Morgunblaðið - 07.10.1987, Blaðsíða 61

MÖRGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 7. OKTÓBER 1987
61
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691100 KL. 13-14
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
i/wyw / /rm utrJ'L) IT
Kristíndómur og daglegt vafstur
Heiðraði Velvakandi.
Trúmál eru fjölbreytt og flókin
skilningi manna og eins og flest
önnur mál gerð flóknari en ástæða
er til. Prestar hinnar lúthersku
kirkju eru vanmetnir og segja
margir að þeir komi trúnni ekki til
skila og nái ekki til fólksins. Þetta
tel ég ekki rétt. Það er fólkið sem
er svo upptekið af hinu daglega
vafstri að hugur þess fellur ekki
að trúnni, ekkert næði til íhugunar
og æskan alin upp við hugarfar asa
sem uppdrifínn er í því kapphlaupi
sem er um alla hluti.
í útvarpsmessu sunnudaginn 27.
september talaði prestur Seljasókn-
ar um Mörtu og Maríu. Marta hafði
ekki tíma til að hlýða á kenningu
Jesú, en María valdi sér góða hlu-
tann úr amstri dagsins og hlýddi á
Jesú. Marta var óánægð og þreytt
og fólk veit hvaða orðaskipti komu
fram í þessu sambandi.
Menn vasast í svo mörgu sem
er lítils virði og gera sjálfum sér
og öði'um lífið erfitt.
Boðskapur trúarinnar nær tak-
markað til nútímafólks sem vill því
breyta trúarathöfnum í eitthvað
æðisgengið, eins og lífsmátinn er
orðinn. Bræðralag sem trúin boðar
nær ekki til fólksins vegna þess að
það er mildandi og vinnur gegn því
kapphlaupi sem er um alla hluti.
Marxisminn hefur fyrir löngu tekið
sér nokkur atriði úr kenningu Krists
til að afla sér fylgis, svo sem frelsi
og bræðralag en þverbijóta svo
þessa kosti þar sem þeir eru allsráð-
andi og gefnar eru út bækur til að
sýna fram á að Kristur hafí verið
sósíalískur byltingarmaður. Kristur
beitti sér alfarið gegn ofbeldi og
mannvígum. Marxisminn hefur
brotið niður slagorð sín ,jöfnuður
og bræðralag" svo þau eru léttvæg
og ómerk á yfírráðasvæði stefnunn-
ar. Þeir hafa staðið að blóðugum
átökum til framgangs stefnu sinni,
ekkert stjómmálaafl jafnast, á við
þá í manndrápum í sögu heimsins
og ekkert lát er þar á. Ekki á krist-
Til Velvakanda.
24. september sl. birtist í dálkum
þínum bréfkom frá Sigurði V. Dem-
etz undir fyrirsögninni „Misskiln-
ingur". Tilefnið var sýning á
leikhúsmyndum Halldórs Péturs-
sonar í Kristalssal Þjóðleikhússins
og hafði Sigurður komið auga á
skekkju í sýningarskrá — skekkju
sem hann af alkunnri kurteisi sinni
kallar misskilning.
Jafnskjótt og bréf Sigurðar hafði
birst hóftim við mikla rannsókn á
málinu og sáum auðvitað samstund-
is í sýningaskrám Þjóðleikhússins
að Ólafur Þ. Jónsson, sá ágæti
maður, hafði aldrei sungið í upp-
færslu leikhússins á ópemnni Toscu
1957, þó maðurinn á mynd Hall-
dórs bæri sterkan svip af honum.
Þar með þótti okkur allar líkur á
að Sigurður V. Demetz væri á
umræddri mynd, enda hafði hann
tekið við af Stefáni íslandi. Til að
taka af allan vafa bámm við mynd-
ina undir nokkra einstaklinga sem
komu við sögu í sýningunni, en
enginn þeirra treysti sér til að slá
því föstu hver væri á myndinni með
Guðrúnu Á. Símonar. Þegar haft
var samband við Guðrúnu sjálfa tók
hún strax af skarið — myndin hlyti
að vera af Sigurði V. Demetz, enda
kvaðst hún vita „nákvæmlega hver
tæki utan um hana í Þjóðleikhúsinu
og hver gerði það ekki“. Það leið-
réttist því hér með að mynd númer
9 á umræddri sýningu ét áf Siguifli
in trú upp á pallborðið þar sem
henni em þröng takmörk sett og
léttvæg talin. I Rússlandi er t.d.
byijað að innræta börnum á dag-
heimilum hugsanagang stefnunnar.
Allir trúflokkar hafa augljóslega
brotið gmndvallaratriði gagnvart
meðbræðmm sínum, ásamt stjóm-
málaflokkum. Einmitt vegna þeirra
illu verka sem beitt er undir
póiitísku og trúarlegu yfírskyni, er
ekki hægt sem stendur að sameina
þjóðimar, en forsenda þess að sam-
eina aliar þjóðir í vináttu og
samstarfí á breiðum gmndvelli er
að ekki sé beitt ofbeldi.
Kristur boðaði hreina og sanna
trú og Guð sagði: „Þessi er minn
elskaði sonur sem ég hefí velþóknun
á.“ Guð fordæmdi verk Kains er
hann drap bróður sinn Abel og síðan
hafa bræður barist. Undirrót þess
er öfund og þetta er táknrænt, hvað
svo sem hægt er að segja um að
bókstaflega hafí þetta verið svona.
