Morgunblaðið - 05.09.1984, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 5. SEPTEMBER 1984
+
Móöir okkar og tengdamóöir,
KATRÍN VALOIMARSDÓTTIR
frá Bakkafiröi,
lést sunnudaginn 2. sept.
Kristbjörg Halldórsdóttir,
Runólfur Halldórsson, Hulda Matthíasdóttir.
t
Konan min og móöir okkar,
SÓLVEIG PÉTURSDÓTTIR,
andaöist í Landspítalanum þann 27. ágúst sl. Útförin hefur fariö
fram i kyrrþey aö ósk hinnar látnu.
Erlendur Þorbergsson,
Magnús Erlendsson,
Ingunn Þ. Erlendsdóttir.
Móöir okkar, + KRISTÍN INGIMARSDÓTTIR,
er látin. Anna Hjélmarsdóttir, Aöalsteinn Hjélmarsson, Guóbjörg Hjélmarsdóttir.
+
Móðlr okkar, tengdamóöir, amma og langamma,
REBEKKA KRISTJÁNSDÓTTIR,
andaöist ( Fjóröungssjúkrahúsinu á Akureyri sunnudaginn 2. sept-
ember. Útförin fer fram frá Seyöisfjaröarkirkju laugardaginn 8.
september kl. 14.00.
Maria Sveinlaugsdóttir, Vernharöur Sveinsson,
Bjðrn Sveinlaugsson, Þórunn Magnúsdóttir,
Guöný Björnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Bróöir okkar,
ÞORSTEINN MAGNÚSSON,
lóst aö Elli og hjúkrunarheimilinu Grund 1. september.
Fyrir hönd vandamanna,
Guöveig Magnúsdóttir,
Guömundur Magnússon.
+
Maöurinn mlnn,
ÞORSTEINN Þ. VÍGLUNDSSON,
fyrrverandi skólastjóri,
Vestmannaeyjum,
andaöist mánudaginn 3. september i Landakotsspítala. Jaröarför-
in fer fram mánudaginn 10. september frá Þjóökirkjunni Hafnar-
firöi kl. 13.30.
Fyrir hönd vandamanna,
Ingigeröur Jóhannsdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda vináttu og samúö vegna andláts og
útfarar,
ÁRNA BJÖRNSSONAR.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks deildar 13 G og 13 D
á Landspítalanum fyrir frábæra umönnun.
Múrarafélagl Reykjavíkur þökkum viö veittan stuöning.
Þuríöur Sveinsdóttir, börn hins
látna og aðrir vandamenn.
Minning:
Sigurður Kristinsson
framkvœmdastjóri
Fæddur 13. ágúst 1926
Dáinn 28. ágúst 1984
Reykjavík hefur tekið miklum
stakkaskiptum síðustu áratugina
og ekki þarf að lita lengra en 30 ár
aftur í tímann til þess að gera sér
grein fyrir þeim miklu breyting-
um, sem orðið hafa á högum
Reykvíkinga á þessu tímabili. Á 5.
og 6. áratugnum var Reykjavík
ekki stærri borg en svo, að flestir
íbúar hennar áttu nær daglegt
samneyti við frændfólk og kunn-
ingja. Börn og fullorðnir áttu sér
oft sameiginlegan starfsvettvang
— börnin fylgdust með starfi for-
eldra sinna og foreldrarnir vissu
jafnan að börnin voru ekki langt
undan. Þannig var heimilishögum
margra reykvískra barna háttað á
þessum árum og þá einnig okkar
systra. Þeir voru líka margir, sem
áttu daglega erindi á heimili for-
eldra minna, þegar við vorum að
alast upp. Einn þeirra var Sigurð-
ur Kristinsson. 1 nærfellt 30 ár
störfuðu þeir saman að bygginga-
málum Sigurður og faðir minn.
Samvinna þeirra var mikil og ná-
in, og hún varð eins og best verður
á kosiö, þegar gagnkvæmt traust
og virðing tekst með báðum aðil-
um. Sigurður átti þvi nær daglega
leið á heimili okkar, og nú þegar
hann er allur og minningarnar
sækja fram í hugann, þá finnst
mér, að hlutdeild hans 1 bernsku
okkar og uppvexti hafi verið svo
mikil, að enginn annar hafi staðið
heimili okkar nær.
