Morgunblaðið - 20.11.1983, Blaðsíða 8

56
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. NÓVEMBER 1983
Jón Skúlason fyrir utan Telecom-sýninguna í Genf.
Hertoginn af Kent skoóar breska svæðið.
enginn veit hvar hún endar
segir Jón Skúlason, póst- og símamálastjóri
Svíar bentu á aó tölvutæknin getur komiö að góðum notum við neyðarhjálp.
Gestir sýningarinnar gátu
reynt listhæfni sína á japanska
sýningarsvæðinu.
„Og hér sjáið þið styttu af póstburðarmanni frá árinu 1985,“ má ímynda
sér að starfsmaður forngripasafns segi ungum skólabörnum eftir 25 ár.
„Hann kom með bréf á heimilin í gamla daga áður en tölvur voru til og
fólk gat notað þær til að skrifast á.“ Ný öld verður gengin í garð og þessi
börn verða kannski jafn illa að sér um seðlaveski og símaskrá og um
póstburðarmanninn. Tæknibyltingin er að koma þessum hlutum og fleiri
starfsstéttum fyrir kattarnef. í framtíðinni munu öll viðskipti væntan-
lega verða gerð með kortum, eins og þegar eru í notkun til reynslu í
tveimur borgum í Frakklandi, haft verður beint samband við skrá yfir
símnotendur um tölvu og símastúlkur fyrirtækja verða komnar á næsta
stall við póstburðarmanninn. Tölvur í fyrirtækjum munu þá skilja
mannamál og geta tengt þá sem hringja við rétt innanhússnúmer.
Póst- og símamálastjórnir eða
símafélög, þar sem þau eru frjáls,
gegna grundvallarhlutverki í þess-
ari þróun. Þau veita þjónustu sem
gera tölvum fært að ræðast við
milli húsa, borga og landa. Al-
þjóðafjarskiptasambandið, sem
158 lönd eiga aðild að, stóð fyrir
feikimikilli sýningu og ráðstefnu
um fjarskiptamál í Genf um mán-
aðamótin síðustu. Þar voru allir
sem vettlingi gátu valdið og ein-
hvern áhuga hafa á fjarskipta-
málum mættir og allt hið nýjasta
í tækniþróuninni sýnt á einu
bretti.
Sýningin var auglýst geysilega
og stórblöð eins og Herald Tribune
og Financial Times prentuðu sér-
stök innblöð, tileinkuð sýningunni.
Telecom 83 er fjórða sýning Al-
þjóðafjarskiptasambandsins en
þær hafa verið haldnar á fjögurra
ára fresti síðan 1971. Sýningin í ár
er hin stærsta og viðamesta. Hún
stóð i sex daga og á þriðja degi
höfðu 180.000 manns þegar skoðað
hana. Strætisvagnar á sýninguna
voru út úr troðnir á morgnana og
kvöldin og öll hótel í Genf voru
kúffull. Svo slæmt var ástandið að
sumir þurftu að gista langt uppi í
sveit og leiðtogar þjóðarbrotanna
í Líbanon þurftu að bíða með þjóð-
sáttarfundinn þangað til um
hægðist í borginni.
Fyrirlestrar um framtíðarhorf-
ur í fjarskiptamálum, lagalegu
hliðina á þeim og annað voru
haldnir í sambandi við sýninguna
og bókakynning var haldin á
skyldu efni. En mest bar á tækni-
búnaðinum öllum og því er ekki að
neita að hann var nokkuð yfir-
þyrmandi. Þarna voru tölvur af
öllum hugsanlegum stærðum og
gerðum, síma-, útvarps- og sjón-
varpsbúnaður, líkön af eldflaugum
og gervihnöttum, smáar og stórar
jarðstöðvar og svo mætti lengi
telja. 650 fyrirtæki frá 72 löndum
tóku þátt í sýningunni. Mest bar á
stærstu vestrænu þjóðunum og
Japan en Sovétríkin, Kína og
nokkrar vanþróaðri þjóðir létu
sitt ekki eftir liggja.
