Morgunblaðið - 11.11.1984, Blaðsíða 24
96
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR11. NÓVEMBER 1984
Buscetta, sem einnig er
þekktur undir nafninu Don
Masino, ákvað þvi að leysa
frá skjóðunni og játningar hans
hafa orðið til þess að á fimmta
hundrað Mafíumenn, jafnt stór-
glæpamenn sem smáglæpamenn,
hafa verið handteknir á Italíu að
undanförnu. Leit stendur yfir að
fleirum, bæði á Ítalíu og í Banda-
ríkjunum.
Buscetta hefur staðið framar-
lega í alþjóðlegum heróín- og
kókaínviðskiptum Mafíunnar.
Játningar hans, sem eru 3.000
vélritaðar síður, eru hinar fyrstu
frá hendi eins helzta leiðtoga sam-
takanna í sögu þeirra.
Kunnur stjórnmálamaður hefur
dregizt inn í rannsókn málsins:
Vito Ciancimino, fyrrverandi
borgarstjóri kristilegra demó-
krata í Palermo, sem hefur haft á
hendi stjórn skipulagsmála í þeim
armi flokksins er stutt hefur Giul-
io A ndreotti utanríkisráðherra.
Húsleit hefur verið gerð á heim-
ili hans og vegabréf hans hefur
verið gert upptækt, þótt hann
gangi enn laus. Grunur leikur á að
hann hafi veitt Mafíunni bygg-
ingaleyfi í Palermo.
Innsýn
Frásögn Buscetta veitir nýja
innsýn i skipulag Mafíunnar. Hver
„fjölskylda“ innan hennar stjórn-
ar ákveðnu svæði eða hverfi og
„höfuð" hverrar „fjölskyldu", capo
de famiglia, stendur í tengslum
við önnur „fjölskylduhöfuð" í
hverju héraði.
Sikiley lýtur stjórn tíu „kardin-
ála“, sem sitja í svokölluðu „æðsta
ráði“. Ýmis Mafíusvæði velja
kardinálana, en áhrif einstakra
svæða fara eftir því hve um-
fangsmikil glæpastarfsemi þar er
stunduð.
Þess vegna eiga tvær valda-
mestu Mafíufjölskyldurnar á
eynni tvo kardinála hvor í ráðinu,
en hinir kardinálarnir sex eru
fulltrúar annarra „fjölskyldna" og
svæða. Yfir „æðsta ráðinu" trónar
síðan „páfi“, maður sem nýtur
virðingar allra og gegnir hlutverki
stjórnarformanns.
Buscetta segir að hinn raun-
verulegi „páfi“ sé maður að nafni
Michele Greco, sem náði völdun-
um 1978. Hann hefur vald til að
eiga samningaviðræður við valda-
mestu leiðtoga bandarísku Mafí-
unnar og forystumenn annarra al-
þjóðlegra glæpasamtaka. Hann
dreifir einnig verkefnum og ann-
ast fyrirgreiðslu fyrir hinar ýmsu
„fjölskyldur“. En „æösta ráðið“
tekur mikilvægustu ákvarðanirn-
ar, sem varða alla Mafíuna.
„Páfinn“ getur beitt neitunar-
valdi gegn ákvörðunum „æðsta
ráðsins“, en getur ekki komið
sjálfstætt fram í mikilvægum
málum. Þegar fremja á sérstak-
lega þýðingarmikla glæpi er það
æðsta ráðið, sem tekur um það
ákvörðun, og „páfinn" sér um að
henni sé hrundið í framkvæmd.
Sama gildir um fjárfestingar og
víðtækar framtíðaráætlanir.
Mikilvægt er að í játningum
Buscetta kemur fram hvaða svæð-
um einstaka fjölskyldur stjórna og
hvernig háttað er samstarfi Mafí-
unnar og stjórnmálamanna á Sik-
iley.
Flýði
Buscetta var dæmdur í 14 ára
fangelsi 1960 fyrir morð, en þrem-
ur árum síðar tókst honum að
flýja til Ameríku. Hann varð
fljótlega einn af helztu frammá-
mönnum bandarísku Mafiunnar,
Cosa Nostra.
