Morgunblaðið - 05.09.1984, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 5. SEPTEMBER 1984

Gullaldargrín
Myndbönd
Árni Þórarinsson
A myndbandaleigunum má nú
orðið finna urmul af nýlegum
kvikmyndum sem farið hafa
fyrir ofan garð og neðan hjá
reykvísku bíóunum og lenda
einnig utan við lista yfir vinsæl-
ustu spólurnar. í mörgum tilvik-
um er um að ræða myndir sem
einmitt eiga þetta hvoru tveggja
skilið. Aðrar ættu hins vegar að
hljóta betri örlög. Margar af
þeim síðarnefndu gjalda trúlega
fyrir skort á æsilegu efni og efn-
istökum en slíkt er því miður lyk-
ill að vinsældum.
Ein mynd af þessu tagi er My
Favorite Year, tiltölulega ný
bandarísk gamanmynd, gerð
1982, en hefur af einhverjum
ástæðum ekki enn hlotið náð hjá
bíóunum. Það er óneitanlega
skrýtið því þetta er vönduð fram-
leiðsla sem hlaut góða aðsókn og
viðtökur vestan hafs og var m.a.
útnefnd til Óskarsverðlauna.
Efnið er að vísu afar amerískt:
Hlýlegur og húmorískur lofsöng-
ur um gullöld amerísks sjón-
varps. Samkvæmt höfundum
handritsins, Norman Steinberg
og Dennis Palumbo, var sú gull-
öld einmitt á því uppáhaldsári
sem titill myndarinnar vísar til,
— 1954. Við fylgjumst með því
hvernig sjónvarpsþátturinn The
Comedy Cavalcade verður til;
fyrst hinn stressaði undirbún-
Peter OTooie og leikstjórinn Rich-
ard Benjamin glaðbeittir við töku
My Favorite Year.
ingur og svo hin ennþá stressaðri
beina útsending, en í þá daga var
öllum slíkum þáttum, hversu
flóknir sem þeir voru í samsetn-
ingu, sjónvarpað beint. Við kynn-
umst fólkinu sem hefur atvinnu
af því að koma Bandaríkja-
mönnum til að hlæja. Það er
lunkinn og litríkur hópur. Og
fyrst og fremst kynnumst við því
hvernig þetta ágæta fólk rambar
á barmi örvæntingarinnar í við-
ureign við heiðursgest útsend-
ingarinnar, drykkfellda kvik-
myndastjörnu af Errol Flynn-
sortinni sem heitir Alan Swann
og er leikinn með alveg óborgan-
legri snilld af Peter O’Toole.
Þetta er notaleg skemmtun og
einstök atriði hreinar perlur,
ekki síst þar sem fylgst er með
yngsta handritshöfundi þáttar-
ins glíma við það verkefni að
halda O’Toole þurrum fram yfir
útsendinguna.
Fyrirmynd þessa unga hand-
ritshöfundar mun vera Mel
OPNUM í DAG
í SKEIFUNNI 11!
Við bjóðum þig velkominn í bjart og notalegt kaffihús í nýrri viðbyggingu Brauðs
hf., þar sem þér bjóðast ýmsar veitingar á hóflegu verði.
Kaffihúsið ber nafnið „Café Myllan", enda er þar á boðstólum fjölbreytt úrval af
nýbökuðum Myllukökum og brauði með ýmiss konar áleggi, ásamt kaffi og
osdrykkjum.
i morgnana, milli kl. 7.00 og 9.00, bjóðum við upp á „morgunverðarhlaðborð" fyrir
fast verð - og í hádeginu súpur og smárétti sem eru breytilegir frá degi til dags.
