Morgunblaðið - 15.09.1988, Qupperneq 65

dag, verður mér jafnan ráðgáta.
Einu sinni sagði hann mér að „ef
ég heyrði eða las gott ljóð mundi
ég það síðan“ en bætti svo við:
„Það var nú þegar ég var upp á
mitt besta.“ Sjálfur var hann vel
hagorður en mér vitanlega stundaði
hann þá iðju í ákaflega litlum
mæli en mat því meir slík verk
annarra.
Um lífshlaup Sigtryggs allt frá
æskuárum hef ég þær heimildir að
hann byrjaði snemma að taka til
hendi, stundaði hverskonar vinnu,
sjómennsku, vega- og brúarvinnu,
auk landbúnaðarstarfa sem seinna
varð hans aðalstarf um árabil. Vel
þótti hann liðtækur, áhlaupamaður.
við vinnu og hugur hans allur að
duga sem best. Líkamsþrekið mun
hafa verið í betra lagi og íþróttir
stundaði hann á yngri árum, eink-
um knattspymu og átti frá þeim
leik góðar minningar.
í mín eyru var hann ekki marg-
orður um sjálfan sig. Hann bar
ekki á torg hvorki frásagnir um
afrek sín né umsögn um erfíði.
Hinsvegar dáði hann þá sem hann
kynntist og stóðu vel fyrir sínu í
daglegu starfí og ekki síst þá sem
sáu yfír strit og amstur hvers-
dagsins ljóðheiminn og áttu þar
með honum samleið.
Bemskustöðvamar á Austur-
landi voru honum ætíð hugleiknar
og þar átti hann, sem og víðar, sína
góðu vini og og var þeim aufúsu-
gestur þegar honum auðnaðist að
eiga þangað leið.
Sigtryggur Runólfsson fæddist
11. júlí 1921 að Hvammi í Fá-
skrúðsfírði. Bam að aldri fluttist
hann með foreldrum sínum að
Innri-Kleif í Breiðdal en þau voru
Runólfur Sigtryggsson og Þórunn
Jóhannsdóttir. Þar ólst hann upp.
Á Alþýðuskólanum á Eiðum var
hann við nám í tvo vetur.
Sautjánda september 1948
kvæntist Sigtryggur Guðbjörgu
Sigurpálsdóttur. Nokkm áður höfðu
þau byijað búskap að Innri-Kleif
og bjuggu þar uns þau fluttu til
Reykjavíkur árið 1954. Eftir að þau
fluttu má segja að Sigtryggur hafí
alla tíð unnið hjá Sambandi ísl.
samvinnufélaga. Hann hóf nám í
trésmíði og hlaut réttindi í þeirri
iðn. Vann síðan við trésmíðar þar
til hann fór til starfa á lager sem
fyrr er getið.
Þau Guðbjörg og Sigtryggur
eignuðust 11 böm og lifa 10 þeirra.
Þótt ég minnist margra ánægju-
legra stunda að spjalli yfír kaffi-
bolla um áhugamál okkar beggja
eiga nú við hin fleygu orð um ferð
sem ekki var farin því að ég ól þá
von í bijósti að þegar um hægðist
í daglegu striti manna sem komnir
eru nokkuð til aldurs gæfíst meiri
tími til skoðanaskipta og umræðu.
Að ekki væri lokið þeim fundum
er ég vænti.
Vinir og samstarfsmenn í Holta-
görðum kveðja góðan vinnufélaga
og ég hefí verið beðinn að tjá þakk-
ir þeirra fyrir samfylgdina og alla
viðkynningu og samúð aðstandend-
um.
Við hjónin þökkum Sigtryggi
Runólfssyni vináttuna og vottum
88ei naaMa'naa .sr auoAauTMMia ,aiaAJanuoaoM
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. SEPTEMBER 1988
65
Guðbjörgu, bömum þeirra og þeirra
fjölskyldum hluttekningu á sorgar-
stund.
Óskar Þórðarson
Það var miðvikudaginn 7. sept.
sl. að mér barst sú harmafregn að
vinur minn Sigtryggur Runólfsson
væri dáinn.
Ef til vill kemur manni andlát
kunningja ætíð á óvart, en þrátt
fyrir að heilsa Sigtiyggs hafi farið
versnandi hina síðustu mánuði,
gmnaði mig ekki að leiðir myndu
skiljast svo skjótt. Hann talaði ekki
mikið um veikindi sín og gerði frek-
ar minna úr þeim en ella, enda
dulur um eigin hagi.
Sigtryggur Runólfsson var fædd-
ur að Hvammi í Fáskrúðsfírði þann
11. júlí 1921. Foreldrar hans voru
þau Runólfur Sigtryggsson bóndi
frá Klausturseli, Jökuldal, og Þór-
unn Jóhannsdóttir frá Hvammi,
Fáskrúðsfírði, og var hann næst-
elstur sex systkina. Hann ólst upp
í foreldrahúsum að Innri-Kleif í
Breiðdal, við leik og störf, eins og
gerðist til sveita á þeim tíma. A
unga aldri tók hann þátt í störfum
þeim sem til féllu og aldur hans og
geta gáfu tilefni til. Að loknu bama-
skólanámi í farskóla sveitarinnar
fór hann í Alþýðuskólann á Eiðum,
eins og svo margt af æskufólki
þess tíma gerði.
Á Eiðum tileinkaði hann sér auð-
veldlega þann fróðleik sem þar var
að fá, enda vel greindur að eðlis-
fari. Hann minntist oft með mikilli
ánægju dvalar sinnar á Eiðum en
þar komst hann í kynni við íþróttir,
sem hann stundaði af kappi, en
knattspyrna var hans uppáhaldsí-
þrótt. Eg er ekki í nokkrum vafa
um að hann hefði náð langt í þeirri
íþrótt ef aðstæður hefðu leyft það.
