Morgunblaðið - 24.03.1987, Page 37
36
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 24. MARZ 1987
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 24. MARZ 1987
Ö4
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aöstoðarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágústlngi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aðalstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 500 kr. á mánuöi innanlands. I lausasölu 50 kr. eintakiö.
Umskipti
hjá Flugleiðum
Harkan í samkeppni flugfé-
laga á alþjóðlegum flug-
leiðum hefur verið mikil
undanfarið. Á þetta ekki síst
við um leiðina yfir Norður-
Atlantshaf. Sífellt berast fréttir
um ný úrræði flugfélaga til að
tryggja stöðu sína á þeirri leið
eða bijótast inn á hana. Mörg
þeirra endast aðeins skamma
hríð, önnur, sem eru rótgróin,
vilja auka hlut sinn og beita til
þess ýmsum ráðum. Á forsíðu
Morgunblaðsins á laugardag
var til að mynda greint frá því,
að SAS hótaði að hætta við
kaup á bandarískum farþega-
þotum ef félagið fengi ekki að
fljúga til fleiri bandarískra
áfangastaða en nú.
Flugleiðir hf., sem eru þátt-
takendur í samkeppninni á
Norður-Atlantshafi, héldu aðal-
fund á föstudag. Þar kom fram,
að á árinu 1986 var afkoma
félagsins betri en nokkru sinni
fyrr í sögu þess. Hefur nú verið
hagnaður á rekstri þess í fjögur
ár; hann dugar þó ekki enn til
þess að vinna upp tapið á rekstr-
inum 1979 til 1982. Þijár
meginástæður eru gefnar fyrir
hinni hagstæðu niðurstöðu:
lækkun eldsneytisverðs, vax-
andi umsvif félagsins og aukin
nýting. Síðastliðið ár flutti fé-
lagið fleiri farþega en nokkru
sinni fyrr, það er yfir 800 þús-
und.
Áætlunarflug Flugleiða er
þrískipt: jfir Norður-Atlants-
haf, frá Islandi til Evrópu og
innanlandsflug. Á undanfömum
ámm hefur Evrópuflugið vaxið
mest. Á síðustu þremur áram
hefur farþegum í Evrópuflugi
Qölgað um 103 þúsund eða um
67% og vora þeir 256 þúsund á
síðasta ári, aðeins fleiri en í
Norður-Atlantshafsfluginu.
Þessi vöxtur á Evrópuleiðum
stafar annars vegar af auknum
ferðalögum Islendinga og hins
vegar af miklum áhuga evr-
ópskra ferðamanna á íslandi.
Evrópsk flugfélög fylgjast að
sjálfsögðu með þróuninni á flug-
leiðum til íslands. Uppi era
áform hjá einhveijum þeirra um
að hefja hingað áætlunarflug.
Ekki er vafí á því, að tilkoma
hinnar nýju og glæsilegu flug-
stöðvar á Keflavíkurflugvelli á
eftir að hafa áhrif á erlend flug-
félög, þegar þau gera upp hug
sinn varðandi Islandsflug. Jafn-
framt er til þess að líta, að á
vettvangi Evrópubandalagsins
er unnið að því að auðvelda
samkeppni milli flugfélaga.
Breytingar í þeim efnum eiga
eftir að hafa áhrif utan landa-
mæra bandalagsríkjanna.
Allir viðurkenna, að flugvélar
Flugleiða þarf að endurnýja.
Stjóm félagsins hefur haft það
til athugunar, hvernig að þess-
ari endumýjun skuli staðið. Þar
era álitamálin mörg. Sú stefnu-
mótandi ákvörðun hefur verið
tekin, að fyrst skuli flugvélamar
á Evrópuleiðunum endurnýjað-
ar. Á hinn bóginn hefur hvorki
verið ákveðið, hvemig staðið
skuli að fjármögnun, né hvaða
flugvélar skuli keyptar. Það er
skynsamlegt að beina athygl-
inni fyrst að Evrópuflugleiðun-
um. Fái Flugleiðir nýja
keppinauta er líklegast, að það
verði á þeim leiðum. Farartæki,
þjónusta og verð auk áfanga-
staða og ferðatíðni era þættir,
sem viðskiptavinirnir hafa í
huga við kaup á farseðlum.
Talið er, að á núvirði kosti
endurnýjun flugvélaflota fé-
lagsins um 10 milljarða króna.
