Morgunblaðið - 27.03.1984, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. MARZ 1984
37
ágætri konu, Guðnýju Valtýsdótt-
ur, og áttu þau tvö börn, Þór
fæddan 1965 og Valgerði fædda
1971. Börnin voru sólargeislarnir í
lífi þeirra Þóru og Sigurðar og
sérlega hænd að þeim. Þá reyndist
tengdadóttirin þeim einstaklega
vel og var umhyggja hennar og
ástríki slíkt að aðdáun vekur allra
þeirra er til þekkja.
Þar sem heilsu þeirra Þóru og
Sigurðar hrakaði eftir að hann
hætti störfum leituðu þau vistar
að Hrafnistu í Hafnarfirði. Þang-
að fluttu þau árið 1979 í þægilega
íbúð við þeirra hæfi. Rómuðu þau
mjög aðbúnað allan og atlæti og
undu hag sínum vel þar til yfir
lauk.
I næsta nágrenni við Hrafnistu,
að Heiðavangi 5, býr tengdadóttir-
in Guðný Valtýsdóttir með börn-
um sínum og síðari eiginmanni,
Paul Smith. Daglegar heimsóknir
barnanna til ömmu og afa og tíðar
heimsóknir Guðnýjar og Pauls
vöktu athygli og aðdáun starfs-
fólks og vistmanna á Hrafnistu og
veittu öldruðu hjónunum óteljandi
ánægjustundir. Aðrir aðstandend-
ur og vinir meta og virða fórnfýsi
þeirra og hjálpsemi að verðleik-
um.
Þóra lézt hinn 26. nóvember sl.
og var jarðsett í Fossvogskirkju-
garði hinn 9. desember. Þá var
heilsu Sigurðar þannig farið að
hann gat ekki fylgt henni til graf-
ar. Hann bar harm sinn með karl-
mennsku og hugprýði og andlegu
þreki sínu hélt hann til hinstu
stundar og naut heimsókna vina
og vandamanna.
Þeim fækkar óðum mönnunum
sem settu hvað mest svipmót á líf-
ið á Norðfirði á þriðja og fjórða
áratug aldarinnar. Athygli fólks
og aðdáun beindist einkum að at-
hafnamönnunum í sjávarútvegin-
um, harðsæknustu formönnunum.
bar á því í erfiðum veikindum
Halldórs síðustu árin, að hann tal-
aði um að hann vildi vera kominn
til Óskars síns. Dánardagur Hall-
dórs varð 19. marz, sami dagur og
Óskar hafði andazt níu árum áður.
Við Halldór áttum saman marg-
ar góðar stundir á þeim árum, sem
vinátta okkar stóð. Það er þakk-
arvert að hafa fengið að kynnast
manni eins og Halldóri ísleifssyni,
og ég þakka honum fyrir allt það
sem hann var dætrum mínum og
barnabörnum, og síðast en ekki
sízt þakka ég honum fyrir að gefið
mér þann yndislega tengdason
sem Trausti er.
Magneu minni og öðrum ætt-
ingjum bið ég Guðs blessunar og
geymi í huga mér minningu um
góðan mann.
Elín Kristjánsdóttir
Ég ætla að skrifa fáein þakkar-
orö til föður mins, sem lést í
Landakotsspítala. Hann var búinn
að vera sjúklingur sl. 10 ár og vera
oft á sjúkrahúsum, en þess á milli
stundaði móður mín hann af mik-
illi ástúð og nærgætni, þó hún
gengi ekki heil til skógar sjálf.
Hann var svo blíður og góður
við alla sem hann þekkti og betri
föður, afa og langafa var ekki
hægt að hugsa sér. Hann ól upp
fyrir mig þrjá drengi og gekk þeim
í föðurstað og veitti þeim allt, sem
hann gat, bæði menntun og kær-
leika. Einn þeirra lést fyrir níu
árum. Þeir dóu báðir á sama degi
ársins. Pabbi verður lagður til
hinstu hvílu við hlið hans í dag.
Pabba þakka ég svo fyrir allt og
allt og Guð veri með honum.
Esther Halldórsdóttir
í dag verður lagður til hinstu
hvílu elsku afi minn, Halldór ís-
leifsson, er lést á áttugasta ald-
ursári hinn 19. mars sl. Enda þótt
ávallt sé erfitt að sætta sig við
dauðann, þá er tæpast hægt að
segja að fregnin um andlát afa
hafi komið mér verulega á óvart.
Hann hafði átt við langvarandi
veikindi að stríða, sem óhjá-
kvæmilega höfðu sett mark sitt á
Niðjamót fólks af
Snartartunguætt
aflakóngunum og dugmestu sjó-
mönnunum. Þó að hlutskipti Sig-
urðar Sigfinnssonar hafi orðið
verslunarstörf en ekki sjó-
mennska verður hans þó minnst
sem eins af minnisstæðustu
mönnunum í bænum á fyrrnefndu
tímabili.
