Morgunblaðið - 15.09.1988, Page 56

56
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. SEPTEMBER 1988
SIEMENS
.■ilílH ^

VHS myndbandstæki FM 560 Lárétt stjórnborð, HQ- tækni, 14daga upptöku- minni f. 4 þætti, 32 stöðva minni, sjálfvirkur stöðva- leitari, hraðupptaka, myndleit í báðar áttir á níföldum hraða, endur- tekning myndskeiðs, þráðlaus fjarstýring, raka- vörn ásamt öðru. Verð 31.900.- Sjónvarpsmyndavél FA108 Myndavél og sýningarvél í einu tæki, fyrirferðarlítil og aðeins 1,27 kg. 8 mm myndband, CCD-mynd- skynjari, sexföld súmlinsa, sjálfvirk skerpustilling, mesti lokarahraði 1/1500 sek. (gottf. íþróttaupptök- ur) o. m. fl. Verð 82.990.-
SMTTH&
NORLAND
Nóatúni 4 - Sími 28300
„Bitlaus stjórn-
arandstaða“?
eftir Guðmund
Jóhannsson
„Stjómin þarf ekki að kvarta und-
an stjómarandstöðunni. Hún hefur
verið gjörsamlega máttlaus og bit-
laus.“
Svo digurbarkalega mælti sjálf
leiðarstjama þjóðarinnar, forsætis-
ráðherrann, í blaðagrein. Við svona
orðagjálfur kemur í hugann setning
eftir háðfuglinn Sigmund þar sem
hann segir í texta undir einni af
sínum alþekktu teikningum í Morg-
unblaðinu: „Þetta er ekkert alvar-
legt, Þorsteinn minn. Bara smá
kjálkaliðabólga eftir allt gasprið
meðan þú varst í fríinu." Eins og
nú er ástatt í þjóðfélaginu verður
manni á að hugsa hvort stjóminni
sé ekki hollt að hlusta þó ekki nema
með öðm eyranu á málflutning
stjómarandstöðunnar og taka mið
þar af. Ég bendi hér á nokkur mál
sem Borgaraflokkurinn beitti sér
mjög fyrir. Þar skal nefna að hinn
íllræmdi matarskammtur yrði ekki
lagður á, að lánskjaravísitalan, sem
með tilvem sinni hefur markvisst
unnið að því að koma fjölda fólks á
kaldan klaka flárhagslega, verði
lögð niður.’
Þá bar Borgaraflokkurinn fram
þingsályktunartillögu sem fól í sér
launajöfnun fyrir hina lægstlaunuðu.
Ég held að sjálfsvirðing stjómarinn-
ar hefði ekki beðið neina hnekki við
að taka tillit til þessara mála og víst
er um það að hefðu þessi mál kom-
ist í höfn þá væri ekki sú ólga í þjóð-
félaginu sem nú ríður húsum.
Hvert er hlutverk
ríkisstjórnar?
Samkvæmt orðanna hljóðan á
ríkisstjómin að sjálfsögðu að stjóma
málum þjóðarinnar, en hefur hún
gert það? Já það hefur hún gert en
með ófyrirsjáanlegum illum afleið-
ingum. Það er kunnara en frá þurfí
að segja að fjármál þjóðarinnar em
vægast sagt í algemm molum. Pjár-
lög ríkisins vom afgreidd með tekju-
afgangi en nú deila ríkisendurskoð-
un og fjármálaráðuneytið um það
hvort halli fjárlaganna verði 700
millj. eða 2 milljarðar. Það er ekki
að furða þó allur almenningur eigi
erfítt með að átta sig á hlutunum
þegar svo mjög ber á milli hjá hinum
„vísu“. En svo undarlegt sem það
nú er þá virðast blessaðir ráðherr-
amir vera mest undrandi hvemig
málum er komið.
Sjaldan eða aldrei hafa fjárlög
hækkað jafn mikið milli ára sem nú
milli 1987 og 1988 og kannski hefur
ekki verið vanþörf á því eftir óreið-
una hjá fráfarandi ijármálaráðherra.
Og sannarlega hefur verið góðæri í
hugum stjómarinnar þegar núver-
andi fjárlög vom samþykkt, því ekki
er að sjá að neinstaðar sé skorið við
nögl eða hert sultarólin til ráðuneyt-
anna sjálfra og við lestur hinnar
merku bókar má sjá „margt skrýtið
í kýrhausnum". Það er sláandi hve
hækkun til yfirstjómar allra ráðu-
neyta er gífurleg og því hefði mátt
ætla að annaðhvort hefðu verkefnin
aukist öll ósköp eða vinnuþrælkun