Hér er því um meiri íjárfestingu
að ræða en nokkurt íslenskt
fyrirtæki hefur áður staðið
frammi fyrir. Er ekki að undra,
þótt það vefjist fyrir mönnum,
hvernig að fjáröflun skuli stað-
ið. Hitt er ljóst, að það er
óhjákvæmilegt fyrir félagið, vilji
það halda sínum hlut, að ráðast
í þetta stórvirki. Fyrir þennan
aðalfund Flugleiða var meiri
ásókn í hlutabréf í félaginu en
menn eiga að venjast á íslensk-
um markaði. Ýmislegt bendir
til þess, að hana megi að vera-
legu leyti rekja til valdabaráttu
innan félagsins. Á hinn bóginn
er hér einnig um vaxandi áhuga
einstaklinga og fyrirtækja
þeirra á því að fjárfesta í öflug-
um fyrirtækjum. Ef til vill er
unnt fyrir Flugleiði að styrkja
fjárhagslega stöðu sína með
sölu nýrra hlutabréfa. Kapp-
hlaup um völd og áhrif milli
núverandi hluthafa má að
minnsta kosti ekki standa í vegi
fyrir því, að þessi fjármögnun-
arleið verði reynd vegna nýju
flugvélanna.
Flugleiðir hf. hafa staðið sig
þannig í hinni alþjóðlegu flug-
samkeppni á erfiðleikatímum á
einu erfíðasta markaðssvæði
heims, að full ástæða er til að
ætla að félagið sé vel í stakk
búið til að takast á við hin stóra
verkefni er miða að því að
treysta innviði og stöðu félags-
ins enn frekar.
Bjartsýni í herbúðum
Reagans forseta
eftír Henry Brandon
Svo virðist sem Ronald Reagan
Bandaríkjaforseta hafi tekist að
bæta að nokkru upp þann álits-
hnekki sem forsetaembættið^ beið
vegna vopnasölunnar til írans.
Embættismenn í Washington virð-
ast þessarar skoðunar og raunar ,
allur þorri almennings ef marka
má skoðanakannanir. Þótt sjón-
varpsávarp forsetans þar sem hann
viðurkenndi að hann bæri ábyrgð á
þeim mistökum sem gerð voru valdi
þar nokkru um, skiptir mestu að
Reagan hefur tekist að fá nýja
menn til liðs við sig og þar með
öðlast traust þjóðarinnar á ný.
Snjallasti leikur Reagans var
tvímælalaust sá að fá Howard Bak-
er, fyrrum öldungadeildarþing-
mann, til að taka að sér embætti
starfsmannastjóra. Baker naut mik-
ils álits er hann sat á þingi, hann
sannaði hæfileika sína er hann var
leiðtogi repúblikana í öldungadeild-
inni, og hann er þekktur fyrir að
vera maður hófsamur sem leita vill
sátta í sérhverri deilu.
Repúblikanar jafnt sem demó-
kratar fögnuðu því að Baker skyldi
tilnefndur til embættisins. Þeir
binda vonir við að Baker geti orðið
þess valdandi að framkvæmd
stjómarstefnunnar vegi þyngra en
afdráttarlaus hugmyndafræði sem
einkenndi feril Donalds Regan,
fyrrum starfsmannastjóra.
Skipun þeirra Franks Carlucci
öryggisráðgjafa og Williams Webst-
er, yfirmanns Ieyniþjónustunnar
(CLA), styrkir einnig stjómina og
bendir til þess að ábyrgir stjómar-
hættir hafi verið settir á oddinn.
Vitaskuld búast menn ekki við að
Reagan forseti söðli algerlega um
og taki að beijast fyrir aukinni
skattheimtu líkt og Baker gerði er
hann sat á þingi. En forsetinn verð-
ur að treysta á ráðleggingar
aðstoðarmanna sinna. Þær ráðlegg-
ingar munu vafalítið reyríast heilla-
drýgri en áður nú þegar nýir
stjómarhættir hafa mtt sér til
rúms.
Frank Carlucci er hvorki ævin-
týramaður né pólitískur hugsuður.
