Morgunblaðið - 23.03.1982, Blaðsíða 30

38
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. MARZ 1982
Hjónaminning:
Stefania Guðmundsdótt-
ir og Theódór Kristjáns-
son Blönduósi
Fædd 1. febrúar 1904
Dáin 12. janúar 1982
Fæddur 29. ágú.st 1900
Dáinn 21. febrúar 1966
Stefanía var fædd að Litlu-Giljá
í Þingi, þar voru foreldrar hennar
í húsmennsku. Síðan flytjast þau
til Blönduóss og byggðu bæ, sem
þau nefndu Brúarland.
Theodór var fæddur að Svan-
grund í Refasveit. Þaðan fer hann
með foreldrum sínum að Ytra-
Hóli í Vindhælishreppi. Theodói
fór snemma að vinna eins og tíð-
kaðist í þá daga. Fór á vertíð suð-
ur á land á vetrum, bæði til Vest-
mannaeyja og Suðurnesja.
Theodór og Stefanía bjuggu nær
allan sinn búskap á Blönduósi.
Theodór vann um árabil hjá Pósti
og síma á vetrum og í vegavinnu á
sumrin, allt þar til hann gerðist
starfsmaður við mjólkurstöðina á
Blönduósi þegar hún var stofnsett
og vann þar til dauðadags. Þau
hjón höfðu smá búskap, nokkrar
kindur og 1 til 2 kýr, enda voru
þau miklir dýravinir.
Mér er ljúft að minnast tengda-
foreldra minna með þakklæti fyrir
þá umhyggjusemi, sem þau sýndu
mér og börnum mínum. Það er
óhætt að segja að þau væru vak-
andi yfir velferð barna, tengda-
barna og barnabarna.
Þær eru ógleymanlegar stund-
irnar er við dvöldum á sumrum að ,
Brúarlandi, þar ríkti ávallt glað-
værð á heimilinu. Húsmóðirin var
bæði ljóð- og söngelsk og reglu-
semi var þar í fyrirrúmi.
Stefanía átti við mjög erfiðan
sjúkdóm að stríða síðustu 12 ár
ævi sinnar, og dvaldi á sjúkrahúsi
allan tímann. Samt hélt hún
óskertri hugsun til dauðadags,
fylgdist vel með, en fyrst og
fremst var hugurinn hjá börnum
og barnabörnum.
Stefanía og Theodór eignuðust
fimm börn og þeirra æðsti draum-
ur var að koma þeim til manns, án
aðstoðar annarra, og sá draumur
þeirra rættist fullkomlega. Börn
þeirra voru: Guðmann, andaðist á
öðru ári, Guðmundur, Alda, ísa-
bella, er andaðist árið 1976, 42ja
ára, og Ragnhildur Anna.
Eg kveð þessi góðu hjón og
þakka samfylgdina.
Blessuð sé minning þeirra.
Tengdasonur
t
Bróöir okkar,
GUÐGEIR ÓLAFSSON,
lést aö vistheimilinu Kumbaravogi, 19. marz.
Systkinin.
t
Broöir okkar,
KJARTAN BJARNASON,
andaöist á elliheimilinu Grund þann 21. mars.
Ásgeir Bjarnason,
Jóhanna Bjarnadóttir,
Torfi Bjarnason.
t
Eiginkona min og móöir okkar,
PÁLÍNA JÓNSDÓTTIR,
Grund, Eyjafirði,
lést i Borgarspítalanum 21. mars.
Snæbjörn Sigurðsson,
Sigurður Snæbjörnsson, Hólmfríður Snæbjörnsdóttir,
Sighvatur Snæbjörnsson, Jón Snæbjörnsson,
Ormar Snæbjörnsson, Þórður Sturluson.
Sturla Snæbjörnsson.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
HELGI TRYGGVASON,
bókbandsmeistari,
Langholtsvegi 206,
lést 20. mars
Ingigerður Einarsdóttir og börn.
t
BJORN JONSSON,
Sogavegi 138, Reykjavík,
áður bóndi Torfastööum, Miöfiröi,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju, miövikudaginn 24. þ.m. kl.
