Morgunblaðið - 03.03.1983, Blaðsíða 48

^skriftar-
síminn er 830 33
4WgtutM&feifr
muniri triilofunarhringa
litmvndalistann fTD)
#ull Sc á£>ílfur
Laugavegi 35
MIÐVIKUDAGUR 3. MARS 1983
Stór hluti Breiðholts
heitavatnslaus:
Búast má
vid fyrir-
varalaus-
um lokunum
— vegna gamalla og
veikburöa leiðslna, að
sögn Jóhannesar Zoega
hitaveitustjóra
„ÞAÐ hafa verið mjög tíðar bilan-
ir þarna undanfarin tvö ár, en á
köflum eru þarna gamlar leiðslur
og veikburða sem þyrfti að skipta
um, en það er nú eitt af því sem
við höfum ekki haft efni á. Þetta
er ákaflega bagalegt og má jafnvel
eiga von á því fyrirvaralaust að
leiðslurnar springi og vatnslaust
verði um lengri eða skemmri
tírna," sagði Jóhannes Zoega hita-
veitustjóri í Reykjavík, er hann
var spurður um ástæðu þess að
stór hluti Breiðholtshverfis í
Reykjavík var heitavatnslaus í all-
an fyrradag.
Jóhannes sagði ástæðu þess
að vatnið var tekið af í fyrradag,
að hagstætt veðurfar hefði verið
n. tað til ao gera við lögn þá er
þj >nar Breiðholti II, en lögnin
liggur í ge num Breiðholt I og
er þar verst farin og þarfnast
endurnýjunar, eins og fram
kemur í máli Jóhannesar. Lok-
unin var þá tilkynnt en ekki var
hægt að hleypa vatninu á aftur
fyrr en seint um kvöldið. Sagði
Jóhannes að auðvitað væri þetta
bagalegt, en eins og ástandið
væri mætti búast við fyrirvara-
lausum óhöppum og í hvaða
tíðarfari sem væri.
Þá sagði Jóhannes að heita-
vatnsleiðslur í borginni væru
víða illa farnar og þörfnuðust
endurnýjunar, svo sem á Lauf-
ásvegi og í Fossvogshverfi.
Benzín
hækkar
vegna
vega-
gjalds
Fjármálaráðherra, Ragnar
Arnalds, hefur ákveðið að
hækka vegasjóðsgjald, sem
hefur áhrif til hækkunar á
benzínverði.
Málið var tekið fyrir í
Verðlagsráði í gærdag og
var þar gengið frá 2,6%
hækkun á benzíni frá og
með deginum í dag.
Hver lítri benzíns hækk-
ar úr 15,50 krónum í 15,90
krónur. Benzín hækkaði
síðast 12. janúar sl. um
12,3%.
RÁN, þyrla landhelgisgæzlunnar hífir einn af skipsbrotsmönnum á Hafrúnu um borð, en þyrlan var kyrr í um 10 metra hæð þrátt fyrir
ofsarok. Hvítfyssandi brimið er í forgrunni. Ljósmynd Mbi Ragnar Axeisson
11 skipverjar björguðust á strandstað við Isafjarðardjúp:
„Tróð
fór þá
- sagði Bjarni Þór
fótunum inn á bringu og
að fá tilfinninguna aftur“
háseti sem komst fyrstur ásamt I. stýrimanni á gúmmíbjörgunarbát í land
LIÐLEGA fjögurhundruð tonna fiskiskip, Hafrún ÍS 400, strandaði í gær á
landleið við utanverða Stigahlíð við ísafjarðardjúp, nálægt Deildarhorni. 11
menn voru á skipinu og björguðust þeir allir í land, en nokkru síðar tóku
tvær björgunarþyrlur skipbrotsmennina um borð, þyrla Landhelgisgæzlunn-
ar og önnur franska björgunarþyrlan sem er nú hér á landi við störf. Þungur
sjór var og dimmviðri þegar skipið strandaði, en þarna er mjög grýtt strönd.
Skipið strandaði um kl. 14.30, en allir skipverjar voru komnir í land kl. 4.
Hálfri klukkustund síðar voru björgunarþyrlurnar komnar á vettvang og
gekk greiðlega að hífa skipbrotsmennina um borð, en ekki var unnt að lenda
í stórgrýttri fjörunni undir snarbrattri fjallshlíð. Fluttu þyrlurnar skipbrots-
mennina til sinna heimahaga á ísafirði og í Bolungarvík, en þyrla Landhelg-
isgæzlunnar sótti einnig 10 manna björgunarflokk frá Bolungarvík sem var
kominn langleiðina á strandstað þegar þyrlan sótti þá. Hafrún strandaði uppi
í harða landi, en þegar skipstjórarnir yfirgáfu skipið var mikill sjór kominn í
það. Hugað verður að björgunaraðgerðum í dag. Morgunblaðið ræddi við
þrjá skipbrotsmenn í gær og fer viðtalið við Bjarna Þór Sverrisson háseta hcr
á eftir en á miðsíðu blaðsins í dag er rætt við Róbert Róbcrtsson I. stýrimann
og Lárus Grímsson háseta.