En hann hefur gífurlega reynslu á
sviði utanríkis- og hermála og hefur
sýnt að hann er staðfastur stjórn-
andi. William Webster naut mikillar
virðingar sem dómari í St. Louis
áður en hann réðst til starfa sem
yfírmaður alríkislögreglunnar og
fékk það erfiða hlutverk að endur-
reisa hana eftir Watergate-hneyksl-
ið. Nú tekst hann á við sams konar
verkefni innan leyniþjónustunnar.
Hann hefur ekki mikla reynslu á
sviði alþjóðamála en leyniþjónustan
þarf fyrst og fremst á vönduðum
og lögfróðum manni að halda, sem
nýtur trausts almennings. Allir
þessir eiginleikar fara saman í Will-
am Webster.
Meðaldrægar
eldflaugar
Svo virðist sem heppnin sem lék
við Reagan forseta fyrsta kjörtíma-
bilið sem hann sat að völdum hafi
aftur gengið til liðs við hann. How-
ard Baker íhugaði sjálfur að bjóða
sig fram til forseta í næstu kosning-
um og það er með ólíkindum að
Reagan skuli hafa tekist að fá hann
til að falla frá því áformi og koma
sér til hjálpar. Og hveijum hefði
dottið í hug að Mikhail S. Gorbach-
ev Sovétleiðtogi kæmi eins og
frelsandi engill og byði samkomulag
um útrýmingu meðaldrægra kjam-
orkuflauga í Evrópu. Efasemda-
mennirnir telja að Gorbachev hafi
boðist til að semja nú þar sem Reag-
an forseti og stjómin séu í sárum.
En vera kann að Gorbachev sjái sér
einnig hag í að ná árangri. Sérfræð-
ingar í bandaríska utanríkisráðu-
neytinu telja líkur á að samkomulag
um Evrópuflaugamar verði undir-
ritað á þessu ári. Ef svo fer mun
Gorbachev geta þegið boð forsetans
um að koma til Washington og
Reagan mun ljúka ferli sínum á
eftirminnilegan hátt.
Sú bjartsýni sem hefur gripið um
sig í herbúðum forsetans er tilkom-
in vegna þess að embættismenn
telja góðar horfur á samkomulagi
við Sovétmenn. Vegur þar þyngst
að Frank Carlucci hefur tekist að
fá samþykki varnarmálaráðuneytis-
ins og utanríkisráðuneytisins fyrir
drögum að sáttmála um Evrópu-
flaugamar þar sem einnig er að
finna ströng ákvæði varðandi eftir-
lit með þyí að hann verði virtur.
Samkvæmt drögum þessum munu
bandarískir sérfræðingar búnir full-
komnustu tækjum hafa eftirlit með
verksmiðjum þeim er framleiða sov-
ésku SS-20-kjamorkuflaugamar og
er gert ráð fyrir að 100 menn hafi
þann starfa með höndum að fylgj-
ast með því að Sovétstjómin virði
ákvæði sáttmálans. Ekki er búist
við því að Sovétmenn samþykki
þetta þegjandi og hljóðalaust en sá
vandi er ekki óyfirstíganlegur.
Bandarískir embættismenn hafa
rætt við starfsbræður sína í Evrópu
um framkvæmd eftirlitsins eins og
eðlilegt er þar eð flaugamar eru
staðsettar þar. Eftir því sem ég
best veit liggur þegar fyrir sam-
komulag um þetta atriði. Aukin
bjartsýni bandarískra embættis-
manna á einnig rætur sínar að rekja
til þess að Reagan forseta er um-
hugað um að knýja fram samkomu-
lag. I þriðja lagi hafa Sovétmenn
gefið til kynna að þeir séu reiðubún-
ir til að samþykkja eftirlit á sovésku
landsvæði. Yuri Vorontosov, helsti
samningamaður Sovétstjómarinnar
í Genf, sagði nýlega að ráðamenn
í Kreml væru reiðubúnir til að sam-
þykkja að bandarískir embættis-
menn fylgdust með því þegar
sovésku flaugamar í Evrópu yrðu
fjarlægðar. Sagði hann að Banda-
ríkjamenn þyrftu á sama hátt að
heimila sovéskum sérfræðingum að
skoða verksmiðjur þær sem fram-
leiða kjamorkuflaugamar. Hins
vegar hafa Sovétmenn ekki lagt
fram ítarlegar tillögur varðandi
þetta atriði.
