Morgunblaðið - 08.06.1988, Page 52

52
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. JÚNÍ 1988
t Móöið mín, GUÐRÚN ELfSDÓTTIR, síðast til heimilis að Vesturbraut 10, Hafnarfirði, lést I Sólvangi 6. júni. Fyrir hönd vandamanna. Vilhjálmur Sigurðsson.

t Móðir okkar og tengdamóðir, SIGRÍÐUR ÓLAFSDÓTTIR HANSEN, Aðalstrnti 16, Patreksflrði, lést í Sjúkrahúsi Patreksfjarðar 6. júní. Ólafur D. Hansen, ingibjörg Guðmundsdóttir, Sigrfður Daníelsdóttir, Loftur Hafllðason.

t Móöir mín, KETILFRfÐUR DAGBJARTSDÓTTIR, Seljahlfð, sem andaðist í Borgarspítalanum 31. maí sl., verður jarðsungin frá Langholtskirkju fimmtudaginn 9. júní kl. 13.30. Fyrir hönd aöstandenda Sigurbjörg Guöjónsdóttir.

t Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi, ANTON fSAKSSON, Hlfðarvegi 22, Kópavogi, verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 10. júní kl. 13.30. Margrát Guðmundsdóttir, Sigurjón Antonsson, Hrafn Antonsson, Iða Brá Þórhallsdóttir, Hilmar Antonsson, Þóra Guðmundsdóttir, Rúnar Antonsson, Birna Ragnarsdóttir, Guðmundur Antonsson, Auður Gunnarsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn.

t Eiginmaður minn og faðir okkar, GUNNARJ. MÖLLER hœstaróttarlögmaður, veröur jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík föstudaginn 10. júní kl. 13.30. Ágústa S. Möller, Jakob Þ. Möller, Jóhanna G. Möller, Þóra G. Möller, Helga Möller.

t Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóöir og amma, LOVISA DAGMAR HARALDSDÓTTIR, Birkiteigi 6, Keflavfk, verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 10. júní kl. 14.00. Gfsli Halldórsson, Kristjana Björg Gfsladóttir, Ólafur Eggertsson, Helga Gfsladóttlr, Haraldur Gfslason, Þorbjörg Þórarinsdóttlr og barnabörn.

t Foreldrar okkar og tengdaforeldrar. afi okkar og amma, langafi okkar og langamma, MARGRÉT JÓHANNSDÓTTIR og EYMUNDUR AUSTMANN FRIÐLAUGSSON, Vfghólastíg 4, Kópavogl, verða jarðsungin frá Fossvogskirkju í dag kl. 16.30. Jóhann Eymundsson, Þórhalla Karlsdóttlr, Alfreð Eymundsson, Unnur Ólafsdóttir, Ingimundur Eymundsson, Elfnborg Guömundsdóttlr, Kristinn Eymundsson, Þórunn Krlstfn Emllsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn.