Hann fór seinna til Brazilíu, þar
sem hann fjárfesti milljónir doll-
ara í fasteignum og leigubila-
stöðvum í mörgum borgum. Sem
einn af „sendiherrum“ Mafiunnar
í Bandaríkjunum og Brazilíu fór
hann oft til ítaliu og átti þátt í að
skipuleggja ört vaxandi eiturlyfja-
sölu samtakanna um allan heim.
Þegar hann var í heimsókn á
Italíu undir fölsku nafni fyrir
mörgum árum þekktist hann aftur
og var tekinn fastur. En hann sat
ekki lengi í fangelsi. Hann notaði
leyfi, sem hann fékk til aö heim-
Tommasso Buscetta eftir handtökuna: ranf þagnareióinn.
NÚMER EITT Á
DAUÐALISTA
MAFÍUNNAR
Fimmtíu og sex ára gamall Mafíuleiðtogi, Tommasso Buscetta, sem leitað hefur verið að um
allan heim, ákvað nýlega að gefa sig fram gegn því að öryggi hans og fjölskyldu hans yrði
tryggt og hann yrði hafður í einangruðu fangelsi á Ítalíu.
Aður höfðu keppinautar hans í Mafíunni m.a. myrt tvo syni hans og bróður. Auk þess gekk
honum illa að reka mikiö fyrirtæki, sem hann hafði komið á iaggirnar í Brazilíu, því að hann
varð stöðugt að fara huldu höfði af ótta við Mafíuna. Þó hafði hann gengizt undir skurðað-
gerðir til að breyta útliti sínu og málrómi.
sækja fjölskyldu sína, til þess að
hverfa.
í ágúst 1977 var ofursti í her-
lögreglunni, Giuseppe Russo,
myrtur með köldu blóði án sam-
þykkis æðsta ráðs Mafíunnar og
þar með hófst mikið uppgjör, sem
átti rætur að rekja til mikilla
breytinga innan samtakanna.
Eins og Buscetta segir í játningu
sinni: „Maffan er ekki lengur það
sem hún áður var.“
Breytingarnar hófust þegar
frönsku lögreglunni tókst að rjúfa
svokölluð „frönsk tengsl“ alþjóð-
legra eiturlyfjaviðskipta. í stað
Marseille varð Sikiley aðalmiðstöð
þessarar verzlunar og ólöglegar
heróínverksmiðjur þutu upp eins
og gorkúlur.
Gömlu „fjölskyldurnar" á Sikil-
ey áttu fullt í fangi með að ráða
við þessa miklu þenslu á sviði, sem
þær höfðu litla reynslu haft af áð-
ur. Þær vildu heldur stunda hefð-
bundna glæpi: svindl í húsnæðis-
málum, svik með landbúnaðarlán,
fjárkúgun og vændi.
Andúð þeirra á sölu eiturlyfja
hafði verið svo rótgróin að þegar
slik efni voru seld til Bandarikj-
anna fylgdi það skilyrði að aðeins
mætti selja heróínið blökku-
mönnum og Púerto-Rikönum, en
ekki fólki af ítölskum ættum —
„okkar eigin börnum".
Nýjar „eitur-fjölskyldur" hösl-
uðu sér völl á þessu sviði og Mafi-
an tók upp nýja og miskunnar-
lausari siði.
„í gamla daga giltu vissar regl-
ur,“ segir Buscetta i játningum
sinum. „Það var t.d. algild regla að
Undirstaöa Mafíunnar eru fjölskyldufyrirtæki. Á ytra boröinu virðist allt
vera með felldu.
menn áttu að „dýrka“ lögreglu-
menn, ekki myrða þá. Og undir
engum kringumstæðum mátti
gera konum og börnum mein. Nú
er enginn friðhelgur."
Buscetta virðist hafa verið á
bandi hins gamla og hófsamari
arms Mafiunnar, sem kærði sig
ekkert um morð á lögreglu-
mönnum og stjórnmálamönnum.
Þau morð hófust þegar Russo
ofursti var veginn 1977 og þau
mörkuðu þáttaskil. Blóðsúthell-
ingarnar jukust um allan helming.
