Morgunblaðið - 20.08.1986, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR’20. ÁGÚST 1986
15
frá að segja. Hann fagnaði líka vel
hveijum áfanga, sem náðist við rit-
un Sögu Reykjavíkurskóla, en ég
hafði þann hátt á að færa honum
fyrstum hveija bók. Sátum við þá
gjaman lengi ásamt Rósu, konu
Einars, og ræddum það, sem nú
væri út komið og hvað eftir væri.
Því miður var síðasta ferð mín með
bók til Einars, skömmu fyrir jólin
1984, ekki eins ánægjuleg og allar
aðrar, því að heilsu hans var þá
mjög tekið að hraka og Ijóst orðið,
að elli var tekin að leggja höft á
þennan athafnasama mann.
Að leiðarlokum á samleið okkar
Einars Magnússonar minnumst við
Steinunn hans með þakklæti fyrir
margs konar velgjörðir og ánægju-
legar samvemstundir. Rósu,
dætram þeirra Einars og öðram
vandamönnum færam við samúðar-
kveðjur. Blessuð veri minning
Einars Magnússonar.
Heimir Þorleifsson
Bernskan og æskan eru trúlega
þeir dýrmætustu örlagaþræðir sem
við síðan spinnum lífsvef okkar úr.
Og inn í þessa þræði spinnast pers-
ónur sem hafa áhrif beint og óbeint
allt lífið út.
Einar Magnússon, fyrrverandi
menntaskólarektor og fræðari af
guðsnáð, er kvaddur að sinni. Ég
held að orð spámannsins Kahlil
Gibran eigi að mörgu leyti vel við
Einar, en hann sagði: „Ef fræðarinn
er í sannleika vitur, þá býður hann
ykkur ekki inn í hús vísdóms síns
heldur leiðir hann ykkur að dyram
ykkar eigin sálar. Stjömufræðing-
urinn getur talað við ykkur um
þekkingu sína á geimnum en hann
getur ekki gefíð ykkur skilning
sinn.“
Já, Einar Magg elskaði landið
sitt, landafræði og útivist. Hann var
náttúrubarn sem kunni sannarlega
að tala þannig að aðrir hrifust með
honum, þó þeir hinir sömu væra
að öllu leyti frábitnir útivera.
En hann átti fleiri hliðar. Einar
var kvæntur móðursystur minni,
Rósu. Hjónaband þeirra hafði staðið
í meira en sextíu ár og var hann
innilega ástfanginn af henni alla
tíð. Hann var ákaflega bamgóður
og hafði gleði af bömum, var hress
og lifandi og kunni að koma fram
í návist þeirra. Dætrum sínum var
hann einstakur faðir og mikill heim-
ilismaður.
Móður minni, mágkonu sinni, var
hann sannur mágur og vinur.
Minnist ég margra stunda er Einar
kíkti við á Dyngjuveginum, rétt til
að spjalla, fá sér kaffibolla og heyra
hvað væri títt.
Já, Einar Magnússon var um
margt óvenjulegur og minningin lif-
ir þó maðurinn deyi eða eins og
skáldið sagði í lok viðburðaríkrar
ævi: „Vort líf sem svo stutt og stop-
ult er, það stefnir á æðri leiðir."
Það er takmarkið. Sé því náð er
allt fengið. Og við sem eftir stönd-
um óskum góðrar íerðar.
Helga Mattína Björnsdóttir
Við Einar Magnússon voram
samkennarar í rúma íjóra áratugi
í Menntaskólanum í Reykjavík, sem
trúlega er einsdæmi. Um langt ára-
bil vorum við einir um að semja
stundatöfluna og notuðum til þess
gataða krossviðarplötu sem merkt-
um töppum var stungið í. Við
slógum vinnunni uppí gaman með
því að sæma kennara skringilegum
nöfnum og eiginleikum sem gátu
orðið okkur dijúgt hlátursefni þegar
við voram að fást við tappana
þeirra. Einar kenndi lengi vel
manna mest í skólanum en hafði
samt mörg önnur járn í eldinum svo
sem kennslu í öðrum skólum, undir-
búning verðandi menntaskólanema,
ritstjórn Alþýðublaðsins og smíði
sumarhúsa og fleira. Mér er nær
að halda að þessi störf hafi oft
kostað hann annan eins tíma og
kennslan í menntaskólanum. Hve-
nær hann svaf er mér ráðgáta.