Á árinu 1946 hóf hann búskap
að Innri-Kleif i Breiðdal ásamt verð-
andi eiginkonu, móðursystur minni,
Guðbjörgu Sigurpálsdóttur, f. 9.
sept. 1926, frá Hóli í Breiðdal. For-
eldrar hennar voru hjónin Sigurpáll
Þorsteinsson bóndi og Rósa Jóns-
dóttir.
Sigtryggur og Guðbjörg giftu sig
17. sept 1948. Þeim varð 11 bama
auðið og eru 10 þeirra á lífí. Þau
em: Jón Guðlaugur, f. 2.11.44,
ógiftur; Fríða Hrönn, f. 11.5.46,
maki Garðar Andrésson; Rósa
Pálína, f. 12.5.47, maki Karl M.
Karlsson; Magnús Arnar, f.
17.5.47, maki Louisa Biering; Sig-
rún, f. 3.5.49, maki Emil Karlsson;
Vilberg Smári, f. 7.4.51, maki Gerð-
ur Hjaltalín; Hreinn Ómar, f. 9.5.52,
maki Ólafía Ottósdóttir; Svana, f.
28.5.53, maki Ingólfur Á. Sveins-
son; Runólfur, f. 31.5.55, maki
Halldóra Sigurðardottir; Svala, f.
3.12.56, maki Þórir Sigurðsson;
óskírður, f. 58, d. 59.
Bamaböm þeirra em 30.
Haustið 1954 fluttu þau búferl-
um til Reykjavíkur með sinn stóra
bamahóp. Er til Reykjavíkur kom
hóf Sigtryggur nám í húsasmíði hjá
Rósmundi bróður sínum og vann
hann við húsasmíðar og síðar við
lagerstörf hjá Sambandi ísl. sam-
vinnufélaga.
Ég held að ekki sé hægt að ljúka
þessum fátæklegu línum. um ævi
Sigtryggs, án þess að minnast þess
atviks í lífí þeirra hjóna, er þeim
tókst á yfímáttúrulegan hátt að
bjarga sér og bömum sínum út úr
brennandi húsi þeirra í febrúar
1958. Þar brann allt sem bmnnið
gat og stóðu þau öll á nærklæðum
einum, enda um hánótt og allir í
fasta svefni er eldurinn kom upp.
En með einstökum dugnaði og harð-
fylgi tókst þeim hjónum að koma
sér upp heimili að nýju og um
haustið 1958 festu þau kaup á
Heiðargerði 11 hér í borg, þar sem
þau hafa búið síðan.
Sigtryggur var dulur í skapi en
hafði gaman af að gleðjast í góðra
vina hópi. Hann hafði yndi af lestri
góðra bóka og þá sérstaklega ljóða
og kunni hann mörg af ljóðum stór-
skáldanna. Hann var sjálfur hag-
yrðingur þó hann færi leynt með
það.
Ég vil þakka Sigtryggi nær hálfr-
ar aldar góð kynni og bið honum
allrar blessunar á ókunnum slóðum.
Ég og fjölskylda mín sendum
Guðbjörgu, bömum hennar,
tengdabömum og bamabömum
okkar innilegustu samúðarkveðjur.
Páll R. Magnússon
Elsku afí Diddi er dáinn. Okkur
bamabömin langar til að minnast
afa með nokkrum orðum. Við eigum
aldrei eftir að gleyma þeim stundum
sem við áttum með afa. Það var
alltaf gott að koma til ömmu og
afa í Heiðargerði og það em ófáir
bíltúramir sem afí fór með okkur
niður í sjoppu til að kaupa nammi
í poka á meðan amma bakaði vöffl-
ur eða kleinur.
Afi var afar hæglátur maður sem
lítið fór fyrir, en bar samt af. Hann
var hagyrðingur mikill og átti mik-
ið kvæðasafn eftir sjálfan sig og
aðra. Fallegasta gjöfín sem afí gaf
okkur vom vísur tileinkaðar hveiju
og einu okkar eftir hann sjálfan,
gaf hann okkur þær gjaman á af-
mælisdögum okkar.
Einu sinni á ári hittumst við öll
heima hjá ömmu og afa í Heiðó,
það var á jóladag, nema um sl. jól
vegna þess að afí var ekki nógu
heilsuhraustur til að taka á móti
okkur öllum í einu og vantaði mik-
ið upp á að jólin yrðu eins hátíðleg
og alltaf áður.
Það er stóð hópur bamabama,
28 böm, það elsta 22ja ára og það
yngsta 3ja ára, sem syrgir afa. Sum
okkar eiga erfítt með að skilja það
að afí eigi aldrei eftir að vera með
okkur meir en vissan um það að
afa líði betur þar sem hann er nú,
gerir okkur kleift að sætta okkur
við hvarf hans.
Elsku amma, við biðjum algóðan
guð að styrkja þig og treysta. Ekk-
ert getur fyllt það skarð sem afí
skildi eftir en við vonum innilega
að tíminn eigi eftir að deyfa þessa
miklu sorg.
F.h. bamabamanna,
Sigríður, Bogga og Didda.
Símar 3540$ og 83033
Austurgerði
íslands
ssssSSr.
ilvinningur kr. 10O.OOO,
larverðmæti vinnmga kr. 300.000,-.
! á spjöldum kr. 500,- (gómlu sP)oldtn)
Ókeypis aðgangur.

bingó
á Hótel íslandi
fímmtudagskvöldið 15. sept. kl. 20.30.
Húsið opnað kl. 19.30.