Morgunblaðið - 27.06.1985, Blaðsíða 22

MORGUNBLAÐID, FIMMTUDAGUR 27. JÚNÍ 1985
Eitt var gott
- annað vont
Leiklist
Jóhann Hjálmarsson
Hitt ieikhúsið:
Edith Piaf
Gestaleikur frá Leikfélagi
Akureyrar.
Höfundur: Pam Gems.
Þýðandi leikrits og söngva:
Þórarinn Eldjárn.
Leikmynd og búningar:
Guðný Björk Richards.
Lýsing: Viðar Garðarsson.
Hljómsveitarstjóri: Roar
Kvam.
Dansahöfundur: Ástrós
Gunnarsdóttir.
Leikstjóri: Sigurður Páls-
son.
Leikfélag Akureyrar hefur
vakið athygli að undanförnu
fyrir þróttmikla starfsemi. Nú
er félagið með gestaleik í höfuð-
borginni: Edith Piaf eftir Pam
Gems. Það er Hitt leikhúsið
sem stendur fyrir sýningunni
hér „af því okkur þótti hún svo
góð“, eins og lesa má í ávarpi í
leikskrá.
Pam Gems hefur samið leik-
rit sitt um Edith Piaf með það í
huga að lýsa henni frá sjónar-
miði kvenna. Hún gerir Edith
Piaf jafnoka margra karlhetja
leiksviðsins hvað varðar rudda-
lega framkomu og klúra orð-
ræðu. Þess ber að vísu að gæta
að Edith Piaf spratt úr undir-
heimum Parísarborgar, ólst upp
meðal vændiskvenna og lodd-
ara. Þetta setti svip á líf henn-
ar, en grundvöllur söngva henn-
ar var alla tíð ástin. I „Nei, ég
iðrast ei neins" segir svo:
Nei, ekki neins ...
Nei, iðrast ekki neins.
Eitt var gott,
annað vont,
sitt á hvað,
sama’ er mér um það!
Nei, ekki neins ...
Nei, iðrast ekki neins ...
Það er greitt
gleymt og eytt,
ekki neitt.
Allt hið liðna er leitt.
Leikrit Pam Gems er fyrst og
fremst dálítill söguþráður
kringum hina frægu og ágætu
söngva. Henni tekst laglega að
draga upp myndir úr lífi söng-
konunnar, en einar sér yrðu
þær veigalitlar. Allt byggist á
söngvunum um ástina. Það er
helst í lýsingu á endalokum Piaf
sem leikritið öðlast reisn. f
hinni algjöru niðurlægingu
stígur manneskjan Piaf fram í
réttu ljósi.
Sigurður Pálsson leikstýrir
verkinu af hugkvæmni og laðar
fram hina sérstöku frönsku
stemmningu. Leikmynd Guð-
nýjar Bjarkar Richards er trú-
verðug og lýsing Viðars Garð-
arssonar sömuleiðis. Ástrós
Gunnarsdóttir er höfundur líf-
legra dansa og dansar sjálf
einkar skemmtilega. Þýðing
Þórarins Eldjárns er afburða-
góð, söngtextarnir sem hvað
mikilvægastir eru í sýningunni
hljóma vel.
Edda Þórarinsdóttir leikur
Piaf af öryggi, en vegna leik-
textans fær hún ekki mörg
tækifæri til sannfærandi leik-
túlkunar. Það er í söngvunum
sem leikkonan nýtur sín best,
söngur hennar eftirminnilegur
og textaframburður skýr svo að
við heyrum hvert orð. Hljóm-
sveitin undir stjórn Roars
Kvam komst vel frá sínu. Það er
út af fyrir sig kraftaverk að
koma söngvum Edith Piaf eins
vel til skila á íslensku og Edda
Þórarinsdóttir gerði. Styrkur
sýningarinnar er söngtúlkun
hennar.
