Morgunblaðið - 17.04.1985, Síða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. APRÍL 1985
wcEmwi
„ Opnabu cLyma.r. Huernig geta nýjar sastís -
öibre.\bur feng'tb m\sl\r\ga.?"

%
... að fara í aðra
brúðkaupsferð.
TM Raa U.S. Pat Ofl.-ill rtglrts raaervad
• 19*1 Los Angeles Times Syndtcate
A
„pú SkO.lt ■fbröa&t forstjómnn
i' ctag! Hann er i vondu skapi."
„JcC, þettc. v/ar þér liktí kdupa.
nýtt bindi honda. Sj£ÍiAjiti þér
á nne&art ég mcL yera i m'tnnka-
pels IVó þt/í i lyrra!"
HÖGNI HREKKVÍSI
„FÍNN UTUK FVrik pA SEM
SlTJA /MIKIÐ INNI. "
Hvað varð um „U2-kvöldið“?
MH-ingur skrifar:
Þann 30. þ.m. birtist í dálkum
Velvakanda bréf undir fyrir-
sögninni „U2 til landsins". Vil ég
eindregið taka undir þau orð og
einnig þá prýðilegu hugmynd að
stofnaður verði hér á landi
U2-klúbbur í líkingu við Wham-
klúbbinn og Duran Duran-
klúbbinn.
Þá vil ég nota taekifærið og
leita upplýsinga um fyrirhugað
U2-kvöld. Á Verslunarskólaballi
fyrr í vetur hitti ég nokkra
Verslinga sem sögðust vera að
vinna að slíku kvöldi í Safarí.
Nokkru síðar gekk um í skólan-
um mínum undirskriftalisti til
könnunar á hversu margir
myndu mæta á slíkt kvöld. Síðan
hefur ekkert spurst til þessara
ágætu framtaksmanna. Og ég
spyr: Eruð þið hættir við að
hrinda slíkri ágætishugmynd í
framkvæmd?
Að lokum vil ég hvetja alla
U2-aðdáendur nær og fjær til að
láta í sér heyra. Þá vil ég geta
þess að mér finnst nýja auglýs-
ingastefið á rás 1 ömurlegt,
reynið eitthvað betra!
Þökk fyrir
þarfar
ábendingar
Ning de Jesus, yfirmatsveinn og
einn eigenda Mandarín skrifar:
Kæri Velvakandi.
Okkur hér á veitingastaðnum
Mandarín á Nýbýlavegi 20 í Kópa-
vogi langar til að senda þér örlít-
inn bréfstúf í tilefni af kvörtun
frú Ölmu Guðbrandsdóttur hér í
dálkunum nýlega.
Fyrst af öllu viljum við biðja
hana afsökunar á þeim mistökum
sem augljóst er að þarna hafa átt
sér stað. Þennan dag sem Alma
koma í heimsókn til okkar höfðum
við aðeins haft opið í 12 daga
(þann 12. janúar). Þetta var á
laugardegi, mikið að gera og ein-
hver forföll meðal starfsfólks.
Engu að síður átti afgreiðslan að
ganga betur fyrir sig.
Alma finnur að stólunum í saln-
um hjá okkur og kveðst hafa verið
orðin þreytt á að sitja á þeim svo
lengi. Láum við henni það ekki.
Upphaflega var þessi litli salur
okkar ekki ætlaður til langrar
setu heldur aðallega fyrir þá sem
kæmu til að borða í fljótheitum,
og eins þá sem biðu eftir mat til að
taka nieð sér heim.
Nú erum við að láta innrétta lít-
inn sal þar sem hægt verður að
þjóna til borðs og fólk getur setið í
rólegheitum yfir mat sínum. Von-
umst við til að geta tilkynnt opnun
þessa salar innan skamms.
Eins leitt og okkur þótti að lesa
um slælega þjónustu sem frú
Alma varð fyrir þennan dag, þá
gladdi það okkur að lesa að henni
líkaði maturinn og gaf honum
góða einkunn. Það hlýtur alltaf að
gleðja hjarta matreiðslumanns-
ins. Og þetta leggjum við mikla
áherslu á, að laga góðan mat. Hjá
okkur er matreitt fyrir hvern og
einn dag fyrir sig. Bið er því nauð-
synleg, en þó ekki löng.
