Morgunblaðið - 18.03.1986, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. MARZ 1986
53
Steinunn B. Hinriks-
dóttir — Minning
Fædd 16. febrúar 1896
< Dáin 7. mars 1986
í dag, þridjudaginn 18. mars,
verður Steinunn Björg jarðsungin
frá Dómkirkjunni í Reykjavík. Hún
lést 7. mars á Sólvangi í Hafnarfírði
þar sem hún hafði dvalið í um 26
ár, lömuð eftir áfall er hún hafði
orðið fyrir.
Með henni er gengin merk og
góð kona.
Þar kynntist ég henni fyrst fyrir
5 árum, en ekki var að fínna í
viðmóti að hún hefði legið rúmföst
í allan þennan tíma, og tók hún
mér opnum örmum.
Hún var sterk kona þó veikbyggð
væri. En hún var ekki ein því öll
ijolskyldan lagðist á eitt til að gera
henni lífíð eins létt og hægt var við
þessar aðstæður og hún var heim-
sótt reglulega enda samheldni mikil
í íjölskyldunni, þó að enginn hefði
verið eins natinn við hana og eigin-
maður hennar, Siguijón Jörunds-
son. Það er að öllum lfkindum eins-
dæmi, og það vita allir sem til
þekkja, að ekki leið einn einasti
dagur í öll þessi ár að ekki kæmi
hann í heimsókn, nema ef hann fór
með vinnufélögum sínum í dagsferð
einu sinni að sumri og þá hafði
hann samband við fjölskylduna og
lagði áherslu á að Björg yrði ekki
ein þann dag. Björg var afar þakk-
lát við hveija heimsókn sem hún
fékk og lagði áherslu á þakklæti
sitt er hún kvaddi gesti sína.
Björg fæddist í Reykjavík 16.
febrúar 1896 og var því rétt 90 ára
er hún lést. Hún var dóttir hjónanna
Guðrúnar Þorsteinsdóttur frá Fitj-
um í Krísuvík og Hinriks Halldórs-
sonar frá Þúfukoti í Kjós.
Hún hóf ung að aldri störf og
vann lengst af á straustofu á Spít-
alastíg 4. Hún var mjög eftirsóttur
vinnukraftur enda samviskusöm og
starfsöm með afbrigðum.
Á þessum tíma kynntist hún
verðandi eiginmanni sínum, Sigur-
jóni Jörundssyni, rennismið, ættuð-
um frá Ingjaldssandi. Þau gengu í
hjónaband 1929 og bjuggu lengi á
Ráðagerði við Sólvallagötu og var
Sigurjón í vinnu á Bifreiðaverkstæði
Steindórs Einarssonar.
Síðar byggðu þau eigið hús á
Skipasundi 71, þar sem þau hafa
átt heimili síðan og þó að Björg
hafi verið á Sólvangi lengst af sótti
Siguijón hana flestar helgar til þess
að hún fengi notið heimilisins og
flölskyldunnar og var þar þá alltaf
ijölmenni.
Þau hjón eignuðust þijú böm.
Guðmund Helga d. 1981, Sigrúnu
og Jónu Grétu. Eina dóttur átti
Björg fyrir, Þuríði Hildi.
Ég votta Siguijóni og fjölskyldu
mína dýpstu samúð og bið Guð að
styrkja þau og blessa.
Sigurður T. Magnússon
Björg fæddist í Reykjavík
skömmu fyrir aldamót í Pálsbæ
vestur á Bráðræðisholti. Þá var
borgin ekki stór; bara smá bær og
Ameríkuflótti í algleymingi.
Móðir Bjargar flutti til Kanada,
en hún varð eftir. Hún sagði mér
einu sinni, að hún hafí verið svo
þtjósk og stíf að ekki nokkm tauti
hafí verið við hana komið. Eitt er
rétt, að hún var dálítið þijósk. En
ég veit að annað og meira kom til.
Þuríður Erlingsdóttir hét kona,
gift sjómanni er Guðmundur hét.