Ólík aðstaða
Það er tiltölulega auðvelt fyrir
Sovétmenn að bjóðast til að heimila
eftirlit með verksmiðjunum þar sem
öll vopnaframleiðsla lýtur stjóm
ríkisvaldsins. í Bandaríkjunum
háttar þannig til að vopnafram-
leiðsla er í höndum einkafyrirtækja.
Ég sneri mér til bandarísks sérfræð-
ings og spurði hann hvort stjóm-
völdum í Bandaríkjunum myndi
takast að fá fyrirtækin til að fallast
á að sovéskir sérfræðingar fylgdust
með framleiðslu þeirra. Ég tók sem
dæmi fyrirtækin „Martin Marietta"
og „General Dynamics", sem fram-
leiða Pershing-flaugamar og stýri-
flaugamar sem komið hefur verið
fyrir í Evrópu, og spurði hvort þau
myndu reynast reiðubúin til sam-
starfs. Spumingum mínum svaraði
hann á þann veg að engu skipti
þótt fyrmefndu fyrirtækin væru
mótfallin eftirliti, þau myndu verða
tilneydd til að samþykkja það ef
þau hygðust tryggja áframhaldandi
viðskipti við yfirvöld hermála í
Bandaríkjunum. Ég vék því næst
að þeim kostnaði sem óhjákvæmi-
lega hlytist af því að hafa fjölmennt
bandarískt starfslið við eftirlit í
Sovétríkjunum og öðmm austan-
tjaldsríkjum. Sagði hann þau
útgjöld vera hverfandi lítil saman-
borið við kostnað vegna smíði
Pershing II-kjamorkuflauganna.
Loks vék ég að því hvort aðildarríki
Atlantshafsbandalagsins, og eink-
um Þjóðveijar, myndu samþykkja
að sovéskir sérfræðingar héldu til
innan landamæra þeirra. Kvað hann
viðbrögð viðkomandi ríkja hafa ver-
ið jákvæð og hefðu þau að ýmsu
leyti bætt þær tillögur sem Banda-
ríkjamenn hefðu kynnt þeim.
Uppsetning flauganna olli stjórn-
málaólgu í nokkmm ríkjanna og
allt bendir til þess að þau séu reiðu-
búin að sjá á bak þeim.
„Glasnost“
Frá því Gorbachev komst til valda
í Sovétríkjunum hafa embættis-
menn þar eystra sýnt áður óþekkta
hæfileika í miðlun upplýsinga og
áróðurstækni. Bandaríska embætt-
ismenn, sem vinna að samskiptum
austurs og vesturs, fysir mjög að
láta reyna á þá opinskáu umræðu
Einn snjallasti leikur, sem Ronald Reagan hefur leikið til að endurvekja traust á sér, er að fá Howard
Baker til að hafa daglega stjórn í Hvíta húsinu. Hér sést Reagan vísa Baker til sætis á ríkisstjómarfundi.
sem leiðtoginn hefur boðað sam-
kvæmt „Glasnost“-stefnunni svo-
nefndu og freista þess að fá aðgang
að sovéska sjónvarpinu. Utanríkis-
ráðuneytið bandaríska og sjálfstæð-
ar stofnanir hafa að undanfömu
kannað hvernig „Glasnost“-stefn-
unni verður best svarað. Áður fyrr
var þetta ekkert vandamál því þá
var áróður Sovétmanna nánast
bamalegur og stefnan ósveigjanleg.
Sovéskir ráðamenn og stjórnmála-
skýrendur hafa átt greiðan aðgang
að bandarískum sjónvarpsáhorfend-
um. Þeir hafa og staðið fyrir sínu
og svarað spumingum á lýtalausri
ensku. Bandaríkjamenn munu inn-
an tíðar leita eftir sams konar
aðgangi að sovéskum fjölmiðlum í
þeirri trú að stefna Sovétleiðtogans
taki einnig tií þeirra. Helst kysu
þeir að viðræðum bandarískra og
sovéskra embættismanna yrði sjón-
varpað um Sovétríkin. Vandinn er
sá að ákaflega fáir háttsettir banda-
rískir embættismenn tala rússn-
esku. Umræður með aðstoð túlks
verða aldrei jafn beinskeyttar því
þá er ekki unnt að tala beint til
áhorfenda. En vissulega eiga
Bandaríkjamenn sérfræðinga um
sovésk málefni sem tala reiprenn-
andi rússnesku.