Þ»essir hringdu . . .
Góður þáttur
Utvarpshlustandi hringdi:
Ég vildi koma á framfæri sér-
stöku þakklæti til Sigurðar G.
Tómassonar fyrir framúrskar-
andi góða íslenskuþætti sína í
útvarpi, frásögn hans er skýr og
góð ásamt skemmtilegu ívafi. Þá
fá aðrir sem sjá um málræktar-
þætti í útvarpi fyllstu þakkir
fyrir þá.
Ritið „Skíma“ má vakna af
svefni, lognmollan er allt of mik-
Bréfritari, Ning de Jesus, yfirmatsveinn og einn eigenda veitingastaðarins
„Mandarín“ í Kópavogi.
Við höfum þegar tekið tilmæli
Ölmu til greina og reynum sem
fyrr að gera allt til að frá okkur
fari eingöngu ánægðir viðskipta-
vinir. Við erum þess fullvissir að
austurlensk matargerðarlist á eft-
ir að verða eins vinsæl hér á landi
og í öllum vestrænum löndum. f
fyrstu vorum við hikandi, en núna
teljum við að við höfum hitt í
mark. Hingað koma margir við-
skiptavinir aftur og aftur, matar-
ins vegna. Þjónustuhliðina skulum
við svo sannarlega bæta.
Við þökkum Ölmu Guðbrands-
dóttur ábendingar hennar sem
il í þessu landi nema þegar nöld-
ur og rifrildi í blöðum eiga í hlut.
Illt er til þess að vita að við skul-
um enn vera á rifrildisstigi árið
1985. Við þurfum öll að hreinsa
til hvort sem er varðandi mál-
vöndun eða eitthvað annað.
„Litla þjóð sem átt í vök að
verjast, vertu ei við sjálfa þig að
berjast."
Taska á
faraldsfæti
Skíðakona hringdi:
Mig langar til að biðja þann
sem tók ófrjálsri hendi dökkbláa
Salomon-tösku undir skíðaskó í
Skálafelli laugardaginn 6. apríl,
að skila henni eða hringja í síma
53182.
Satt að segja finnst mér að í
skíðaskálum ætti að bjóða upp á
læstar töskugeymslur eða tösku-
hengi með númerum því auðvit-
að getur hver sem er tekið dót úr
hillunum.
voru þarflegar og hvetja okkur til
dáða. Frú Alma má eiga von á því
að við höfum samband við hana á
næstunni, þegar nýi salurinn
okkar er fullgerður. Munum við þá
bjóða henni til austurlenskrar
veislu og sýna henni að okkur er
ekki alls varnað í þjónustunni.
Með kveðju.
Frábær
þjónusta
Árni Jónsson skrifar:
Velvakandi góður. Mig langar
til að segja frá litlu leiðinda at-
viki, sem endaði skemmtilega.
Þegar ég kom út af fundi síðla
kvölds um daginn var sprungið
eitt dekkið undir bílnum. Veður
var slæmt, frost og hvasst. Ég
nennti ekki að skipta um dekk og
fékk far heim með öðrum. Morg-
uninn eftir kl. 7.45 hringdi ég í
Hjólbarðaviðgerð Jóns Ólafssonar
við Ægissíðu og sagöi honum
hvernig komið væri fyrir mér.
Þeir brugðust skjótt við, sendu bíl
til að sækja mig heim og síðan var
keyrt þangað sem bíllinn stóð.
Pilturinn sem sótti mig var fljótur
að skipta um dekk og tók það
sprungna með sér. Þegar ég kom á
verkstæðið skömmu síðar var búið
að gera við dekkið.
Reikningurinn var ótrúlega lág-
ur fyrir þessa þjónustu og mátti
greiðast með greiðslukorti. Það
held ég að sé óvenjulegt hjá svona
viðgerðarverkstæðum.
Það er skemmtilegt að vita að
svona þjónusta er fáanleg.