Sigfúsarverslun var „stórveldi"
á fyrstu þremur áratugum aldar-
innar, allt þar til heimskreppan á
fjórða áratugnum greiddi henni
þau högg sem hún fékk ekki stað-
ist. Verslunin rak umfangsmikla
útgerð eigin báta, fiskkaup af
norðfirskum útgerðarmönnum og
af erlendum fiskiskipum, aðallega
norskum og færeyskum. Voru
fiskkaupin af erlendu skipunum
mest að vöxtum. Til þess að full-
verka allan þennan fisk þurfti
verslunin á hverju sumri að ráða
mikinn fjölda aðkomufólks, aðal-
lega af Suðurlandi. Þar sem pen-
ingar voru fáséðir á þessum árum
var fiskurinn og vinnulaunin að
mestu greitt með vörum úr versl-
uninni. Kaupmaðurinn takmark-
aði peningagreiðslurnar svo sem
framast var mögulegt, einnig til
aðkomufólksins. Það er því auð-
velt að gera sér í hugarlund
hversu gífurleg störf búðarmann-
anna voru, enda voru sumir þeirra
snöggir í tilsvörum á hlaupunum
fyrir innan búðarborðið, þegar
sinna þurfti mörgum viðskipta-
vinum samtímis.
Sá er þetta ritar man vel frá
uppvaxtarárum sínum í Neskaup-
stað eftir Sigurði Sigfinnssyni
fyrir innan búðarborðið í Sigfús-
arbúð.
Hann var glæsimenni, stórvax-
inn og myndarlegur á velli, yfir-
lætislaus og prúður í framgöngu,
bar svipmót aðalsmanns. Hann
var alltaf snyrtilega klæddur svo
að af bar, einstaklega verklaginn
og vandvirkur við öll störf og
hann. Aldrei heyrðist afi kvarta,
en þó gat fáum dulist að hann var
farinn heilsu eftir langa og erfiða
starfsævi. í veikindastríði sínu
naut afi hjúkrunar og umhyggju
elsku ömmu á milli þess sem hann
þurfti að dvelja á sjúkrahúsum.
Er aðdáunarvert hversu mikla
fórnfýsi og dugnað amma hefur
sýnt með því að hafa afa heima
allt undir það síðasta og að annast
hann af þeirri alúð og natni, sem
hún gerði.
Ég, ásamt bræðrum mínum,
Halldóri og Óskari, var þeirrar
gæfu aðnjótandi að mega alast
upp á heimili afa og ömmu. Betri
foreldra hefði ég ekki getað óskað
mér. Það hlýtur að endurspegla
kjark og þor þessara einstöku
hjóna að taka að sér þrjú ung börn
eftir að hafa komið eigin börnum
til vits og ára. Þá þegar var amma
orðin heilsutæp, og þurfti hún oft
að dvelja langdvölum á sjúkrahús-
um, ýmist í nokkrar vikur eða
marga mánuði í senn. Öll heimilis-
og uppeldisstörf hvíldu þá á afa,
sem þrátt fyrir allt lét aldrei
neinn bilbug á sér finna. Hann
vakti okkur og klæddi, kom okkur
í skólann, fór sjálfur til vinnu,
kom heim í hádeginu, eldaði mat
(oftast þríréttað) og fór aftur til
vinnu eftir að hafa vaskað upp og
gengið frá heimilinu að öðru leyti.
Allan þennan tíma held ég að
hann hafi ekki misst einn dag úr
vinnu hjá Hitaveitu Reykjavíkur,
þar sem hann var bifreiðastjóri,
og ekki leið sá dagur að hann hefði
ekki heimsótt ömmu að minnsta
kosti einu sinni á spítalann. Þegar
litið er til baka er manni ljóst
hversu erfiðir þessir tímar hafa
verið honum. Aldrei lét hann þó
okkur finna til þess og því síður
ömmu.
Það var afa og ömmu þungt
áfall er óskar bróðir lést af slys-
förum, 19. mars árið 1975. Nú,
réttum tíu árum síðar, liggja leiðir
óskars og afa saman á ný. Trúi ég
að þar hafi verið fagnaðarfundir.
Með þessum fátæklegu orðum
vil ég þakka afa fyrir allt það sem
hann hefur gefið mér af sjálfum
sér. Ég bið góðan Guð að varðveita
sálu hans og styrkja ömmu, sem
nú sér á eftir yndislegum eigin-
manni eftir rúmlega hálfrar aldar
hjónaband.
Fari elsku afi minn í friði.
Trausti
hafði óvenju fagra rithönd. Hann
fékkst töluvert við að mála í fri-
stundum og náði ótrúlegri leikni á
því sviði af manni sem ekki hafði
notið kennslu.
Þar sem smekkvísi Sigurðar var
einstök auk ljúfmennsku hans
jafnt við háa sem lága varð hann
strax sem ungur maður sá sem
flestir leituðu ráða hjá við inn-
kaup, einkum þó við kaup á fatn-
aði. Var hann ómissandi maður í
bænum á þessu sviði eins og eldri
Norðfirðingar muna. Þær vildu oft
verða margar stundirnar sem
hann sat yfir allskonar verkefnum
fyrir vini og kunningja sem til
hans leituðu með bækur og tæki-
færiskort til áritunar eða máltök-
ur og aðstoð við fataval. Sjálfsagt
þótti að veita slíka aðstoð án
greiðslu.
