Morgunblaðið - 05.09.1987, Blaðsíða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. SEPTEMBER 1987
S

©1966 Univ«rMl PrMS Syndicste
,f Bg cr báínn ab hengja upp handKlsái
hándahenní mömmu þinni o-bábhcrb&g-
fhu,og'eg notcu gestabc&)&- "
Ást er...
... aÖ koma stöðugt á
óvart.
TM Reg. U.S. P«t Off.— ai nghts rnnnd
• 1987 Los Angeles Twna. Syndkata
Þú hefur ekki stundað Það er ekki að sjá að for-
fasanaveiðar til þessa. eldrar þinir sakni þin svo
mjög. Þau hafa ekki lýst
eftir þér við okkur.
HÖGNIHREKKVÍSI
,,éö sé AO FUGL.ABA&IÐEC FROSIÖ. "
Áfengisverslunin best
komin í bragga eða tjaldi?
Til Velvakanda. ræða, sem hægt sé upp á að hlaupa, nýftjálsum ríkjum, rekur hið opin-
Viðskiptavinur skrifar:
í fylgiblaði Helgarpóstsins nýlga
þar sem fjallað var um verslanir
og þjónustu ýmiss konar sem stað-
sett er í hinni nýju Kringlu er viðtal
við „Ríkisstjóra ÁTVR“, eins og
hann er titlaður í yfirskrift.
Aðalfyrirsögn viðtalsins er raun-
ar: „Fólk færi í bragga...“, og er
þar vitnað til samtals við forstjóra
ÁTVR, þar sem hann er spurður,
hvort þeim peningum sé vel varið,
sem fóru í að koma upp þessari
nýju verslun.
Spuming blaðamanns var orð-
rétt: Hefur þetta ekki verið dýrt
fyrir ÁTVR og skattborgarana?
Forstjórinn svarar því til, að kostn-
aður sé vissulega talsverður, þótt
þeir hjá ÁTVR hafí engar endanleg-
ar tölur enn. Lokakostnaður verði,
samkvæmt mati, í kringum 90 millj-
ónir króna. Og bætir við, að þetta
sé í sjálfu sér ekki stór biti í háls
fyrir ÁTVR, aðeins lítið brot af
veltu, sem sé um 5 milljarðar króna,
og auk þess sé um varasjóð að
Víkveiji
Vörusýningar af ýmsu tagi eru
tíðar hér á haustdögum. Má
þar nefna búvörusýninguna BÚ ’87
og húsbúnaðarsýninguna Veröld
’87. Hvorug þ;3sara sýninga hafa
fengið náð fyrir augum Víkveija
og veldur þvi' ýmislegt. Sýningar
af þessu tagi eru fyrst og fremst
auglýsingar fyrir framleiðendur,
sem þar sýna vörur sínar og því
hæpið að selja inn á þær.
Enn fremur er ýmsum brögðum
beitt til að fá fólk til að koma þang-
að og er þá gjaman reynt að leggja
snörar fyrir bömin með ýmsum
skemmtunum og gylliboðum. Það
ætti tæpast að samræmast sýning-
um, sem ætlað er að vera alvarlegar
og bjóða upp á það helzta á sínu
sviði. Að mati Víkverja eiga böm
lítið erindi á sýningar sem þessar,
þó með einni undantekningu. BÚ
’87 var fyrirtaks vettvangur fyrir
yngri kynslóðina til að kynnast
íslenzkum húsdýram að nokkra
marki og hafa bömin vafalaust
haft gaman af því að skoða dýrin.
Hins vegar heftir danska skinkan
sennilega vakið þar mesta athygli.
Fyrir dyram stendur alþjóðleg
ef í harðbakkann slær.
„Hvort þessum peningum er
vel varið“, heldur forstjórinn
áfram, „Það fer auðvitað eftir
ýmsu. Menn fara í þessar búðir,
hvort sem þeim likar þær eða
ekki. Það er hægt að leiða rök
að því, að fólk fari í bragga eða
bilskúr, ef þvi væri að skipta.
