Morgunblaðið - 18.01.1987, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. JANÚAR 1987
Þessar
persónur
komutil mín
og þeim lá
mikið á hjarta
Það hefur líklega ekki farið
framhjá mörgfum hið mikla umtal
sem nýársleikrit sjónvarpsins
hefur hlotið. Lesendadálkar dag-
blaðanna hafa verið fuUir af
yfirlýsingum og sitt sýnist hverj-
um. „Argasta klám“ eða „list-
rænt meistaraverk". Fáir virðast
hlutlausir. Leikritið hreyfði við
áhorfendum og það mjög ræki-
lega. Það sem fólk virðist helst
sjá verkinu til foráttu er hin
erótíska sena, sem kom fram
fyrstu mínúturnar. Velta má fyr-
ir sér, hvort persónan Haraldur
sé ekki nokkurs konar erótískur
segull í myndinni og senan e.t.v.
notuð til að undirstrika það hlut-
verk hans.
Minna er talað um textann sem
fylgdi hinni umdeildu senu, en
þar birtist djúp sektarkennd per-
sónunnai Haraldar — minning
hans um móðurina.
Höfundurinn, Nína Björk Áma-
dóttir, gaf góðfúslega leyfi til þess
að hluti úr þessum texta yrði birtur
og fer hann hér á eftir:
Haraldur: „Þegar ég var bam í
litla sjávarplássinu, horfði ég á
móður mína seint á kvöldin, horfði
á hana sitja og horfa út um
gluggann, horfa og dylja kvíða sinn,
dylja hann mér og bróður mínum
sem var yngri en ég. Hún vildi ekki
gera okkur óttaslegna og ekki gefa
restinni af heiminum, sem var
plássið, höggstað á sér. Svona
skynjaði ég þetta, þó ég væri bam
og gat á einhvem hátt sett það í
samhengi við allt annað. Og þegar
hafið hremmdi föður minn og kon-
umar komu með blóm og kökur,
og þegar við gengum eftir kis-
tunni, leiddi ég móður mína. Hún
titraði örlítið, eins og gráturinn sem
hún hélt svo föstum inni í sér, fengi
að leita örlítið út í líkama hennar.
Um nóttina læddist ég á eftir henni
yfir fjörukambinn, niður í fjöruna,
faldi mig og hlustaði á grát hennar
hljóma við brimið. Heillaður hlust-
aði ég á grát hennar. Svo oft fannst
mér ég vera vondur að hafa getað
notið þessarar stundar eins og ég
gerði það. Grátur hennar var ekki
sorgargrátur, ekki reiðigrátur, það
var eins og hún gréti sig ( sátt við
brimið, í sátt við hafið og brimið,
sem höfðu hremmt föður minn frá
henni. Svona skynjaði ég þetta.
Nína Björk er treg að tjá sig um
verkið — segir það ekki höfundarins
að útskýra, heldur að miðla.
„Ég las einu sinni um þekktan
rithöfund sem var beðinn um að
útskýra verk sitt og hann svaraði
Nina Björk Árnadóttir
með lftilli sögu, sem ég vil gjaman
nota líka við þetta tækifæri," segir
hún og brosir.
„Sagan er svona: Það var marg-
fætla sem mætti kengúru. Kengúr-
an segir við margfætluna: Hvemig
í ósköpunum ferðu að því að ganga?
Þá svarar margfætlan: Fyrst tek
ég vinstri fót númer tvö og set
hann fram fyrir vinstri fót númer
eitt. Svo hugsaði margfætlan sig
lengi um — en eftir það gat hún
ekki gengið meira." — Ég skrifa
af því að ég er innblásin og guð
hefur gefið mér þessa gáfu, ég trúi
því. Svo verður maður að rækta
sinn akur eins vel og maður getur
og nota innblásturinn. En í sam-
bandi við þetta verk, þá settist ég
niður við Drekkingahyl og þessar
persónur komu til mín og þeim lá
mikið á hjarta. Þannig varð leikrit-
ið til. Svo fann leikstjórinn í því
ýmis tákn, s.s. speglana og vatnið.