Frá því Mikhail S. Gorbachev
komst til valda hafa orðið gífurleg-
ar breytingar. Hann er greinilega
mjög ákveðinn maður og hann
stefnir að því að ná samkomulagi
um afvopnun við Ronald Reagan
Bandríkjaforseta þar sem Reagan
gæti knúið fram staðfestingu þings-
ins á sáttmálanum áður en
kjörtímabili hans lýkur. Bandarískir
embættismenn voru lengi að átta
sig á hinni lævísu stefnu Sovétleið-
togans. Þessa dagana eru þeir óðum
að gera sér grein fyrir henni. Sam-
skipti austurs og vesturs hafa tekið
grundvallarbreytingum.
Höfundur var um 30 ára akeið
Moskvufréttarítari Lundúnablaðs-
ins Sunday Times. Hann ritar nú
dálka um bandarísk stjómmál og
er þekktur fyrir viðtöl sín við
Ronald Reagan og aðra háttsetta
bandaríska embættisntenn.
Á fundinum í Hvíta húsinu:
Reagan nær sér
*
a
Hvíta húsinu, Washington. Frá ívari Guðmundssyni, fréttaritara Morgunblaðsins.
Stuðningsmenn Reagans for-
seta eru himinlifandi vegna þess
hve vel hann stóð sig á blaða-
mannafundinum á fimmtudags-
kvöld. Jafnvel andstæðingar
forsetans viðurkenna að hann
hafi borið sigur af hólmi á fund-
inum, sem beðið hafði verið eftir
með eftirvæntingu.
Ekkert nýtt kom fram í íran-
málinu. Robert Strauss, fyrrver-
andi formaður Demókrata-
flokksins, lét svo ummælt í
sjónvarpsviðtali eftir fundinn, að
almenningur í Bandaríkjunum
væri orðinn hundleiður og
þreyttur á að þvæla um málið.
Klukkustund áður en fjölmiðla-
fundur forsetans hófst í austursal
Hvíta hússins fóru fréttamenn að
streyma gengnum norðausturhliðið
að forsetabústaðnum við Pennsyl-
vaniu-tröðina. Sumir blaðamenn
voru látnir tæma vasa sína áður
en verðir slepptu þeim inn. Vörður
virtist í fyrstu undrandi er hann sá
skilríki þess er þetta ritar. Það tók
heldur lengri tíma fyrir mig en aðra
að komast í gegn. Islenskir frétta-
menn eru sjaldséðir fuglar á þessum
slóðum.
Austursalurinn er líkastur litlu
leikhúsi, með þægilegum sætum
fyrir fréttafólkið, en á palli er
ponta, sem forsetinn gengur að eft-
ir löngum, teppalögðum gangi.
Forsetinn gekk að pontunni á
mínútunni átta. Hann bar sig frjáls-
mannlega leit brosandi yfir salinn.
Hátt og hvellt gall við rödd er
sagði: Forseti Bandaríkjanna.
Fréttamennimir risu á fætur sem
einn maður.
Forsetinn benti nú til aldurs-
forseta flölmiðlamannanna, Helenu
Thompson frá United Press Intem-
ational. Frúin hefír verið fréttakona
við Hvíta húsið frá ómunatíð. Ég
man eftir að hafa fyrst séð hana á
fyrsta blaðamannafundi Tramans
forseta í aprílmánuði 1945, en þá
var hún þegar „gömul í hettunni"
í Hvíta húsinu, kom þangað í tíð
Roosevelts.
Reagan afgreiddi spumingu frú-
arinnar snarlega og benti á næsta
spyijanda.
Það var augljóst frá byijun að
Reagan var í essinu sínu þama í
pontunni. Hann svaraði spurning-
um fljótt og vel, stundum með
gamanyrðum. Þetta hefði þess
vegna eins vel getað verið sóknar-
fundur í sveitakirkju. Jafnvel Sam
Donaldson, fréttamaður ABC-sjón-
varpsstöðvarinnar, sem er frægur
fyrir uppivöðslusemi, hagaði sér
eins og prúður fermingardrengur,
sem gengur til prestsins.
