Morgunblaðið - 28.06.1988, Blaðsíða 44

MANNAKORN • KÁTIR PILTAR • HALL & OATES • PRINCE • HOTHOUSE • FAIRGROUND ATTRACTION • BRUCE HORNSBY • MORE DIRTY DANCING • THE BEATLES • GOOD MORNING VIETNAM • AHA
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. JÚNÍ 1988
• FAIRGROUND ATTRACTION • BRUCE HORNSBY • THE BEATLES
Bílakassettur
í sumarfríið
færðu í Skíiiiniii,
Borgartúni 24
>
•<
i—
o
□□
o
>
Nú er Skífan í sumarskapi,
og býður ótrúlegt úrval
af kassettum í bílinn
fyrir sumarfríið.
Yfir 500 titlar.
KOMDU í BORGARTÚNIÐ
OG BÆTTU í SAFNIÐ

□□
~ö
o
>
—\
m
co
5
tf>
>
co
ie
o
—I
=n
O
Œ
cn
$ • l< • I • F • A • N
KRINGLUNNI • BORGARTÚNI • LAUGAVEGI
cn
•
o
o
o
□
o
□o
• BRUCE HORNSBY • MORE DIRTY DANCING • H0TH0USE •
Sigurbjörn Friðbjarn-
arson - Minningarorð
Fæddur 19. febrúar 1906
Dáinn 21. júní 1988
Þar sem góðir menn fara, eru
Guðs vegir. Einföld orð, en stór og
sönn. Engan hefi ég þekkt, sem þau
eiga betur við en þann sem hér er
kvaddur hinstu kveðju.
Sigurbjöm Friðbjarnarson fædd-
ist á Kaðalsstöðum í Fjörðum í Þin-
geyjarsýslu, en þangað höfðu for-
eldrar hans, Rósa Sigurbjömsdóttir
og Friðbjörn Jónsson, flust frá
Rauðu-Skriðu í Aðaldal, þar sem
Rósa var uppalin. Rósa veiktist
mikið eftir að drengurinn fæddist
og var heilsuveil lengi. Fjögur börn
vom fyrir á heimilinu, sem auðvitað
var sárfátækt. Hvar var ekki fá-
tæktin í þá daga? Hjónin sáu ekki
annað úrræði en koma drengnum
í fóstur. 20 vikna gamall var hann
settur um borð í bát en flutti hann
norðan úr Fjörðum til Húsavíkur,
og þaðan lá svo leið fram í Hraun-
kot í Aðaldal til hjónanna þar, Frið-
riku Eyjólfsdóttur og Jónasar
Þorgrímssonar. Skammtímavistun
átti það að verða, en leiddist þann-
ig út að á Hraunkoti varð hans
heimili fram á fullorðinsár. I raun
átti Sigurbjörn tvær fjölskyldur, því
jafnframt því sem hann átti traust-
an vinskap við fóstursystkini sín
alla ævi, þá bast hann og systkinum
sínum sterkum vináttuböndum. Og
ekki trúi ég því að ég halli á Frið-
riku á Hraunkoti hið minnsta grand,
þó ég segi það sem ég veit, að alla
ævi fannst honum Bjössa hann ein-
hvers hafa misst og fann sem trega-
blandinn söknuð í hjarta er hann
hugsaði til móður sinnar þrátt fyrir
gott atlæti og ástríki á fóstur-
heimilinu.
Hollt væri öllum á þessum dögum
að leiða hugann að því hverjar
breytingar til batnaðar hafa orðið
á sl. 80 árum eða rúmlega það, og
hversu vamarlaust fólk var þá, þeg-
ar veikindi og erfiðleika bar að
höndum.
Árið 1934 verða kaflaskil á
lífsferli Sigurbjarnar, en þá fer
hann til vinnu vestur að Látrum í
Aðalvík, en þar starfaði þá Ólafur
bróðir hans á vegum Vitamála-
stjórnar. Þar hitti hann konuefni
.sitt, Jórunni Ásu Sigurðardóttur,
sem þá var ljósmóðir þar um slóðir.