10.30 f.h.
Guölaug Gísladóttir
og vandamenn.
t
Útför elsku föður okkar, sonar og bróöur,
JÓNS GUDLAUGS SIGURÐSSONAR,
sveitarstjóra,
Búöahrepp, Fáskrúösfirði,
fer fram frá Bústaðakirkju fimmtudaginn 25. þ.m. kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaöir. en þeim sem vildu
minnast hans er bent á minningarsjóö Víkings, sem stofnaöur
hefur verið i minningu Jóns Guölaugs
Sigurður Sv. Jónsson, Ástbjörg Rut Jónsdóttír,
Rakel Víggósdóttir. Sigurður Sv. Jónsson,
Edda Björg Sigurðardóttir, Unnur Kristín Siguröardóttir.
Viggó V. Sigurösson,
Dagný Þórðardótt-
ir — Minningarorð
F'ædd 10. mar.s 1945
Dáin 12. mars 1982
Drt'giA hafa droltins hcndur
dökku (joldin fyrir glugga.“
Þessar ljóðlínur komu mér í
hug, þegar ég þann 12. þ.m. frétti
að hún Dagný hefði látist í um-
ferðarslysi fyrir stuttri stundu.
Hún sem var svo hraust og táp-
mikil, aðeins 37 ára gömul. Svo
hastarlega knúði sorgin dyra að
myrkur varð um miðjan dag,
skuggar sorgárinnar fylltu hugi
eiginmanns og barnanna hennar.
Maður hennar var Reynir Rík-
harðsson, trésmíðameistari og
börn þeirra eru Ríkharður, Sigrún
og Árný. Þau syrgja látinn ástvin
og móður. Dagný var stórbrotin
glæsileg persóna bæði í sjón og
reynd en ekki fljót til vináttu, en
þegar tókst að rjúfa skel fjarlægð-
arinnar reyndist hún traustur vin-
ur, einlæg og hjartahlý. Hún var
yngsta dóttir móður sinnar, Sig-
rúnar Guðmundsdóttur, Njálsgötu
43a. Með þessum fáu orðum ætla
ég ekki að rekja æviferil Dagnýj-
ar, heldur aðeins að þakka fyrir
þau góðu kynni sem ég hafði af
henni og heimili þeirra hjóna. Þau
höfðu búið sér fallegt heimili af
miklum dugnaði og myndarskap,
enda bæði kappsöm og góðum
kostum búin, en kveðjustundin var
komin og ekki þýðir að deila við
dómarann þann, sem dóminum
öllum ræður. En hugljúf minning
geymist í hjörtum ástvina hennar,
minning sem ekki gleymist þó að
árin líði.
Megi drottins hönd draga hin
dökku tjöld sorgarinnar frá glugg-
um hjá manni hennar og börnum,
hjá móður hennar og systkinum,
svo að Ijós himinsins nái að senda
geisla birtu og gleði og yls í hjörtu
þeirra, sem syrgja horfinn vin, og
hugga vota brá.
Karöu sa*l í friðarlöndin hjörlu,
faömur drollins geymi þína sál.
í lára dalnum bíAa linípin hjörlu
herrann mildi skilur þeirra mál.“
Blessuð sé minning Dagnýjar.
Jón Bjarnason
Alltof oft heyrum við í fréttum,
að slys hafi orðið, einhver sem við
þekkjum ekki hafi látist, en áttum
okkur ekki á hvílíkur harmleikur
hefur skeð, nema þegar nærri
sjálfum okkur er höggvið.
Föstudaginn 12. mars sl. varð
umferðarslys á gatnamótum Víf-
ilstaðavegar og Hafnarfjarðarveg-
ar með þeim afleiðingum að
Dagný mágkona mín lét þar lífið.
Útför hennar fer fram í dag kl. 14
frá Garðakirkju.
Orð megna lítils þegar ung kona
er hrifin burt frá börnum og eig-
inmanni.