Líttu við á „Café Myllunni" - við höfum opið mánudaga til föstudaga
milli kl. 7.00 og 18.00.
t
Brooks og fyrirmynd The Come-
dy Cavalcade mun vera Your
Show of Shows sem er einn sög-
ufrægasti grínþáttur í sögu am-
erísks sjónvarps og hýsti flesta
upprennandi spaugara miðilsins
á sínum tíma. Þannig er stjarnan
í The Comedy Cavalcade, leikinn
af Joseph Bologna, augljóslega
sniðinn eftir Sid Caesar, stjórn-
anda Show of Shows.
Þrátt fyrir dálítið þröngt við-
fangsefni og öldugang í hnyttni
atriða er My Favorite Year efni-
leg leikstjórnarfrumraun leikar-
ans Richard Benjamin, sem í ár
hefur hlotið mikið lof fyrir aðra
mynd sína sem leikstjóri, — Rac-
ing With the Moon.
Stjörnugjöf: My Favorite Year
★★'/!í
Hörkutól
og önnur
tól
„Mölbrotnar tennurnar rifu
upp handlegginn á mér og munn-
ur hans varð að djúpri holu sem
dældi blóði."
Heillandi texti, ekki satt?
Þetta er lýsing á því sem gerist
þegar Mike Hammer, einkaspæj-
ari í New York, hefur rekið
olnbogann upp í opið geðið á ein-
hverjum þrjótnum eftir að hafa
brotið á honum fingurna.
Sögur bandaríska rithöfundar-
ins Mickey Spillane um Hammer
eru af harðsoðna skólanum, svo
harðsoðnum, að það er ekkert
mál að rota mann með þeim. Með
öllum sínum sadisma og nánast
kynferðislegri ofbeldisdýrkun
hafa þessar bækur náð miklum
vinsældum, trúlega fyrst og
fremst hjá karlmönnum, enda
bullandi af kvenfyrirlitningu. Og
auðvitað hafa snillingar í bók-
menntafræðum orðið til að upp-
hefja Spillane, sem reyndar er
sæmilegur stílisti, og útnefnt
hann einn skarpasta túlkanda
amerísku ofbeldismýtunnar.
Sú spóla sem nýtur hvað
mestra vinsælda á íslenskum
myndbandamarkaði þessar vik-
urnar er einmitt byggð á fræg-
ustu sögu Spillane, — I, the Jury
eða Kviðdómurinn ég. Þessi saga
var fyrst kvikmynduð 1954 og
varð útkoman ekki tímamóta-
verk frekar en núna. Nýja útgáf-
an er gerð 1982 af liðtækum
B-myndaleikstjóra, Richard T.
Heffron, og í hlutverki Hammers
er liðtækur B-myndaleikari,
Armand Assante. Þess má geta
að Spillane hefur sjálfur leikið
harðjaxl sinn í The Girl Hunters
1964.
I, the Jury er eins og gefur að
skilja fulltrúi ofbeldismynda á
vinsældalista myndbandaleig-
anna.
Hún er svo sem alveg fram-
bærileg sem slík. Samt vekja
vinsældir hennar nokkra furðu
því myndin er alveg laus við
áhugaverðar persónur eða gríp-
andi söguþráð. Það er einna helst
dálítið kynþokkafull leikkona,
Barbara Carrera, sem gaman er
að fylgjast með í hlutverki dular-
fulls geðlæknis sem Hammer
rekst á og rekkjar hjá við rar.n-
sókn á morði vinar síns. Að öðru
leyti er I, the Jury álíka innan-
tóm og ísköld augun á Armand
Assante þegar hann í lokin skýt-
ur Barböru í magann með mikilli
velþóknun og í miðjum faðmlög-
um. Þá spyr Barbara, sem sjálf
reynist vera margfaldur morð-
ingi, afar sár og súr á svipinn um
leið og hún gefur upp andann:
„Hvernig gastu gert þetta?"
„Það var mjög auðvelt," segir
Assante.
Ef menn hafa þörf fyrir að
horfa á mórallaust skítapakk í
tvo tíma skjóta og brjóta hvert
annað þá verði þeim I, the Jury
að góðu. Og svo virðist sem
margir hafi þörf fyrir einmitt
það.