Morgunblaðið - 04.06.1985, Blaðsíða 22

• tSLENSK BÓKAMENNING ER VERÐMÆTI • • tSLENSK BÓKAMENNING ER VERÐMÆTI • • ISLENSK BÓKAMENNING ER VERÐMÆTI •
22
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 4. JÚNÍ 1985
SAGA
REYKJAVÍKUR
^KÓI A
Hcitnir ÞoHeifason
SAGA
REYKJAVÍKUR
SKÓLA
fkímfr Metfaxm
SAGA REYKJA-
VÍKURSKÓLA
IV. BINDI
HEIMIR
ÞORLEIFSSON
Lokabindi ritverksins um sögu
Menntaskólans í Reykjavík. í
fjóröa bindi Sögu Reykjavíkur-
skóla er sagt í máli og myndum
frá skólalífi í Menntaskólanum
á árunum 1946-1980. í þessu
bindi er nafnaskrá og atriðis-
orðaskrá fyrir öll fjögur bindin.
Bókaútgáfa
/VIENNING/1RSJÓÐS
SKÁLHOLTSSTÍG 7» REYKJAVÍK • SÍMI 621822
Höfðu ekkert æft
er kom að sýningu
Aðalfundur Leikfélagasamb. Norðurlands haldinn á Húsavík
Húsavík, 28. nuí.
Leikfélagasamband Norðurlands
hélt aðalfund sinn i Hótel Húsavík
um hvítasunnunna.
Voru þar mættir 30 fulltrúar frá
átta leikfélögum. Sambandið var
stofnað á Akureyri fyrir tveimur
árum og hefur haldið fundi sína
vor og haust. Aðalmarkmið þess
er að efla og viðhalda leiklistar-
starfsemi á Norðurlandi meðal
annars með því að hafa sem öflug-
ast innbyrðis samband milli aðild-
arfélaganna, halda sameiginleg
námskeið, menningarhátíðir og
þess háttar. í anda þess markmiðs
var í sambandi við fundinn sýnd
leikrit þar sem fimm leikarar frá
fjórum aðildarfélögum fóru með
rullur. Höfðu þeir aldrei áður hist
en aðeins fengið handritin með
nokkrum fyrirvara.
Leikritið var sýnt tvisvar hér á
Húsavík, í fyrra skiptið án samæf-
ingar en í seinna skiptið eftir að
hópurinn hafði unnið verkið undir
leiðsögn Þráins Karlssonar, leik-
ara frá Akureyri. Talið var að
þessi tilraun hefði tekist vel og er
hugsað til áframhalds.
Núverandi stjórn sambandsins
skipa: María Axfjörð, Húsavík,
formaður, Vera Sigurðardóttir,
Hrísey, ritari, og Leifur Guð-
mundsson, Þöngulstaðahreppi,
gjaldkeri. Fráfarandi formaður,
Kristján Hjartarson frá Dalvik og
Pétur Arason gáfu ekki kost á sér.
Fréttaritari
Lagið tekið yfir kaffibolla á aðalfundi norðlenzkra leikfélaga.
Sölumaður deyr
eftir Jón Óttar
Ragarsson
Eins og allir vita sem kynnst hafa
íslenskum landbúnaði á hann við
mörg og erfið vandamál að stríða og
að eitt af þeim erfiðustu viðfangs
eru skrif Agnars Guðnasonar.
Hvernig mætti líka annað vera í
atvinnuvegi sem framleiðir obbann
af hollustuvörum landsmanna og vill
því öllu framar vísa hollustunni til
öndvegis.
Fitukenningin
í svargrein sinni reynir Agnar
að skjóta sér undan ábyrgð á
skrifum sínum í gegnum tíðina og
ýta henni yfir Framleiðsluráð
landbúnaðarins.
En ef Agnar var ekki keyptur
þræll voru þessi skrif að sjálf-
sögðu hans eigin hugarverk. Ætti
jafnskeleggur maður og hann að
hafa manndóm til að axla ábyrgð-
ina.
Hjartasjúkdómar
Agnar fullyrðir að allar rann-
sóknir síðustu ára staðfesti þá
skoðun að alltof mikið hafi verið
gert úr tengslum fitu- og hjarta-
sjúkdóma i mínum skrifum.
Á hvaða plánetu hefur Agnar
dvalist? Veit hann að einmitt á
síðustu árum hefur hver rann-
sóknin rekið aðra sem staðfestir
og útvíkkar þessi tengsl?
Ekki aðeins í vísindaritum,
heldur líka í innlendum fjölmiðl-
um, jafnvel á forsíðum dagblaða
hafa nýjustu fregnir af þessum
rannsóknum æpt á mann.
Á tímum þegar íslendingar
súpa nú daglega seyðið af þessum
illskeytta faraldri verður að telj-
ast mannleysi sem segir sex að
þykjast hvorki hafa heyrt né séð.
