Morgunblaðið - 21.11.1986, Blaðsíða 52

nrig.MavóM jí fn'/it 'ím'jj cro\iht •:>;i m
52 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. NÓVEMBER 1986
rnmám
»Heyrbu, 'eq verb að bsettcu.þessi
pcxunQi hcunqfir htrenn b'i<bandi
e-ft'ir simanum.
\U~ m- c,-,°
... að brúa kyn-
slóðabilið
TM Reg. U.S. Pat Oft,—all rights reservsd
© 1986 Los Angeles Times Syndicate
Hér á vinnusvæðinu
verða allir að vera með
hjálm. Skiptir ekki máli
hver þú ert!
ÖSl GlC~
Þessi vill helst heitan
mat?
HÖGNI HREKKVISI
„FKÁB/eR. OPPFINMINS ÞeSSI
0LÍSTRANDI KETILI_.',/
Það er kominn tími til að borgað sé fyrir unnin störf, segir bréfritari, en ekki út á titilinn einan sam-
an. Hvemig væri nú að framkvæmdastjóri VSÍ ynni eina viku að hinum svokölluðu kvennastörfum og
þægi þau laun sem venja er að borga fyrir þau? Ætli kæmi þá ekki annað hljóð í strokkinn?
Vegna ummæla framkvæmda-
stjóra VSI um launahækkanir
í svokölluðum kvennastörfum
Þá veit maður það. Það er hægt
að verða framkvæmdastjóri hjá
Vinnuveitendasambandi íslands án
þess að vita nokkuð um störf fólks-
ins í landinu.
Þórarinn V. Þórarinsson ætti að
prófa að vinna svona eins og einn
dag í fiskinum, auðvitað í bónus.
Næsta dag mætti láta hann sjá um
hóp af háværum og óstýrilátum
bömum. Þriðja daginn gæti hann
unnið f eldhúsi og stundað sjúklinga
þann §órða. Fimmta daginn mætti
t.d. setja hann á kassa í kjörbúð
og sjá hvort hann stæði sig ekki.
Nú, í vikulokin eftir helgarhrein-
geminguna heima hjá sér væri hann
kannske orðinn nokkum veginn fær
um að meta það hvort ástæða væri
til að halda launum kvennastétt-
anna niðri.
Það er kominn tími til að fólk
reyni að sjá í gegnum blekkinguna
sem viðhöfð er til að mismuna fólki
í kjörum. Auðvitað ætti að greiða
laun fyrir unnin störf, en ekki stöðu-
príl og titlatog. Ekki ætla ég mér
að gera lítið úr störfum karla al-
mennt, en sú ábyrgð sem gjama
er vitnað til, er oft meiri í orði en
á borði. Þeir sem fá háu launin, eru
ekki endilega alltaf þeir sömu og
vinna fyrir þeim, þetta vita nú flest-
ir svona innst inni. En það er ekki
nóg að vita staðreyndimar, það
verður líka að viðurkenna þær og
þora að takast á við fordómana og
blekkinguna. Og sem betur fer er
til fólk sem þorir og vill. Með kveðju
til allra sem beijast fyrir jafnrétti.
Guðrún Halldórsdóttir
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til - eða hringja milli kl. 17 og 18, mánudaga til
föstudaga, ef þeir koma því ekki við að skrifa. Meðal efnis, sem vel er
þegið, eru ábendingar og orðaskipti, fyrirspumir og frásagnir, auk pistla
og stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn, nafnnúmer
og heimilisföng verða að fylgja öllu efni til þáttarins, þó að höfundar
óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina því til lesenda blaðsins utan höfuð-
borgarsvæðisins, að þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja hér í dálkunum.
Yíkverji skrifar
Sjúklingar, sem jafnvel þurfa að
dvelja langdvölum á sjúkrahús-
um, hafa ekki úr miklu að velja í
frístundum. Bækur og fjölmiðlar
dagsins eru því kærkomin afþreying
og liggja dagblöð frammi á deildum
spítala. Gömul kona, sem Víkveiji
hafði tal af, kvartaði hins vegar
undan því, að sjúklingum gengi oft
erfiðlega að fá þau til aflestrar.
Astæðuna sagði hún, að starfs-
fólkið tæki blöðin og væru þau í
herbergjum starfsfólks stóran hluta
dagsins, en ekki á stofum sjúklinga.
XXX
Innkaupaferðir til útlanda hafa
verið fréttaefni að undanfömu
og margur maðurinn gert góð kaup
í Glasgow, London eða annars stað-
ar. Tollverðir hafa fett fíngur út í
allt það magn sem ferðalangar hafa
komið með heim í pokum sínum og
pinklum, margfalt umfangsmeiri og
þyngri, en á útleiðinni. í sjálfu sér
hafa þessir opinberu starfsmenn
ekki gert annað en þeim er uppá-
lagt að gera. Víkveiji veltir því þó
fyrir sér hvort ekki sé meiri ástæða
til að yfirvöld spymi við fótum á
ýmsum öðrum sviðum tollgæzlu og
eftirlits.
Víkveiji tekur undir með konunni
sem sagði í Dagblaðinu í vikunni:
„Auðvitað keypti ég fyrir meira en
7 þúsund krónur. Þeirri upphæð
eyddi ég í Fríhöfninni. Ég held að
það sé kominn tími til að breyta
þessum fáránlegu reglum um há-
marksupphæð. Það fer hvort sem
er enginn eftir þeim, hvorki toll-
verðir né ferðamenn".
XXX
Framhaldssögu lauk á íþrótta-
síðu Morgunblaðsins á þriðju-
dag með fyrirsögninni „Guðmundur
kominn heim". í frétt sem fylgdi
var sagt frá því, að sterkasti leik-
maður síðasta íslandsmóts í knatt-
spymu, Guðmundur Torfason, væri
nú kominn heim eftir að hafa
þvælzt um hálfa Evrópu á vegum
þýzks umboðsmanns síðan knatt-
spyrnutímabilinu lauk hér á landi.
Guðmundur hefur verið í Belgíu
einn daginn, í Þýzkalandi þann
næsta, Sviss, Grikkland og fleiri
lönd hafa verið nefnd og útilegan
var orðin löng hjá þessum afreks-
manni í íþróttum. Reyndar hefur
sölumaðurinn þýzki oftsinnis staðið
sig vel í viðskiptum sínum fyrir og
með íslenzka knattspymumenn.
Hins vegar er spuming hvort
íslenzkir knattspymumenn geti
ekki tekið sig saman og á einhvem
hátt komið í veg fyrir svona sölu-
og sýningarferðir, sem oft hefur
virzt ábyrgðalaus hringlandaháttur.
Ef erlend knattspymufélög vilja
sækja eitthvað hingað eiga þau að
snúa sér beint til slíkra samtaka.
Undanfarin ár hafa þau sótt marg-
an góðan leikmanninn hingað og
Víkveiji hefur trú á að þau geri það
áfram þó það kosti þau eitthvað.
Smávegis af stolti skemmir ekkert
í þessu sambandi.