Fyrstu syndimar losnum við ekki
við meðan lífíð endist og þær fylgja
okkur frá kynslóð til kynslóðar
meðan ekki verður algjör hugar-
farsbreyting. Menn gera sér þær
hugmyndir að drepa megi fólk í
stómm sttl og meira að segja að
það sé Guðs vilji og þeir séu kallað-
ir til þess af Guði. Þetta er í algjörri
andstöðu við: „Þú skalt ekki mann
deyða." Guð reiddist Kain og rak
hann burt segir sagan og hann
skyldi vera á flótta um jörðina,
flótta undan sinni eigin synd og
engan frið hljóta og enn er þetta
svo. Skyggnast má dýpra en til
bókstafsins.
Guð er hefnigjam, Guð gefur
fyrirmæli um að útrýma jafnvel
heilum þjóðarbrotum, eða svo segir
í Biblíunni. Guð er góður, Guð er
gæskuríkur og miskunnsamur.
Þarna em atriði sem stangast á í
Biblíunni. Það fyrra tel ég manna-
setningar til að réttlæta illvirki sín.
Annars er það svo, að mér finnst,
að eftir því sem aftar dregur í Biblí-
unni, gamlatestamentinu, verður
V. Demetz og Guðrúnu Á. Símonar
í Toscu 1957. Jafnframt viljum við
biðja Sigurð velvirðingar á þessari
meinlegu villu, enda á hann ekkert
nema gott skilið.
Fjóla Sigmundsdóttir
og Árni Ibsen.
Guð smám saman mildari og með
tilkomu frelsarans breytist allt í
friðjiæging milli Guðs og manna.
Á ýmsum tímum kristninnar em
unnin þau ótrúlegustu illvirki til að
hræða fólk með eilífum eldi og víti
ef það hagaði sér ekki skikkanlega,
nokkurskonar tilraunastarfsemi til
að fá fólk til að hverfa frá hinu illa.
Guð birtist að sögn Biblíunnar
mönnum í nokkmm tilvikum og í
því mikilvægasta, þegar Sáttmáls-
örkin um boðorðin tíu komu fram.
Ræða prestsins fjallaði m.a. um
sögu ríka og fátæka mannsins sem
allir kannast við.
Fátæki maðurinn var borinn af
englum í faðm Abrahams, en ríki
maðurinn fór í víti og kvaldist þar
í eilífum loga. Þetta er harður dóm-
ur og engin miskunn þar hjá Guði.
Hvergi kemur það fram jafn af-
dráttarlaust að þeir sem drepa
menn fari í þennan eilífa loga. Það
em svona atriði sem verður að
sækja lengra til að fá rétta skýring
á.
Djöfullinn er tilbúningur mann-
anna. Ég tel Guð algóðan, en get
þó fuilkomlega álitið það, að við öll
verðum að ganga gegnum nokkurs
konar hreinsunareld (talað er um
hreinsunareld í Biblíunni). En að
lokum náum við heim í fýrirheitna
sælu, paradís.
Freisting Jesú er eitt forvitnilegt
íhugunarefni. Hann gekk út í eyði-
mörkina til að hans yrði freistað
af djöflinum. Þama var Jesús á
tímamótum lífs síns og varð að
gera það upp við sig hvort hann
ætti að gerast veraldlegur eða and-
legur leiðtogi og konungur. Hann
gekk útf eyðimörkina og hann vissi
hvað beið hans og mjög var þrýst
á að hann yrði konungur gyðinga.
Freistarinn er talinn vera Satan
sjálfur í Biblíunni sem leiddi Jesú
um og sýndi öll ríki veraldar og
musteri, freistingin var því í raun
sú, hvort hann ætti að gerast ver-
aldlegur leiðtogi og hann sá fyrir
sér öll þau veraldlegu völd sem
honum buðust.
En hann var sendiboði Guðs og
hlýddi Guði í öllu þar af leiðandi
og hafnaði öllum hugrenningum um
veraldlegt vald. Því sagði hann á
þessa leið: „Vík frá mér Satan,
drottin Guð minn á ég að tilbiðja
og þjóna honum einum.“
Hugsunum um veraldlegt vald
var þar með vísað úr hans hug-
skoti. Hann helgaði sig Guði og gaf
sig á hans vald.
Líf hans var fullmótað allt til
þess dags sem hann var krossfestur
og upprisa hans frá dauða gerði
eilíft líf að veruleika.
Þorleifur Kr. Guðlaugsson
Til sjómanna
Sjómenn: Meðferð gúmbjörgunarbáta er einfold og fljótlærð. Þó geta
mistök og vanþekking á meðferð þeirra valdið fyörtjóni allra á skipinu
á neyðarstundu. Lærið því meðferð þessara þýðingarmiklu björgunar-
tækja. Hjálpist að því að hafa björgunartækin í góðu ástandi og
ávallt tiltækileg.
„Misskilningur“
leiðréttur
rROÐFULL BUÐ
AF GLÆSILEGUM VÖRUM
æ 0/ afsláttur þessa viku
I w /O í tilefni opnunar.
Tískuverslunin
ttUZNK
Þingholtsstræti 6 - Sími 19566
í Máli & menningu fást:
•VERIÐ ÖRUGG
•VELJIÐXTw2 DISKLiNGA
•YFIR 6 ÁRA REYNSLA
V
LmALS & MENNINGAR J
Slðumúla 7-9 — Slmi 688577
Laugavegi 18 — Slmi 24240