Auglýsingar
í stað þess að fjalla undan-
bragðalaust um kjarna málsins
beinir Agnar nú spjótum í aðrar
áttir og fer m.a. að tala um aug-
lýsingar Mjólkurdagsnefndar.
Það er rétt: Við mig átti að hafa
samráð um hönnun þeirra en þar
sem ég var á kafi í Tarkovskíhátíð
hélt ég að sú hugmynd væri úr
sögunni.
Kvöldið fyrir fyrstu birtingu
var loks haft samband og ég beð-
inn um að lesa auglýsingarnar yfir
sem skjótast. Taldi ég það auð-
gert, en annað kom í ljós.
Reyndist plaggið hin hrika-
legasta hrákasmíð þar sem ekki
var til umræðu að seinka birtingu
gafst að sjálfsögðu aðeins ráðrúm
til að leiðrétta verstu kórvillurn-
ar.
Það sem hleypti illu blóði í mig
var að ég fékk ekki fullkomlega
frjálsar hendur og fékk m.a. ekki
að leiðrétta versta gallann sem á
auglýsingunum var. Hann var sá
að ógerningur var að skilja þær
öðru vísi en svo að fullorðnir ættu
að drekka mjólk í stað léttmjólkur
og undanrennu eins og ráðlagt er.
Tók starfsmaður auglýsinga-
stofunnar skýrt fram að þessi
stefna væri dagskipun frá Mjólk-
urdagsnefnd. Undrar engan leng-
ur eftir síðustu skrif Agnars um
fituna.
Agnar, sem sæti á í nefndinni,
vissi auðvitað allt um málið.
Vaknar sú spurning hvort hug-
myndin að þessari dæmalausu
blekkingu sé ekki líka frá honum
komin.
Bæklingar
Snúum okkur nú að bæklingn-
um. Agnar segir þá hafa verið tvo.
í rauninni voru þeir þrir. Var sá
þriðji skrifaður fyrir Mjólkur-
dagsnefnd og kallaðist hann Kalk
og beinþynning.
Agnar gefur i skyn að ég hafi
lofað að koma þessum bæklingum
út fyrir búvörusýninguna sl.
haust, en ekki staðið við nema að
hluta. Sannleikurinn er annar.
Að þessum tíma var líflegt
verkfall í landinu og öll prentverk
i lamasessi. Tókst með miklum
harmkvælum að prenta 2 bækl-
inga af 3 og var útgáfan því miður
annars flokks. Um þann bækling
sem Agnar og félagar hans fengu
var hann ekki óánægðari en svo að
hann kynnti hann persónulega á
blaðamannafundi þegar nýja út-
gáfan kom.
Um bæklinga Framleiðsluráðs
er það að segja að ofanritaður
vinnur aukastörf af þessu tagi
einkum á sumrum. Verða þeir því
að sjálfsögðu gefnir út innan tíð-
ar.
Fjármál
Agnar segir að ég hafi síðan
farið fram á greiðslu fyrir „hég-
óma“. Er mér ekki ljóst hvort
hann á við auglýsingarnar eða
bæklingana. Um auglýsingarnar
er það að segja að ég var sérstak-
lega beðinn að leiðrétta efni þeirra
eftir á í samráði við starfsmann
Hollustuverndar ríkisins. Varð ég
við þeirri ósk.
Það sem um var að ræða var að
koma þessu hrófatildri á þann
fræðilega grundvöll sem ég tel víst
að meirihluti nefndarmanna hafi
Dr. Jón Óttar Ragnarsson
viljað frá upphafi. Ef einhverjir
vilja fá nánari skýringu á málinu
hljóta þeir að geta fengið eintak af
frumútgáfu þessarar makalausu
auglýsingaherferðar hjá Agnari
og geta þá borið hana saman við
auglýsingarnar í sinni endanlegu
mynd.
Sé ég nú ekki betur en hér sé
líka kominn fram á sjónarsviðið
heimildarmaður að Sandkorni i
DV á dögunum. Ef svo er óska ég
Agnari til hamingju með árangur-
inn. Þetta kallast að grýta á loft
ástralskri stríðskylfu og fá hana i
hausinn aftur.
Lokaorð
íslenskur landbúnaður fram-
leiðir obbann af hollustuvörum
landsmanna og ætti því tvímæla-
laust að setja hollustu og heil-
brigði i öndvegi í málflutningi sín-
um.
Þetta gæti að vísu kostað að
hann þyrfti að fá sér nýjan blaða-
fulltrúa! Eða hvað? Og þó: Það er
nú aldrei að vita hvað hann Agnar
gæti lært. En hann þyrfti þá að fá
tækifæri til að gefa sig að því.
Gleðilegt sumar.
Höfundur er matvKlafræðiagur og
dósent rið Háskóla íslands.
♦
V^terkurog
kJ hagkvæmur
auglýsingamióill!