Morgunblaðið - 20.05.1988, Blaðsíða 59

59
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 20. MAÍ 1988
Steinunn Þ. Braga-
dóttir - Minning
Fædd 18. april 1945
Dáin 21. aprU 1988
Þann 21. apríl sl. lést Steinunn
Þóra Bragadóttir á Landspítalanum
í Reykjavík.
Þegar ríki vetrarins er á undan-
haldi og bjartir daga gáfu okkur til
kynna að vorið væri á næstu grös-
um, vorið, þegar náttúran öll vitnar
hvað ljósast um mátt lífs og moldar,
hvarf hún frá okkur svo skjótt sem
hendi væri veifað.
Þegar óviðráðanlegur sjúkdómur
hrífur mann svo skyndilega um ald-
ur fram hafa slíkir atburðir víst
gjaman verið taldir ofan mannlegum
skilningi og víst er áfallið mikið fyr-
ir þá sem eftir standa að sjá á eftir
svo kærum vini á vit hins ókomna.
Þegar ég nú kveð æskuvinkonu
mína detta mér fyrst í hug orð Sig-
valda Hjálmarssonar.
Þú sveipar um þig
sólskininu
eins og svartnættið
notar myrkur
til að dyljast.
Hvaða birta
er svo bjðrt
að hún fölni ekki
í þeirri birtu
sem er þú?
hvaða myrkur
svo dimmt
að þú Ijómir ekki
íþví?
Steinunn fæddist 18. apríl 1945
á Akureyri. Hún var annað tveggja
bama hjónanna Guðnýjar Lofts-
dóttur og Braga Svanlaugssonar.
Þau hjón em nú bæði látin, en bróð-
ir hennar Stefán Bragi er búsettur
hér á Akureyri.
Strax á þriðja ári fluttist Steinunn
með foreldmm sínum í Hlíðargötu
9 og varð þannig nágranni minn.
Alla tíð síðan þá eða í 40 ár hef-
ur vinátta okkar haldist. Eins og
hjá öðmm ungum „mömmum" var
það okkar mesta yndi að leika við
dúkkumar okkar og sauma dúkku-
föt. Allur heimurinn var í þá daga
gatan okkar með mörgum leikfélög-
um. Mestu hátíðisdagamir vom
þegar einhver átti afmæli. Þá var
glatt á hjalla í götunni okkar. Inn
í þessar ljúfu æskuminningar flétt-
ast minningar um Steinunni óaf-
máanlega.
Að lifa er að elska, allt hitt er dauði
og allt sem lifir er fætt af ástinni
því veröldin er sköpun hennar.
(Gunnar Dal)
Að loknu venjulegu skyldunámi
hóf Steinunn nám í landsprófsdeild
Menntaskólans á Akureyri. Snemma
vaknaði áhugi Steinunnar á hús-
stjóm og matargerðarlist. Draumur
hennar um frekari menntun á því
sviði varð að vemleika þegar hún
árið 1965 varð nemandi og útskrif-
aðist frá Húsmæðraskóia Reykjavík-
ur. Á næstu ámm einkenndust störf
hennar af áhuga og hæfni á þessum
sviðum.
Það var því ekki óeðlilegt þegar
Steinunn þann 10. maí 1969 réðst
sem ráðskona að Bláhvammi í
Reykjahverfi. Það urðu hennar
gæfuspor. Þar hitti hún sinn „ridd-
ara“ eins og móðir mín spáði fyrir
henni áður en hún fór. Hún sagði:
Steinunn, þama í sveitinni munt þú
hitta þinn riddara.
Þann 8. nóv. 1969 giftist Steinunn
Jóni Frímann, bónda í Bláhvammi.
Steinunn reyndist Jóni einstaklega
traustur og góður lífsfömnautur, og
þau reyndar hvort öðm.
í Bláhvammi fann Steinunn ham-
ingjuna, hjá manni sínum og böm-
um. Steinunn og Jón eignuðust 4
böm, þau em: Guðný Hólmfríður
fædd 8. júní 1971, Böðvar fæddur
18. júlí 1972, Guðrún Hulda fædd
5. október 1975 og Þórður Bragi
fæddur 17. febrúar 1979. Áður átti
Steinunn soninn Ólaf Skúla Guðjóns-
son fæddan 14. ágúst 1961. Öll em
bömin vel af guði gerð og mann-
vænleg og bera góðu uppeldi og
ástríki foreldra glöggt vitni.
Steinunn umvafði böm sín og eig-
inmann þeirri hlýju og kærleik sem
hún átti svo mikið af. Hún kunni
þá list að gefa af sjálfri sér. Þessa
Anna C. Þorgríms-
son - Minning
Fædd 17. desember 1898
Dáin 7. mai 1988
Margs er að minnast
margt er hér að þakka
Guði sé lof fyrir liðna tið.
