Morgunblaðið - 13.02.1986, Blaðsíða 46
46
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR13. FEBRÚAR1986
' t*
... að halda tölu
yfír golf-höggin
hans.
TM Reg. U.S. Pat. Off.—atl rights reserved
• 1962 Los Angeíes Tímes Syndicate
7T7
Js aaxm
\xy
Þá vil ég benda ykkur á
að í stórflóði á dögunum
skolaði burtu tijám sem
skyggðu á útsýnið úr stof-
unum út á sjóinn.
Mundu það að ég get með
einum kossi gert þig aftur
að kolkrabba?
HÖGNI HREKKVÍSI
„VlLOI BAfeA VlTA HV/OR.T pö WtRíie HEI/VlA."
Yfirvinna verði
skattfrjáls
Kæri Velvakandi.
Það er mikið óréttlæti að fólk
sem vinnur mikið aukaiega af ýms-
um ástæðum er skattpínt þannig
að það kemst ekki út úr vítahring
skattpíningar og verður sífellt að
leggja meir og meir á sig. Ótal
aðilar í þjóðfélaginu vinna mun
meir en þeir sjálfír vilja. Á þetta
við um fólk í öllum hugsanlegum
starfsgreinum, að ég tali ekki um
fiskvinnslufólk sem neyðist til að
vinna í bónus og allt of langan
vinnudag. Nú í samningum ættum
Ég get ekki orða bundist eftir
að hafa hlustað á Þingsjá föstudag-
inn 7. febrúar, með Guðrúnu
Helgadóttur og Áma Gunnarssyni.
Það sem alþingismaðurinn Guðrún
Helgadóttir lét sér um munn fara
um laun sóknarkvenna. Veit hún
ekki betur en þetta um laun kvenna
í þessum störfum, þau eru ekki
hærri en 17—23 þúsund krónur á
mánuði.
I þessum störfum eru engar yfir-
borganir. Þær sem hafa hærri laun
vinna vaktavinnu, og þær verða að
vinna allar stórhátíðar, fyrir það fá
þær álag. Hvað það er mikið ætti
alþingismaðurinn að kynna sér. Ég
býst ekki við að honum fínnist það
borgun, sem myndi sæma hans
störfum, ef hann ætti að vinna á
þessum tíma til að hafa meira kaup.
Mikið af sóknarkonum eru einar og
eiga ekki böm, og fá engar bætur,
eða gegnum skattakerfíð. Fá al-
þingismann það ekki? Mér er spum.
við sem eigum hlut að máli að gera
þá kröfu til verkalýðsfélaga okkar,
að yfírvinna sé ekki talin fram til
skatts. Það væri stórkostleg kjara-
bót. Vinnuvikan á að vera 40 stund-
ir og allt fram yfír þann tíma er
aukið álag, á flesta launþega. Ætla
ASÍ og BSRB aldrei að taka við
sér? Það ætti að vera skylda þeirra
að sinna líka því fólk, sem oft á
tíðum vinnur 60 til 80 tíma á viku,
í staðinn fyrir 40 stundir.
Virðingarfyllst
Kristinn Sigurðsson.
Jú, Guðrún Helgadóttir, sóknarkon-
ur verða að lifa á þessum launum.
Hvort þú trúir því eða ekki, þær
hafa flestar ekkert annað. En þær
hafa annað lífsmynstur en alþingis-
menn! Ég fullyrði að þær myndi
ekki kvarta ef þær hefðu 68—70
þúsund á mánuði og þær ættu það
svo sannarlega skilið fyrir þá miklu
vinnu, sem þær verða að skila. Ég
efast um að alþingismenn séu eins
þreyttir og þær þegar þeir koma
heim að loknu dagsverki.
Svo vona ég að fáir alþingismenn
séu svona ófróðir um kjör fólksins
í landinu.
Hjördís Antonsdóttir
Ein 15 ára hringdi:
„Báðir foreldrar mínir eru kenn-
arar og samanlagt ná þeir ekki
launum Guðrúnar Helgadóttur al-
þingismanns. Mér er óskiljanlegt
hvemig hún vogar sér að láta annað
eins út úr sér og það að hún geti
ekki lifað af laununum sínum."
Orðsendingar til
Guðrúnar Helgadóttur
Yíkverji skrifar
Smáíbúðahverfíð byggðist að
mestu fyrir um 30 árum. Á síð-
ustu árum hefur mikil breyting
orðið á hverfínu. Þegar farið er um
Gerðin má sjá fjölmörg hús sem
breytt hefur verið, garðstofur eru
orðnar algengar, þökum hefur verið
lyft, kvistum breytt og byggt hefur
verið við mörg húsanna. Ungu fólki
hefur fjölgað í Smáíbúðahverfí og
fleiri hafa viljað flytja í hverfíð en
við það hafa ráðið fjárhagslega.
