Morgunblaðið - 04.10.1987, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. OKTÓBER 1987
B 39
Leikarinn og leikstjórlnn.
Hugsum vel
um fætuma
gagnrýnenda og þeirra sem skipu-
leggja kvikmyndahátíftir aft skipta
megi myndum í tvo hópa. [ öftrum
hópnum eru listrænar myndir, hin-
um söluvara. Þetta er kjánaleg
skilgreining. Hvaft ef listræn mynd
verftur vinsæl. Hættir hún þá aft
vera listræn? En ef engin aðsókn
er á mynd sem var „hönnuft" fyrir
metaftsókn. Er hún þá listræn?
Sjónarmiftift er fáránlegt.
Þegar fólk stendur í löngum bift-
röðum til aft komast á bíó hlýtur
það aft hafa gildi. Hlýtur aft þýfta
aft kvikmynd höffti til fólks úr öllum
stéttum þjóftfólagsins.
Vift þekkjum siðferði, en getum
ekki lagt hlutlægt mat á list. Enginn
getur sagt hvort málverk Van
Goghs séu góð eða ekki. Enginn
getur fellt stóradóm yfir verkum
málaranna við kaffihúsin á Saint
Tropó. Mór finnst þau Ijót, en þjón-
ustustúlkunni minni finnst þau
falleg. Er smekkur minn „réttari"
en hennar? Um þaft getur enginn
dæmt. Égtilheyri einfaldlega öftrum
hópi fólks en hún og mín orð hafa
meira vægi.
Maftur verftur aft vera umburftar-
lyndur. Sumir eru of hrokafullir til
að viðurkenna að skemmtun eigi
rótt á sór. Þaft er hræsni.
Óvinir frjálsrar hugs-
unar
- Evrópskir kvikmyndagerftar-
menn óttast mjög samkeppnina vift
sjónvarpift og Hollywood-fram-
leiðsluna. Ert þú sammála?
„C'est la vie" - Svona er lífið. Þaft
er ekki hægt að skipa fólki að horfa
á eitt öðru fremur. Þaft er gert á
ættjörft minni meft hræðilegum af-
leiðingum. Ég var neyddur til aö
horfa á sovéskar kvikmyndir um
hetjudáðir í seinni heimstyrjöldinni
og júgóslavneskar myndir um frels-
ishetjurna Tito. Þeim tókst næstum
að drepa mig úr leiftindum. Það
átti að gera mig að betri manni, en
ég þráði afteins að sjá Hróa hött.
- En ef fólk hættir aft fara í bíó og
horfir á sjónvarpift í staftinn?
Fólk verður að fá það sem það
biftur um. Ég fæ aldrei skilið af-
hverju hörftustu bárattumenn fyrir
frelsi og lýðræði reynast verstu
óvinir frjálsrar hugsunar. Mór líkar
ekki sjónvarpsglápift en ég get ekki
skipað fólki að horfa á myndirnar
mínar.
Það samræmist ekki lýðræftinu
aft segja fólki fyrir verkum. Smekkur
fólks þróast og þegar síbyljan verð-
ur bragðdauf þyrstir þaö í eitthvað
betra.
Mór finnst Colombo og Dallas
rusl. En vinir mínir horfa á þessa
þætti og ég get ekki álasaft þeim
fyrir þaft. Bráftum stíga þeir næsta
skref og vilja horfa á Down by law
eftir Jarmusch.
- Þú er ekki sammála Fellini sem
telur sjónvarpið „misþyrma" verk-
um sínum meft auglýsingum
Ég er honum fyllilega sammála.
Það er rangt aft eyðileggja verk
listamanns af gróðahyggju. Aft
umturna mynd og rjúfa meft auglýs-
ingum er eins og mála lauf á kynfæri
grískrar höggmyndar, efta hluta
hana í sundur og selja í stykkjatali.
Myndirnar mínar eru sýndar í
Bandaríkjunum sundurklipptar og
ritskoöaðar. Þar má ekki segja „Jes-
ús“ eða „rífta" efta „skítur" í
sjónvarpi þótt allir noti þessi orft á
götu.
Þegar Chinatown var sýnd
klipptu sjónvarpsstöðvarnar burtu
atrifti þar sem hnífi er brugðið á
nef Jack Nicholson. Hann gengur
um með plástur á nefinu það sem
eftir er myndarinnar en á honum
fæst engin skýring.
Þetta er hræsni. Eftir aft mynd-
inni lýkur birtast fróttir ó skerminum
þar sem fólk er brennt napalmi eða
veltur um meft iftrin úti. Fróttirnar
eru sannar, Chinatown er listaverk.
Á þessu er gerftur greinarmunur
sem ég kem ekki auga á.
Ekki tilbúinn fyrir
stríðsmyndina
- Viltu snúa aftur til Banda-
ríkjanna?
Ég stefni að því aö fara meö mál
mitt aftur fyrir dómstóla, fremur til
að öðlast hugarró en að endur-
heimta landvistarleyfið. Ég hef
engan áhuga á því að vinna í Banda-
ríkjunum eða setjast þar að. í hjarta
mínu er ég Evrópubúi og þar líftur
mér eins og heima hjó mór.
- [ ævisögu þinni fjallar þú mikið
um heimstyrjöldina. Ætiarðu ein-
hverntíma aft lýsa þeirri reynslu í
kvikmynd?
Ég hef undirbúið slfka mynd um
árabil. En ég þori ekki að ráðast í
slíkt verkefni að svo stöddu. Þetta
tímabil er freistandi yrkisefni sórs-
taklega síðari hluti styrjaldarinnar.
- Finnst þór nauðsynlegt minna á
atburði heimsstyrjaldarinnar?