„Sjiikleg- illkvittni“
Það hefur vafalaust ýtt undir
hógværa framkomu fjölmiðla-
manna að þessu sinni, að daginn
fyrir blaðamannafund Reagans
hafði öldungadeildarþingmaðurinn
Alan K. Simpson frá Wyoming held-
ur betur tekið fjölmiðlafólk í
karphúsið fyrir það sem hann kall-
aði „sjúklega illkvitni“ í árásum á
forseta Bandaríkjanna. „Þið erað
ekki að spyija forsetann til þess
að fá svör," sagði öldungadeildar-
maðurinn, „þið haldið að hann sé
veikur fyrir og þess vegna hundelt-
ið þið hann“.
Þessar skammir þingmannsins
höfðu þau áhrif, að kunnir frétta-
þulir viðurkenndu að fjölmiðlafólk
hefði gengið of langt í ofstæki sínu
gagnvart forsetanum og að mál
væri að linni.
Reagan var fljótur til svara og
kankvís. Rautt er talinn besti litur-
inn til að ná athygli forsetans á
blaðamannafundum. Fagurlega
skreytt sjónvarpsfréttakona, rauð-
klædd, afsakaði sig með því að hún
strik
væri með hæsi; þess vegna kynni
forsetinn að eiga bágt með að heyra
hvað hún segði. Það fór ekki á
milli mála hvað frúin átti við, því
nokkram dögum áður hafði Reagan
sagt að hann gæti ekki svarað
spumingum fréttamanna fyrir
hæsi. Forsetinn greip glensyrði frú-
arinnar á lofti og sagði: „Ekki er
unnt að hæla manni meira en með
því að herma eftir honum."
Er ýjað var að því að forsetinn
hefði ef til vill ekki sagt satt og
rétt frá, svaraði hann: „Nei, ég
ætla ekki að skrökva að bandarísku
þjóðinni. Ég læt aðra um það.“ Öll-
um var ljóst hver átti sneiðina.
Forsetinn hitti í mark. Hann lét hjá
líða að skýra orð sín frekar.
Vígreifustu sjónvarpsmenn, eins
og t.d. Sam Donaldson frá ABC-
sjónvarpinu, viðurkenndu að
Reagan hefði staðið sig mjög vel.
„Hann var fyrsta flokks í kvöld,"
var haft eftir Donaldson, sem bætti
við: „Fimmtíu ára dvöl í Hollywood
kom honum að haldi og leyndi sér
ekki.“
Það kann að hafa farið fyrir fleir-
um eins og þeim er þetta ritar, að
hugsa til kappræðna þeirra Walters
Mondale og Reagans fyrir kosning-
araar 1984. í fyrra skiptið stóð
Reagan sig herfilega en í seinna
skiptið sigraði hann glæsilega.
Þetta er ekki í fyrsta skipti sem
Ronald Reagan rís upp eftir að
hafa verið sleginn niður.
En stundum er ekki nóg að vinna
eina orrustu í stóru stríði og íran-
málið er ekki úr sögunni.
Ný reglugerðarákvæði:
Sjúkraliðar eiga rétt
á framhaldsnámi
RAGNHILDUR Helgadóttir heil-
brigðis- og tryggingarráðherra
hefur gert breytingu á reglu-
gerðarákvæðum um Sjúkraliða-
skóla íslands. Breytingin tryggir
að sjúkraliðar eiga rétt á allt að
sex mánaða framhaldsnámi í sér-
hæfðum greinum, en þetta hefur
lengi verið baráttumál sjúkraliða
og hafa verið gerðar bókanir þar
að lútandi í kjarasamningum.
Ragnhildur Helgadóttir heil-
brigðis- og tryggingaráðherra sagði
í samtali við Morgunblaðið að nefnd
hefði unnið að endurskoðun reglu-
gerðarinnar um nám sjúkraliða og
hefði hún lagt til að haldinn yrðu
námsskeið í sérhæfðum gréinum
fyrir sjúkraliða árlega. Þær greinar
sem sérstaklega væra tilgreindar
væra öldranarhjúkran, bamahjúkr-
un, geðhjúkran, heimahjúkran, og
námsskeið vegna aðstoðar á skurð-
stofum. Nefndin teldi skólann ekki
í stakk búinn til þess að halda
lengri námsskeið en sex mánaða,
en gert væri ráð fyrir að kennsla
gæti hafist í sumum þessara greina
strax á næsta hausti.
„Nefndin var skipuð vegna end-
urtekinna óska Sjúkraliðafélagsins
og bókanir hafa verið gerðar hvað
þetta varðar í sambandi við kjara-
samninga oftar en einu sinni," sagði
Ragnhildur Helgadóttir, ennfremur.