Arið 1901 drukknaði Guðmundur
hér úti á höfninni, að þeim er ég
held Þuríði og Björgu ásjándi. Þetta
atvik tengdi þær svo saman, að
Þuríður fékk því framgengt að telp-
an varð eftir þegar móðir hennar
flutti til Kanada.
Þuríður ól sfðan Bjöigu upp sem
sína eigin dóttir, og var einkar
kært með þeim alla tíð.
Saman unnu þær og fylgdust
með bænum sinum verða að borg.
Við stöndum í mikilli þakkarskuld
við þetta hægiáta alþýðufólk sem
lagði homsteininn að þeirri borg
sem við erum svo stolt af.
Árið 1929 var merkisár í lífí
Bjargar. Þá kvæntist hún Siguijóni
Jörundssjmi, ættuðum frá Ingjalds-
sandi að vestan. Það varð hennar
stóra lífshamingja. Ég held að það
hafí ekki verið mjög álitlegt að
byija búskap á þeim tíma. Kreppan
mikla þegar í augsýn. En með
harðfylgi og dugnaði og umfram
allt sparsemi tókst þeim að klífa
brattann og gera böm sín að nýtum
og glöðum borgurum.
Þau eignuðust þijú böm, en áður
átti Björg eina dóttur, Þuríði Hildu
fædda 1921. En böm þeirra em
Guðmundur Helgi fæddur 1929
dáinn 1981, Sigrún fædd 1933 og
Jóna Gréta fædd 1935.
Ámi K. Kjartans-
son á Seli—Minning
Fæddur 17. febrúar 1910
Dáinn 27. desember 1985
Það er venja í Grímsnesi eins og
í flestum öðmm sveitum landsins
að rita nokkur minningarorð um
látið bændafólk.
Sá sem hér skal skrifa um nokkur
orð hét Ámi Kristinn Kjartansson
á Seli í Grímsnesi. Foreidrar Áma
vom Þómnn Bjömsdóttir og maður
hennar, Kjartan Vigfússon. Kjartan
og Þómnn byijuðu búskap á Seli
1902 og bjuggu þar til 1937, er
Ámi tók þar við búi og byijaði
búskap með móður sinni sem ráðs-
konu.
Árið 1928 fór Ámi í Laugar-
vatnsskóla og var þar í 2 vetur, en
heima við bústörf á sumrin hjá
foreldmm sínum. Ami vann oft á
haustin hjá Sláturfélagi Suður-
lands, og á vorin vann hann einnig
á dráttarvélum við jarðvinnslu hjá
Búnaðarfélagi Grímsnesinga.
Árið 1938 giftist Ámi Halldóm
Sveinbjömsdóttur frá Heiðarbæ í
Þingvallasveit. Halldóra átti eina
dóttur frá fyrra hjónabandi, Sig-
rúnu, og kom hún með hana með
sér 7 ára gamla. Ámi og Halldóra
áttu saman eina dóttur, er fædd
var í júlí 1939 og Þómnn heitir.
Báðar dætur Halldóm ólust upp á
Seli hjá Áma. Þess má og geta,
að 2 bræður Áma hafa ávallt verið
á Seli og em þar enn. Hafa þeir
stutt að búskap Áma og áttu kindur
sér til ánægju. Þess má geta, að
riðuveikin kom að Seli fyrir nokkr-
um ámm, og var þá öllu fé þar slátr-
að, en í haust sem leið fékk Ámi
austan úr Öræfasveit lömb, sem em
mjög falleg og vel alin, svo að af
ber. — Haustið 1972 seldi Ámi allar
kýmar og hætti þar með allri mjólk-
ursölu, en flölgaði þá fénu allmikið,
og áttu þeir bræður um tíma
400-500 §ár.