Undirritaður varð síðar náinn
samstarfsmaður Sigurðar í Kaup-
félagi Hafnfirðinga um 18 ára
skeið og er margs að minnast frá
þeim árum. Það þótti góður skóli
ungum starfsmönnum að vinna
undir handleiðslu Sigurðar Sig-
finnssonar og sumt af því starfs-
fólki sem enn vinnur í verslunum
er auðþekkt á viðmóti sínu og
handbragði og minnir óneitanlea á
snillinginn.
Aðstandendum og vinum Þóru
og Sigurðar er ofarlega í huga
þakklæti til starfsfólksins á
Hrafnistu í Hafnarfirði sem auð-
sýndi þeim alla tíð einstaka vin-
semd og hlýju og eru þessu ágæta
fólki færðar alúðarþakkir.
Ég og fjölskylda mín kveðjum
Sigurð með þakklæti fyrir vináttu
og samfylgd og ég leyfi mér einnig
að bera fram kveðjur og þakklæti
frá fyrrverandi samstarfs-
mönnum hans í Kaupfélagi Hafn-
firðinga. Eftirlifandi systrum og
öðrum aðstandendum fjær og nær
sendi ég og fjölskylda mín samúð-
arkveðjur, ekki síst sonarsyninum
sem dvelur nú í Perú sem skipti-
nemi.
Ragnar Pétursson
NIÐJAR hjónanna Einars Þórð-
arsonar og Guðrúnar Bjarnadótt-
ur í Snartartungu í Bitru, fólk af
svokallaðri Snartartunguætt, ætla
að efna til ættarmóts á Hótel
Sögu, Súlnasal, sunnudaginn 1.
apríl næstkomandi klukkan 14.30.
Af þessari ætt munu nú vera um
500 til 700 manns.
Þetta er fyrsta ættarmót, sem
fólk af Snartartunguætt efnir til.
Þau hjón sem bjuggu í Snartar-
Athugasemd:
Sjá um viðgerð-
ir á orgelum
Vegna ummæla í viðtali sem
birtist við Hörð Áskelsson, organ-
ista Hallgrímskirkju, í Mbl. á
laugardag, vildi Bjarni Pálmars-
son, hljóðfærasmiður, koma því á
framfæri að það er ekki rétt að
engir orgelsmiðir séu hér á landi.
Hér muni í það minnsta vera fjór-
ir hljóðfærasmiðir, sem hafa rétt
til viðgerða á orgelum.
Auk Bjarna Pálmarssonar eru
það Gissur Elíasson, Guðmundur
Stefánsson og Pálmar Árni Sigur-
bergsson. Hefðu þeir séð um við-
gerðir á orgelum um langt árabil.
VZterkur og
kJ hagkvæmur
auglýsingamióill!
tungu í Bitru um miðja 19. öld
áttu 14 börn og munu a.m.k. 11
þeirra hafa komist til manns. Tvö
barna þeirra hjóna áttu og mörg
börn, 12 og 13 talsins.
Myndabrengl
í flúorgrein
Myndabrengl var 1 viðtali við drr
Öldu Möller í sunnudagsblaði.
Víxluðust myndirnar af háskóla-
nema að vinnu í Rannsóknastofu
fiskiðnaðarins á seinni síðunni og
myndin af Öldu Möller með Svönu
Stefánsdóttur, efnafræðingi, sem
er að mæla D-vítamín í lýsi, sem
birtist neðst á fyrri síðunni í við-
talinu.
Farandi:
Dvalarstaður-
inn Lackenhof
í FRETT í sunnudagsblaöi Morgun-
blaósins um ferðaklúbb Faranda
misritaðist nafn forstöðumanns
klúbbsins, en hann er Einar
Guðjohnsen.
Þá var sagt, að fyrsta ferð
klúbbsins yrði til Vínar, en hið
rétta er að dvalarstaðurinn, sem
Farandi býður upp á í Austurríki
er Lackenhof, sem er í um 150 km
fjarlægð frá Vín. Morgunblaðið
biðst velvirðingar á þessum mis-
tökum.
HLJÐMBÆR
HUOM • HEIMILIS-SKRIFSTOFUTÆKI
HVERFISGÖTU 103 SÍMAR 25999 & 17244
HELSTU UMBOÐSMENN:
Portið. Akranesi
Kaupf Borgfirðinga
Sería. Isafiröi
Alfhóll. Siglufiröi
Skrifstofuval. Akureyri
Kaupf Skagf Sauöárkróki
Radíóver, Húsavík
Ennco, Neskaupstaó
Eyjabœr. Vestm eyjum
M M , Selfossi
Fataval, Keflavík
Kaupf Héraösb Egilsstóöum
Plötuspilari sem spilar
Ijóðrétt af plötunni.
• Þessa einstæöu samstæöu er nú
hægt aö eignast meö aðeins 4.000 kr.
útborgun og afganginn á næstu 6 mán.
Verö kr.
17.500
stgr.