Sigurður var um margt sérstæð-
ur maður, en hann var þeirrar
gerðar, að nærvera hans var alltaf
góð. Það var fyrst og fremst vegna
þess, að hann var jafnan hress og
glaður í bragði, og svo víðsýnn og
jákvæður í skoðunum, að allar
umræður við hann um menn og
málefni fengu á sig sérstæðan
blæ. Auk þess var hann gaman-
samur og stríðinn, jafnvel svo, að
okkur systrum stóð ekki alltaf á
sama. En stríðnin var honum svo
eðlislæg og jafnframt ósjálfráð, að
honum fyrirgafst jafna, og um leið
kenndi hann okkur að sjá eitt og
annað í nýju Ijósi og þá um leið að
kom auga á broslegu hliðarnar I
tilverunni. Þannig varð Sigurður
okkar besti heimilisvinur öll
bernskuárin.
Síðar með breyttum aðstæðum
og þegar Sigurður eignaðist sina
eigin fjölskyldu, varð samgangur-
inn eðilega minni, en það breytti
þó engu um vináttu hans og um-
hyggju, og seinna, að föður okkar
látnum, áttum við margsinnis eft-
ir að reyna hvílíkt tryggðartröll
hann var. Hér varð hlutur Helgu
engu minni, enda voru þau hjónin
sérstaklega samstillt og einhuga í
öllum sínum gerðum. Hjónaband
þeirra stóð í nær 25 ár og þau
eignuðust indælt heimili og elsku-
legan son.
Og núna þegar við kveðjum Sig-
urð Kristinsson, þá á ég þá ósk
besta að minningarnar um þennan
góða vin varðveitist sem lengst.
Megi þær veita Helgu og Baldri
styrk og huggun. Fyrir hönd móð-
ur minnar og fjölskyldunnar flyt
ég þeim samúð okkar allra og bið
guð að blessa minningu Sigurðar
Kristinssonar.
Guðbjörg Tómasdóttir.
í dag, miðvikudaginn 5. sept-
ember, kveðjum við, langt um ald-
ur fram, mikinn lifskúnstner, Sig-
urð Kristinsson, framkvæmda-
stjóra Byggingafélags verka-
manna. Hann var fagurkeri og
forfallinn bókasafnari, gleðimað-
ur og einstakur húmoristi i góðra
vina hópi. Umfram allt var hann
þó farsæll f starfi, heimakær fjöl-
skyldufaðir og vinur vina sinna.
Siguröur fæddist í Reykjavík,
13. ágúst 1926, sonur hjónanna
Guðmundu Kristinsdóttur frá
Hömrum í Grímsnesi og Kristins
Filippussonar, innheimtumanns,
frá Litla Leðri í Selvogi.
Við Sigurður kynntumst sjö ára
að aldri þegar hann fluttist á
Kárastíg 11 en ég átti þá heima á
Kárastíg 14. Urðum við strax
miklir mátar og vorum það æ sfð-
an, hófum nám f sama bekk i
Austurbæjarskólanum haustið
1933 hjá Sigurði Sigurðssyni frá
Kálfafelli, þeim mæta félagsmála-
og skólamanni, en urðum síðan
viðskila í skóla í nokkur ár þegar
Sigurður fluttist um set og fór í
Miðbæjarskólann.
Á þessum árum áttum við sam-
eiginlegt athvarf að sumarlagi á
Kálfhóli á Skeiðum, hann f aust-
urbænum hjá Guðrúnu Auðuns-
dóttur föðursystur minni og
manni hennar, Friðrik Filippus-
syni föðurbróður hans, en ég f
vesturbænum hjá Valgerði systur
Guðrúnar og manni hennar, Gesti
Ólafssyni.
Við settumst saman í kvöld-
skóla KFUM haustið 1941, tókum
próf þaðan vorið eftir og settumst
síðan í undirbúningsdeild Versl-
unarskóla fsands haustið 1942, ég
+
Bróöir okkar,
HANNES H. BJARNASON,
Félkagötu 15, Raykjavík,
veröur jarösunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík, miövlkudaginn 5.
sept. kl. 15.00.
Fyrir hönd vandamanna,
Haukur Bjarnason,
Ragnar Bjarnason.