Eitt sumarið var hann vanur að
vera kominn inn að Grensásvegi til
þess að vinna þar að smíði sumar-
húss úr ósamstæðu timbri, sem
rekið hafði á fjörur hans. Þá hafði
hann jafnan með sér yngri dóttur
sína, litla, en árrisula. Hún lék sér
þar af lífí og sál að öllu dótinu,
meðan hann sagaði og negldi. Þrátt
fyrir allt annríkið gaf hann sér tíma
til að synda í laugunum, og var
með okkur í kennaraleikfíminni, en
tók þó lítt þátt í handbolta. Hafði
heldur illan bifur á keppnisgreinum.
Útivist og ferðalög vora honum að
skapi, enda vora þeir Einar og
Valdimar Sveinbjömsson leikfími-
kennari fyrstir til að ferðast
Sprengisand norður í Bárðardal í
bíl, með ótrúlega framstæðum far-
arbúnaði. Þeir Einar og Valdimar
voru aðalbílstjórar skólabilanna
Grána og Nýja Grána. Þeir byggðu
sér í félagi sumarbústað við Varmá
í Mosfellssveit. Byggingaraðferð
sinni lýstu þeir þannig: í stað
tommustokks höfðu þeir tvær spýt-
ur, löngu fjölina og stuttu ijölina,
og ef það gekk ekki upp, þá höfðu
þeir til taks tvo hnífa. Hvað sem
um þetta má segja dvöldust fjöl-
skyldur þeirra i bústað þessum
mörg sumur og leið þar ágætlega.
Þriðja bústaðinn reisti Einar löngu
seinna upp við Rauðavatn.
Haust nokkurt fóram við í réttir
austur í Fljótshlíð á bílnum Stalin,
en þann bíl hafði Einar þá nýlega
eignast. Einar ók bílnum sjálfur,
en farþegar voru Pálmi Hannesson
rektor, Sveinbjörn Siguijónsson
kennari, Valdimar Sveinbjömsson
og ég. Auðvitað var kveðist á í ferð-
inni og til skýringar á því sem á
eftir kemur skal þess getið að ég
skemmti mér og nemendum mínum
stundum með kúluvarpi í skólaport-
inu. Ég sat aftur í og hafði orð á
því að bykkjan gengi skrykkjótt.
Var þá skjótt ljóðað á mig úr fram-
sætinu:
Óttast ruggið Kojls i kugg
kúlugugginn þundur
En úr aftursætinu var svarað:
Sónar bruggar görótt grugg
gíraduggur lundur.
Þegar frá leið fundu menn út að
með því að setja ^Lónar hnugginn"
í staðinn fyrir „Ottast raggið" var
komin boðleg sléttubandavísa. einu
sinni voram við Einar á leið upp
að Kolviðarhóli með skíðafólk í
kalsaveðri og Einar við stýrið dálít-
ið kvefaður. Hann vissi að ég var
með pakka af smávindlum í vasan-
um en vissi hinsvegar ekki hvað
tegundin hét. Þá verður honum að
orði:
Vindil gefa víst þú skalt
svo verði ei kvefið mér að bana
Þennan fyrripart var ekki erfítt
að botna:
Ef þér hefur orðið kalt
angrið sefar Pepitana.
En Pepitana var einmitt nafnið
á vindlunum.
Segja má að Einar tæki miklu
ástfóstri við okkar gamla skóla. Á
fímmta tug aldarinnar, þegar það
kom til orða hjá ráðamönnum um
skólamál að flytja skólann í nýtt
og stærra húsnæði svo að hann
gæti einn fullnægt nemendum
borgarinnar, lagðist Einar ákveðið
á móti því enda varð þróunin önn-
ur. Svo kom það í hlut Einars að
sjá um endurbætur gamla skóla-
hússins. Það var klætt að utan með
úrvalsviði án þess að útlit þess
breyttist, og gerðar voru nauðsyn-
legar breytingar innanhúss. Og
skólinn stendur æ hinn sami.
Það voru margar ánægjustundir
sem við hjónin áttum hjá þeim hjón-
um Einari og Rósu, einkum meðan
þau áttu heima í Norðurmýrinni.
Það verður seint þakkað eins og
vert er. Einar Magnússon var einn
þeirra manna sem ég hefði mjög
ógjarnan viljað hafa farið á mis við
að kynnast. Það kom oft fram hvað
honum var annt um nemendur,
ekki aðeins meðan þeir vora í skóla,
heldur einnig að skólavist lokinni.
Hann gerðist fljótt fijálsmannlegri
í umgengni sinni við nemendur en
lengi hafði verið í tízku og áttum
við samleið í því. Honum lét aldrei
að vera mjög hátíðlegur.
Mikið missti Rósa þegar Einar
missti heilsuna, meira en táram
tekur. Við lifendur getum ekki ann-
að gert en að óska henni, dætrum
og dætrabörnum þess að þau fái
styrk í sorg sinni.
