Morgunblaðið - 03.09.1988, Blaðsíða 41

Morgunblaðið - 03.09.1988, Blaðsíða 41
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. SEPTEMBER 1988 41 Guðjón Þorkelsson Gíslason — Minning Fæddur 16. janúar 1921 Dáinn 24. ágúst 1988 Og því varð allt svo hljótt við helfregn þína sem hefði klðkkur gígjustrengur brostið og enn ég veit margt hjarta, harmi lostið sem hugsar til þín alla daga sína. (Tómas Guðmundsson) Elskulegur tengdafaðir minn, Guðjón Þ. Gíslason, er frá okkur farinn, það er erfitt að trúa því að sjá hann aldrei aftur, hress og kát- ur kom hann í heimsókn til okkar mánudaginn 22. ágúst, á þriðju- dagskvöld kom hringing um að hann hefði verið fluttur á Landspít- alann, og næsta morgun var hann allur. Guðjón Þ. Gíslason var fæddur 16. janúar 1921. Sonur hjónanna Ólafíu Kristínar Guðtjónsdóttur og Gísla Jónatans Einarssonar. Guðjón giftist eftirlif- andi konu sinni Mikkalínu Finn- bjömsdóttur 22. desember 1945 og áttu þau 8 börn. í huga mínum ríkir mikill söknuð- ur, minningamar hrannast upp, margar ógleymanlegar stundir átt- um við saman á Suðurgötu 1, þá var spjallað saman langt fram eftir nóttu og rifjaðir upp gamlir tímar, komu þá best í ljós frásagnarhæfí- leikar hans. Guðjón var mjög heil- steyptur maður, trúfastur og traustur. Hann var einstaklega bamgóður og eiga nú böm, bama- böm og bamabamaböm um sárt að binda, ég bið góðan guð að styrkja þau og tengdamóður mína, sem var hans tryggi föranautur uns yfír lauk. Ég þakka Guðjóni samfylgdina, það er vissulega sjónarsviptir að þessum manni sem látinn er fyrir aldur fram. Margs er að minnast, margt er hér að þakka, guði sé lof fyrir liðna tið. Margs er að minnast, margs er að sakna, guð þerri tregatárin stríð. Far þú í friði, friður guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt (V.Briem) Silla í dag verður jarðsunginn í Hvals- neskirkju hjartkær tengdafaðir minn og vinur, Guðjón Þorkelsson Gísla- son, skipstjóri frá Sandgerði. Andlát hans hinn 24. ágúst sl. var mjög óvænt og öllum ástvinum mik- ill harmur. Guðjón fæddist á Setbergi í Mið- neshreppi 16. janúar 1921. Foreldrar hans vora hjónin Gísli Jónatan Ein- arsson bóndi og sjómaður og Ólafía Kristín Guðjónsdóttir, en þau era bæði látin. Hjónin Gísli og Ólafía eignuðust 8 börn, en 6 þeirra komust á legg. Þau vora auk Guðjóns Þórhallur, Ólafur, Einar, Kristín Victoría og Benóný. Kristín Victoría er látin og Benóný lést af slysföram ungur að áram. Guðjón missti móður sína aðeins 10 ára að aldri, en hún lést af bams- föram. Nokkra seinna kom á heimilið Þóra Helgadóttir sem gerðist ráðs- kona hjá Gísla og með henni sonur hennar Kjartan Helgi Bjömssson sem varð uppeldisbróðir Guðjóns og þeirra systkina. Þóra lést eftir 13 ára vera á Set- bergi. Seinni kona Gísla var Guðmunda Jónasdóttir sem býr nú á Setbergi. Gísli og Guðmunda eignuðust 4 böm, þau era Þóra Bryndís, Karítas Jóna, Páll og Svanfríður Guðrún. Guðmunda átti fyrir eina dóttur, Sigríði Bumey, sem Gísli gekk í föð- urstað. Guðjón kvæntist Mikkalínu Finn- bjömsdóttur frá Aðalvík hinn 22. desember 1945. Þau bjuggu lengst af sínum bú- skap í Baldurshaga í Sandgerði eða 27 ár. Nú hin seinni ár bjuggu þau á Suðurgötu 31 í Sandgerði. Guðjón og Mikkalína eignuðust 8 böm sem öll lifa föður sinn. Þau era Ólafía Kristín, Oddný Bergþóra, Helga Herborg, Gísli Guðjón, Ben- óný og Kristján Jóhann, öll búsett í Sandgerði, Finnbjörn Helgi, búsettur í Garði, og Einar Sigurður, búsettur í Njarðvík. Öll era þau gift og era bamabömin orðin 29 talsins og bamabamabömin 3. Þegar fundum okkar Gauja Gísla, eins og hann var jafnan kallaður, bar fyrst saman á vordögum árið 1964, er ég kom til Sandgerðis ung- ur að áram heitbundinn Olafíu dótt- ur hans, tók hann mér opnum örm- um, boðinn og búinn til liðsinnis og reyndist hann mér frá þeirri stundu og ætíð síðan