Morgunblaðið - 03.09.1988, Blaðsíða 24

Morgunblaðið - 03.09.1988, Blaðsíða 24
24 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. SEPTEMBER 1988 h Júgóslavía: Fímm bækur Djilas verða gefnar út Þessi mynd var tekin í sjúkrahúsinu í Blagovestjensk áríð 1981. Viktor Davidov, sem var látinn laus áríð 1983, tókst að smygla myndinni út úr sjúkrahúsinu og siðan úr landi. A myndinni hér til hliðar er Kenne Fant. Sænskur rithöfundur: Raoul Wallenberg var enn á lífi 1986 SÆNSKI stjómarerindrekinn Raoul Wallenberg, sem hvarf i Ungveijalandi í stríðslok, var enn á Ufi í Sovétríkjunum áríð 1986, að sögn ríthöfundarins Kenne Fant sem eytt hefur sex árum í að safna efni i bók um Wallenberg. Fant hefur rítað Míkaíl Gorbatsjov Sovétleiðtoga bréf og skýrt honum frá upplýs- ingum sinum um öríög sænska stjómarerindrekans, segir í frétt Sænska dagblaðsins fyrír skömmu. í heimildarskáldsögu Fants um Wallenberg, sem höftmdur hefur gefið heitið „R“, er Wallenberg látinn segja sjálfur sögu sfna eftir að hann var handtekinn af sovésk- um hermönnum i Búdapest árið 1945. Wallenberg tókst að bjarga lífi um 100 þúsund ungverskra gyðinga sem ella hefðu lent í gas- klefum nazista. Sovétmenn halda því fram að Wallenberg hafi látist í júlí 1947 en fjöldi fólks segist hafa orðið vart við hann í sovéskum fanga- búðum eða sjúkrahúsum eftir þann tíma. í bréfi Fants til Gorbatsjovs rekur hann vitnisburð maigra sov- éskra andófsmanna, er fengið hafa leyfí til að yfirgefa Sovétyríkin, þar sem þeir segja að árið 1978 hafi Wallenberg verið á sérstöku geðsjúkrahúsi fyrir fanga f Blago- vestjensk- í suð-austurhluta Síberíu. Að sögn andófsmannanna var forstjóri sjúkrahússins kona að nafni Lúdmiila Bútenkova, undirofursti að tign. Fant hvetur Gorbatsjov til að fá Bútenkovu til að skýra frá því sem hún veit um örlög Wallenbergs. Einnig hvetur Fant til þess að qúklingaskýrslur stofnunarinnar frá 22. desember 1986 verði birt- ar. „Vitni, sem ég tel áreiðanlegt, hefur skýrt frá því að meðhöndlað hafi verið kal á hægri fæti fullorð- ins stjómarerindreka frá Norður- löndunum þann dag. Maðurinn hafi á sínum tíma bjarjgað lífi margra gyðinga í Ungverjalandi f lok heimsstyijaldarinnar. Varla getur hafa verið um annan að ræða en Raoul Wallenberg, þótt hann hafi vafalaust gengið undir öðru nafni,“ segir Fant.' Hann segist ekki þekkja vitnið sjálfur en það sé búsett í Banda- ríkjunum. Hann vilji ekki gera nafn þess uppiskátt þar sem það eigi aldraðan fóður á lífí f Sov- étríkjunum. Hins vegar vitnar Fant í sovéska andófsmanninn Viktor Davidov, sem var lagður inn á sjúkrahúsið í Blagovestjensk 1980 og heyrði þá minnst á „Svíann". Vinur Nóbelsverðlaunahafans Andrejs Sakharovs, Krónid Lú- ^xsovét- Tural, RÍKIN ^~V J‘jaj)(a/-Mln^!®ajves,,^nsf Irkútsk fS \ T ••*•»*... Ulan Bator • barskí, hefur einnig heyrt minnst á „gamla Svíann" í sovéskum búð- um. Fant segir Wallenberg hafa gengið undir ýmsum nöfhum f Sovétríkjunum, m.a. „sjvedskíj 040812“ (Wallenberg var fæddur 12.8. árið 1904), „Roni Boni“ og „Norðurlandabúinn." Kenne Fant segir í bréfi sfnu til Sovétleiðtogans að Gorbatsjov og (Tsjabarovsk Gromyko núverandi forseti hafi verið blekktir af foringjum í öiygg- islögreglunni sem hafi látið Qar- lægja öll gögn um Wallenberg og sé þetta ástæða þess að hann hef- ur ekki fundist. Rithöfundurinn segir að meðan hann safnaði efni S bókina hafi hann oft fengið meira eða minna dulbúnar morðhótanir frá óþekktum aðilum. __ Belgrad. Reuter. ÁKVEÐIÐ hefur verið að gefa út fimm bækur andófsmannsins þekkta Milovans Djilas í Júgó- slaviu. Verður þetta í fyrsta skipti f 34 ár sem almenningi gefst kostur á að kynna sér sjón- armið Djilas sem féll f ónað eftir að hafa gagnrýnt stefnu Titós þáverandi leiðtoga júgóslav- neska knmtnúniataflnkksins. Djilas sagði í viðtali við Reuters- fréttastofíina í gær að hann teldi þetta merki um að stjómmála- ástandið í Júgóslavíu væri að breyt- ast einkum fyrir áhrif Sovétmanna. Benti hann á að fjölmargir bann- feerðir rithöfundar hefðu verið „endurreistir" í Sovétríkjunum frá því Míkhaíl S. Gorbatsjov Sovétleið- togi komst til valda. Djilas var náinn aðstoðarmaður Josefs Tító, leiðtoga Júgóslavíu, en árið 1954 var hann rekinn úr kommúnistaflokknum eftir að hann hafði gagmýnt stefnu yfírboðara síns. Ritverk hans vom bönnuð og honum var meinað að tala á opin- bemm vettvangi. Bækur hans hafa á hinn bóginn verið gefnar út á Vesturlöndum og hann hefur flutt fjölda fyrirlestra erlendis. Fyrsta bók Djilas „Hin nýja stétt“ var gefín út í New York árið 1957. Djilas var dæmdur f níu ára fang- elsi vegna þeirrar bókar, sem vakti mikla athygli. Honum var hins veg- ar sleppt árið 1961 og hóf hann þá að rita „Samræður við Stalín". Hann var fangelsaður að nýju og sakaður um að hafa birt ríkisleynd- armál. í þetta skipti var Djilas dæmdur til fjögurrar ára fangelsis- vistar. Ríkisfyrirtækið „Domus“ hyggst nú gefa þessa bók út sem og „Land án réttlætis" sem em æskuminn- ingar Djilas, „Uppgangur og hnign- un“ sem fjallar um ástandið í Júgó- slavíu eftir síðari heimsstyijöldina, og „Stríðstímar" en svo nefnast minningar skáldsins frá ámm sfðari heimsstyijaldarinnar. Fimmta bók- in sem fjallar um skáldið Petar Petrovic Njegos verður hins vegar gefín út af óháðu fyrirtséki í Belgrad. Djilas sagði í samtali við frétta- mann Reuters að afstaða júgóslav- neskra sljómvalda til hans hefði breyst á undanförnum tveimur ámm. í júnímanuði flutti hann fyrsta opinbera fyrirlestur sinn í 34 ár er hann ávarpaði ungliða- hreyfíngu kommúnistaflokksins í Slóveníu. Dagblöð í Slóveníu hafa jafnframt birt nokkur viðtöl við Djilas. „Ég er engin ógnun. Ég stend einn og hef ekki skipulögð samtök að baki mér,“ sagði Djilas sem er 77 ára gamall. Spánn: Sjö tonn af hassi Alicante, Reuter. SPÆNSK lögregluyfirvöld gerðu f gær upptæk sjö tonn af hassi og voru 14 manns handteknir vegna þessa. Hassið fannst i gámi við höfnina f Barcelona, en mennim- ir, sem voru handteknir, voru grípnir f Alicante og Benidorm, sunnar f landinu. Þeirra á meðal voru nokkrir útlendingar. Þetta er önnur mesta aðgerð spænsku lögreglunnar gegn fíkni- efnasmyglumm í sumar, en Spánn er nú orðin ein helsta ffkniefnamið- stöð Evrópu. Þangað koma eiturlyf frá Suður-Ameríku, Mið-austurlönd- um, Afríku og Austur-Asíu. Fyrir skömmu náði spænska lög- reglan mesta eiturlyflafarmi, sem gerður hefur verið upptækur f Evr- ópu, en þá náðust 17 tonn af hassi og eitt tonn af kókaíni. Þá var tveim- ur stærstu hasshringjum heims splundrað fyrir rúmum mánuði. Að sögn Santiago de Torres, hátt- sett embættismanns í Fíknieftiaráði Spánar, hefur eiturlyftastraumurinn til Evrópu aukist að undanfömu vegna markaðsmettunar í Banda- ríkjunum. Evropubandalagið og menntamál: Tómatar og sardínur njóta meira frelsis JEAN Monnet, einn af fyrstu baráttumönnunum fyrír sameiningu Evrópu, sagði eitt sinn: „Gæti ég hafið starfið á ný byijaði ég á menntamálunum." í