Þau giftu sig árið 1935 og áttu
sérlega farsæla sambúð meðan
bæði lifðu.
Á þessum árum hófst fólksflótt-
inn af Ströndum. Aflaleysi, atvinnu-
leysi og einangrun hjálpuðust þar
að. E.t.v. hefðu þau hjónin annars
ílendst þar. Það sagði Sigurbjöm
mér, að þar hefði hann kunnað vel
við land og fólk, og honum hlýnaði
ávallt um hjartarætur, er talið barst
að Aðalvík og fólkinu þar.
Árið 1939 flytjast þau hjónin til
Húsavíkur, og fáum ámm síðar tók
Jómnn við ljósmóðurstörfum í
Húsavíkummdæmi. Margar vom
vökunætumar og fjarvera frá heim-
ili og ungum börnum, svo dögum
skipti, þegar vitjað var ljósmóður í
sveitimar í kring. Þá var það beggja
gæfa hversu natinn Bjössi var við
heimilisstörfin. Hef ég oft hugsað
um það síðar, vegna þess hversu
fágætt þar var í þá daga, að karl-
menn sinntu um slíkt. Og hvað
hann vakti yfir því að konan hans
fengi þá hvíld sem mögulegt var.
Hún kunni líka að meta það, og
gagnkvæmt var traust þeirra og
virðing hvort fyrir öðm.
Árið 1952 fór Sigurbjörn til vinnu
á Keflavíkurflugvelli. „Það var í
fyrsta skipti sem ég fékk peninga
í hendur," sagði Sigurbjörn. Var
hann þá kominn undir fimmtugt.
Spái ég að fleiri hafi getað sagt
sömu sögu, tímarnir vom þannig á
þeim dögum.
Upp úr þessu flutti fjölskyldan
til Reykjavíkur, Jómnn þá biluð á
heilsu. Hún sá þó um heimili þeirra
um mörg ár, en andaðist 20. júní
1973. Síðast vann Sigurbjöm sem
vaktmaður í Kjörgarði, en mátti
hætta störfum fyrir aldur fram
vegna hins erfiða sjúkdóms, Parkin-
sonsveikinnar, er aldrei sleppir tök-
um á þeim sem hún nær tangar-
haldi á.
Um mörg hin síðari ár dvaldi
Sigurbjörn í skjóli dætra sinna,
fyrst Friðriku Rósu í Reykjavík, en
síðar Bergljótar norður í Mývatns-
sveit. Þegar maður Bergljótar féll
frá á besta aldri og hún flutti til
Reykjavíkur ásamt dætmm sínum,
kaus Sigurbjöm að verða eftir í
héraði og dvaldi eftir það á Sjúkra-
húsi Húsavíkur til hinsta dags. Og
þá hófst síðasti kaflinn á lífsferli
hans, og trúi ég ekki sá þýðingar-
minnsti. Þrátt fyrir sjúkleika og
þrautir einkenndu hógværð, þol-
gæði og góðvild með gamansömu
ívafi allt hans dagfar. Hann ávann
sér virðingu og væntumþykju alls
starfsfólks í þessu litla samfélagi
sem skapast innan veggja sjúkra-
húss.
Er ég, sem þetta rita, gekk út
úr Húsavíkurkirkju að lokinni
kveðjuathöfninni þar, hitti ég konu
úr þessum hópi sem sagði við mig:
„Hann var búinn að kenna okkur
svo mikið.“ — Hver reisir sér feg-
urri bautastein?
•Sem áður er nefnt eignuðust þau
Jómnn og Sigurbjörn tvær dætur:
Bergljót Jómnn er fædd 22. júlí
1935. Hún var gift Sigfúsi Þór
Bárðasyni, en hann lést árið 1983.
