Morgunblaðið - 15.01.1985, Blaðsíða 15
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. JANÚAR 1985
15
Og svo kom
hryllingsbúðin
Leiklist
Jóhann Hjálmarsson
Hitt leikhúsið:
Litla hryllingsbúðin.
Byggt á samnefndri kvikmynd eft-
ir Roger Corman, handrit Charles
Griffith.
Laus og bundið mál: Howard
Ashman.
Tónlist: Alan Menken.
Þýðing: Einar Kárason.
Bundið mál: Megas.
Raddsetning: Robert Billing.
Útsetningar: Robby Merkin.
Hljómsveitarstjóri og stjórn upp-
töku: Pétur Hjaltested.
Hljómsveit: Björgvin Gíslason,
Asgeir Óskarsson, Haraldur Þor-
steinsson, Pétur Hjaltested.
Dansþjálfun: Sóley Jóhannsdóttir.
Kórþjálfun: Sigurður R. Jónsson.
Hljómstjórn og upptaka: Gunnar
Smári Helgason.
Leikmynd: Guðbjörn Gunnarsson.
Brúður: Martin P. Robinson.
Búningar: Guðmunda Þórisdóttir.
Dansar: Edie Cowan.
Lýing: David Hersey.
Yfirumsjón: Sigurjón Sighvatsson
og Páll Baldvin Baldvinsson.
Hitt leikhúsið hefur starfsemi
sína með gamansöngleiknum
Litlu hryllingsbúðinni. Verkið er
hvorki fugl né fiskur heldur ein-
kennileg planta sem nærist á
blóði í fyrstu, en lætur sér ekki
nægja minna en manneskjur í
heilu lagi þegar líður á sýning-
una.
f stefnuskrá Hins leikhússins
er talað um að „fjölbreytnin" sé
„af hinu góða“. Þar segir enn-
fremur: „Fram til þessa hefur
leiklistin einkum átt samleið
með útvarpi og sjónvarpi — við
viljum tengja hana í ríkara mæli
öðrum miðlum á borð við
myndbönd, hljómplötur og
kvikmyndir.“
Litla hryllingsbúðin er söng-
leikur eins og fyrr segir, og ekki
gamall, frumsýndur 1982 í New
York. Heimurinn er sólginn í
söngleiki og fljótlega varð Litla
hryllingsbúðin vinsæl. Nú hefur
hún verið verðlaunuð víða og er
meðal þeirra verka sem fólk vill
sjá.
Það er ljóst að fremur efnisrýr
og yfirborðsleg verk höfða til
margra. Litla hryllingsbúðin er
eins konar revía á köflum,
skopstæling og ádeila, kemur til
móts við áhorfendur sem sakna
slíkra leikverka. En meðal sér-
kenna Litlu hryllingsbúðarinnar
er einföldun. I staðinn fyrir að
koma víða við, heimta fjölmenn-
an hóp leikara og söngvara er
leikurinn takmarkaður við
blómaverslun í fátækrahverfi.
Fár persónur koma við sögu. Að-
alpersónan sem að lokum flæðir
yfir sviðið og ryðst fram í sal er
Auður önnur, mannætujurtin.
Aðrar persónur eru léttvægar.
Ef við lítum á leikhúsið fyrst
og fremst sem stað þar sem við
skemmtum okkur og þar sem
efnt er til furðulegra uppákoma
hljótum við að gleðjast yfir Litlu
hryllingsbúðinni og öðrum verk-
um af sama tagi. Eg skal játa að
mér leiddist ekki i Gamla bíói á
frumsýningunni. Þetta var litrík
sýning og eiginlega hugljúf þrátt
fyrir hryllinginn.
Litla hryllingsbúðin er til að
horfa á njóta og gleyma snar-
lega. Það er kannski ekki ónýtt
takmark.
Það dylst ekki að verkið er
samið eftir þeirri uppskrift að
þóknast kynslóð sem fjölmiðl-
arnir hafa tröllriðið. Sú kynslóð
sem kvikmyndirnar hafa alið
upp hlýtur að gleðjast.
Leikrænt séð er þetta forvitni-
leg sýning. Það er fátt um langa
geispa meðal áhorfenda. Margt
kunnáttufólk leggur sitt af
mörkum til að halda áhorfend-
um vakandi.
Hlutverkin í Litlu hryllings-
búðinni gefa ekki beinlínis til-
efni til þess að um þau sé fjallað.
En samkvæmt venju skal minnt
á þau.