Uppgjör
Rúmu einu og hálfu ári síðar, i
marz 1978, var framið annað
morð, sem vakti mikla athygli.
Fórnarlambið var aðalritari Kris-
tilega demókrataflokksins á Sikil-
ey, Michele Reina.
Gömlu fjölskyldurnar — Bon-
tade, Badalamenti og fleiri —
hreyfðu mótbárum, en allt kom
fyrir ekki. Ákvörðunin hafði verið
tekin í æðsta ráðinu. Aðeins hafði
„gleymzt" að kalla „kardinála"
gömlu fjölskyldnanna á fund.
Þarna virðast hafa orðið önnur
þáttaskil. Upp frá þessu hafa nýj-
ar fjölskyldur frá Corleone, útborg
Palermo, og Catania haft töglin og
hagldirnar i Mafíunni. Michele
Greco, hinn nýi „páfi“, er úr einni
af þessum fjölskyldum.
Buscetta stóð með gömlu fjöl-
skyldunum og fékk að kenna á því
þegar uppgjörið náði hámarki á
árunum 1981 til 1983 og leiddi til
mikils blóðbaðs á Sikiley.
Nýju valdhafarnir hófust handa
um skipulagða útrýmingu allra
þeirra, sem grunaðir voru um að
hafa samúð með hinum útskúfuðu.
Herferðinni stjórnaði Luciano
Liggio, leiðtogi fjölskyldunnar í
Corleone, sem nú hefur verið
handtekinn. Að minnsta kosti 360
manns voru myrtir.
í þessu blóðbaði voru tveir af
sonum Buscetta myrtir. Þeir
hurfu 15. september 1982 og síðan
hefur ekkert til þeirra spurzt. Lík
þeirra hafa aldrei fundizt.
Hálfum mánuði síðar voru mág-
ur hans, bróðir og bróðursonur
skotnir til bana í vinnunni.
Frændi hans var einnig myrtur
um svipað leyti.
Alls voru fjórtán nánustu vinir
og samstarfsmenn Buscetta í
Mafíunni myrtir á næstu tólf
mánuðum. Annar handleggurinn
var bókstaflega rifinn af 17 ára
gömlum samstarfsmanni hans áð-
ur en hann var drepinn.
í Palermo er talið að ástæðan til
þess að Buscetta lét breyta útliti
sínu hafi verið sú að hann sé stað-
ráðinn í að útrýma morðingjun-
um, þótt síðar verði.
Handtckinn
Buscetta tókst að flýja aftur til
Brazilíu, þar sem hann gekk undir
nafninu „Jose Roberto Escobar".
En þar hafðist upp á honum og
hann var handtekinn 25. október
1983 fyrir að bera falskt vegabréf.
„Allt í lagi, ég er Tommasso
Buscetta. Nefnið upphæðina og
þið fáið peningana. Eg borga hvað
sem þið setjið upp svo að ég geti
verið frjáls," sagði hann.
En honum tókst ekki að múta
lögreglunni. Hann barðist gegn
því að hann yrði framseldur til It-
alíu og gat komið í veg fyrir það
þangað til í júní á þessu ári. En þá
hafði italska lögreglan, sem fékk
að yfirheyra hann, næg gögn und-
ir höndum til þess að krefjast
framsals hans. Þar að auki hafði
hann heitið henni því að rjúfa
þagnarheit sitt, „omerta“, sem
samheldni Mafíunnar byggist á.
Þessa vitneskju lét hann í té
samkvæmt samkomulagi, sem
hann gerði við ítölsk yfirvöld
vegna hótananna í garð fjölskyldu
hans og óttans við að aðrir Mafíu-
leiðtogar mundu myrða hann.
Hann lofaði að segja þeim allt sem
hann vissi gegn því að hann og
fjölskylda hans fengju vernd.
Nokkrum sögum sfðar, 29.sept-
ember, lét lögreglan í Palermo til
skarar skríða, réðst inn í íbúðir
snemma morguns og handtók fólk.
Alls voru 66 af valdamestu