Já. Fólk er of fljótt að gleyma.
Þegar ég les ummæli [Jean-Mariej
Le Pen um helförina og útrýmingar-
búðirnar og hugsa til móður minnar
sem var drepin í gasklefa verft ég
forviða og skelfdur. Spyr mig
hversu minnisgóð mannskepnan
Kvikmyndagerðar-
maður ekki áróðurs-
meistari
- Hefur þú pólitískan boðskap
fram aft færa?
Ails ekki. Ég boða enga stefnu.
En eins og allir aftrir lýsi ég hug
mínum.
- [hugaðir þú ekki að beita kvik-
myndinni til að breyta óstandinu f
Póllandi?
Getur maftur breytt óstandi?
Ég er ekki þannig kvikmynda-
gerðarmaður. Það er ekki minn stíll.
Aðrir leikstjórar hafa hæfileika til
afi fiytja boðskap. Costa Gavras
hefur hann og óg met myndir hans.
En ég geri ekki slíkar myndir því
mér býftur vift stjórnmólum.
Sú reynsla sem ég varft fyrir sem
unglingur sannfærði mig um að
maftur verftur alltaf aft efast. Þeir
sannfærðu hafa steypt veröldinni f
glötun. Vandræfti okkar hljótast af
þeim sem efast ekki um eigin skoft-
anir og eru tilbúnir að verja þær
með lífi sínu og annarra.
Rökræftur við fulltrúa flokka og
fylkinga eru alltaf tilgangslausar.
Stjórnarskrá Bandaríkjanna er
grundvöllur stjórnkerfis sem bann-
ar meirihlutanum aft trofta skoftun-
um sínum upp á minnihlutann. Fólk
lætur annaft hvort stjórnast af
ástríftu eða áhuga. Fylkingar reyna
alltaf að troða öðrum skoðunum
upp á fólk.
Þessi er vandi alræðisríkjanna,
þar sem ríkift innrætir almenningi.
Ég vildi gjarnan tjá þessar hugsanir
mínar í myndum mínum. En ég er
ekki áróftursmeistari heldur kvik-
myndagerðamaður. Ég veit ekki
hvort ég hef rótt fyrir mór og sjólf-
sagt mun ég aldrei vita þaö.
Eftir Benedikt Stefánsson
Hér á árum áður var talað um
að hesturinn væri dyggasti
þjónn mannsins. En hvað um
fæturna? Á langri lífsleið bera
þeir okkur vegalengd sem sam-
irar margföldu ummáli
snyrtifræðingamir þurfa að fást
við eru inngrónar neglur, líkþom
og þykkildi á nöglum. Þeir sem
fengið hafa inngrónar neglur vita
hvað þeim getur fylgt mikill sárs-
auki. Ástæðan fýrir inngrónum
Áriðandi er að klippa neglurn-
ar rétt
jarðar. Ef við göngum rösklega
i aðeins eina klukkustund
stígum við um 6.000 skref.
Flestir hugsuðu vel um gæðing-
ana sína, en það er ekki síður
ástæða til að hugsa um fæturna
og launa þeim vel fyrir góða
þjónustu. Það mætti til dæmis
hafa það fyrir reglu að fara
vikulega i gott fótabað, og eft-
ir baðið að sverfa burt þykkildi
og snyrta neglumar. Og i lokin
að bera á þá gott fótakrem.
Mörgum fínnst það tímafrek
fyrirhöfn að þurfa að snyrta á sér
fætuma heima í baðherberginu.
Þá er ekki úr vegi að breyta ein-
staka sinnum til og panta tíma
hjá fótsnyrti. Það er mjög þægileg
tilfínning að „slappa af“ hjá sér-
fræðingnum og fínna þreytuna
líða úr líkamanum, auk þess sem
þetta er það bezta sem við gemm
fótunum. Og það kemur í ljós að
ef fótunum líður vel, líður okkur
vel.
Aðallega em það konur sem
leita til sérfræðinga í fótsnyrt-.
ingu, en karlamir em einnig
smám saman að komast á bragð-
ið.
Algengustu vandamálin sem
Fótsnyrtir fjarlægir líkþom
nöglum er oftast of þröngir skór,
eða þá að við klippum neglumar
ekki rétt. Það á að klippa þær
þvert yfír, ekki niður með hliðun-
um. Fótsnyrtirinn kann að bæta
úr þessu. Og ef við göngum að
jafnaði í skóm sem fara betur
með fætuma þurfum við vart að
hafa áhyggjur af inngrónum nögl-
um.
Neglur tánna em mjög misjafn
lega þykkar og harðar. Sumir em
með mjög þykkar neglur, en þær
geta einnig þykknað ef rót þeirra
skaddast. Þá getur hlaupið of-
vöxtur í neglumar, sem þyrfti að
slípast af. Fyrir kemur að þykkild-
in verða svo mikil að viðkomandi
á erfitt með að komast í skó.
Oft vill sigg myndast á fótum,
og er auðvelt fyrir fótasnyrtinn
að slípa það burt. Svo smyr hann
fótinn með góðu kremi og húðin
verður silkimjúk á eftir.
Það er sérlega nauðsynlegt fyr
ir konur að hugsa vel um fætuma
svo húðin verði mjúk og slétt. Þá
er ekki jafn hætt við að sokkar
eða sokkabuxur verði fyrir
skemmdum, en það þarf ekki
mikla ójöfnu á nögl eða siggi til
að eyðileggja sokkana.
Góöan daginn!
*--------rimm.. . f rTHW»F—» »«««««««■ «■■■*».

Meft fyrstu konu sinni Barböru