Undirritaður og hálfsystir
hennar, Fanney, viljum nú við
leiðarlok færa henni þakkir fyrir
ómetanlega hjálpsemi hennar í
okkar garð og þannig reyndist hún
einnig öðrum systkinum sínum,
sem gjarnan vilja undir þessi orð
okkar taka.
Snemma kom í Ijós að Dagný
hafði einstaklega gott lag á börn-
um, enda leituðum við gjarnan til
hennar ef tímabundið heilsuleysi
steðjaði að heimili okkar og við
þurftum hjálpar við. Hún var ætíð
reiðubúin að rétta okkur hjálpar-
hönd og gátum við með litlum
fyrirvara beðið hana að annast
börn okkar og heimili. Allt þetta
gerði hún með glöðu geði og mik-
illi prýði, þótt hún hafi þá verið
innan við tvítugsaldur. Á þessum
árum myndaðist náinn kærleikur
með þeim systrum, sem hélst alla
tíð síðan, en þær höfðu lítið þekkst
áður, þar sem þær ólust ekki upp
saman.
Árið 1966 giftist Dagný eftirlif-
andi eiginmanni sínum, Reyni
Ríkarðssyni, húsasmíðameistara
og áttu þau saman 3 börn, sem nú
eru á aldrinum 9 til 15 ára.
Fyrir nokkrum árum hófu
Reynir og Dagný byggingu einbýl-
ishúss.við Hæðabyggð 8 í Garða-
bæ. Um leið og húsið varð að hluta
hæft til íbúðar fluttu þau þar inn
með fjölskyldu sína, en fyrir síð-
ustu áramót mátti segja að húsið
væri fullbúið og komið að því að
njóta erfiðisins.
Dagný lagði allan sinn metnað í
störf sín sem húsmóðir, annaðist
af kostgæfni uppeldi barna sinna
og var þeim bæði félagi og móðir.
Hún var á leið í verslun að gera
innkaup til helgarinnar fyrir fjöl-
skyldu sína þegar kallið kom
skjótt og óvænt.
„Eigi má sköpum renna,“ og
biðjum við góðan Guð að gefa
börnum hennar og eiginmanni
styrk til að standast þá raun, sem
nú er á þau lögð.
Jón Hólmgeirsson
Mig langar með nokkrum orðum
að minnast Dagnýjar, ungrar
konu, sem lést á hörmulegan hátt
í bílslysi þ. 12. mars sl. Ég kynnt-
ist Dagnýju þegar hún giftist
Reyni frænda mínum. Kynni
okkar urðu meiri vegna þess
hversu hjálpleg hún reyndist allt-
af hans nánasta skyldfólki.
Þar kynntist ég glæsilegri konu,
sem fyrst og fremst var góð eig-
inkona og móðir. Þau hjónin voru
sérstaklega samheldin við að hlúa
að heimilinu og börnunum sínum
þremur. Það eru því þung forlög
þegar slík kona er svo skyndilega
kölluð burt. Það er erfitt að sætta
sig við að þetta séu endalokin; ég
trúi því að henni hafi verið ætlað
hlutverk annars staðar.
Hún giftist Reyni Ríkarðssyni
15. 10. 1966. Þau eignuðust 3 börn:
Ríkarð 15 ára, Sigrúnu 14 ára, en
hún á að fermast á sunnudaginn
kemur, og Árnýju 9 ára. Guð gefi
þeim styrk í þeirra miklu sorg. Ég
sendi Reyni og börnunum, móður
hennar, systkinum og tengdafólki
mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Við þökkum elsku Dagnýju allt,
og ekki hvað síst fyrir að hún
skyldi alltaf hafa haft tíma fyrir
þá sem erfitt áttu.
Stefanía
Afmælis- og
minningargreinar
ATHYGLI skal vakin á því, aö afmælis- og
minningargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi
á mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga.
Greinar mega ekki vera í sendibréfsformi. Þess skal
einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort ljóð um
hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíðum
Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.