981, Síða 20
20 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 7. NÓVEMBER 1981 Frá borgarstjórn Reykvíkingar komi sér upp staðbundnum stöðvum - þær verði í höndum einkaaðila, segir Markús Öm Antonsson KOKGAKSTJOKN fjallaði um um.sókn myndbandafyrirtækisins Videoson á fundi sínum á Hmmtudagskvöld og urðu talsverðar umræður um umsókn þessa. Borg- arráð hafði áður veitt leyfi til fyrirtækisins um lagningu jarðstrengja vegna myndbandasýninga, en hugmyndin er sú að tengja saman hús og íbúðahverfi í Breiðholti vegna þessara sýninga. í borgarráði féllu atkvæði þannig að fjórir borgarráðsmenn, þeir I)avíð Oddsson, Markús Örn Antonsson, Björgvin Guð- mundsson og Kristján Benediktsson, voru samþykkir leyfisveitingu, en Sigurjón l’étursson var henni andvígur. Vegna þess að ágreiningur varð um málið í borgarráði átti það að koma til atkvæða í borgarstjórn, en málinu var frestað að ósk Björgvins Guðmundssonar. Verður það tekið fyrir á næsta fundi borgarstjórn- ar. Verða umræður á fundinum lauslega raktar hér. Olöglegri starfsemi trodið upp á fólk Fy'rstur tók til máls Þorbjörn Broddason (Abl.). Hann sagði að einkasjónvarpssendingar brytu gegn ákvæðum útvarpslaga um einkarétt Ríkisútvarpsins á útsendingum og vitnaði hann í lög máli sínu til stað- festingar. Þá sagði Þorbjörn að eng- inn vafi væri á að einnig væru ákvæði höfundarlaga um höfundar- rétt fyrir borð borin. Sagði Þorbjörn að það efni sem sýnt væri af fyrir- tækinu Videoson væri tekið upp úr erlendum sjónvarpsstöðvum í leyfis- leysi. Vegna þessa væri það borgarráði til vansæmdar að samþykkja leyfi til fyrirtækisins, enda mætti borgarráð ekki stuðla að lögbrotum, þetta væri ólögleg starfsemi sem verið væri að troða upp á fjölda borgara. Þá kynnti Þorbjörn Broddason til- lögur Alþýðubandalagsins i málinu og ganga þær m.a. út á það að um- sagnar samgönguráðuneytisins verði leitað á umsókn Videoson um kapal- lagnir vegna myndbandasýninga, en að þeirri tillögu felldri legði Alþýðu- bandalagið til að umsókn fyrirtækis- Kangar upplýsingar (íuörúnar Fyrst talaði Sjöfn Sigurbjörns- dóttir (A). Sagði hún að fyrir u.þ.b. ári hefði verið samþykkt í borgar- stjórn að taka undir áætlanir um skrefatalningu símtala, en hún hefði því miður ekki verið á þeim fundi. Þá sagði hún að aðeins einn fulltrúi meirihlutans hefði talað við þá um- ræðu (Guðrún Helgadóttir, innsk. Mbl.) og hefði meginuppistaða ræðu hennar verið á þá leið að skrefa- gjaldið væri óhjákvæmilegt og að aðeins eitt ríki hefði ekki slíka taln- ingu, en það væri olíuríki við Svarta- haf, en þar væru símtöl ókeypis. Hins vegar væri það ekki rétt sam- kvæmt áreiðanlegum upplýsingum. Sagði hún að lengi hefðu Reykvík- ingar mátt una því óréttlæti að að hafa einungis 300 skref innifalin í ársfjórðungsgjaldi, á meðan aðrir landsmenn hefðu innifalin 600 skref. Hér væri um hinn mesta ójöfnuð að ræða og flutti hún tillögu um jöfnuð í því efni, sem samþykkt var síðar á fundinum. Betra seint en aldrei Þá kom Davíð Oddsson (S) í ræðu- stól. Sagði hann að samkomulag hefði náðst á milli Sjálfstæðisflokks og Alþýðuflokks um að flytja sam- eiginlega tillögu