Ámi missti fyrri konu sína árið
1944 og bjó þá áfram með móður
sinni og ráðskonum til 1950. Þá
breyttist aðstaða hjá Ama er til
hans kom hámenntuð bóndadóttir
frá Þýskalandi, Ellinor von Zit-
zewitz, ættuð frá Pommem. Með
þeim tókust ástir, og giftu þau sig
3. nóvember 1950. Þau hafa ekki
átt böm saman, en dætur fyrri
konu Áma hafa alist þar upp í góðu
atlæti. Þær em nú famar að heim-
an, en em oft á Seli um tíma á
sumrin Áma og seinni konu hans
til ánægju.
Bærinn Sel í Grímsnesi stendur
austan við fyallið Mosfell í sömu
sveit, og er þar fallegt útsýni til
suðurs, austurs og norðurs, en
Mosfell skyggir á útsýn til vesturs.
— Selsland er fremur stórt og liggur
að Brúará á samtals 4—5 km löng-
um kafla. í Brúará er talsverð sil-
ungsveiði og nokkur laxveiði, sem
leigð hefur verið sumargestum hin
síðari ár. — Þess skal getið, að Ámi
var mjög duglegur til allra verka.
Hann ræktaði mikið á fyrri búskap-
aráram sínum frá 1950 til 1970.
Eftir að hann seldi kýmar 1972,
hætti hann að mestu leyti við jarð-
rækt, enda túnin orðin nógu stór.
Eftir að skurðgröfumar komu til
landsins 1947, gróf hann mýrina
neðan og norðan við bæinn allmikið.
Túnin á Seli em ca 50 ha. Árið
1951 keypti Ámi fyrst dráttarvél
og síðar hinar nauðsynlegustu
heyvinnuvélar og fleiri dráttarvélar.
Öllum þessum vélum var haldið vel
við og entust lengi. Einnig keypti
hann jeppa og ýmis áhöld, sem tré-
smiðir þurfa á að halda.
Eftir að Ami giftist Ellinor, ferð-
uðust þau til útlanda, oft til Þýska-
lands og einnig til Afríku og Amer-
íku. Ámi naut þessara ferða í ríkum
mæli, m.a. vegna þess að Ellinor
talar Norðurlandamálin, þýsku og
ensku ágæta vel. — Gripahús
byggði Ami vel og vandlega og
oftar en einu sinni. Einnig byggðu
þau hjónin ibúðarhús 1958, kjallara
og hæð með risi, sem í em 4 svefn-
herbergi. Rafmagn kom þangað
1959, og er allt íbúðarhúsið hitað
upp með rafmagni. Snyrtimennska
hefur ávallt fylgt Áma og Ellinor,
og í kringum íbúðarhús þeirra er
stór og fallegur trjágarður.
Ámi var síðustu æviár sín fremur
heilsuveill. Mjmdin sem fylgir þess-
um línum er af Áma sextugum.
Ámi sóttist ekki eftir neinum veg-
tyllum, en þó var hann í sóknar-
nefnd Mosfellskirkju í mörg ár.
Honum var mjög annt um kirkju
sína og hlúði oft að henni og
umhverfi hennar.
Ámi varð bráðkvaddur 27. des-
ember síðastliðinn og var útför hans
gerð frá Skálholtskirkju 7. janúar
að viðstöddu miklu Qölmenni, en
jarðsettur var hann á Mosfelli. Ámi
var frábærlega vandaður og traust-
ur maður í hvívetna, einstakt prúð-
menni og mikils metinn af öllum
sem honum kjmntust.
Eftirlifandi eiginkonu Áma, dótt-
ur hans og fósturdóttur votta ég
dýpstusamúð.
Grimur Ögmundsson
Ég er vissulega stoltur og lán-
samur að hafa fengið að tengjast
þessum hjónum.
Ávallt verðum við hljóð, hversu
mjög sem við vitum um hið óum-
flýjanlega. Sú kona er við nú kveðj-
um, var ósköp venjuleg fslensk hús-
móðir, sem umfram allt bar hag
sinna nánustu fyrir bijósti öllu öðm
fremur.