„Þetta er þriðja strandið sem ég
lendi í, en ég hef aldrei áður þurft
að yfirgefa skip,“ sagði Bjarni Þór
Sverrisson háseti í samtali við
Morgunblaðið á heimili sínu á ísa-
firði síðdegis í gær, skömmu eftir
að hann kom af strandstað með
frönsku þyrlunni.
„Við vorum búnir að sigla dágóða
stund, eftir að skipstjórinn hafði
sagt okkur að ekki yrðu dregnar
nema þessar þrjár trossur sem bú-
ið var að draga, þar sem fréttst
hafði af mjög vondu veðri á þeim
slóðum sem hinar trossurnar
voru,“ sagði Bjarni Þór, „þegar
allt í einu var slegið af og byrjað
að bakka, spurði einhver hvort að
við værum komnir til Bolungar-
víkur, en ég sagði að það gæti ekki
verið, við værum ábyggilega að
keyra einhversstaðar upp í fjöru.
Um leið byrjuðu skruðningarnir
og skipið var strandað.
Þegar skipstjórarnir höfðu kall-
að okkur alla saman var óskað eft-
ir tveimur sjálfboðaliðum til að
fara í land á gúmmíbjörgunarbáti
til að undirbúa að koma öðrum
skipverjum í land. Róbert stýri-
maður gaf sig strax fram og ég
sagðist vera tilbúinn að fara með
honum,“ sagði Bjarni Þór. „Síðan
var sett taug milli gúmmíbátsins
og Hafrúnar og við fórum í bátinn,
en ætluðum aldrei að komast frá
skipinu vegna straums og vinds.
En eftir 15—20 mínútna barning
komumst við loks að landi og þá
orðnir rennandi blautir, en 30—40
metrar voru þá á milli skips og
lands. Við komum síðan fyrir líf-
línu í landi og síðan var tildrátt-
artaug fest í gúmmíbátinn og
menn dregnir þrír í einu í land.
Þegar allir voru komnir í land og
menn fóru í ullarföt sem skip-
stjórarnir komu með í land, var ég
orðinn svo dofinn á fótunum og
tilfinningalaus að ég fann ekkert
til, en skipsfélagar mínir nudduðu
á mér fæturna og þegar það dugði
ekki tók einn skipsfélagi minn sig
til og tróð löppunum á mér inn á
bringu á sér og þá fyrst fór ég að
fá tilfinningu í fæturna aftur. Það
var erfitt að labba í fjörunni,
sleipt og stórgrýtt og því gott að
fá þyrlurnar. Ég var rétt að setj-
ast á einhvern gúmmíhring sem
hékk neðan úr þyrlunni, með sjó-
pokann undir hendinni, þegar ég
var allt í einu hífður upp í þyrl-
una. Auðvitað eru allir hálf
smeykir þegar svona hendir, en
allir voru rólegir og þess vegna
gekk þetta vel. Ég vil að lokum
koma á framfæri þakklæti til
allra þeirra að svo giftusamlega
tókst til.“
6 blárefír veiddir í fyrra:
Vörnum ábótavant á
sumum loðdýrabúanna
HINIK nýinnfluttu blárefir eru þegar
farnir að sleppa úr vörslu á refabú-
unum. Síðastliðið sumar og haust voru
6 fullorðnir alirefir veiddir. Tvær blá-
refslæður fundust í grenjum með ís-
lenskum refum og náðust dýrin ásamt
16 yrðlingum, 11 yrðlingum í öðru
greninu en 5 í hinu, en talið var að
yrðlingarnir hafi verið fleiri þó þeir
hafi ekki náðst.
Þorvaldur Björnsson aðstoðar-
maður veiðistjóra sagði að í öðru
tilvikinu, að minnsta kosti, hefðu
yrðlingarnir verið undan íslenska
refnum, þeir hefðu verið greinilega
ljósari á feldinn en venjulegir blá-
refsyrðlingar. Þorvaldur sagði einn-
ig að þessir alirefir hefðu verið
áberandi spakir og auðunnir fyrir
veiðimennina og í sumum tilfellum
hefðu þeir hreinlega gengið á móti
veiðimanninum þegar íslenski ref-
urinn hafði verið skotinn.
Aðspurður um varnir á loðdýra-
búunum sagði Þorvaldur að þær
væru ekki í öllum tilvikum nægilega
góðar og hefðu þeim aðila, sem talið
er að hafi misst flest þessara dýra,
verið gefnar viðvaranir og frestur
til úrbóta og ef ekki yrði bætt úr því
væri ekki hægt að komast hjá því að
grípa til róttækari aðgerða.