Morgunblaðið - 11.11.1984, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 11. NÓVEMBER 1984
55
Vitað er að íínustu
Ég er japönsk skólastúlka. É
hef áhuga á landi þínu, en ég þekl
það ekki vel. Ég mundi vilja kym
ast því í gegnum bréf pennavina
Ég mundi vilja skrifast á á enski
Keiko Mikasima
19 ára
4-19-22 Minamimizumoto
Katsushikaku Tokyo
125 JAPAN
enna-
vinir
Auðvítað má líka nota hveiti. egg. mjólk og annað krydd.
Og hvort með honum eru bornar íslenskar, transkar eða transkíslenskar kartöílur.
sítrónusafi, remolaðisósa eða kokteilsósa og salat, breytir engu.
Allt þetta fellur undir heitið góða: ,Að hœtti eldhússins heima', en nauðsynlegt
er það ekki eins og áður sagði. og verð steikarinnar er nánast hlœgilegt. $
„Það er kominn matur"!
*Ath. Verðið miðast við 150 gramma Burkaríatlak. roðlaust og beinlaust (auðvitað).
Úr Austur-Skagafirði:
Gott til lands en aflabrögð misjöfn
var að mestu iamað. Eftir að út-
varp í tvö skipti á dag kom, beið
fólk með óþreyju eftir þeim tím-
um. Þó sögðu sumir að þetta hefði
verið góð hvíld frá auglýsinga- og
dagblaðaflóði.
Mannlífið í Skagafirði gengur
sínar götur eins og annars staðar,
en í stórum dráttum sýnist mér
fólkinu líða vel. _
Björn í B*.
„Cross Creeku
í Regnboganum
REGNBOGINN hefur tekið til sýn-
ingar ensk-bandarísku kvikmyndina
„Cross Creek“ en handritið sem er
eftir Dalene Young er byggt i sam-
nefndri bók eftir Marjorie Kinnan
Kawling.
Myndin fjallar um Rawling
unga og löngun hennar til þess að
verða skáldkona. Hún gengur í
gégnum ótal örðugleika en nýtur
að lokum uppskeru erfiðis síns.
Leikstjóri myndarinnar er
Martin Ritt en með aðalhlutverkin
fara Mary Steenburg, Rip Ton og
Jay 0. Sanders.
veitingahúsin skarta gjarnan karía ámatseðlum
sínum og erþá oftmikið við haft í matreiðslunni.
En karíi er ekkert háður flókinni matargerð,
sérstaklega ekki BÚRKARFINN, því hann er flakaður,
roðlaus og beinlaus.
BÚRKARFI fœst í góðum matvörubúðum.
Honum má því kippa með á leiðinni heim úr vinnu
og á hann þarf ekki annað en rasp, salt og pipar.
Þetta heitir: ,Að hœtti eldhússins heima"
og bragðast aldeilis stórvel.
AÐ SUMRI loknu getum við Skag-
firðingar ekki kvartað, því að sumar-
ið var okkur gott og gjöfult Hey-
skapur var með lang mesta móti og
nýttist yfirleitt ágetlega. Er því hey-
forði sagður alls staðar góður. Ásetn-
ingur búfjár í ár er talinn verða
eitthvað minni en árið áður sérstak-
lega sauðfé. Fallþungi dilka var mun
meiri nú en áður og kemur því kjöt-
vigt ágætlega út þó færra væri lógað.
Kartöfluuppskera var með lang-
mesta móti þó færri settu niður í vor
vegna lélegrar uppskeru 1983.
Eftir gott sumar tók við ágætt
haust svo að menn muna ekki svo
samfellt góðviðri. Snjór sást ekki
á láglendi fyrr en um veturnætur,
og þar sem grænfóður var til beit-
ar voru kýr víða ekki teknar til
fulls á hús fyrr en 29. okt. þegar
föl gerði allt til sjávar.
Aflabrögð hafa verið nokkuð
misjöfn f sumar en yfirleitt hefir
þó ræst þar vel úr. Togarar hafa
veitt fólki næga atvinnu, en þeir
fengu einhvern kvóta keyptan frá
Siglufirði.
Smærri bátar öfluðu misjafn-
lega, en rækja hefir nú aflast tölu-
vert á Skagafirði. Einnig kom
óvenjumikil áta um tíma og töldu
sjómenn þar kenna margra grasa,
jafnvel töldu þeir að demantssíld
væri inni á firðinum. Þessari átu
fylgdi nokkur fiskur sem fljótlega
mun þó hafa verið uppurinn, en
jafn liflegt mun ekki hafa verið
lengi á Skagafirði. Bóndinn á Bæ
gekk nú nýlega niður að sjó og
komst þar í færi og skaut þrjá seli.
völdum sela. Og kringum eyjarnar
á Skagafirði er sögð mikil hjörð af
sel.
Vaxandi selagengd er talin vera,
og nokkuð fæst af bitnum fiski i
þorskanetum sem talið er vera af
Verkfallið var okkur í dreifbýl-
inu nokkuð leiðinlegt, þar sem
sjónvarp, útvarp, póstur og simi