Blessuð sé minning Einars Magn-
ússonar.
Sigurkarl Stefánsson
MorgunDlaOiö/bigurour jonsson
Hótel Geysir í Haukadal. Á góðviðrisdögum á mikill fjöldi ferðamanna leið hér um og hótelið þjónar
því brýnni þörf.
Náttúran sér um skemmtiatrið-
in á Bláfellsbar Hótels Geysis
Selfossi.
HIÐ NÝREISTA hótel að Geysi
í Haukadal jók nýlega við starf-
semi sína og opnaði Bláfellsbar
i húsakynnum sínum. Barinn ber
nafn af Bláfelli sem blasir við
gestum hótelsins til norðurs. Út
um glugga hótelsins sér vel yfir
hverasvæðið í Haukadal þar sem
Strokkur sér gestum fyrir
ókeypis skemmtiatriðum og
þeytir vatnsstrókum í loft upp.
Náttúran er líka söm við sig og
gleður auga gestanna með ótrú-
legum litatilbrigðum.
Hótel Geysir tók til starfa í sum-
ar og er ekki að fullu frágengið.
Áformað er að ganga frá aðalinn-
gangi hótelsins í vetur svo og að
laga baðaðstöðuna og sundlaugina
sunnan undir hótelinu. Þá er og
ofarlega í hugum eigenda hótelsins
að byggja álmu með hótelherbergj-
um fyrir um 70 gesti við hótelið.
„Ef einhvers staðar hefur verið
þörf fyrir hótel var það hér á þessu
svæði,“ sagði Már Sigurðsson hótel-
stjóri. „Fólk á ekki að þurfa að aka
langar leiðir eingöngu til þess að
borða, þegar það er að fara að skoða
þessa staði héma, Gullfoss og
Geysi. Fólkið hefur lítinn tíma í
dagsferðum en með þessari þjón-
ustu okkar héma nýtist tími þess
betur og það fær meira út úr ferð
sinni. Einnig er það svo að bygging
myndarlegs hótels hér á þessu
svæði gefur fólki betri mynd af
staðnum. Það verkar nefnilega illa
á fólk að sjá niðumíðslu á þessum
aðalferðamannastað landsins.
Á hlaðinu við Hótel Geysi er oft
æði mannmargt, einkum þegar
Geysisgos era í vændum. Þá skipta
gestir þúsundum á einum degi. Það
era einkum erlendir ferðamenn sem
notið hafa matarþjónustu hótelsins,
en fyöldi íslenskra gesta fer vax-
andi, giftingarveislur hafa verið
haldnar í hótelinu og hópar hafa
pantað þar þjónustu. Innréttingar
hótelsins era sérstakar að gerð og
kalla fram stemmningu sem hæfír.
í september er von á knattspymu-
liðinu Juventus sem hyggst halda
veislu í hótelinu. Salur hótelsins
hefur einnig verið nýttur undir sýn-
ingar og er þar nú sýning á
málverkum Gísla Sigurðssonar.
Það era hjónin Már Sigurðsson
og Sigríður Vilhjálmsdóttir sem
reka Hótel Geysi og söluskálann
Geysi. Það er í mörgu að snúast
yfír ferðamannatímann enda fara
um staðinn 80% þeirra erlendu
ferðamanna sem til landsins koma
á ári hveiju.
— Sig Jóns.
Ræðismenn Islands í öllum
heimsálfum hittast í Rvík
„Þetta er í Jþriðja skipti sem
ræðismenn Islands erlendis
þinga í Reykjavík, en æskilegt
væri að hægt væri að halda slíka
fundi reglulega,“ sagði Komelí-
us Sigmundsson, deildarstjóri
almennrar deildar í Utanríkis-
ráðuneytinu, er blm. Morgun-
blaðsins innti hann eftir tilhögun
þings ræðismanna í Reykjavík
dagana 31. ágúst til 4. september
nk.
Ræðismennimir sem sækja munu
þingið eru margir hveijir langt að
komnir, a.m.k. einn kemur frá
Afríku og munu allar aðrar heims-
álfur einnig eiga sína fulltrúa. Búist
er við hátt í 300 manna hópi, 130
ræðismönnum ásamt ijölskyldum,
og mun allur hópurinn dvelja á
Hótel Loftleiðum meðan á heim-
sókninni stendur.
Island hefur ræðismenn í 162
borgum í rúmlega 50 löndum.
Kvaðst Komelíus telja að af þeim
sem hingað koma nú, væri elstur í
starfi ræðismaður íslands í Ála-
sundi í Noregi, Óskar Larsen, en
hann hefur gegnt starfanum frá
árinu 1949.