Breiðagerðisskóli var í eina tíð
stærsti skóli borgarinnar og þri-
setning var þar neyðarúrræði. Á
tímabili var einnig kennt í Háagerð-
isskóla og Víkingsheimili til að
mæta álaginu. Ekki löngu eftir að
skólinn var fullbyggður fækkaði
bömum í hverfínu og nú er Breiða-
gerðisskóli einn af fámennustu
skólum borgarinnar.
Endumýjun í eldri hverfum og
nýting á þeim þjónustustofnunum
sem fyrir em eru meðal þeirra
vandamála sem yfírvöld þurfa að
finna lausn á.
XXX
Stefán Ólafsson, lektor, ritar
grein undir heitinu „Andlitslyft-
ing á afmælisdegi" í nýjasta hefti
Fréttabréfs Háskóla íslands. Hann
varpar þar fram hugmynd um hvort
ekki sé rétt að samræma nöfnin á
byggingum Háskólans, en stofnun-
in verður 75 ára í október í ár.
Stefán leggur til að nöfn bygging-
anna endi öll á -garður. Aðalbygg-
ing fengi' nafnið Miðgarður, Loft-
skeytastöðin yrði kölluð Útgarður
1, Raunvísindastofnun fengi nafnið
Fróðagarður, íþróttahúsið yrði kall-
að Leikgarður, Líffræðihús yrði
Fjörgarður og svo eitt dæmi sétekið
til viðbótar þá leggur Stefán Ólafs-
son til að Norræna húsið verði
kallað Frændgarður.
XXX
Víkveiji frétti á dögunum af
tveimur Indverjum, sem fyrir
algera tilviljun hittust hér á landi.
Þeir eru nú báðir búsettir hérlendis
og kvæntir íslenzkum konum. Þeg-
ar þeir hittust hér í fyrsta skipti
og ræddu uppruna sinna á Indlandi
yfír notalegum kvöldverði kom á
daginn, að þeir eru báðir frá borg-
inni Poona. íbúar þar em um 1,6
milljónir — sæmilegur bær þar í
landi. Ekki nóg með að þeir væm
frá sömu borginni heldur þekktu
þeir til sama fólksins og áttu jafnvel
sameiginlega kunningja. Um hvom
annan höfðu þeir hins vegar ekkert
vitað fyrr en leiðir þeirra lágu
saman af algerri tilviljun norður á
íslandi.
Indveijamir hafa ömgglega
hugsað með sér hvað heimurinn
væri í rauninni lítill.
XXX
Af íslendingum fréttisthvað eft-
ir annað á stöðum, sem menn
vissu vart að væm til fram að því.
Farmaður sem flækst hefur um öl!
heimsins höf sagði einu sinni við
skrifara þessara lína að hann yrði
ekki lengur hissa er hann hitti ís-
lendinga í fjarlægum höfnum. Og
ekki nóg með þá sem hann hitti
heldur frétti hann sífellt af íslend-
ingum á enn ótrúlegri stöðum.
Jón Ásgeirsson framkvæmda-
stjóri Rauða kross íslands kaliaði
hjálparstarf Rauða krossins í §ar-
lægum heimshlutum einhveiju sinni
„Veraldarvaktina" og með það í
huga sem að framan er skrifað er
ljóst að fjöldi íslendinga er á „ver-
aldarvappi".
XXX
Sú ákvörðun að reisa öndvegis-
súlur á landamæmm Reykja-
víkur og nágrannasveitarfélaga í
tilefni 200 ára afmælis Reykjavíkur
hefur vakið mikla athygli. Greini-
lega hefur þetta verið snjöll hug-
mynd miðað við þá umræðu sem
súlumar hafa fengið. Andstæðingar
borgarsijórans vita vart hvemig
þeir eiga að taka á málinu og
vandræðagangur þeirra vekur at-
hygli.
Sömuleiðis hafa andstæðingar
hans nöldrað yfír athygli sem borg-
arstjórinn hefur fengið í tengslum
við atburði eins og bridshátíð,
Reykjavíkurskákmót og alþjóðlegt
handknattleiksmót í borginni. Með-
al þátttakendanna hefur nærvera
borgarstjórans þvert á móti sett
svip á þessa viðburði. Handknatt-
leiksmenn Víkings kunna greinilega
að meta borgarstjórann svo dæmi
sé tekið því þeir fólu Davíð Oddssyni
að geyma íslandsbikarinn, sem þeir
höfðu þá- nýlega unnið, út afmælis-
árið.