Rómarsáttmálanum, stofnskrá Evrópubanda- lagsins, frá árinu 1957 er aðeins drepið á menntamál aftarlega í textanum, f grein 128. Þessi grein kveður á um að starfsþjálfun skuli vera mikilvægur þáttur f samstarfi Evrópuríkjanna. Það eitt að greinin skuli hafa veríð sett aftarlega í textann sýnir hversu lítils hún var metin. Hún var ekkert annað setning sem fól ekki f sér neinar skuldbindingar. Lftill áhugi var fyrir því að móta sameiginlega stefnu í menntamál- um. Litið var á þau sem eitt þeirra sviða sem tilheyrði ríkisstjómum einstakra landa - og þannig er enn litið á skólamál. Eftir þijá áratugi hafa menn loks komist á þá skoðun að hug- myndin um að borgarar aðild- aiTÍkja Evrópubandalagsins njóti sama réttar f öllum bandalagsríkj- unum sé óframkvæmanleg meðan flutningafrelsið nái aðeins til tóm- ata og sardfna en ekki borgaranna, eins og einn embættismaður Evr- ópubandalagsins orðaði það eitt sinn. Með þessu átti hann við að þegn- ar Evrópubandalagsins þyrftu að geta menntað sig í hvaða aðild- arríki Evrópubandalagsins sem er. Fyrsta skrefíð í þá átt var tekið í febrúar árið 1976. Menntamálaráð- herrar aðildarríkja Evrópubanda- lagsins ákváðu þá að hefja herferð til sam- hæfa menntakerfi landanna og auka nemendaskipti milli háskóla. Þessi ákvörðun var mikilvæg byrj- un en breytti nánast engu. Þótt samþykkt hafi verið að allir þegnar Evrópubandalagsríkja eigi að læra tvö tungumál annarra ríkja innan Evrópubandalagsins hefur það lítið sem ekkert breytt nám- skrám skólanna. Þar sem fjármála- ráðherrar aðildarríkjanna hafa ver- ið með puttana í þessum málum hafa áætlanir Evrópubandalagsins í menntamálum ekki skilað nægj- anlegum árangri, þótt mikils sé að vænta af sumum þeirra. Nemenda- og kennaraskipti Sameiginleg menntastefna bandalagsríkjanna varð í raun fyrst að veruleika fyrir tveimur til þrem- ur árum - og það má aðallega þakka áformunum um innri markað bandalagsins. COMETT-áætlunin var samþykkt í lok ársins 1986, en henni er ætlað að auka nem- enda- og kennaraskipti háskóla f bandalagsríkjunum til að styrkja samkeppnisstöðu þeirra á heims- markaðinum. „Erasmus“-áætlunin fylgdi í lqölfarið árið eftir, en henni er einnig ætlað að auka nemenda- skipti innan Evrópubandalagsins. Einungis 1,2 af hundraði sex milljóna stúdenta í aðildarríkjum Evrópubandalagsins stunda nám í öðru aðildarríki. Þessi tala ætti að minnsta kosti að vera komin í tíu prósent árið 1992. Augljóslega þurfa mennta- og fjármálaráðherrar ríkjanna að veita miklu hærri fjárhæð en 150 milljón- um þýskra marka, sem úthlutað hefur verið til menntamála hjá Evrópubandalaginu til þessa. Framkvæmdanefnd Evrópubanda- lagsins er þeirrar skoðunar að 90 af hundraði nemenda frá aðild- arríkjum bandalagsins skuli fá fulla námsstyrki nemi þeir í öðru banda- lagsríki. Ennfremur þarf að taka afstöðu til þess hvemig fylgja beri reglum um nemendaskiptin án þess að auka námstímann frekar. Háskólapróf viðurkennd Mestum árangri hefur til þessa verið náð í viðræðum um hvort eitt aðildarríki skuli viðurkenna há- skólapróf frá öðru bandalagsríki. Arkitektar ruddu brautina, komust að samkomulagi árið 1985, eftir 17 ára viðræður, um námstíma og námssvið. Læknar og lyfjafræðing- ar fóru strax að dæmi þeirra. Þessir þrír starfshópar komust að samkomulagi um að móta sam- eiginlega stefnu - sem er ekki svo lítill árangur þegar tillit er tekið til þess að menntamálaráðherrar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.