sem besti faðir og félagi. Margar stundir var heimili þeirra Gauja og Mikku skemmtilegur og Fædd 12. mars 1926 Dáin 15. ágúst 1988 Klukkan er átta að morgni. Ég stend á jámbrautarstöðunni í Ar- ezzo í Toscana á Ítalíu. Ég er að bíða eftir lestinni frá Flórens, sem kemur inn á hverri stundu. Dóttir mín, Helen, kemur með þessari lest. Hún ætlar að vera með mér í nokkurra daga fríi á Ítalíu. Sólin er komin upp og lestimar koma inn, ein eftir aðra. Fólkið streymir út úr þeim. Karlmennimir í opnum skyrtum, kvenfólkið léttklætt, allir í sandölum. Þetta er fólk, sem á heima í heitu landi og er að flýta sér í vinnuna. Helen er á meðal þeirra. Við föram út á bar til þess að fá okkur capuccino og köku. Helen lítur á mig yfir kaffíbollann. Hún er alvarleg og mér bregður við. Loksins segir hún: „Ég er með slæmar fréttir, mamma, Rúna er dáin.“ Ég horfi á hana og segi aftur og aftur að þetta geti ekki verið satt. Það er satt. Sólin er fjörugur umræðuvettvangur útgerð- ar og sjómennsku en hann starfaði yfír 50 ár við þær atvinnugreinar, lengst af sem skipstjóri á fiskiskip- um. Síðastliðin 12 ár var hann skip- stjóri á mb. Elliða sem_ er í eigu Miðness hf. í Sandgerði. I 15 ár þar á undan var hann í útgerð og físk- vinnslu með Einari bróður sínum og Svavari Sæbjömssyni. Þeir ráku saman fyrirtækin Eyri hf. og Á1 hf. og gerðu út bátana mb. Guðmund Þórðarson og síðar mb. Arnarborg, en Gaui var skipstjóri á báðum þess- um bátum. Auk þessa áttu þeir ásamt Þórhalli bróður Gauja og Éin- árs vélbátinn Álaborg sem þeir gerðu út saman í nokkur ár og var Þór- hallur þar skipstjóri. Það var mikill heiður og góður skóli fyrir unga menn að komast 1 skipsrúm hjá Gauja sem miðlaði þeim óspart af kunnáttu sinni Og öryggi. Margir aflasælir skipstjórar og góðir sjómenn fylla þennan hóp. Sjálfur var Gaui alla tíð mjög lán- samur og aflasæll svo eftir var tek- ið. Trúmennska og einlægni vora horfín, það er skuggi yfír um- hverfínu og ég er með sting í hjart- anu. Mér finnst ég vera voðalega langt í burtu frá lslandi. Við voram systradætur, en ég leit alltaf á hana eins og systur mína, því að ég átti enga systur. Mjmdir úr lífi okkar birtast. Rúna í Kvennaskólanum. Glæsilegasta stúlkan meðal allra glæsilegustu stúlknanna. Rúna, sem gekk niður Bankastrætið og vegfarendur, jaftit konur sem karlar, snéru sér við til þess að líta á eftir henni. Slíkt segulmagn hafði frænka mín, öll þau ár, sem ég þekkti hana og ég var stolt að vera skyld henni. Hugurinn hvarflar heim. Ég get ímyndað mér allan þann fjölda, sem mun þjappast inn í kirkjuna til þess að minnast hennar. Ég myndi líka vera þar ef ég væri ekki svona voðalega langt í burtu. Leiðir okkar skildust að nokkru, þegar ég fluttist til útlanda, en taugin, sem tengdi okkur, var það sterk, að hún gat aldrei slitnað hans aðalsmerki, hver róður var eins og sá fyrsti, áhugi hans fyrir starf- inu dvínaði aldrei. Gaui var skapríkur og ákveðinn en bak ábúðarmiklu fasi og djúpri og stundum hrjúfri röddu var hjarta- hlýr og viðkvæmur maður sem tár- ast gat jafnt í sorg sem gleði. Ég minnist Gauja með miklum söfnuði en jafnframt þakklæti fyrir allar ánægjulegu samverastundimar bæði á sjó og landi. Gaui var mjög bamgóður og sóttu bamabömin mikið til afa síns sem ávallt var tilbúinn til að glettast og einnig að hughreysta ef svo bar undir. Elsku Mikka mín, ég votta þér innilega samúð er þú nú syrgir ást- kæran eiginmann og góðan félaga, en minningin lifir um góðan dreng. Blessuð sé minning Guðjóns Þ. Gísla- sonar. Jón Norðfjörð Hann afí er dáinn! Örstutt er bilið á milli lífs og dauða. Það kom líkt og þrama úr heiðskíra lofti, þegar mamma hringdi í mig norður á Akureyri, 24. ágúst síðastliðinn og sagði mér að afí væri dáinn. Hann, sem var svo þróttmikill og lífsglaður og átti svo margar fram- tíðarsýnir í huga, sem hann