Leifur Hauksson í hlutverki
Baldurs kemur þægilega á óvart.
Hann er allan tímann eins og
ógæfusöm stjarna frá tímum
þöglu kvikmyndanna og það sem
á skortir í leik bætir hann upp
með útliti sínu.
Edda Heiðrún Backmann leik-
ur Auði. Edda Heiðrún sýnir hér
en á ný að hún er leikkona sem
getur leikið á marga strengi.
Gísli Rúnar Jónsson í hlut-
verki Músnikks Iék fyrst og
fremst Gísla Rúnar Jónsson.
Þórhallur Sigurðsson birtist
áhorfendum í mörgum hlutverk-
um, skaupið komst til skila, og
það var klappað fyrir honum.
Harpa Helgadóttir, Sigríður
Eyþórsdóttir og Ragnheiður
Elfa Arnardóttir léku vel, ein-
kum vakti nýliðinn Harpa at-
hygli.
Leikarar sem ekki sáust voru
þeir Ariel Pridan og Björgvin
Halldórsson sem túlkuðu Auði
aðra og gerðu það af sannfær-
ingu.
Leikmynd og búningar og ým-
isleg tæknileg atriði sýningar-
innar voru fyrsta flokks.
Þýðing þeirra Einars Kára-
sonar og Megasar hljómaði
ágætlega. Megas er orðhagur.
Ég held að það sem lyfti þess-
ari sýningu séu fyrst og fremst
söngvarnir og laglegir textar
sem nú keppa við enska alþjóða-
málið og standa sig bærilega.
En kannski vegur þyngra hve
tæknilega sýningin er unnin í
heild. Yfirumsjónarmenn halda
vonandi áfram og stefna hærra.
Leifur Hauksson í hlutverki Baldurs og Edda Heiðrún Backman f hlutverki Auðar, en fyrir aftan þau er plantan
Auður önnur, en hana túlkuðu þeir Ariel Pridan og Björgvin Halldórsson.
Átök um hugtakiö „frjálslyndur“
á hægri væng sænskra stjórnmála
- eftir Pétur
Pétursson
Lundi í janúar.
FYRIR stuttu sótti Gösta Bohman,
fyrrverandi formaður þess flokks
sem kallar sig „Moderata saml-
ingspartiet“, í daglegu tali kallað
„Moderaterna", um inngöngu í Fé-
lag frjálslyndra hagfræðinga.
Varð þá uppi fótur og fit meðal
sómakærra frammámanna í
Frjálslynda flokknum (sem í raun
og veru heitir Folkpartiet) og þótti
þeim nærri sér höggvið. Formaður
þess flokks, Bengt Westerberg
(nýtekinn við formennsku), mót-
mælti og greiddi atkvæði gegn
inntöku Bohmans. Svante Ny-
cander, leiðaraskrifari stærsta
frjálslynda dagblaðsins, Dagens
Nyheter, hótaði að segja sig úr fé-
laginu ef Bohman yrði hleypt inn.
„Við megum ekki vera svo frjáls-
lyndir,“ sagði hann, „að hleypa
þessum manni inn í félagið." Hélt
hann því fram að fyrrverandi leið-
togi „íhaldsins" væri með þessari
beiðni að leggja til atlögu við
frjálslyndið sem sjálfstæða póli-
tíska hefð í landinu. „Ef slíkt fær
að viðgangast getum við alveg eins
lagt flokk okkar niður; móderatar
og frjálslyndir eru þá sama tóbak-
ið, eða hvað?“
Þessi átök um pólitisk hugtök
nú tæpu ári fyrir kosningar á sér
forsendur í stjórnmálaþróuninni
hér í Svíþjóð síðustu ár og jafnvel
áratugi. Móderataflokkurinn er
lengst til hægri af þeim flokkum
sem eru á sænska þinginu. Sam-
kvæmt hefðbundnum skilgrein-
ingum stjórnmálafræðinnar er því
hér um íhaldsflokk að ræða og
hafa menn úr flokknum frá upp-
hafi talið þá skilgreiningu sjálf-
sagða og ekki skammast sín fyrir
hana nema síður sé. En eftir rúm-
lega 40 ára stjórn jafnaðarmanna
sem mótað hefur sænskt þjóðfélag
og hugsunarhátt á fjölmörgum
sviðum er hugtakið íhaldsemi
nánast villandi sem tákn fyrir þá
stefnu sem Móderataflokkurinn