um þetta mál. Sagð- ist hann fagna því að vera þarna ins yrði synjað. Þá lagði Þorbjörn ennfremur fram tillögur um að borg- arstjóri kannaði lagalegar, fjár- hagslegar og tæknilegar leiðir til að hefja hljóðvarps- og sjónvarpssend- ingar sem nái til Reykjavíkur og ná- grennis. Ekkert gert til að hefta útsendingar Næstur talaði Björgvin Guð- mundsson (A). Hann sagði að þeir borgarráðsmenn sem tillöguna studdu hefðu talið að það væri ekki á valdi borgarinnar að gæta laga í þessu efni, enda hefðu Póstur og sími og Rikisútvarpið ekki gert neitt til þess að hefta útsendingar mynd- bandafyrirtækja. Það virtist greini- lega ekki ætlunin að stöðva þessa starfsemi, enda hefðu menntamála- ráðuneyti, samgönguráðuneyti, Póstur og sími eða Ríkisútvarpið ekki hreyft legg eða lið. Þá sagði Björgvin að í samþykkt borgarráðs hefði verið áskilið að fyrirtækið hlýddi fyrirmælum borgarverkfræð- ings um hvernig að málinu skyldi standa. Þá sagði hann að hann gæti stutt kominn í góðan hóp, en gat þess að fyrir ári hefði verið felld hliðstæð tillaga frá sjálfstæðismönnum. Sam- þykkt þeirrar tillögu hefði hfnsvegar getað skipt sköpum varðandi fram- gang málsins. Hins vegar stæði Björgvin Guðmundsson fulltrúi Al- þýðuflokksins nú réttu megin og það væri gott, betra seint en aldrei. Sagði Davíð að á sínum tíma hefði Guðrún Helgadóttir talað um þetta mál með ósvífnum hætti og komið með alrangar upplýsingar á fundinn. Það væri víðsfjarri að skrefatalning væri reglan, eins og hún hefði þá viljað vera láta. Þá sagði Davíð að skrefatalningin væri ein mesta kjaraskerðing sem almenn heimili hefðu orðið fyrir. Kólk talar of mikið í síma Næst talaði Guðrún Helgadóttir (Abl). Sagði hún að erfitt væri um að segja hvort símagjöld hækkuðu eða lækkuðu með tilkomu skrefataln- ingar. Sagði hún ævintýramennsku að samþykkja tillöguna sem fyrir fundinum lá. Símanotkun væri óhóflega mikil og ætti að spara á því sviði, enda talaði fólk of mikið í síma. Þá sagði hún að Reykvíkingar myndu hagnast á skrefatalningunni, þar sem nú væri ódýrara að hringja út á landsbyggðina en áður. Því treystu fulltrúar Alþýðubandalags hugmyndir um landshlutasjónvarp og útvarp, líkt og rætt væri um í tillögu Þorbjörns Broddasonar. Þá sagðist Björgvin óska eftir því að máli þessu yrði frestað til næsta fundar, vegna þess að Videoson hefði í heimildarleysi hafist handa við lagningu jarðstrengja, þrátt fyrir að borgarstjóri hefði tilkynnt þeim að þeir hefðu ekki heimild til slíkra framkvæmda. Einkaréttur Kíkisút- varpsins fyrir bí Þá kom í ræðustól Davíð Oddsson (S). Sagði hann að borgarráð þyrfti að velta því fyrir sér hvort atbeini þess leiddi til að lög yrðu brotin. Kvað hann hugsanlegt að Videoson hefði brotið 2. grein útvarpslaga, en það hefði komist upp með það. Hins- vegar væri ljóst að ýmsum lagafyr- irmælum væri ekki haldið uppi þó þau væru til staðar. Ennfremur sagði hann að útvarpslögin og einok- unarákvæði þeirra fengju tæpast staðist vegna tækniframfara. Ríkis- útvarpið hefði gert sér Ijóst að það væri á eftir tímanum og þess vegna héldi það ekki uppi rétti sínum. Hér væri um það að ræða að grafa