t Þökkum innilega auðsýndan hlýhug viö andlát og útför GUÐMUNDAR DAVÍÐSSONAR. Starfsfólki á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund skulu hér færðar sérstakar þakkir. Einnig viljum við þakka Verkamannafélaginu Dagsbrún veittan stuðning. Aðstandendur.
Minning:
Guðmundur Jóns-
son, Akranesi
Fæddur 19. mars 1906
Dáinn 31. maí 1988
Fennir í fótspor
ferðamanna,
svo í heimhaga
sem í hágöngum
fljótt í sum,
seinna í önnur,
ioks í allra eins.
Þannig kvað borgfírska skáldið
á Kirkjutóli. Láf manna er ferðalag
— frá vöggu til grafar — langt eða
stutt eftir atvikum. _ Enginn veit
ævina fyrr en öll er. Á lífsbrautinni
stíga menn ekki allir til jarðar með
sama þunga. Sporin verða misdjúp,
sem skilin eru eftir. Hver maður
hefur sitt göngulag. Að lokum
hverfa þau með öllu, eins og lífíð
sjálft.
Þótt Guðmundur Jónsson hafi
borið dauðann í bijósti sínu sl. ár
er erfítt að sætta sig við þá stað-
reynd, að hann má ekki lengur
mæla. Hann var maður lífsins og
gróandans og hélt andlegu atgerfí
til hinstu stundar, sem ungur væri.
Hann lifði lífinu með eðlilegum
hætti, svo lengi sem stætt var, þótt
hinn banvæni sjúkdómur herti tökin
jafnt og þétt. Þannig háði hann
hetjulega baráttu — með rósemi og
stillingu hins þroskaða manns —
við þann vágest, sem á sigurinn
vísan. Hann vildi láta fjölskyldu sína
og vini njóta umhyggju sinnar, svo
lengi sem kostur var — alveg æðru-
laust. Nú horfum við með hryggð
og söknuði eftir sporunum hans —
auðum og hljóðum. Hvers vegna?
Guðmundur var hlédrægur og
yfirlætislaus mannkostamaður.
Vandur að virðingu sinni og skyldu-
rækinn. Trygglyndur vinur og um-
hyggjusamur þeim, er hann tók vin-
áttu við. Öllum velviljaður en hafði
rökstuddar skoðanir á mönnum og
málefnum. Var eftirminnilegur per-
sónuleiki, sem jafnan fór eigin leið-
ir. Kunni ógrynni af ljóðum og stök-
um margra samtíðarmanna sinna.
Bjó yfír miklum fróðleik og stál-
minni til síðustu stundar, svo aldrei
skeikaði. Það reyndi ég oft. Hafði
næmt skopskyn og kryddaði gjarn-
an frásagnir sínar, svo þær gleymd-
ust ekki að sinni. Hann var því
góður og skemmtilegur sálufélagi.
Göngulag Guðmundar gleymist
ekki né sporin hans enn um sinn.
Guðmundur fæddist að Búrfelli
í Hálsasveit þann 19. mars 1906.
Foreldrar hans voru hjónin Jón
Þórðarson frá Tungutúni í Andakíl
og Valgerður Guðmundsdóttir frá
Auðsstöðum í Hálsasveit. Þau voru
bæði Borgfirðingar í ættir fram.
Guðmundur ólst upp hjá foreldrum
sínum á Búrfelli ásamt mörgum
systkinum, sem nú eru öll látin,
nema systir hans, sem býr í
Reykjavík.
Hann fór 16 ára gamall vinnu-
maður til Guðmundar Daníelssonar
tónda á Svignaskarði í Borgarfírði
og var heimili hans þar næstu 15
árin. Þaðan átti Guðmundur miklar
og góðar endurminningar, enda var
Svignaskarð þá rausnargarður um
þjóðbraut þvera. Bar hann mikið lof
á húsbændur sína og minntist
margra sem þar komu og urðu hon-
um minnisstæðir.
Haustið 1929 fór Guðmundur í
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu okkur hlýhug
og samúð við andlát og jarðarför móður okkar, tengdamóður og
ömmu,
GUÐFINNU SKAQFJÖRÐ,
Snorrabraut 42.
Jón Skagfjörð, Unnur Kristjónsdóttlr,
Sigrfður Skagfjörð, Ingimar Guðmundsson
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem sýndu okkur vinar-