berst fyrir. Hann vill í raun og
veru grundvallarbreytingar á
sænsku þjóðfélagi. Sjálft nafnið
sem flokkurinn tók upp 1969 bend-
ir til þess að hann hafi þá þegar
verið farinn að seilast inn á mið
miðjunnar í pólitíkinni. Slagorð
hans eru frelsi einstaklingsins,
frelsi fyrirtækjanna og minni af-
skifti ríkisins. Flokkana greinir
lítt á í efnahagsmálum. Á sumum
sviðum vill Móderataflokkurinn
ganga enn lengra í frjálshyggjuátt
en sjálfur Frjálshyggjuflokkur-
inn, t.d. í sambandi við ríkisaf-
skifti af félags- og menningarmál-
um. Eðlilegt er því að Frjálslynda
flokknum sé sárt um nafn sitt,
ekki síst þegar haft er í huga að
fylgi hans hefur á undanförnum
árum farið ört minnkandi. Margir
kenna því um að það sé vegna þess
að flokkunum hafi ekki sem skyldi
tekist að marka stefnu sína og sér-
einkenni bæði gagnvart jafnaðar-
mönnum og ekki síður Móderata-
flokknum. Talað hefur verið um
óljósa sjálfsmynd (identitetskris-
is) flokksins og hefur hún birst
m.a. í því að formannaskipti
flokksins hafa verið tíð á undan-
förnum árum.
Formaðurinn nýi, Bengt West-
erberg, er talinn vera nálægt Mód-
erötum að mörgu leyti. Það er því
ekki að furða þótt hann finni hvöt
hjá sér til að setja upp greinileg
landamæri milli síns flokks og
„íhaldsins". Síðustu skoðanakann-
anir sína að Móderataflokknum
eykst stöðugt fylgi, er nú upp í
27% af þeim sem afstöðu taka á
meðan Frjálslyndi flokkurinn hef-
ur aðeins 7%. Nýir skattar og
álögur hafa gert stjórn jafnaðar-
manna óvinsæla og en um leið
aukið vinsældir þeirra sem bjóða
„frelsun" undan skattabyrðinni.
Hinn nýi formaður Frjálslynda
flokksins, Bengt Westerberg, hefur
áhyggjur af því að íhaldið sé að stela
nafni flokks síns.
Orð og hugtök geta því skipt miklu
máli í stjórnmálabaráttu þess árs
sem nú er í garð gengið.
Pétur Pétursson er fréttamaöur
Mbl. íLundi, Svíþjód.
Bridge
Arnór Ragnarsson
Bridgefélag Akraness
Fimmtudaginn 20. desember
sl. lauk sveitakeppni Bridgefé-
lags Akraness, þar sem spiluð
voru 16 spil á miili sveita.
10 sveitir tóku þátt í þessari
keppni og urðu úrslit þessi:
Sveit: Stig
Alfreðs Viktorssonar 201
Skúla Ketilssonar 169
Guðmundar Sigurjónssonar 147
Auk Alfreðs Viktorssonar
spiluðu þeir Karl Alfreðsson,
Guðjón Guðmundsonar og ólaf-
ur G. Ólafsson í sigursveitinni.
Um þessar mundir stendur yf-
ir keppni, Board and Match og
taka 11 sveitir þátt í þeirri
keppni og mun henni ljúka nk.
fimmtudag þ. 10. janúar. Að
þeirri keppni lokinni hefst svo
Akranesmótið í tvímennings-
keppni sem verður með „baro-
meter“-fyrirkomulagi og verða
spiluð 7 spil á milli para.
Mikil þátttaka hefur verið í
mótum BA í vetur og er útlit
fyrir að svo verði áfram. Margir
okkar bestu spilarar hafa verið á
loðnuvertíð en eru nú að koma í
land og verða væntanlega með í
næstu mótum félagsins.
Bridgefélag
Kópavogs
Fimmtudaginn 10. janúar
hófst aðalsveitakeppni félagsins.
Tólf sveitir mættu til leiks. Spil-
aðir eru tveir 16 spila leikir á
kvöldi. Þessar sveitir eru efstar
eftir fyrsta kvöld keppninnar:
Sveit Stig
Burkna Dómaldssonar 45
Gríms Thorarensen 42
Fimbulfálkafélagsins 40
Þorsteins Berg 39
Sævins Bjarnasonar 39
Keppni heldur áfram næsta
fimmtudag kl. 8.45 stundvíslega.