Leikfélag Akureyrar er fyrir
löngu orðið meira en áhugaleik-
félag. Þótt ekki sé hægt að tala
um tilþrif í söng nema hjá Eddu
Þórarinsdóttur má minna á
geðfelldan leik þeirra Sunnu
Borg, Guðlaugar Maríu Bjarna-
dóttur, Marinós Þorsteinssonar,
Þráins Karlssonar, Theodórs
Júlíussonar og Gests E. Jónas-
sonar. f minni hlutverkum voru
Emelía Baldursdóttir, Péttur
Eggertz og Steinar ólafsson.
Það er galli leikrits Pam
Gems hve flestar persónur
verða sviplitlar samanborið við
Edith Piaf sjálfa. Undantekn-
ingar eru Toine í túlkun Sunnu
Borg og Marcel Cerdan, hin
stóra ást söngkonunnar, sem
Þráinn Karlsson blés lífsanda í
með hljóðlátri og innilegri túlk-
un.
Þetta er ekki nýtt um söng-
leiki, er að verða hefð og óvíst
hvort nokkurn tíma tekst að
gera þá eitthvað í líkingu við
alvöruleikrit. Sé litið á söngleiki
sem sérstakan heim sem fyrst
og fremst miðla léttri skemmt-
un eru þeir að sjálfsögðu í lagi.
Leikurinn um Edith Piaf er
kærkomin skemmtun og nokk-
urt umhugsunarefni. Hafi Leik-
félag Akureyrar þökk fyrir
komuna.
Sauðárkrókur:
Góð þátttaka á „Veiði-
degi fjölskyldunnar“
James!
Ó,
James!
Kvikmyndir
Árni Þórarinsson
Diskódrottningin svarta Grace Jones (t.h.) er Ijósi punkturinn í nýju
James Bondmyndinni, Víg í sjónmáli.
Bíóhöllin: Víg í sjónmáli
— A View to a Kill -tr'A
Bandarísk. Árgerð 19S5.
Handrit: Richard Maibaum,
Michael G. Wilson. Leikstjóri:
John Glen. Aðalhlutverk: Roger
Moore, Grace Jones, Tanya Rob-
erts, Christopher Walken, Patrick
McNee.
Aldrei hef ég vitað þvílíkan
auglýsingastorm vegna einnar
bíómyndar. Marga mánuði fyrir-
fram hafa framleiðendur nýju
James Bond-myndarinnar skipu-
lagt auglýsingaherferð með
óvenju viðamiklum og lúmskum
hætti: Kynningar og sýnishorn í
fjölmiðlum, popplag með Duran
Duran, sérstakur uppboðshald-
ari sendur til ísiands með eintak
og reykvísku bíóin bjóða hvert
sem betur getur, frumsýning að
viðstöddum forsætisráðherra,
Ómari Ragnarssyni og Svavari
Gests og James Bond-bíll í Aust-
urstræti selur miða eins og heit-
ar lummur. Það mætti halda að
framleiðendur séu ekki vissir um
að varan seljist á eigin verðleik-
um. Og því miður er þetta storm-
ur í tebolla.
Á bak við þetta yfirgengilega
skrum er nefnilega þreytu-
legasta Bond-mynd frá upphafi.
Víg í sjónmáli veldur miklum
vonbrigðum, sérstaklega ef tekið
er mið af því að sömu handrits-
höfundar og leikstjóri skiluðu
síðast einhverri skemmtilegustu
mynd þessa lífseiga flokks, —
Octopussy. I nýju myndinni örl-
ar vart á þeim krafti og hugviti
sem prýddu Octopussy.
Rétt einu sinni er 007 að kljást
við súperbófa sem stefnir að
heimsyfirráðum, — í þessu til-
viki afkvæmi erfðafræðitilrauna
nazista, leikið með hangandi
hendi af Christopher Walken
sem er álíka ógnvekjandi í hlut-
verkinu og fermingardrengur.