(V. Briem)
Okkur langar til að minnast
Önnu Cathriné Þorgrímsson með
nokkmm orðum.
Katý var eiginkonan unga, sem
Sigmundur frændi okkar kom
hreykinn með heim frá Færeyjum
árið 1920. Þau hófu búskap í Hafn-
arfirði, en fluttust fljótlega til
Reykjavíkur.
Þeim varð engra bama auðið, en
pabbi, frændi og nafni Sigmundar
átti sitt annað heimili hjá þeim,
enda litu þau á hann sem sinn son.
Þær vom því ófáar og ánægjulegar
ferðimar sem við systkinin fómm
til „afa“ og Katýar í Þingholts-
stræti 28 og síðar í litla húsið Mel-
gerði 19, með fallega garðinum sem
var þeirra stolt.
Snyrtimennska, alúð og hógværð
einkenndu öll störf Katýar og hjá
henni var snyrtimennskan í fyrir-
rúmi. Katy var gefandi manneskja
og lét sig ekki muna um að koma
og annast stóran og oft óstýrilátan
bamahópinn í fjarveru foreldra okk-
ar, eða veita allra hjálp þegar á
þurfti að halda.
Eftir lát Sigmundar, árið 1964,
bjó Katý áfram í Melgerðinu. Hún
var virkur þátttakandi í starfi Fær-
eyingafélagsins meðan heilsan
leyfði. í fjölmörg ár var hún ritari
félagsins, en einnig gegndi hún
ýmsum öðmm trúnaðarstörfum f
þágu þess.
Seinustu þrjú árin var Katý farin
að tapa heilsu og kröftum. Dvaldist
hún þá tvö ár á Blesastöðum á
Skeiðum, við frábæra umönnun
Ingibjargar húsfreyju og var henni
tíðrætt um hve vel hún undi hag
sínum þar.
Síðasta árið dvaldi hún svo í
Hátúni 10, Reykjavík við góða að-
hlynningu.
Að leiðarlokum hrannast upp
ljúfar minningar liðinna ára og
geymast þær best hið innra.
Við vonum að óskir Katýar ræt-
ist, að hún hitti nú ástvini sína og
dýrmætu eiginleika sem Steinunn
hlaut í vöggugjöf varðveitti hún,
ávaxtaði og miðlaði öðmm af.
Allt sem hún tók sér fyrir hendur
gerði hún af heilum hug og eld-
móði. Hún var ávallt tilbúin til þess
að takast á við ný verkefni og gera
þau heillandi.
Fyrir nokkmm ámm hóf fjölskyld-
an að reka ferðamannaþjónustu í
Bláhvammi. Engan sem þekkir þau
hjón undraði að sú þjónusta yxi hratt
og yrði fljótt vinsæl. Það er nú vin-
sæll áfangastaður ferðamanna jafnt
innlendra sem erlendra, ekki síst
vegna sundlaugar og gufubaðs, sem
þau létu reisa við bæjardymar.
Steinunn var mikil áhugamann-
eskja um alla heilsurækt. Hjá fjöl-
skyldunni í Bláhvammi hafa margir
ungir sem gamlir fundið í fyrsta sinn
hvað eðlilegt og heilbrigt sveitalíf
er. Gestrisni Steinunnar var rómuð.
Hún hafði yndi áf því að taka á
móti gestum og vílaði ekki fyrir sér
að fá nokkra tugi gesta í kaffi á dag.
Steinunn unni sínu byggðarlagi,
hún var glöð og félagslynd og tók
mikinn þátt í lífi og starfi fólksins.
Svo sem vænta mátti hlóðust á hana
ýmis félagsstörf og var hún um tíma
formaður kvenfélagsins. Hún vildi
hag kvenna sem mestan.
Þegar slíkrar konur er minnst,
dettur mér í hug:
Það skilur ekki augnablikið fyrr en það
er farið.
Það skilur engin nýja sköpun, fyrr en
henni er lokið.
Og enginn þekkir stund hamingjunnar,
fyrr en hún er liðin.
Hér hefur verið stiklað á stóru.
Það var heldur ekki ætlun mín að
hafa hér mörg orð, hvað þá að segja
ævisögu Steinunnar Þóru Braga-
döttur. Slíkt verður ekki gert í stuttri
blaðagrein.
Til þess eru minningamar sem
nú hrannast upp í huga mínum of
margar frá fyrstu kynnum.
Steinunn átti fjölda vina og fannst
okkur hveiju um sig við eiga ömgg-
an sess í hjarta hennar. Enginn fyll-
ir það skarð, sem hún átti í hjörtum
vina sinna.
Nú þegar leiðir skiljast um sinn,
bið ég af heilum hug algóðan Guð
að blessa hana og halda sinni vemd-
arhendi yfir henni um alla eilífð.
