Morgunblaðið - 28.06.1988, Blaðsíða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. JÚNÍ 1988

mnmn
„Ge-rbu eitths/cíb, pabb) ■ Stór strákur i
skálanum jparkajbi í -fDtinn á tnbr.1'
Einn kostur fylgir þessu
starfi. — Ég er hættur að
naga neglurnar.
Með
morgunkaffinu
Og einn góður kostur. Að-
eins steinsnar frá skólan-
um.
Sælan
víð sjóínn
Vegna fyrirspurnar Sigurbjargar
um kvæði, í Velvakanda þann 10.
júní hafði Hulda Magnúsdóttir sam-
band við Velvakanda. Hún hafði í
fórum sínum allt kvæðið, alls 12
erindi. Margir höfðu haft samband
við Velvakanda út af kvæðinu, en
voru þá jafnan með færri erindi.
Kvæðið nefnist „Sælan við sjóinn".
Höfundur er óþekktur.
Ég mætti hérna um morguninn
manni ofan úr sveit.
Og viltu vita vinur minn,
hann var í kvenmannsleit.
A kúskinnsskóm var karlinn sá
og kurfslegur að sjá
og í skinnsokkum upp að hnjám
var aulabárður sá.
Þá fór hann mig að fala brátt
og fimmtán krónur bauð.
Hann sagðist bjóða svona hátt
í sinni miklu nauð.
En afsvar honum gaf ég greitt
og gröm hann sagði við:
„Ég kalla þetta kaup ei neitt,
sem konum bjóðið þið.
Það er svo voða vemmilegt
að vera upp’í sveit
og ekkert verra hef ég þekkt
né ógeðslegra veit,
en mjólka kýr og hirða hey
og hreykja sauðatað.
Það hæfi ekki heldri mey
að hugsa neitt um það.
í síldina á Siglufjörð
í sumar ætl’ ég mér
og vinna þar mun vart svo hörð
sem verða mun hjá þér.
Og síst þá mun ég súta par
á sjóstígvélum háum,
í vils’ og slori þó verð’ ég þar
að vaða upp að hnjám.
Og þegar sumarsólin skín
á sunnudögum þar,
þá uppdubbuð er ég og fín,
út’ um götumar.
I danssalinn svo dríf ég mig
er dimma tekur að.
Þá hugsar hver um sjálfan sig,
ég segi ei meir um það.
Þar oft á kvöldin eru böll
svo yndisleg og fín
og þar eru líka feiknar fjöll
og fleira saklaust grín.
Og inni þar er allt svo pent,
og útlendum með keim.
Hve himneskt er og huggulegt
í híbýlunum þeim.
Svfar eru séntilmenn
og sjást þeir margir þar.
Fremri er'en frónskir menn,
fríðir Norsarar.
Meyjamar þeir mikið þrá
og mjög sú ást er heit.
Ég vil heldur eiga þá
en aulabárð úr sveit.
Ó mér fínnst það yndislegt
að eiga fund með þeim.
Og oft þeir segja ýmislegt
er okkur fylgja heim.
Þeir tal’ um ást og trúlofun
og tíminn líður þá,
og ég þá næsta ekki mun
þó okkur vilji fá.
Þeir leggja stundum kinn við
kinn
og kela okkur við,
og ástarstraum ég sterkan fínn
er stend við þeirra hlið.
Og sárt er þeim að svífa frá,
er sumri halla fer,
en önnur sæla aftur þá
mun bíða okkar hér.
Við hingað suður höldum brátt
er hausta tekur að.
Á heimleiðinni er harla kátt,
ó hugsið ykkur það.
Við fríar höfum ferðimar.
og flest af þægindum.
Og eftir vem okkar þar,
víst ógn af peningum.
Hér flest mun gengur fljótt í hag,
ég feta lukkuskref.
Ég fer í vist í formiddag,
en frí á kvöldin hef. Mér bjóða
piltar böllin á
og í bíó oft ég fer.
En dásamlegust dýrð er þá
á dansæfíngu ég fer.
í sveit ég ekki framar fer,'
mér finnst ei gaman af,
en aðeins get ég unað mér
í okkar höfuðstað.
Að lifa þar er listagott
þó lítið haf ég grætt.
Ég yfír höfuð hef það flott,
huggulegt og sætt.
HÖGNI HREKKVÍSI
,, HVERJU/V1 BAUÐ HÖSNI ?"
Yíkverji skrifar
A
Iþéttbýlinu býsnast skattgreið-
endur yfír kostnaði við land-
búnaðinn og að. vonum. En þegar
komið er í sveitir landsins blasir
önnur mynd við, sem hlýtur að
hafa djúpstæð áhrif á þá, sem um
þessi svæði landsins fara. Hnignun
sveitanna er svo augljós.
Víkveiji átti fyrir skömmu leið um
Dali. Þar hafa heimamenn þungar
áhyggjur af framtíðinni. Kaupfé-
lagið í Búðardal á í miklum erfið-
leikum, eins og .raunar kaupfélög
víða annars staðar. Þeir erfíðleikar
endurspegla að sjálfsögðu þann
mikia samdrátt, sem orðið hefur í
landbúnaði. í Dölum telja menn sig
ekki hafa að mörgu að hverfa. At-
vinnulífið þar hefur byggzt á land-
búnaði og þjónustu við hann. Á
Snæfellsnesi t.d. byggir atvinnulífíð
á sjávarútveginum en Dalamenn
geta ekki snúið sér að honum að
nokkru marki. Nú þegar fyrirsjáan-
legt er, að svo mikil breyting verð-
ur í landbúnaði að það hlýtur að
þýða verulega röskun á byggð í
sveitum, sjá sumir Dalamenn ekk-
ert framundan. Þetta er hin hliðin
á vandamálum landbúnaðaríns, sem
vert er að huga að einnig.
XXX
Sama er að segja um Borgar-
fjörðinn. Sú var tíðin, að þetta
var eitt blómlegasta landbúnaðar-
hérað landsins. Nú má hvarvetna
sjá hnignun þessarar blómlegu
byggðar. Jarðir eru seldar undir
sumarbústaðalönd. Sums staðar
hafa menn gripið til þess ráðs að
setja upp loðdýrabú og lagt veru-
lega íjármuni í að byggja hús yfir
þá atvinnustarfsemi. Nú hafa dýrin
verið drepin. Húsin standa tóm og
koma engum að gagni. Smátt og
smátt verða þau ryði að bráð: Hér
er auðvitað á ferðinni svo mikil
röskun á stöðu og högum fólks, að
það er ekki við öðru að búast en
að umtalsverð átök verði um land-
búnaðinn og byggðamálin.
XXX
Um skoðanakannanir má margt
segja. Nú er svo komið, að
þótt frambjóðandi eða flokkur fái
útreið í kosningum er talað um slíka
niðurstöðu, sem umtalsverðan sigur
vegna þess, að viðkomandi fékk
fleiri atkvæði, en skoðanakannanir
höfðu gert ráð fyrir!