í götur og hvort það væri leyft hefði engin áhrif á það hvort myndbandabylgjan flæddi yfir landið. Davíð sagði það ljóst að einkarétt- ur Ríkisútvarpsins væri fyrir bí og bersýnilegt væri að ekkret yrði gert til að halda lagaákvæðum um einka- rétt uppi. Þá benti Davíð á að viðtæk myndbandastarfsemi færi fram í leiguhúsnæði borgarinnar í Breið- og Framsóknarflokks sér ekki til þess að samþykkja þessa tillögu. Sagði hún Alþýðubandalagið ekki með því móti ætla að kaupa sér vin- sældir, sem tæpast dygðu til vors. Ábyrgdarleysi Þá talaði Eiríkur Tómasson (F). Sagði hann umræður þessa bera keim af ábyrgðarleysi. Hann væri þeirrar skoðunar að ekki ætti að etja saman Reykvíkingum og fólki af landsbyggðinni. Það væri lands- byggðinni nauðsyn að Reykjavík væri öflug borg og Reykjavík væri nauðsyn á styrkri landsbyggð. Sagði hann að reynt væri að blása upp' skrefatalninguna. Kvaðst hann á móti tillögunni. Þá talaði Magnús L. Sveinsson (S). Sagði hann að Reykvíkingar væru skattlagðir verulega umfram fólk í dreifbýlinu, sífellt væri verið að skattleggja Reykvíkinga. Nú vildi Guðrún Helgadóttir skattleggja þá vegna þess að þeir töluðu of mikið í sima. Hverra væri að meta það? Þá spurði Magnús hverjir töluðu of mikið í síma að mati Guðrúmar. Eiríkur fulltrúi landsbyggðarinnar Þá talaði Davíð Oddsson (S). Sagði hann að Eiríkur Tómasson stæði sig vel í því hlutverki að vera fulltrúi landsbyggðarinnar í borgarstjórn Reykjavíkur. Hins vegar væri það þannig að auknar skattaálögur á Reykvíkinga væru alltaf rökstuddar mað því að ekki mætti egna saman Reykvíkingum og dreifbýlis- mönnum. Reykvíkingar mættu alls ekki njóta þeirra landgæða sem hér væru. Þá sagði Davíð að það væri ekki í verkahring Guðrúnar Helga- dóttur að stjórna því hvort fólk tal- aði of mikið í síma. Enda væri ekki holti og væri þetta gert í skjóli fé- lagsmálaráðs Reykjavikurborgar og engar tilraunir væru gerðar af þess hálfu að koma í veg fyrir það. Staðfesta samþykkt borgarráðs Þá talaði Páll Gíslason (S). Sagði hann að myndbandatækni færi vax- andi og hefði Rikisútvarpið ekki fylgst með tímanum í því efni. Þá væri það erfitt fyrir Reykjavíkur- borg að sjá mönnum fyrir skemmti- efni og Páll spurði hvort borgin gæti sett sig í dómarasæti, hvað mönnum væri hollast. Þá sagðist hann telja að lagagrundvöllurinn undir út- varpslögunum væri orðinn hæpinn, enda hefði ekkert verið gert til að hefta þessar sýningar. Þá kvaðst hann ekki geta séð hvernig Ríkisút- varpió ætlaði að taka þetta af fólki. Þá sagði hann að borgarfulltrúar ættu að staðfesta samþykkt borgar- ráðs um þetta mál. .Brýtur í bága við lög Næstur talaði Sigurjón Pétursson (Abl.). Sagði hann ljóst að starfsemi Videoson bryti í bága við ýmsar lag- agreinar. I lokuðum sjónvarps- kerfum væru sýndar myndir sem bannaðar væru börnum og því brytu sýningarnar í bága við lög um vernd barna og ungmenna. Þá nefndi Sig- urjón lög sem hann taldi að brotið væri gegn og voru það höfundarlög og útvarpslög. Þá sagði Sigurjón Ijóst að myndbandabylgjan yrði ekki stöðvuð, en hinsvegar væri hægt að beisla þessa tækni. Hann sagði að fyrirtækið hefði grafið