Samstarf okkar var einstaklega
gott. Ég er mjög sátt við hvernig
verkið var unnið.
Hvert finnst þér vera hlutverk
listamannsins?
„Hlutverk listamannsins finnst
mér m.a. vera að vekja til um-
hugsunar og benda samtímanum á
það sem aflaga fer, t.d. á þá sem
eru utangarðs og utanveltu í lífínu
— að vekja hið mannlega í okkur
öllum, veicja það þegar það sefur,
því að það býr í okkur öllum fögur
manneskja, líka þeim sem skrifa
skrílslegustu bréfín til dagblað-
anna.“
Telur þú að rithöfundar eigi
ekki einnig að skemmta fólki?
„Það hafa iíklega allar persónur,
allar manneskjur margar hliðar. En
ég myndi aldrei setjast niður og
segja við sjálfa mig: Nú ætla ég
að skemmta, eða nú ætla ég að
vekja fólk til umhugsunar. Það vill
bara þannig til að þær persónur sem
koma til mín eru óþreyjufullar, þeim
liggur yfírleitt svo mikið á hjarta,
það brennur eitthvað mikið á þeim.
En þær hafa auðvitað allar sínar
broslegu hliðar líka.“
Fylgdist þú með upptöku leik-
ritsins?
„Nei. Ég var viðstödd samlestur-
Rætt við Nínu
Björk Árnadóttur
rithöfund um
sj ónvarpsleikrit
hennar „Líf til
einhvers“
inn og svo var ég náttúriega við-
stödd þann daginn sem mjmdin var
tekin af mér sjálfri. En við Kristín
leikstjóri unnum saman í u.þ.b.
mánuð áður en hún byijaði að vinna
sitt starf. Svo treysti ég henni alveg
fyrir því að ég sé svo sannarlega
ekki eftir því. Hún hafði reyndar
stundum samband við mig ef það
voru einhveijar smávægilegar
breytingar sem hana langaði að
gera á texta, þá hringdi hún alltaf
í mig og bar það undir mig. Það
var ekkert f myndinni sem kom
mér á óvart, þótt ég fylgdist ekki
með æfíngunum. Kristínu fannst
það betra að ég væri ekki viðstödd,
því að það er mjög stuttur tími sem
leikstjórar hafa og mér fannst það
mjög eðlilegt. Hún er líka snillingur
í sínu fagi og mikill listamaður. Ég
hefði ekki treyst öllum svona vel
fyrir mínu verki, því var ég alveg
róleg, þótt ég væri ekki viðstödd."
Hvernig líður þér eftir allt
þetta fjaðrafok? Hefur það haft
einhver áhrif á þig sem rithöf-
und?
„Nei, ég held að það hafí engin
áhrif á mig sem rithöfund, en mér
fínnst nú mál að linni."
TEXTI: HRAFNHILDUR
V ALGARÐSDÓTTIR
Rýmingarsala á vönduðum og góðum kuldaskói
Panzl — Puffins — Oswald — Ara — o.fl. gerðir Haelaskór úr leðri kr. 990, áður kr. 2.124.
Götuskórfrá Puffinskr. 1.496, áðurkr. 2.495.
Einnig ýmsar gerðir frá Si
Puffins hælaskór, 3 hælastærðir.
Karrýgult st.: 36—41.
Áður kr. 2.390. Nú kr. 1.650.
Reimaðir götuskór.
Áður kr. 996.- Nú kr. 500.-
10
—SKúEnra
VELTUSUNCM 1
21212
u
T
S
A
L
A
ÚTSALAN HEFST Á MORGUN
Dömupeysur
Herrapeysur
Barnapeysur
> tg PRJONASTOFAN
Uduntv,
verslun v/Nesveg