Það þjónar engum tilgangi að
hafa mörg orð um söguþráðinn
en að venju ber hann hetjuna
meginlanda á milli, frá íslandi í
ósköp slöku upphafsatriði, til
Englands, Frakklands, Banda-
ríkjanna. Hnyttnin í samtölun-
um er í lágmarki, tæknibrellur
sömuleiðis, sviðssetningar oft
vandræðalegar og allt of mikið
af steindauðum atriðum (eitt
dæmi: Bond og rússnesk njósna-
skvísa lengi lengi í japönsku
baðhúsi).
Roger Moore í aðalhlutverkinu
er orðinn skelfing lúinn enda
færist aldurinn yfir. Þegar
Moore setur upp kvennagulls-
svipinn sinn með breiðu brosi,
uppglenntum augum og hnyklar
brýnnar þá sér áhorfandinn
hvernig saumspretturnar gliðna
í andlitinu. Kvenhetjan Tanya
Roberts er á tveggja mínútna
fresti látin skrækja: „James!
James! Ó, James, James!“ og er
það meira en hún ræður við. Eini
ljósi punkturinn í leikhópnum er
svartur, — diskódrottningin
Grace Jones sem rennilegur
villiköttur í þjónustu Walkens.
Víg í sjónmáli býður upp á tvö
þokkalega unnin hasaratriði,
annars vegar mikinn eltingaleik
í París sem berst ofanúr Eiffel-
turninum og út á breiðgöturnar,
og hins vegar Bond hangandi
utaná slökkviliðsbíl. Það er ekki
mikið miðað við allar tilfær-
Tryggir aðdáendur 007 munu
trúlega ekki láta sig vanta á Víg
í sjónmáli, hvað sem þessum
vonbrigðum líður. En eigi James
Bond að snúa aftur eins og sagt
er í lok myndarinnar þurfa að-
standendur hans að taka til
hendinni við annað og meira en
mesta auglýsingaskrum kvik-
myndasögunnar.
SauAárkróki, 26. júnf.
STANGVEIÐIFÉLAG Sauðárkróks
hélt „Veiðidag fjölskyldunnar" há-
tíðlegan með pomp og prakt við Ölv-
isvatn á Skagaheiði sl. sunnudag.
Talið er að um 250 manns hafi verið
við vatnið þegar flest var og veiði-
skapur stundaður af miklum áhuga.
Ekki reyndist mögulegt að skrá all-
an fisk í veiðibók sem á land kom,
en áætlað er að hátt á þriðja hundr-
að fiska hafi bitið á agnið og ekki
sloppið.
Ymislegt var gert fólki til fróð-
leiks og skemmtunar. Pétur
Bjarnason frá Blönduósi sýndi
tæki og aðferðir við fluguveiði og
Verslunin Tindastóll á Sauðár-
króki hafði sýningu á veiðivörum
og öryggistækjum viðkomandi
veiðiskap.
Veiðikeppni var um stærsta
fiskinn og flesta fiska á stöng. Var
það geysihörð keppni og vannst á
10 grömmum hvað þyngdina varð-
ar og í fjölda munaði aðeins 4 fisk-
um. Stærsta fiskinn, sem vó 800 g,
fékk Kristinn Sverrisson, en
flesta, 29 fiska, fékk Hörður Krist-
insson.
Að þjóðlegum nútímasið voru
grilluð af krafti bleikjur, urriðar
og pylsur. Síðast var svo varðeldur
með söng og söguburði. Allt fór
þetta fram með glæsibrag,
Stangveiðifélaginu til sóma. Einn
af forgöngumönnum „Veiðidags
fjölskyldunnar" hafði þetta að
segja: „Sólin skein, golan hélt
mýbitinu í skefjum og fólk og fisk-
ur var í sólskinsveiðiskapi“. For-
maður Stangveiðifélags Sauðár-
króks er Brynjar Pálsson. Kári
I>essi börn voru meðal þeirra 250 sem tóku þátt í „Veiðidegi fjölskyldunnar"
sem Stangveiðifélag Sauðárkróks hélt á sunnudaginn við Olvisvatn.