í sundur göt- ur og stíga og opin svæði án leyfis og um slíkt að ræða, þar sem símakerf- ið þyldi álagið auðveldlega. Svipuð lífskjör í landinu Þá talaði Björgvin Guðmundsson (A). Hann sagði engan ágreining um að jafna ætti símakostnað. Þegar til- laga sjálfstæðismanna hefði verið felld á sínum tíma, hefði hún lotið að því að falla frá skrefagjaldi. Þá gat hann þess að málflutningur Guðrún- ar Helgadóttur á þeim tíma hefði ekki haft áhrif á afstöðu sína. Næstur talaði Guðmundur Þ. Jónsson (Abl). Sagði hann að skrefa- talningin skerti lífskjörin, en ekki mikið, ekki væri um stórkostlega kjararýrnun að ræða. Þó væri dýr- ara að hringja eftir breytinguna. Kvaðst hann þeirrar skoðunar að lífskjörin ættu að vera svipuð hvar sem væri á landinu. Nú kom í pontu Eiríkur Tómasson (F). Sagði hann að greiðslubyrði Reykvíkinga hefði þyngst vegna ásóknar aldraðra og fleiri hópa til Reykjavíkur. Ætti Reykjavík að fá það bætt úr Jöfnunarsjóði sveitarfé- laga. Afstada Alþýðubanda- lagsins óskiljanleg Síðastur talaði Ólafur B. Thors (S). Sagði hann að hér væri um að ræða mat á valkostum og viidu flutningsmenn tillögunnar að slíkir kostir yrðu metnir. Hins vegar væri afstaða Alþýðubandalagsins óskilj- anleg. Það væri ekki hlutverk borg- arstjórnar að jafna símakostnaðinn í landinu. Sagði hann að Reykvíking- um fyndist símakostnaðurinn óþarf- lega hár og mönnum fyndist það al- gerlega óþarft að hækka hann. Hins vegar væri hægt að bæta aðstöðu manna með öðrum leiðum en skrefa- talningu á símtöl. ój þrátt fyrir fyrirmæli um frestun framkvæmda, fyrirtækið hefði haft fyrirmæiin að engu. Þá gat Sigurjón þess að hann styddi framkomna frestunartillögu. Synja heimild af grundvallarástæðum Þá talaði Eiríkur Tómasson (F). Sagði hann að tvær hliðar væru á máli þessu; spurningin væri um hvort borgin ætti að heimila kapal- lagnir, og hvort myndasendingar sem hér um ræddi væru æskilegar eða ekki. Kvaðst hann ætla að ræða aðra hlið málsins, þá hvort borgin ætti að veita umbeðið leyfi. Gat hann þess jafnframt að hann væri ekki mótfallinn myndbandasending- um. Þá sagði Eiríkur að borgin gæti ekki fylgst með því hvort höfundar- lög eða barnaverndarlög væru brot- in, en hann felldi sig hins vegar ekki við að borgin heimilaði lagningu jarðstrengja sem notaðir yrðu á ólögmætan hátt. Kvaðst hann telja rétt að synja heimildinni af grundvallarástæöum, ekki síst vegna þess að fyrirtækið hefði brotið í bága við reglur þær sem borgin hefði sett. Þá beindi hann þeim tilmælum til borgar- stjóra að hann léti gera skýrslu um athafnir Videoson í þessu máli fram á þennan dag. Þá sagði hann sig á móti því að borgin tæki þátt í lög- brotum en kvaðst ekki á móti mynd- bandavæðingunni. Hins vegar ætti að bíða eftir því að Alþingi setti lög um þessi efni. Sagði Eiríkur að ef menn slitu í sundur lögin, þá slitu menn og í sundur friðinn. Staðbundnar stöðvar ryðja sér til rúms Þá talaði Markús Örn Antonsson (S). Sagði hann að afstaða útvarps- ráðs í málum þessum hefði verið sú að fara sér hægt og fara varlega í sakirnar. Hins vegar gætti óneitan- lega tvískinnungs í þessum málum, því sýningar af