Þannig að ef maður horfir beint
í peningana þá væri kannski best
að vera bara í tjaldi einhvers
staðar með þetta!“
Þetta svar, sem verður að skoða
sem viðhorf forstjóra ÁTVR til við-
skiptavina þessa einokunarfyrir-
tækis í eigu hins opinbera er í
hæsta máta dæmigert fyrir viðhorf
þeirra, sem veita forstöðu fyrirtæki
í eigu ríkisins, fyrirtæki, sem rekur
sig svo að segja sjálft, vegna þess
að landsmenn eiga í engin hús að
venda með þau viðskipti sem þeir
gera í „ríkinu".
Víða annars staðar þar sem þó
er um eins konar einokun að ræða,
í sambandi við áfengi, eins og t.d.
í Svíþjóð, og víðar um heim, t.d. í
skrifar
sjávarútvegssýning í Laugardals-
höllinni og við hana. Sú sýning
verður stærsta vörasýning hér til
þessa og mun laða að sér mikinn
flölda útlendinga. Hins vegar er
einn galli á gjöf Njarðar. Gistipláss
er af mjög skomum skammti og
við ráðum engan veginn við mót-
töku þúsunda erlendra gesta á
höfuðborgarsvæðið á sama tíma.
Öll hótel era fullbókuð á þessu
svæði og auk þess austan fjalls og
á Suðumesjum. Gestir, sem sækja
sýningar af þessu tagi, þurfa yfír-
leitt ekki að horfa í aurana og því
er miður, að ekki sé hægt að taka
á móti öllum, sem vilja koma og
eyða eftirsóttum gjaldeyri hér.
XXX
Rusl fylgir svokölluðum menn-
ingarþjóðum eins og skugginn.
Það hafa starfsmenn ríkissjón-
varpsins sýnt okkur undanfama
daga. Umgengni eins og þar var
sýnd er borgarbúum til skammar.
En við fleiri er að sakast en þá sem
raslinu kasta frá sér. Allt of víða
bera upplýsingaþjónustu í verslun-
um sínum. Þessar upplýsingar era
í margvíslegu formi, t.d. um styrk-
leika áfengistegunda, upprana
vínbeija í léttum vínum og helstu
einkenni þeirra.
í Svíþjóð, sem ekki er nú talið
nema miðlungi hlynnt ftjálshyggj-
unni í viðskiptum er talið sjálfsagt
að allar upplýsingar liggi frammi í
útsölum áfengis um flestar vörateg-
undir, ásamt upplýsingum um þær
hættur, sem áfengi era samfara,
t.d. líkamlegar og ekki síst þær er
snerta umferðarmál og reglur, sem
gilda í sambandi við stjóm öku-
tækja.
En á meðan viðhorf einstakra
forsvarsmanna ríkisfyrirtækja er
líkt því er fram kemur í viðtali
Helgarpóstsins við þann aðila hér
á landi sem réttilega er nefndur
„Ríkisstjóri", þá búum við auðvitað
við það fomaldarskipulag og hugs-
unarhátt áfram sem réttlætir þá
umsögn, að fólk haldi áfram að
fara, jafnvel í bragga til að kaupa
áfengi.
skortir dalla undir rasl og tæplega
er hægt að ætlast til þess að fólk
stingi í púss sitt alls konar umbúð-
um og rasli. Þá hefur aukin notkun
einnota umbúða undir drykki af
ýmsu tagi sitt að segja, en hún er
bönnuð í sumum löndum.
Um leið og menn fárast yfír
slæmri umgengni er rétt að reyna
að vera jákvæður líka. Að áliðnu
sumri tíðkast það að veita viður-
kenningar fyrir góða ungengni og
fallega garða. Mikill fjöldi fólks og
fyrirtækja á heiður skilinn fyrir
fegran umhverfísins.
XXX
að hefur líklega ekki farið
framhjá neinum, að Fram
burstaði Víði úr Garði í bikarkeppni
KSÍ um helgina. Oft ræða menn
það sín á milli að of margir áhorf-
endur fái ókeypis á völlinn. Víkveiji
hefur það fyrir satt, að að þessu
sinni hafí leikmenn Víðis verið einu
áhorfendumir, sem ekki þurftu að
greiða aðgangseyri.