Morgunblaðið - 16.03.1982, Blaðsíða 36

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. MARZ 1982
„Úqþek.ki koncin þin he-Pur úttd
eftir þér."
ásf er...

... ad fara saman í
ferdalag.
TM RðQ. U.S Pat. Off.-aM rlghts resarvad
•1962 Loa Angciea TlmM SyrxHcate

Ilvern má ég kynna?
Þau lifðu lengi lengi, hamingju-
söm, eignuðust börn og huru og
krakkarnir aldrei óþekkir!
HÖGNI HREKKVISI
„ MÖ6NÍ NAPl EINO SiNNI ENN í MJOLK-
/NA MlNA !n
Frá upphafi hefur Seðla-
bankinn verið óþörf stofnun
Gamli, góði Velvakandi.
Við norðanverðan Arnarhólinn
er verið að grafa og sprengja feiki-
stóra gröf. Ætla mætti að þarna
væri verið að gera loftvarnar-
byrgi, sem hýsa mætti stjórn
landsins í kjarnorkustyrjöld. Loft-
ið titrar af vinnuvélagný og varla
er eigendum þeirra greitt með
gúmmítékkum. En sem betur fer
virðist slík styrjöld ekki á næsta
leiti. Seðlabanki íslands er þarna
að byggja yfir starfsemi sína. Þeg-
ar slík gröf eða grunnur er grafinn
og yfir slíka stofnun, þá þarf ekki
að spyrja hvað hlutirnir kosta.
Þarna á sennilega að geyma gull-
forða þjóðarinnar, óseld ríkis-
Heiðraði Velvakandi.
Ekki var nú gæfulegt útlitið, þeg-
ar dáðleysið og ríkisafskiptin rott-
uðu sig saman forðum daga og
gengu í stjórnarsæng undir hug-
sjónarmerkjum hvítflibbakomm-
anna. En þegar upp er staðið og
augljóst fylgishrun kommaskinn-
anna blasir við, vænkast hagur
þjóðarinnar og mátti það ske fyrr.
Ef útkoman verður þjóðinni svo
hagstæð sem horfir, þá var vel til
þess vinnandi að horfa um sinn upp
á úrræðaleysi stjórnarherranna á
öllum sviðum. Ef það, sem virtist
holundarsár þjóðarskútunnar, ætl-
ar að breytast á svo blessunarríkan
veg að kommatetrin sitji ein í sinni
sellu, þá er vel. Þá er það sem virt-
ist þjóðarógæfa orðið þjóðarlán.
Og nú er byr til beggja handa
fyrir lýðræðisöflin í landinu og sér-
staklega þann hóp sem ber gæfu til
að aðhyllast stefnu Sjálfstæðis-
flokksins. í kjölfar þess byrjar
mættu svo vel þenkjandi menn reka
síðustu naglana í líkkistu Alþýðu-
bandalagsins, sem var reyndar
aldrei annað en dulbúinn og afkára-
legur kommaflokkur. Mikil er gæfa
íslendinga, að þeim auðnaðist sú
blessun nað þekkja úlfinn bak gær-
unni“. Segi nú utanveltubúrar þjóð-
lífsins aftur þau orð, að íslendingar
sjái ekkert í réttu ljósi. Þá yrðu
stórir hlátrar um land allt. Og mik-
ið skal ég glotta þegar framagosa-
deild Ólafs Ragnars Grímssonar
skiptir um ham einu sinni enn. Á
hvaða mið skyldi róið næst?
En eitt er víst: Mikið uppbygg-
ingarstarf er fyrir höndum, þegar
SjálfsUcðismenn hafa fengið stjórn-
skuldabréf, því ekki verður dregið
í efa að nýju góðu bréfin seljast
svo hratt að þau stoppa hvergi við.
Eins getur Seðlabankinn haft frí-
merkjageymslu sína á sama stað.
En mér og öðrum þegnum þessa
lands getur ofboðið. Leyfist mér
að benda þessum hlaupadrengjum
ríkisvaldsins á annað og heppi-
legra húsnæði eða svokallað Víð-
ishús við Laugaveginn ofanverðan.
Henda má námsgagnastofnun út,
því henni virðist hafa mistekist að
uppfræða þjóðina um sjálfan Jón
Sigurðsson og getur bílageymsla
bankans verið á neðstu hæðinni,