Mér er enn og verður ávallt í
fersku minni fyrstu kynni okkar. Ég
var svo hjartanlega velkominn á
heimilið og þar bar húsmóðurina
hæst, miðdepil alls. Þessi tígulega
granna og hvika kona. Oft gleymd-
ust staður og stund er hún tók að
segja frá og leika gömlu góðu
dagana, sérstaklega frá straustof-
unni góðu. En svo sjmtir yfír.
Fjrrir réttum 23 ámm verður hún
fyrir því að lamast og er bundin
við hjólastól upp frá því. Þetta var
mikið áfall. Hún sem aldrei hafði
kennt sér meins og var allra manna
léttust á fæti. En það var hennar
lán að eiga samhenta fjölskyldu,
þar sem hver rejmdi eftir bestu
getu að létta henni bjrðina, einkan-
lega sonur hennar Guðmundur og
kona hans Anna, á meðan hans
naut við. Já hún átti eiginmann, sem
af fádæma ósérplægni bókstaflega
bar hana á höndum sér.
í öll þessi ár féll ekki dagur úr
hjá honum, að heimsækja konu sína
suður að Sólvangi í Hafnarfirði. Ég
get ekki látið hjá líða að flytja
kærar kveðjur og þakkir til stairfs-
fólks Sólvangs, fyrir frábæra
umönnun og þolinmæði.
Ég trúi því og veit, að nú þegar
hún er komin til æðri heima, sam-
einast hún og biður með sjmi sínum
fyrir sfyrk og huggun eiginmanni
sínum til handa.
Guð blessi hana
Tengdasonur
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
STEFANÍA ÓSK JÓSAFATSDÓTTIR,
Grenimel 17,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 20. mars kl.
13.30.
Gunnar Oddsson, Guðrún Ólafsdóttir,
Kristinn Oddsson, Hansina Bjarnadóttir,
Þórir Oddsson, Guðrún Ósk Sigurðardóttir,
Hafsteinn Oddsson, Anna Fanney Reinhardsdóttir,
Evy Britta Kristinsdóttir, Ottó Sturluson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför móður okkar,
KRISTÍNAR GUÐMUNDSDÓTTUR OLSEN,
áður búsett I Bergholti, Vestmannaeyjum,
fer fram frá Aðventukirkjunni i Reykjavík, miðvikudaginn 19. mars
kl. 15.00.
Börn hinnar látnu.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
KJARTAN BJÖRNSSON,
Hringbraut 52, Keflavik,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju miðvikudaginn 19. mars
kl. 14.00. Blóm vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vildu minnast
hins látna er bent á Giktarfélag íslands.
Katrfn Kristjánsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Þökkum samúð og hlýhug við andlát og útför
GEIRLAUGAR KONRÁÐSDÓTTUR
frá Bragholti.
Jenný Jónsdóttir,
Sveinn Þórðarson,
Margrét Þórðardóttir, Grettir Frímannsson,
Jóna Þórðardóttir, Steindór Kárason.
t
Þökkum auösýnda samúð viö andlát og útför
SALVARS F. EINARSSONAR,
sem lést í Borgarspitalanum 6. mars sl. Jarðarförin hefur farið
fram í kyrrþey. Fyrir hönd aðstandenda,
Anna Þ. Salvarsdóttir,
Gunnar Salvarsson,
Sigurður Þ. Salvarsson.
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjóm blaðsins
á 2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í
Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
Í minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Ekki em
tekin til birtingar frumort ljóð um
hinn látna. Leyfílegt er að birta
ljóð eftir þekkt skáld, 1—3 erindi
og skal þá höfundar getið. Sama
gildir ef sálmur er birtur. Megin-
regla er sú, að minningargreinar
birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina
gildir sú regla, að aðeins em birtar
greinar um fólk sem er 70 ára
eða eldra. Hins vegar em birtar
afmælisfréttir með mynd í dagbók
um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að
handrit séu vel frá gengin, vélrit-
uð og með góðu línubili.