hug og veittu styrk viö fráfall
KRISTÍNAR HJÁLMSDÓTTUR
og heiðruðu minningu hennar á einhvern hátt.
Guö blessi ykkur.
Gestur Guðmundsson,
Gunnhildur Gestsdóttir,
Birglr Gestsson, Þórunn Ragnarsdóttir og börn,
Guðrún Gestsdóttir, Elnar Ó. Jónasson og börn,
Hjálmur St. Flosason, Sigrún M. Snorradóttlr og börn
Systklnin
Guðbjörg, Guðmundur, Elfn, Ólaffna og Guðrún.
t
Þökkum öllum þeim sem sýndu okkur samúö og vinarhug við
andlát og jarðarför móður okkar,
KRISTÍNAR LIUU JÓHANNESDÓTTUR,
Bræðrabrekku,
Strandasýslu.
Börn hlnnar látnu.
t
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð og hlýhug vlð andlát og
útför eiginkonu minnar, móður, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
UNU EYJÓLFSDÓTTUR,
frabakka 34.
Elrfkur Sigfússon,
Jens Magnússon, Anna Hannesdóttir,
Kristbjörn Eirfksson, Anna Rögnvaldsdóttir,
Sigfús Eiríksson,
Finnur Eirfksson, Gunnhildur Hrólfsdóttlr,
Halla Eirfksdóttir, Þorkell Pótursson,
Sigrfður Eirfksdóttir, Guðmundur Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
bændaskólann á Hvanneyri og lauk
þar búfræðinámi vorið 1931. Hann
heldur svo til Danmerkur sumarið
1937. Vann á búgarði þar fyrsta
árið, en haustið 1938 hóf hann nám
við landbúnaðarháskólann í Kaup-
mannahöfn — garðyrkjudeild — og
lauk þar prófí vorið 1941. Þá var
styijöldin^ í algleymingi og engar
ferðir til íslands. Vann hann næsta
ár á tilraunastöðinni Homum á
Norður-Jótlandi, en eftir það á
garðyrkjustöð í nágrenni Kaup-
mannahafnar. Eftir að stríðinu lauk
vorið 1945 fór hann til íslands. Um
haustið gerðist hann kennari við
Garðyrkjuskóla ríkisins að Reykjum
í Ölfusi.
Guðmundur réðst til Akranes-
kaupstaðar vorið 1946, sem garð-
yrkjustjóri, eftirlitsmaður með jarð-
eignum bæjarins og verkstjóri við
ýmsar framkvæmdir hans. Störfum
þessum gegndi hann í 33 ár eða til
1979 að hann hætti vegna aldurs.
Hjá Akranesbæ lágu leiðir okkar
saman vorið 1954 er ég gerðist þar
bæjarstjóri. Fékk ég strax miklar
mætur á Guðmundi. Mér varð ljóst
að þar var fjölhæfur starfsmaður,
sem kom víða við í rekstri og fram-
kvæmdum bæjarins. Vel að sér um
málefni hans, skyldurækinn og
samviskusamur í störfum, hagsýnn
og góður verkstjóri, en vandlátur
með starfsmenn. Mér fannst Guð-
mundur einatt vinna að öllum verk-
efnum bæjarins, eins og góður
tóndi að búi sínu. Trúmennskan og
hagsmunir bæjarins sátu alltaf í
fyrirrúmi. Lítið barst hann á og
hafði ekki mörg orð um hlutina, en
vannst þeim mun betur. Fannst mér
alltaf að hveiju því verkefni, sem
Guðmundur tók að sér í þágu bæjar-
ins, væri vel borgið. Rifjast upp
fyrir mér nokkrar einstakar fram-
kvæmdir, sem hann stjórnaði og
hafði allan veg og vanda af.
Minnisstæðust er mér lagning
aðveituæðar vantsveitunnar hausið
1955. Hún er 5—6 km löng — frá
Akrafjalli að lóðarmörkum sjúkra-
hússins. Gerð úr 12 tommu as-
beströrum, sem keypt voru frá
Tékkóslóvakíu, samkvæmt útboði.
Guðmundur mældi fyrir vatns-
veitunni og valdi leiðina, sem hún
skyldi lögð eftir. Skurðurinn var
grafínn með vélkrana, þar sem ekki
voru klappir, sem þurfti að
sprengja. Þegar að lagningu rör-
anna kom og tengingu þeirra, bað
ég Guðmund að taka að sér verk-
Blóma- og
J skreytingaþjónusta
■' h vert sem tilefnið er.
GLÆSIBLÓMIÐ
GLÆSIBÆ,
x Álfhcimum 74. sími 84200