því ekki þarf annað en að taka
artaumana að loknum kosningum. Og
áður en hafist er handa, ætti að
veita nokkrum ónefndum herra-
mönnum orðu fyrir að hafa svo
gæfusamlega tekið þátt í að jarð-
setja Alþýðubandalagið fyrir fullt
og fast. Það var víst ekki ætlunin í
upphafi, en útkoman er glæsileg
engu að síður. Njóti þeir heilir, sem
og aðrir landsmenn. Og að lokum
ein lítil vísa, sem hæfir efninu.
Trúartap
Ætlunin var ekki sú
scm orðin er að sinni.
Að láta suma tapa trú
og töluverðu minni.
sýningargluggana úr þessu hús-
skrýmsli og aka beint inn á bónað
gólf neðstu hæðar. Að því er bezt
virðist, þá er hlutverk þessa Seðla-
banka að missa of mikið af pen-
ingaseðlum í umferð ef miðað er
við framleiðslu og þjónustu, þar af
leiðir verðbólga, sem aftur má
hafa áhrif á með því að láta al-
menning kaupa pappíra og ná
þannig aftur einhverju af seðla-
offramleiðslunni.
Eg er ekki svo illgjarn að mér
detti í hug að halda því fram að
Seðlabankinn sé í samkeppni við
hina almennu viðskiptabanka,
slíkt væri ósiðlegt. Til þess að fólk
átti sig betur á spilakassabréfum
sem þessum, þá ætti það að fletta
upp í verðskrá áfengisverzlunar
ríkisins t.d. frá 1972 og reikna út
hversu margar brennivínsflöskur
það hefði fengið á þeim tíma fyrir
það fjármagn sem eytt var til rík-
isskuldabréfakaupa og síðan aftur
hvað það fengi mikið brennivín
fyrir endurgreidd bréfin í dag. Frá
upphafi hefur Seðlabanki íslands
verið óþörf stofnun. Til hennar
virðist hafa verið stofnað til varn-
ar misheppnuðum efnahagsað-
gerðum ríkisvaldsins. Seðlabank-
inn er risastór peningafjölritari
og væri heppilegast að hann væri
aðeins deild úr t.d. Landsbanka ís-
lands. Umrædd stofnun virðist
vera nokkurskonar véfrétt, því
tala má um mánudagsyfirlýsingar
síðan þriðjudagsviðhorf, sem er
allt annað en það fyrra, miðviku-
dagsefnahagsráðstafanir, sem síð-
an teljast firrur einar á fimmtu-
degi og föstudagsgengi, því sem
Gjört Kvík. 12/3 1982.
yrir 30 árum
Breytt viðhorf
LÖNGUM þóttu íslendingar
frændræknir, enda var vegur
hvers og eins undir ættinni kom-
inn. Höfðingjarnir voru mikillar
ættar, smælingjarnir áttu litla
ætt eða enga. Þó Var ekki óþekkt,
að menn hæfust af sjálfum sér til
vegs og virðingar.
Nú er hinu forna hlutverki ætt-
arinnar lokið, en þó þykir ekki lít-
ill vegsauki að því að eiga til góðra
að telja, hefir líka stundum þótt
koma sér að undanförnu.
Erlendur Hermannsson
Ættarfélög og ættarblöd
F TIL vill á ættin eftir að
eignast nýtt blómaskeið. Það
er ekki langt síðan skýrt var frá
því að niðjar og aðrir frændur
Matthíasar Jochumssonar hefðu
bundizt félagssamtökum. Þetta er
eins og hvert annað félag með
formanni, ritara og gjaldkera.
Ekki er mér kunnugt um starf-
semi félagsins, en vafalaust á það
nóg verkefni.
Það þykir líka í frásögur fær-
andi, að nýlega hóf ættar- eða
fjölskyldublað göngu sína í Dana-
veldi. Blaðið heitir Christensen
eins og ættin. Blaðið kemur út á
ársfjórðungsfresti, og 700 manns,
sem teljast til Christensensættar-
innar bíða í ofvæni hvers tölu-
*
Olafur Þór Ragnarsson skrifar:
Góður byr