RUV stefnir að
veitingu starfslauna
til listamanna
Verða laun menntaskólakennara
og frítt húsnæði í Eyjafirði
RÍKISÚTVARPIÐ ætlar að
stefna að því að veita starfslaun
til listamanna á komandi árum.
Markús Orn Antonsson útvarps-
stjóri lagði fram tillögu sína um
starfslaunin á fundi fram-
kvæmdasljórnar RUV og var hún
samþykkt þar einróma sl.
fimmtudag. Tillagan var síðan
kynnt útvarpsráði á föstudag og
var hún einnig samþykkt þar ein-
róma.
Listamennimir, sem koma til
með að njóta starfslaunanna, munu
fá að búa í húsi Ríkisútvarpsins í
Skjaldarvík í Eyjafirði og auk þess
munu þeir njóta starfslauna, sem
að öllum líkindum verða laun
menntaskólakennara. Elva Björk
Gunnarsdóttir framkvæmdastjóri
RUV sagði í samtali við Morgun-
blaðið að ekki væri frá þessu gengið
í smáatriðum svo sem hve hárri
upphæð væri veitt hveijum lista-
manni og hvort veitt skuli einum
eða fleiri listamönnum starfslaun
á. „Við eram menningarstofnun og
viljum gjarnan standa undir því
hlutverki. Okkur fínnst því sjálfsagt
að rétta fram höndina til að styðja
við bakið á listamönnum. Síðan er
gert ráð fyrir því að Ríkisútvarpið
semji við viðkomandi um framflutn-
ing á efni frá hans hendi að loknu
tímabili starfslaunanna," sagði Elva
Björk.
Ólafsfjöður:
Tveimur bjargað úr
Ólaf sfj ar ðamúlanum
Ólafsfirði.
ÖKUMENN tveggja bifreiða
lentu í vandræðum í Ólafsjarð-
amúla á föstudag í miklu hvass-
virði og snjókomu. Festu þeir sig
í fannferginu og þurftu aðstoð
björgunarsveita til að komast til
byggða.
UM hádegisbilið á föstudag skall á
versta veður, norðan hvassviðri með
mikilli snjókomu. Var þá vitað að
bílaumferð hafði verið á veginum
um Ólafsfjarðamúla. Þegar
grennslazt hafði verið um þær bif-
reiðir, sem vitað var um, kom í ljós
að ein þeirra á leið til Dalvíkur
hafði ekki komið fram. Vora björg-
unarsveitir SVFÍ á Dalvík og
Ólafsfirði þegar kallaðar út og
héldu þær á Múlann. Fundu þeir
síðan sína bifreiðina hvor, aðra
Dalvíkurmegin við svokölluð Mígildi
og hina Ólafsfyarðamregin utan við
Kúahagagil. Ökumennimir létu fyr-
ir berast í bifreiðum sínum og var
þeim báðum bjargað til byggða.
Aðstæður leitarmanna vora hinar
verstu vegna mikillar snjókomu og
hvassviðris.
Jakob
Landakotvill
stækka Hafnarbúðir
ST. JÓSEFSSPÍTALI hefur ósk-
að eftir leyfi til að byggja við
lijúkrunarheimilið í Hafnarbúð-
um og tvöfalda með því sjúkra-
rúmin.
í bréfí spítalans, sem lagt var
fyrir borgarráð, segir að reynsla
af Hafnarbúðum hafí verið góð en
komið hafi í ljós, að þjónusturými
hússins er það stórt að hægt væri
að sinna fleiri sjúklingum. I fram-
drögum, sem stjóm spítalans hefur
látið gera, er gert ráð fyrir við-
byggingu, sem fjölga mun sjúkra-
rúmum úr 25 í 48 og nýta um leið
betur það rými sem fyrir er.
Gert er ráð fyrir um 200 fer-
metra viðbyggingu á þremur
hæðum auk kjallara eða samtals
800 fermetra húsi, vestur af Hafn-
arbúðum. Byggingarkostnaður er
áætlaður um 23 milljónir og kostn-
aður við búnað 3 milljónir.
Heilbrigðis- og tryggingamála-
ráðuneytið hefur þegar heimilað
stækkun Hafnarbúða. Borgarráð
vísaði erindinu til skipulagsnefndar.