Birting afmœlis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í minn-
ingargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess
skal einnig getiö, af marggefnu tilefni, að frumort
ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð
og með góðu línubili.
mest fyrir hans áeggjan. Þar átt-
um við fyrir höndum sjö ára vist
sem lauk með stúdentsprófi vorið
1949.
Sigurður er sá fyrsti okkar sem
hverfur yfir móðuna miklu. Ég vil
geta þess sérstaklega hér að þeir
voru sessunautar öll árin, Sigurð-
ur og séra Halldór S. Gröndal,
sem jarðsyngur hann í dag.
Sigurður hóf nám f lögfræði
haustið 1949 og stundaði það í
þrjú ár en vann þó fulla vinnu og
hafði reyndar unnið með náminu í
Verslunarskólanum öll árin. Lauk
hann undirbúningsprófum til
fyrri hluta en hætti svo námi og
helgaði sig þeim störfum sem hóf-
ust við 15 ára aldur.
Þau bar þannig að. Foreldrar
Sigurðar voru aðilar að Bygginga-
félagi verkamanna og fluttust f
nýja íbúð á vegum félagsins 1939 í
Einholti 7. Venja var, vegna erf-
iðra atvinnuskilyrða á þessum ár-
um, að tilvonandi íbúðaeigendur
hefðu forgang um atvinnu við
byggingu þeirra. Kristinn Filipp-
usson var fastur starfsmaður
Sláturfélags Suðurlands og þurfti
því ekki á þessum forréttindum að
halda. Þegar Sigurður, þá 15 ára,
þurfti á vinnu að halda leitaði fað-
ir hans til Tómasar Vigfússonar,
byggingameistara og formanns
Byggingafélags verkamanna, um
starf handa syni sfnum. Svar
Tómasar var jákvætt, taldi Krist-
in eiga inni atvinnu um einhvern
tíma. Þar með hófst starfsferill
Sigurðar sem entist honum til
æviloka. Hann byrjaði í handlangi
og endaði f stóli framkvæmda-
stjóra. Á meðan Tómas Vigfússon,
sá mæti maður, var og hét, sá Sig-
urður um allt bókhald og almennt
skrifstofuhald fyrir hann og jafn-
framt fyrir Byggingafélag verka-
manna á meðan Tómas var for-
maður stjórnar þess. Seinna tók
Sigurður svo við framkvæmda-
stjórn Byggingafélagsins og hafði
hana á hendi til dauðadags. Voru
starfsárin i þágu félagsins því orð-
in 43.
Sigurður kvæntist 2. desember
1961 Helgu Níelsdóttur, sem fædd
var 14. apríl 1926 í Þingeyrarseli í
Sveinsstaðahreppi, Austur-Húna-
vatnssýslu, dóttir hjónanna Hall-
dóru ívarsdóttur og Níelsar
Sveinssonar. Eftir voveiflegan
dauða föður hennar, sem hrapaði i
Víðidalsfjalli 1930, var Helga tek-
in í fóstur að Hnjúki f Vatnsdal
þar sem hún ólst upp hjá hjónun-
um Steinunni Jósfesdóttur og Jóni
Hallgrímssyni. Var hún ein átta
systkina en af þeim eru tvær syst-
ur látnar.
Sonur Sigurðar og Helgu er
Baldur, fæddur 30. desember 1966.
Hefur fjölskyldan búið á Garða-
flöt 19 í Garðabæ sl. 18 ár.
Einn bróður átti Sigurður, Guð-
mund, fæddan 1930 og er hann
kvæntur Kristinu Pálsdóttur en
fæðingarnafn hennar er Christel
Ziebert. Guðmundur varð stúdent
frá Verslunarskólanum 1951 og
starfar nú hjá Plastos hf.
Sigurður hefur á lífshlaupi sínu
komið víða við á öðrum sviðum en
hér hafa verið nefnd. Hann var
einn af stofnendum veitingahúss-
ins Nausts og formaður stjórnar
alla tíð þar til þeir seldu hlut sinn
fyrir nokkrum árum. Ekki þarf að
kynna Naustið fyrir landsmönn-
um svo þekkt sem það er en þann
stað má hiklaust telja eitt síðasta