Dagskrá þingsins hefst þann 1.
september á þvj að utanríkisráð-
herra, Matthías Á. Mathiesen fjallar
um utanríkisstefnu Islendinga í er-
indi. Þá ræðir Ingvi Ingvason
ráðuneytisstjóri Utanríkisráðuneyt-
isins, um utanríkisþjónustuna og
hlutverk hennar og Þórhallur Ás-
geirsson, ráðuneytisstjóri í Við-
skiptaráðuneytinu, mun fjalla um
utanríkisverslun íslendinga. Þá
munu ræðismenn snæða hádegis-
verð í boði samtaka útflytjenda, en
að honum loknum flytur Ólafur
Davíðsson, framkvæmdastjóri Fé-
lags íslenskra iðnrekenda, erindi um
íslensk efnahags- og útflutnings-
mál. Þar á eftir fræðir síðan Friðrik
Pálsson, forstjóri Sölumiðstöðvar
hraðfrystihúsanna, ræðismenn um
útflutning íslenskra sjávarafurða
og Ragnar Halldórsson, formaður
stjórnar Útflutningsmiðstöðvar iðn-
aðarins, flytur erindi, er að þeim
málaflokkum lýtur. Þessum fyrsta
degi þings raeðismanna lýkur við
svo búið með kvöldverði í boði utan-
ríkisráðherra. Næsta degi verður
varið í skoðunarferð m.a. til Gull-
foss og .Geysis, en morguninn 3.
september gefst ræðismönnum
kostur á að hlýða á allmarga fyrir-
lestra um menningar- og ferðamál.
Þeir snæða síðan hádegisverð í boði
borgarstjórans í Reykjavík, Davíðs
Oddssonar, fara í skoðunarferð um
Reykjavíkurborg og halda við svo
búið í móttöku til forseta Íslands,
frú Vigdísar Finnbogadóttur.
Að kvöldi þessa þriðja dags heim-
sóknarinnar gangast samtök út-
flytjenda fyrir kvöldverðarboði og
léttri skemmtidagskrá á skemmti-
staðnum Broadway.
Daginn eftir halda flestir ræðis-
mannanna heim á leið, en nokkrir
þeirra munu þó, að sögn Kornelíus-
ar Sigmundssonar, framlengja
dvölina, ýmist til þess að ferðast
meira um landið eða efla viðskipta-
sambönd sín hér.
Courantmynt
fyrir Specie
Leiklist
Jóhann Hjálmarsson
Afmæli Reykjavíkur:
SKÚLIMAGNÚSSON OG UPP-
HAF REYKJAVÍKUR
eftir Kjartan Ragnarsson.
Tónlist: Atli Heimir Sveinsson.
Leikarar Leikfélags Reykjavík-
ur.
Skúli Magnússon og upphaf
Reykjavíkur, leikþáttur eftir
Kjartan Ragnarsson, var fluttur
á afmælisdegi Reykjavíkur í gær.
Eins og nafnið gefur til kynna er
hér um að ræða tilraun til upprifj-
unar á Islandssögu þar sem Skúli
situr í öndvegi með innréttingar
sínar. Eins og mönnum er kunn-
ugt mætti viðleitni Skúla litlum
skilningi þrátt fyrir háan ríkis-
styrk og voru það ekki síst
einokunarkaupmenn sem snerast
gegn fyrirtækinu. í frægri vísu
er vikið að innréttingunum með
orðunum: „Kominn er fransós,
kláði á fé, Courantmynt fyrir
Specie." Fór svo að menn unnu á
ný ull með hefðbundnum hætti í
staðinn fyrir að stunda verk-
smiðjurekstur.
Kjartan Ragnarsson lætur ís-
lendinga kyssa vönd konungs-
valdsins og smjaðra fyrir
embættismönnum. Upp úr allri
eymdinni rís Skúli Magnússon
hressilega túlkaður af Þorsteini
Gunnarssyni. Ymis atriði sýning-
'arinnar þóttu mér góð og skopleg
vel, eins og til dæmis þegar greint
er frá fundi Skúla og danskra.
Þar era viðhorf Dana til skersins
sýnd í þvi ljósi sem við þekkjum.
Ekki er líklegt að Kjartan
Ragnarsson hafi hugsað sér að
semja nýja íslandsktukku með
leikþætti sínum um Skúla Magn-
ússon. Þótt bragðið hafí verið upp
skemmtilegum og fjörlegum
myndum í þættinum fengist ég
ekki til að mæla með því að hann
yrði lengri en það sem við sáum
á hátíðinni.