myndböndum væru gerðar með vitund Ríkisútvarpsins. Benti hann á að þetta hefði lengi verið gert, til dæmis væri myndband í velflestum togurum og væri efni úr sjónvarpinu tekið upp og flutt þar. Öllum væri um það kunnugt. Þá kvað hann það staðreynd að breyt- ingar á útvarpslögum í nágranna- löndunum miðuðu að því að brjóta niður einkarétt ríkisins á slíkum sendingum og væru staðbundnar út- varps- og sjónvarpsstöðvar að ryðja sér til rúms, vegna breytinga í frjálsræðisátt. Sagði Markús að myndbandasýn- ingar væru algengar og nefndi hann að víða væri orðið um umsvifamik- inn rekstur að ræða og nefndi Borg- arnes sem dæmi, þar væri kominn upp vísir að staðbundinni sjón- varpsstöð. Því mættu Reykvíkingar ekki vera eftirbátar annarra og ættu þeir að koma sér upp slikum stöðv- um líka. Sagði hann að haga ætti gatnagerð þannig í framtíðinni, að þar væri gert ráð fyrir rörum fyrir jarðstrengi undir götunum, til þess að ekki þyrfti að grafa götur í sund- ur ef menn vildu tengja hús mín myndbandakerfum. Þá kvaðst hann hafa miklar efasemdir gagnvart til- lögum Alþýðubandalagsins, þar sem hann teldi að staðbundnar stöðvar ættu að vera í höndum einkaaðila. Sigurjón sjónvarpsstjóri Þá talaði Davíð Oddsson (S). Hann sagði að þó að í húsi Sigurjóns Pét- urssonar færu fram myndbandasýn- ingar, þá væru þær ekki síður lög- brot en hjá öðrum. Engu breytti, þó þar væru sýningar í höndum fólksins í húsinu og Sigurjón þá nokkurs kon- ar sjónvarpsstjóri. Þá sagði Davíð að sér væri það hulin ráðgáta af hverju lögreglan hefði ekki stöðvað upp- gröft og jarðrask Videoson-manna fyrst þeim hefðu verið bannaðar slíkar framkvæmdir. Síðan talaði Þorbjörn Broddason (Abl.). Sagði hann að með því að samþykkja leyfisveitinguna, þá væri verið að leggja blessun sína yfir lögbrot. Loks talaði Páll Gíslason (S). Hann sagði að ef fólki líkaði ekki myndbandasýningarnar þá gæti það slökkt á sjónvarpstækjum sínum. Fólk yrði að fá að hafa vit fyrir sér sjálft, aðrir menn ættu ekki að taka það hlutverk að sér. Þá sagði Páll að miklar framfarir hefðu orðið í tæknimálum þessum síðustu ár og ekki væri unnt fyrir menn að standa gegn framförunum. ój Tillaga vegna skrefatalningar: Ein mesta kjaraskerðing sem heimilin hafa orðið fyrir - segir Davíð Oddsson Á BORGARSTJOKN'AKFPNDI sem haldinn var á fimmtudagskvöld lögðu borg- arfulltrúar Sjálfstæðisflokksins og Alþýðuflokksins fram tillögur til að mótmæla skrefagjaldi á innanbæjarsímtöl. Sameinuðust flokkarnir síðan um aðra tillöguna, þar sem þær voru efnislega samhljóða, og er tillagan á þá leið að skorað er á Alþingi að samþykkja þingsályktunartillögu um könnun á afstöðu símnotenda til mismunandi valkosta við jöfnun símakostnaðar. Knnfremur er í tillögunni skorað á samgönguráðherra að láta þegar í stað hætta skrefatalningu á símtölum sem upp hefur verið tekin, að minnstAkosti þar til niðurstöður könnunarinnar liggja fyrir. Tillagan var samþykkt mað 9 atkvæðum sjálfstæðis- og alþýðuflokksmanna gegn 5 atkvæðum fulltrúa Alþýðubandalags og Kramsóknarflokks. Guðmundur Þ. Jónsson (Abl) sat hjá.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.