Að lokum sendi ég þér Nonni
minn og bömum ykkar innilegustu
samúðarkveðjur mínar og fyölskyldu
minnar og bið ykkur Guðs blessunar.
Leggðu því sál þín að fótum jarðarinnar,
í læknandi hendur himinsins
og í faðm hins mikla djúps.
Þegar stund mannsins er komin,
mun lífið sjálft leiða hann heim.
(Gunnar Dal)
Hafi Steinunn þökk fyrir allt og
allt.
Fjölskyldan Hlíðargötu 6,
Margrét Guðmundsdóttir.
kunningja í fyrirheitna landinu.
Katrín verður jarðsungin frá
Fossvogskapellu föstudaginn 20.
maf kl. 3.
Far þú í friði
friður Guðs þig blessi
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Börn Davíðs Sigmundar,
tengdaböm og bamabörn.
Minning:
Olga L. Þorbjörns-
dóttir Hafnarfirði
Fædd 14. mars 1910
Dáin 16. mai 1988
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðasta blund.
í dag verður jarðsungin amma
okkar Olga Laufey Þorbjömsdóttir.
Okkur systkinunum þykir sárt
að horfa á eftir Olgu ömmu sem
hvarf frá okkur svo snögglega.
Minningamar sem leita á hugann
á svona stundum em margar og
allar góðar. Hún átti sína erfiðu
tíma sem ung kona en lét aldrei
hugfallast. Aldrei munum við eftir
ömmu í vondu skapi, við munum
hana sem geðgóða, hjálpsama og
óþreytandi við að tala við okkur og
bamabamabömin. Amma var mjög
félagslynd, hún var í stúku Daníels-
hers nr. 4 í Hafnarfirði og sótti þar
ófáa fundi, ennfremur starfaði hún
mikið með eldri borgumm í Hafnar-
firði. Amma var létt á fæti, hún
gekk ekki, heldur hljóp allar sínar
ferðir. Þótt hún væri komin langt
yfir sjötíu árin dró hún ekkert af.
Það er skrýtið til þess að hugsa að
við munum aldrei aftur sjá ömmu.
Við viljum að lokum þakka elsku
ömmu allar þær góðu stundir sem
hún gaf okkur.
Guð blessi minningu hennar.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V.Briem)
Jonni, Maja, Hafdis og Ásthildur.
Kveðja til Iangömmu
Þitt bros og blíðlyndi lifir
og bjarma á sporin slær,
það vermir kvöldgöngu veginn,
þú varst okkur stjama skær.
Þitt hús var sem helgur staður,
hvar hamingjan vonir ól.
Þín ástúð til okkar streymdi
sem ylur frá bjartri sól.
Þín milda og fagra minning
sem morgunbjart sólskin er.
Þá kallið til okkar kemur,
við komum á eftir þér.
(Síðustu sporin F.A) _
Eir, Hlín, Eva Rut, Guðrún Ágústa
ogOlga.
Þegar dóttir mín hringdi í mig
og sagði, „Hún Olga okkar í Hafn-
arfirði er dáin,“ hrökk ég ónotalega
við. Þó að alltaf megi búast við
svona fregn þegar árin nálgast átta-
tíu, þá var þessi elskulega kona
ekki í mínúm huga með svona mörg
ár að baki, svo geðgóð og léttstíg
sem hún var.
Hún var fædd í Hafnarfirði, for-
eldrar sæmdarhjónin Ágústa og
Þorbjöm Klemensson, sem Fjörður-
inn er stoltur yfir að hafa átt, þau
eru látin fyrir nokkuð mörgum
árum.
Frá því að ég var bam var Hafn-
arfjörður alltaf tengdur þessu góða
fólki.
Mig skortir orð til að þakka alla
þá tryggð sem Olga sýndi móður
minni og okkur í gegnum tíðina,
hún var ómetanlegur vinur.
Þetta var kona sem ekki var
mulið undir, ef þannig má að orði
komast, en þakklátari og heiðar-
legri manneskju var vart hægt að
finna.
Þessi vinkona okkar dansaði f
gegnum lífið, já, dansaði, það var
stórkostlegt að sjá hana á dans-
gólfinu, dansinn átti svo stóra hlut-
deild í henni.
Nú er hún horfin, því miður, ég
sendi ástvinum Olgu hugheilar sam-
úðarkveðjur frá mér og minni fjöl-
skyldu. Góð kona er kvödd.
Sína
Lokað
Lokað verður í dag frá kl. 14.00-17.00 vegna jarðarfar-
ar JÓNS J. FANNBERG.
Kúlulegasalan hf.,
Suðurlandsbraut 20.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki
eru tekin til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er
að birta ljóð eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfund-
ar getið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú,
að minningargreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin,
vélrituð og með góðu línubili.