hafí verið á starfsfólkinu áður og
eða í þriðjalagi hafí átt að halda
utan um verkefni ráðuneytanna, sem
virðist í raun hafa farið lítið fýrir.
Stóri dómur
Margt hefur verið ritað og rætt
að undanfömu um hið stjómlausa
þjóðarfley og ekki að ástæðulausu.
A síðsumri þegar ríksstjómina rak
upp á sker í sínu ráðleysi skipaði
forsætisráðherrann ráðgefandi
nefnd, sem almennt er kölluð manna
á milli forstjóranefndin, til að koma
með tillögur handa ríkisstjóminni til
lausnar þjóðarvandanum. Hún skil-
aði samviskusamlega áliti um hvað
gera þyrfti til að henda reiður á því
sukki sem ríkisstjómin var búin að
koma þjóðinni í. Én síðan „bjargráð-
in“ litu dagsins ljóg hefur allt verið
í háa lofti og hamfömm bæði innan
ríkisstjómar og úti í þjóðfélaginu í
heild, sennilega em þó atvinnurek-
endur sammála „bjargráðunum" þar
sem þungamiðja þeirra var fyrst og
fremst fólgin í því að lækka laun
hins almenna launamanns.
f beinni útsendingu í sjónvarpinu
um tillögur nefndarinnar og efna-
hagsmál almennt lét Einar Oddur
Kristjánsson formaður forstjóra-
nefndarinnar þau orð falla að orsak-
ir óreiðunnar í þjóðfélaginu væri að
finna í stjómleysi ríkisfjármála.
Þetta vom orð að sönnu og þungur
áfellisdómur. Hitt var svo erfiðara
að skilja eftir hinn stóra dóm að
sami formaður sagði aðspurður að
hann treysti ríkisstjóminni til að
leysa hnútana.
Eftir að rekstur ríkisins hefur
rekið á reiðanum um lengri tíma og
flestir landsmenn hafa vitað og séð
nema ríkisstjórnin, þá er það hlægi-
legt að heyra forsætisráðherrann
koma dag eftir dag fram fyrir þjóð-
ina og segjast ætla að taka sér tíma
til að vinna og leysa þjóðarvandann
á faglegan hátt, manni verður á að
spyija: „Hvað hefur dvalið Orminn
langa" til að vakna fyrr og vinna
störfín á faglegan máta. Guðmundur
Magnússon prófessor sagði í viðtali
á Stöð 2 þann 7. sept. að gripið
væri alltof seint til aðgerða í efna-
Guðmundur Jóhannsson
„Má það ekki vera ljóst
þegar los er á ríkis-
fjármálum að þá eru
bæði stórir og smáir
sem nota sér það til alls-
kyns spákaupmennsku
sem síast síðan útí
hverja æð í þjóðarlík-
amanum með þeim af-
leiðingum er nú blasa
við.“
hagsmálunum með ófyrirsjáanlegum
afleiðingum. Má það ekki vera ljóst
þegar los er á ríkisfjármálum að þá
eru bæði stórir og smáir sem nota
sér það til allskyns spákaupmennsku
sem síast síðan útí hverja æð í þjóð-
arlíkamanum með þeim afleiðingum
er nú blasa við. Það er íhugunarefni
hvemig mál geta þróast svo sem
launamál. Það má heita viðtekin
regla að þegar lcjarasamningar eru
gerðir þá er undirskrift þeirra vart
þomuð þegar hinir sömu aðiljar sem
eiga aðild að samkomulaginu, em
famir að greiða ómældar upphæðir
utan taxtanna og hafa menn kallað
þetta launaskrið, sem fer að sjálf-
sögðu útí verðlagið og er hrein mein-
áta í þjóðfélaginu. Þessir aðiljar sem
að þessu standa eru vargar í véum
sem kynda undir verðbólgunni og
allt gerist þetta í skjóli losaraháttar
og óreiðu í ríkisfjármálunum. Ég vil
nú spyija þessa virðulegu ríkisstjóm
hvort ekki sé tími til þess kominn
að hún fari að líta í eigin barm og
taka til á stjómarheimilinu og hætta
sukkinu og sóuninni eða að öðmm
kosti segi af sér, því vonandi sjá
háttvirtir kjósendur að sér og gefa
ykkur ekki brautargengi til myndun-
ar á næstu ríkisstjóm.

i
i
!
Höfundur er framkvæmdastjóri.
SPJUSN
SPR«*N