Morgunblaðið - 24.03.1987, Qupperneq 62

62
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 24. MARZ 1987
fclk í
fréttum
í síðastliðinni viku var stödd hér
á landi kona að nafni Halina
Harck Zaja^zkowska og var hún
í leit að íslenskum ljósmyndafyr-
irsætum. Halina þessi var hér á
vegum franska umboðsfyrirtæk-
isins Crystal og af því tilefni tók
blaðið hana tali og spurðist fyrst
fyrir um hvers konar fyrirtæki
Crystal væri.
þessum bransa klikkar fólk aðeins
einu sinni og það er aldrei gefinn
annar „sjens“.“
En hvert er ykkar hlutverk?
„Það er náttúrulega misjafnt
eftir fyrirsætum, en setjum sem
svo að ég sjái einhveija stúlku,
sem ég telji eiga góða möguieika
í París. Eftir að hafa skoðað ljós-
myndir af henni myndi ég ræða
«0*»££££■
HérmásjáttaUnu
^ðaviðungfru
• . a Giá«Birgl
ðlsiand,^1^
við foreldra hennar og kanna hug
þeirra til málsins. Að fengnu sam-
þykki og ráðstöfunum vegna
náms og annars slíks kæmi hún
til Parísar og við útvegum henni
verkefni. Það er náttúrulega ekki
til 100% trygging fyrir velgengni,
en þarna fá stúlkumar altjent
möguleika. Þær þurfa að hafa
með sér peninga til þess að lifa í
svona mánuð, en þá verður ljóst
hvort þær eiga möguleika eður
ei. Eftir um það bil ár í París
geta þær síðan farið til New York,
eða Mílanó þar sem launin eru
betri og eftir það halda þær sína
leið. Þess vegna þurfum við alltaf
að leita að nýjum stúlkum.”
Eru fyrirsætustörfin jafnvel-
borgvð og maður heyrir fleygt?
„Eg veit að vísu ekki hvaða
tölur þú hefur heyrt, en þær geta
fengið mjög vel borgað. Laun fyr-
ir dagsvinnu geta verið á bilinu
30-100.000 íslenskar krónur. Þar
með er ekki sagt að slíkt gerist
alla daga, en stúlkurnar okkar
vinna allar stöðugt og mér er
óhætt að segja að þær hafi gott
upp úr krafsinu. Sem fyrr segir
er starfsævi fyrirsætunnar ekki
löng — kannski tíu ár; en á þeim
tíma geta þær þénað þannig að
þær þurfi ekki að hafa áhyggjur
það sem eftir er.“
En hefur þér orðið eitthvað
ágengt áíslandi?
„Það er nú eiginlega of snemmt
að segja um það, því að fæstar
stúlkurnar eiga af sér ljósmynda-
safn, en það er eini mælikvarðinn
sem við getum notað. Það er ekki
nóg að sjá stúlkumar fyrir framan
sig. Ég verð hér einungis skamm-
an tíma og þessvegna hef ég
fengið Önnu Björk Eðvarðsdóttur,
fyrrverandi ungfrú Island, hjá
fyrirtækinu Fyrirsætan, til þess
að hafa augu og eyru opin fyrir
stúlkum hér á landi. Annars vil
ég benda stúlkum sem viija verða
fyrirsætur á að það er alls ekki
til neitt einhlítt „fyrirsætuútlit“.
Sumar af fyrirsætunum okkar eru
ekki beinlínis forkunnarfagrar, en
þær hafa eitthvað sérstakt við
sig. Þess vegna ættu stúlkur bara
að skoða blöð eins og Vougue og
Elle og virða fyrir sér fyrirsæturn-
ar í þeim. Sjái þær einhverja, sem
þeim finnst líkar sér á einhvern
hátt, þá er aldrei að vita nema
við séum sama sinnis og höfum
áhuga á þeim sem fyrirsætum."
Við höfum sérhæft okkur í að
vera einungis með fyrsta
flokks módel hveiju sinni og það
setur fyrirtækinu vissar skorður.
Það er varla hægt að segja að
fyrirtækið sé stórt í sniðum miðað
við þau, sem hafa t.d. 300 stúlkur
á sínum snærum, en á hinn bóg-
inn geta kúnnamir treyst því að
við séum ávallt með réttu stúlkuna
fyrir þá og þa segir sína sögu að
þrátt fyrir þessa tiltölulegu smæð
er fyrirtækið eitt hinna fimm
stærstu í París mælt hvað veitu
snertir.“
Eftir hveiju ertu að leita hér?
„Ungum stúlkum fyrst og
fremst — og síðan að sjálfsögðu
hina norræna útliti. Íslenskar
stúlkur hafa mjög góða húð, sem
er eitt það mikilvægasta, beina-
bygging og limaburður eru fyrir-
myndar, þær hafa blá augu og
síðan þetta mikla ljósa og rauða
hár. Þá má einnig nefna það að
þær eru yfirleitt hávaxnar, en
1,74 m er algjör lágmarkshæð.
Þegar ég hitti stúlkumar vil ég
ekki að þær séu með neinn and-
litsfarða, því að hann hylur það
sem við erum að leita að.“
Þú tekur fram að stúlkurnar
þurfí að vera ungar. Hversu ung-
ar?
„Þær mega ekki vera eldri en
tvítugar, því að þá strax byija
fyrstu hrukkurnar að myndast.
Fólki finnst kannski þær hrukkur
sem hálfþrítug manneskja er með
ekki miklar, en í þessum bransa
þarf húðin að vera alveg slétt og
felld, þannig að stúlkumar eru
ótrúlega fljótt úr leik. Önnur
ástæða fyrir því að við viljum fá
þær ungar til okkar er sú að þær
þurfa þjálfun. Það að vera fyrir-
sæta táknar ekki að þær gangi
um í fallegum fötum og láti taka
af sér myndir milli kampavíns-
glasa. Þetta er hörkuvinna og það
er mjög auðvelt að heltast úr lest-
inni. Þessi „glamor“-ímynd starfs-
ins er í raun klár tálmynd haldi
menn að þannig lifi og hrærist
toppmódel. Það er vonlaust að
stunda samkvæmi fram á rauða-
morgunn og vera síðan falleg og
í góðu formi morguninn eftir. I
íleit
að fyrirsætum
U CM : -* (.?■» : ‘ WíOKAtt : »». H»« VMfKhX H.IUílUCWWM: J.7< l', HWxrtJ* A*\».U» ««. AUXANOí* t.tt !<* XAR|\:AW> 17f 2J.» ATIIARINa' ’M 1- ltíA|OM> J.M ;j, t»M. AVv/U.V.liW
Fyrirsætur þær, sem Crystal hefur á sínum snærum.