Tækjabúnaður Kínverja virtist
frekar frumstæður en þeir gerðu
grein fyrir aukinni notkun fjar-
skiptatækja í Kína á veggspjöld-
um og þar kom m.a. f ljós að land-
ið hefur nú beint telex- og síma-
samband við 46 önnur lönd. I sov-
éska básnum bar einna mest á
heldur gamaldags sjónvarpstækj-
um. Upplýsingadaman á staðnum
sagði í stuttu samtali að það væru
mörg hundruð milljónir sjón-
varpstækja í Sovétríkjunum.
Hvert heimili hefur a.m.k. eitt
tæki og flest miklu fleiri. „Það er
nauðsynlegt til þess að húsbónd-
inn geti horft á fótbolta þegar
hann vill og húsmóðirin á ballet,"
sagði konan. Hún benti síðan á
forláta sjónvarpssíma, þar sem
mynd af mér blasti við og sagði:
„Þetta er það sem koma skal,“ og
virtist með því gefa skít í allar
símakúnstir vestrænu þjóðanna á
sýningunni. Bakatil sýndu Sovét-
menn sína eigin tölvu sem er
byggð á tæknibúnaði bandarísku
tölvunnar Intel 8088. Fáir á sýn-
ingunni virtust veita henni mikla
athygli.
Það sem Frakkar höfðu fram að
færa var öllu forvitnilegra. Þeir
leggja afar háar fjárupphæðir í
rannsóknir á fjarskiptasviðinu og
Póst- og símamálastjórnin er
ákveðin í að vera í fremstu röð
hvað tækni snertir. Stefnt er að
því að koma síma og lítilli heimil-
istölvu inn á hvert heimili sem
fyrst og hún er þegar á allmörgum
heimilum til reynslu. Þar hefur
tölva tekið við hlutverki síma-
skrárinnar og 03 og er einnig not-
uð sem bókhaldsgripur, leiktæki,
vinnutæki og hver veit hvað ann-
að.
Frakkar hafa framleitt í tengsl-
um við tölvuna svokallað smart-
card eða klókt-kort sem er nú til
reynslu í Lyon og Caen. Það er á
stærð við venjulegt kreditkort en
hefur innbyggðan kubb semn býr
bæði yfir minni og örtölvukerfi í
einni heild. Þetta kort kemur í
stað 200 blaða ávísunarheftis,
allra hugsanlegra kreditkorta,
lausafjár og skiptimyntar og gefur
samband við bankann þegar
stungið er í tölvuna heima. Fólk
getur notað klóka-kortið til að
kaupa með úti i búð. Sölustúlkan
stingur því í tölvuna við peninga-
kassann og eigandinn skrifar und-
ir með því að skrifa leynilykilinn,
sem enginn veit nema hann, að
kortinu á lítið tæki sem er einnig
tengt tölvunni. Kortið er einnig
hægt að nota í símaklefa. Þar er
einnig tölva sem kortinu er stung-
ið í og ef ekki er nóg skiptimynt á
kortinu er hægt að biðja um að
hún sé sett inn á kortið í gegnum
tölvuna. Svo er haldið heim og
kortinu stungið inn í tölvuna þar
og athugað hversu miklum pen-
ingum var eytt og hversu mikið er
eftir og svo fram eftir götunum.
Kanadíska fyrirtækið Northern
Telecom er eitt hinna fjölmörgu
fyrirtækja sem stunda rannsóknir
og framleiða tölvur til póstþjón-
ustu. Enn sem komið er eru þessar
tölvur allar bundnar við póst inn-
an fyrirtækja en það er bara
fyrsta skrefið áður en almenningi
býðst hið sama. Hugmyndin er sú
að fólk geti skrifað lengri eða
skemmri bréf inn á tölvuna sína
og sent móttakandanum á hans
eigin tölvu. Hægt er að senda
sama bréfið til margra í einu eða
bara einhvers eins og enginn ann-
ar á að geta komist í það. Þeir sem
kjósa t.d. að vinna heima en vilja
láta kollegana lesa það sem þeir
eru að dunda sér við geta komið
efninu á skrifstofuna með því að
ýta á einn eða tvo hnappa. Á þenn-
an hátt sparast tími, pappírs-
kostnaður og ljósritunarkostnað-
ur. Margar tölvur eru búnar
prentara svo þeir sem vilja eiga
eintök og ekki taka upp pláss í
tðlvunni geta fengið þau.