Þau eignuðust fjórar dætur. Yngri
dóttirin er Friðrika Rósa. Maður
hennar er Kjartan Sigurðsson. Þau
eiga eina dóttur og þijá syni.
Ekki er hægt að skiljast svo við
þessi minningarorð að geta eigi
þeirrar sérstöku ástúðar og um-
hyggju er dætumar og fjölskyldur
þeirra hafa sýnt þessi síðustu ár.
Einu sinni í mánuði hveijum árið
um kring hefur önnur hvor þeirra
systra eða einhver annar úr skyldu-
liðinu komið norður til Húsavíkur
og dvalið 2—4 daga í einu í heim-
sókn. Sigurbjöm beið ávallt þessara
heimsókna með tilhlökkun. Nærri
má geta, að ekki er einskis vert
þeim er sjúkir og vanmegna láta
daga líða að hafa ávallt einhvers
að bíða og hlakka til. Þetta er fag-
urt fordæmi og e.t.v. ekki svo al-
gengt, en segir meir en orð á blaði.
Sjálf er ég af hjarta þakklát fyrir
kynnin við þennan góða og gegn-
vandaða dreng, hann Bjössa minn,
sem ekki mátti vamm sitt vita í
neinu, sem aldrei hallaði á nokkum
mann, en ætíð tók svari þeirra er
minna máttu sín. Einkum og sérs-
taklega þakka ég þessi undanfarin
ár á Sjúkrahúsi Húsavíkur, ríkari
er ég fyrir hveija þá samvemstund.
Gott er þreyttum að hvílast. Hinn
góði og trúi þjónn er genginn í fögn-
uð Herra síns. Hafi hann hjartans
þökk fyrir samfylgdina. Guð blessi
hann og fylgi á friðarleið.
Brynhildur Bjarnadóttir
Minning:
Friðrik P. Dungal
Hinn 17. júní sl. lést á Landspít-
alanum Friðrik P. Dungal. Við
kynntumst honum þegar hann var
bekkjarfélagi og vinur sonar okkar,
þá í níu ára bekk. Hann var hæglát-
ur og hógvær og geislaði af góð-
vild. Okkur varð strax hlýtt til hans.
Þeir vinir gátu mikið rætt heims-
málin og dundað sér heilu dagana
við veiðar. Þeir æfðu saman karate
sem Friðrik náði mjög góðum ár-
angri í. Svo skildu leiðir í gagn-
fræðaskólanum, en síðan hittust
þeir aftur eftir 3 ár. Þá var Friðrik
kominn með erfiðan sjúkdóm, en
hann lét það ekki hindra sig í að
halda sínu striki og aldrei heyrðum
við hann kvarta þó við vissum að
honum liði ekki alltaf vel. Hann
barðist hetjulega gegn sjúkdómnum
og hélt góða skapinu og hlýja bros-
- en það er miklu betra
að smakka PIMS.
Með þessu fátæklegu orðum
langar okkur að kveðja góðan dreng
og þakka honum samfylgdina á
meðan hann lifði.
Við sendum foreldrum hans og
systur, okkar innilegustu samúðar-
kveðjur og megi guð styrkja þau.
Hví var þessi beður búinn,
bamið kæra, j»r svo skjótt?
Svar af himni heyrir trúin
hljóma gegnum dauðans nótt.
Það er kveðjan; „Kom til mín!“
Kristur tók þig heim til sín.
Þú ert blessuð hans í höndum,
hólpin sál með ljóssins öndum.
(Bjöm Halldórsson frá Laufási:)
Anna og Dóri
...ímyndaðu þér mjúkt,
ofboðslega gott kex.
...ímyndaðu þér bragðmikið
appelsínuhlaup og ekta
hnausþykka súkkulaðihúð.
...ímyndaðu þér PIMS frá
LU, ólýsanlega gott kex.
Ummm... að ímynda sér.
EGGERT
KRISTJÁNSSON H/F
SlMI 6-85-300