ætlaði að gera að veraleika. Af hveiju hann svona óvænt? Já, það má endalaust spyrja, þó fátt verði um svör. En ofar öllum þessum hverfulleika mannlífsins, skín eilíf vonarstjarna og minn- ingamar, bjartar og dýrmætar, streyma fram í hugann. Mikið fannst mér gott í bamæsku að sitja á hnénu hans afa og hlýða á skemmtilegu sögumar, sem hann kunni svo margar að segja mér. Eins verða þau ógleymanleg að- fangadags- og gamlaárskvöldin þegar öll fjölskyldan var mætt heima hjá afa og ömmu til þess að njóta saman hátíðarstunda. Allt var gert til þess að gleðja okkur stór og mörg voru samtölin frá London til Norwich þegar hún sinnti er- indagjörðum sínum í höfuðborg- inni. Hún var bjartsýn og glaðvær og unni íslandi af öllu hjarta. Það lá við, þegar við töluðum saman, að mér fyndist ég sjálf vera föður- landssvikari að leyfa mér að eiga heima annars staðar en á íslandi. Rúna var einstaklega handlag- in, smekkleg og framúrskarandi dugleg. Hún gat lagað sig eftir og smá. Á slíkum stundum var afi hrókur alls fagnaðar. Gamla árið oft dansað út fram undir fyrsta morgun þess nýbyijaða. En afí gerði meira fyrir okkur bömin en gleðja okkur á hátíðar- stundum, hann var einnig traustur vinur og hollur ráðgjafí á stundum stórra ákvarðana í lífi okkar. Hans orð vora gullvæg og eftir þeim var farið. Honum var ekki sama hvaða vikudag hlutimir vora framkvæmd- ir, hver einstakur dagur hafði sína merkingu í huga hans. Ein sú perla í safni minninganna tengist hundi, sem afí átti og Týri hét, en afí var mikilll dýravinur. Marga stund lék ég mér við Týra á bernskuáranum og naut vináttu hans. Til merkis um það hve vitur Týri var minnist ég þess að oft fór hann niður að höfn, þegar afí var á sjó, settist á bryggjusporðinn og beið þar til báturinn hans afa kom að landi. Það yrði langt mál að festa á blað allar þær hugljúfu minningar, sem ég geymi frá samverastundum okkar afa, en þær verða ávallt helgidómur hjarta míns. Nú þegar komið er að hinstu kveðjustund, verða öll orð aðeins endurskin af því heita þakklæti, ást og virðingu, sem fyllir hug minn og hjarta. Guð launi elsku afa mínum allt það sem hann var mér frá fyrstu stundu til síðusta samfundar. Elsku amma, Guð styrki og huggi þig í sorg þinni og blessi þig um ókomin ár. Kom, Huggari, mig hugga þú, kom, hönd, og bind um sárin, kom, dögg, og svala sálu nú, kom, sól og þerra tárin, kom, hjartans heilsulind, kom, heilög fyrirmynd, kom, Ijós, og lýstu mér, kom, líf, er ævin þver, kom, eilífð, bak við árin. (Vald. Briem) Jóhanna kringumstæðum betur en nokkur annar, sem ég þekki. Hún gat jafnt gengjð fyrir tigið aðalsfólk og bo- rið sig eins og hún væri fædd og uppalin við siði þeirra, eða fátækt alþýðufólk og verið ein af þeim. Rúna lagði hönd á verkið, Rúna átti heima alls staðar. Rúna, hvað ég sakna hennar! Mínar innilegustu samúðarkveðjur til manns hennar, Magnúsar, barna hennar, Guðmundar. og Rúnu, litlu sonarbamanna, systra hennar og bræðra, alls okkar sam- eiginlega skyldfólks óg hennar óteljandi vina. Skarðið sem hún skilur eftir er stórt, en það slær ljóma á skuggann. Ljóminn er minningin um fallega, góða og göfuglynda konu, sem allir elsk- uðu. Á Ítalíu í ágúst 1988. Kristín Finnbogadóttir Birting afmælis- og minningargreina Morgunblaðið tekur af- mælis- og minningargreinar til birtingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á rit- stjórn blaðsins á 2. hæð i Aðal- stræti 6, Reykjavík og á skrif- stofu blaðsins i Hafnarstræti 85, Akureyri. Rúna Guðmunds- dóttir - Kveðjuorð \ \ GÓLFFLISAMARKAÐUR QélÐ í/iÍAG KL. 1o/l4 Seljum næstu daga takmarkaö magn af gæöa Höganás flísum, á lækkuðu verði. Flísar í andyrið, á stofuna eða jafnvel á allan gólfflötinn. Þetta er tækifæri sem kemur ekki aftur! Höganas HEÐINN SEUAVEGI 2,SlMI 624260 \
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.